Kabouter0Wesley

Hoe geraak ik van mijn angst vanaf, als niks doen je angst is. Als ik niks doe, krijg ik het benauwd. Als ik het benauwd krijg, begin ik zelf oppervlakkig te ademen. Dat leidt dan tot nog meer angst.

Ja, allemaal al geprobeerd. Soms lukt het in de dag. Maar in de nacht heb ik niets van bezigheid en begin ik het automatisch te doen. Net of ik geen controle heb over mijn lichaam. Heb geen hulp van men psychiater, heb niets. Enkel mijn angst.

Het lijkt bij mij of ik niet kan stoppen met zelf in en uit te ademen. Net of het een tic is. Dat zorgt er bij mij voor dat het erger wordt en ik geen lucht krijg. Ik wil dan stoppen maar het lukt niet.

Ben van deze morgen 20 na 1 wakker. Heb al heel de tijd gevoel als ik niet zelf inadem dat ik stik. Gaat niet weg na ademhalingsoefeningen, in en uitademen in een zak. Nog nooit zo bang geweest. Wat is dit toch. Ben doodop.

Stom

Neen nog nooit hyperventilatie gehad alsook dus al die andere sensaties. Toen ik voor het eerst iets van angst had heb ik van de huisarts direct cloxazolam beginnen slikken. Vanaf de moment ik in de laatste stappen zat van afbouwen zijn de meeste angstgerelateerde symptomen begonnen. Startend dus met die hyperventilatie dat heel de dag duurde. Voel me gewoon sinds november een totaal andere persoon en dat schrikt me af. Wil gewoon terug naar die persoon. Kan zelfs niet normaal meer slapen. Zelfs daar word ik angstig van.

Pfff weet het niet meer hoor, daarstraks gaan wandelen met de hond. Rustig alles innemen, af en toe eens rustig diep in- en uitademen, krijg ik pijn in mijn onderkaak. Zou teken zijn van chronische hyperventilatie. Wil in de zetel even liggen en wat dagdromen, telkens rare sensaties in mijn gezicht en benauwd. Wat wil dit * lichaam dan dat ik wel doe??? Ook, als ik inadem voel ik ijskoude lucht in mijn neus.

Dat is wel redelijk veel in 1 keer te stoppen. Bij mij was het al heftig van 2.5 valium naar 0. Hoop echt dat het trillen wel eindelijk weg trekt. Ik stopte met het trillen 4 dagen na men laatste inname. We zijn op dit moment passagier in ons eigen lichaam. Vrezen wat er nog gaat komen.

Ik baal er gewoon van dat ik al zolang niet meer deftig slaap. Met dat hyperventileren heb ik nog een harder trauma opgelopen dan ik al had. Voelde echt alsof ik een dwang had van te moeten ademen.

Goeiemorgen strijders Heb sinds gisteren mijn angst opzij gezet en mij niet meer te focussen op ademen. In de dag gaat het redelijk goed maar in de nacht heb ik het heel moeilijk om me te laten afleiden door prikkels. Heb het dan ook heel benauwd. De schrik zit er ook nog dik in voor die ademhalingsproblemen. Ben dan bijna heel de dag aan het hyperventileren. Wel redelijk geslapen met de remergon. Ben precies wel heel gevoelig aan gevoelens. Geluk, triest, opgewonden, angst. Voel dan altijd een trilling in mijn gezicht. Gevolgd door een vlaag van kippenvel.

Slapen heeft me niet goed gedaan. Weer het gewoonlijke gedoe. Met de remergon lukt het inslapen goed tot 2 uur. Dan veel wakker. Nu een heel onbehaaglijk gevoel. Enorm benauwd en heb het gevoel tititus te hebben gekregen. Hoor een lichte ruis heel de tijd. Ik beeld me het toch niet in, voel het toch echt. Wordt gek!

Vandaag een rotdag. Heel nerveus opgestaan, in de loop van de ochtend was de drang er weer. Gewoon onmogelijk om te stoppen met zelf adem te halen om de X-seconden. Daarnet gewoon in de zetel tv te kijken, voelde een tril in mijn hoofd en de drang was weg. Is een redelijke mindf*ck, zeker als je weet dat stoppen met ademen mijn angststoornis is.

Jeezes wat is dit voor afkick zeg. Nu voel ik eens een keer mijn ademhaling niet, heb ik constant het gevoel dat mijn keel vanbinnen wordt toegeknepen. Angst vliegt me rond de oren.

Enkel nog 50 mg nortrilen. Was bezig met af te bouwen maar werd nogal hevig. Ben momenteel op dag 54 benzo-vrij.

Dag is redelijk begonnen bij mij, zodra ik uit bed kwam verdwenen er bij mij een hele hoop spanningen. Maar dat is het nu juist ik wil relaxed uit bed komen niet met hoofdpijn of spierpijn, wil gewoon nog eens slapen. Van november tot nu lijkt het gewoon één lange dag. Zonder voor het slapen een mirtazapine te nemen geraak ik zelfs niet in slaap.

Bedoel meer een gevoel dat er iets niet klopt, iets fout is. Pijn, sensatie, gejaagdheid.

Heb ik ook, zie zelfs geen toekomst meer voor mij. Ga nooit meer kunnen werken, slapen, tv-kijken, rustig in de zetel zitten. Ben op de moment ook enorm bang voor dat kl*te corona-virus. Trek het niet als ik met 40 graden koorts moet wakker blijven en vrees ook dat mijn immuunsysteem het niet aankan. Ben ondertussen al 3 weken met een rode en geïrriteerde keel op de sukkel.

Zo herkenbaar @face, vooral het verstikkende gevoel.

Wat doen jullie zoal om de dag door te komen? Ikzelf houd me thuis het meeste bezig met muziek te luisteren en meezingen. Terwijl ben ik rustig bezig met mijn diamond painting. Ga meermaals per dag met de hond een wandeling maken en probeer ook wat bezoekjes te doen. Kan niet veel TV kijken of spelletjes spelen. Wordt ik enorm van overprikkeld. Wetende dat ik dit al bijna heel men leven deed.

Vannacht heeft het vele wakker liggen en kunnen denken geleidt tot een angstaanval. Benauwd, warm, tintelingen. En dat in mijn eigen bed! Waar ben ik toch in hemelsnaam in beland! Elke keer ik opsta heb ik niet meer hetzelde gevoel als de vorige dag. Er is altijd wel een ander gevoel. Weet op de duur niet meer wat een normaal gevoel is.

Weet niet wat het is maar na gisteren precies elke ademhaling weer gevoeld te hebben, vandaag niets. Wat het vreemde is, is dat ik precies iets mis. Voel me er enorm ongemakkelijk door. Alsof ik men kwaaltjes mis.

Het is niet meer zo heftig als de eerste 6 weken maar ik kan het maar niet uit mijn hoofd zetten. Kan niets doen zonder ik in mijn achterhoofd bezig ben met de ademhaling. Echt een obsessie geworden. Komt erbij dat ik niet zo denderend veel slaap en dus veel lig te denken en voelen.

Heb geslapen maar veel en vroeg wakker. Heb voor de 2de dag op rij een ontzettend koud gevoel in mijn neus.

Had gemerkt dat er sommigen geen goed oog hadden op wie ik ben en wat ik juist nam. Toen ik 20 was had ik op een avond een angstaanval. Dit is toch wat ik opgeplakt kreeg bij de huisarts en diverse psychiaters en psychologen. Maakt ook niet zoveel uit. Was na deze avond ontzettend angstig en nerveus. Bang dat ik zou sterven als ik niet geregeld zelf in- en uitademde. Dit werd opgelost door men huisarts in de vorm van benzo. Kreeg direct een voorschrift voor Akton/cloxazolam. Dit is dan ook een benzo die in een beperkt aantal landen beschikbaar is inclusief België. Ik kreeg eerst voor de extreme kanten snel eraf te krijgen 2 x 0,5mg 1 x 1mg voor te slapen. Dit hielp als een wondermiddel. Weg angst en hallo wereld. Dit ging goed gedurende een tijdje, tijd om af te bouwen. Angst komt terug, erger dan voorheen, huisarts zegt me van omhoog te gaan 3 x 1mg per dag werd het dan. Maar ondertussen werd er ook antidepressiva opgestart. Je ziet ondertussen wel waar dit heen gaat. Lang verhaal kort te maken, dit ging goed en was uiteindelijk een lange tijd goed te doen met de antidepressiva en enkel nog 2 mg voor het slapen. We zijn mei 2019. Voor de -tigste keer wil ik bij men nieuwe huisarts mijn voorschriftje halen, blijkt de Akton is van de markt gehaald, geen probleem zegt men huisarts, dit werkt op dezelfde manier. Weet niet meer welke benzo wanneer werd opgestart maar in een periode van enkele weken had ik de helft van alle benzos al geprobeerd, niets hielp zoals men vertrouwde medicijn. Laatste via men huisarts was alprozolan 3x0,5. Hielp ook niet en heb uit eigen houtje dit verhoogd naar 1x1mg, stond in de bijsluiter dat dit een voorgestelde dosis was. We zijn oktober 2019, huisarts weet het nu ook niet meer en stelt voor om me te laten opnemen in de paaz, daar zullen ze me zeker kunnen helpen. Doe daar men verhaal en ze beslissen om mij op een vrij hoge dosis valium te zetten 4x10mg per dag. Eerste dag daar en ik was weer kalm en rustig aan het worden, Ik sliep weer beter, had weer zin in het leven en alles lukte weer. Na 5 weken daar te zitten en afgebouwd te hebben naar 30mg per dag, beslis ik weer naar huis te keren. Het was 3 dagen na de stap van 25 naar 20mg, slapen bestond weer niet, begon pijn te krijgen, trillen,... Ga terug naar de psychiater in de paaz. Zij zegt dat dit normaal is en geeft me, voor rustiger te worden Seroquel, maar er word resoluut stand gehouden niet terug te verhogen met de valium. Was goed bezig zei ze me altijd. Op nog geen 6 weken tijd werd ik van de éne naar de andere antidepressiva gegooid en de valium er volledig uit gegooid. Daar reageerde mijn lichaam enorm fel op en zit nu thuis met enorme angsten en sensaties, een antidepressiva dat imo niet werkt, zonder enig oog van dat het ooit beter wordt. Mijn gevoel is dat het misschien beter is van de valium terug op te starten tot ik me weer goed voel en daarna op een vele trager ritme af te bouwen zodat mijn lichaam kan aanpassen zonder ik de heftigste verschijnselen nauwelijks of niet meemaak, maar hier wil men psychiater niets van weten.