Kabouter0Wesley

Na de benzo.

Mijn trillen is redelijk snel verdwenen na de volledige afbouw.

Het is niet meer zo heftig als de eerste 6 weken maar ik kan het maar niet uit mijn hoofd zetten. Kan niets doen zonder ik in mijn achterhoofd bezig ben met de ademhaling. Echt een obsessie geworden. Komt erbij dat ik niet zo denderend veel slaap en dus veel lig te denken en voelen.

Heb het net geprobeerd. Ben blijven blazen tot ik niet meer kon. Nee, ben dus niet gestikt. Voelde wel mijn borstkas uitzetten en daarna niets. Dan wil ik terug in mijn oude gewoonte gaan.

Ik begin alles te doen om iets te voelen. Begin mijn buik zelf op en neer te doen. Zelf in- en uitademen. Kortom controledrang. En wat er gebeurd als Ik dit niet zou doen? Stikken, doodgaan. Wil er gewoon niet meer aan denken en normaal leven.

Krijg het heel warm, duizelen, pijn in de borstkas. Dus wat er dan als automatisme gebeurd is, dat ik zelf wil ademen. Maar ik weet dat dit niet moet en ga ik alles tegenhouden. Leidt dit naar meer pijn en meer angst.

Heb weer van heel de nacht bijna geen oog dichtgedaan en als ik dan sliep heel intens dromen waardoor ik wakker schoot. Resultaat ik was weer constant op mijn ademhaling aan het letten en voelde niks. Loop nu dus enorm angstig rond.

Slaap al een tijdje beter, veel makkelijker om in te slapen, zelfs zonder medicatie. Alleen nog regelmatig wakker. Werd vanmorgen redelijk goed wakker, voelde me dan heel draaierig worden en vanaf dan was het helemaal om zeep. Angst sloeg me om de oren en zo ben ik al heel de voormiddag. Bah! Aan iedereen weer een goeie dag gewenst.

Heb geslapen maar veel en vroeg wakker. Heb voor de 2de dag op rij een ontzettend koud gevoel in mijn neus.

Had gemerkt dat er sommigen geen goed oog hadden op wie ik ben en wat ik juist nam. Toen ik 20 was had ik op een avond een angstaanval. Dit is toch wat ik opgeplakt kreeg bij de huisarts en diverse psychiaters en psychologen. Maakt ook niet zoveel uit. Was na deze avond ontzettend angstig en nerveus. Bang dat ik zou sterven als ik niet geregeld zelf in- en uitademde. Dit werd opgelost door men huisarts in de vorm van benzo. Kreeg direct een voorschrift voor Akton/cloxazolam. Dit is dan ook een benzo die in een beperkt aantal landen beschikbaar is inclusief België. Ik kreeg eerst voor de extreme kanten snel eraf te krijgen 2 x 0,5mg 1 x 1mg voor te slapen. Dit hielp als een wondermiddel. Weg angst en hallo wereld. Dit ging goed gedurende een tijdje, tijd om af te bouwen. Angst komt terug, erger dan voorheen, huisarts zegt me van omhoog te gaan 3 x 1mg per dag werd het dan. Maar ondertussen werd er ook antidepressiva opgestart. Je ziet ondertussen wel waar dit heen gaat. Lang verhaal kort te maken, dit ging goed en was uiteindelijk een lange tijd goed te doen met de antidepressiva en enkel nog 2 mg voor het slapen. We zijn mei 2019. Voor de -tigste keer wil ik bij men nieuwe huisarts mijn voorschriftje halen, blijkt de Akton is van de markt gehaald, geen probleem zegt men huisarts, dit werkt op dezelfde manier. Weet niet meer welke benzo wanneer werd opgestart maar in een periode van enkele weken had ik de helft van alle benzos al geprobeerd, niets hielp zoals men vertrouwde medicijn. Laatste via men huisarts was alprozolan 3x0,5. Hielp ook niet en heb uit eigen houtje dit verhoogd naar 1x1mg, stond in de bijsluiter dat dit een voorgestelde dosis was. We zijn oktober 2019, huisarts weet het nu ook niet meer en stelt voor om me te laten opnemen in de paaz, daar zullen ze me zeker kunnen helpen. Doe daar men verhaal en ze beslissen om mij op een vrij hoge dosis valium te zetten 4x10mg per dag. Eerste dag daar en ik was weer kalm en rustig aan het worden, Ik sliep weer beter, had weer zin in het leven en alles lukte weer. Na 5 weken daar te zitten en afgebouwd te hebben naar 30mg per dag, beslis ik weer naar huis te keren. Het was 3 dagen na de stap van 25 naar 20mg, slapen bestond weer niet, begon pijn te krijgen, trillen,... Ga terug naar de psychiater in de paaz. Zij zegt dat dit normaal is en geeft me, voor rustiger te worden Seroquel, maar er word resoluut stand gehouden niet terug te verhogen met de valium. Was goed bezig zei ze me altijd. Op nog geen 6 weken tijd werd ik van de éne naar de andere antidepressiva gegooid en de valium er volledig uit gegooid. Daar reageerde mijn lichaam enorm fel op en zit nu thuis met enorme angsten en sensaties, een antidepressiva dat imo niet werkt, zonder enig oog van dat het ooit beter wordt. Mijn gevoel is dat het misschien beter is van de valium terug op te starten tot ik me weer goed voel en daarna op een vele trager ritme af te bouwen zodat mijn lichaam kan aanpassen zonder ik de heftigste verschijnselen nauwelijks of niet meemaak, maar hier wil men psychiater niets van weten.

Het is gewoon zo frustrerend omdat het de ene dag beter ging en ik volledig andere gevoelens had, dingen kon doen dat me anders niet lukten. Dan ga ik slapen, wordt ik angstig van mijn gedachten, droom ik een horrorscenario. Wordt dan wakker en ben volledig kwijt van hoe ik de vorige dag was. De pijnen die ik ervaar en gevoelens kan ik met gemak aan, verwelkom ze zelfs nog. Het is van mijn gedachten waar ik bang van word. Een opdringerige manier van denken.

Goeiemorgen iedereen Vandaag schiet ik wakker en nog maar het eerste ding dat in mijn hoofd springt is "niet zelf ademen, je doet het zelf". Dan besef ik iets, heel mijn leven draait al weken rond mijn ademen. Kan mijn gedachten niet meer zetten op iets anders dan dat. Komen daar dan nog de stress bij van het dagelijkse leven en ik ontplof. Ben ik gek aan het worden of is dit het effect van de benzo? Het leven van hoe ik vroeger was lijkt zo dichtbij maar ook zo ver weg. Zit er op de moment een beetje door.

Hoi medevechters Na de zoveelste slechte nacht van veel wakker en horrordromen, opgestaan met een ontzettend gejaagd en angstig gevoel. Net of ik een thermos espresso heb gedronken. Wil iets doen maar ben direct buiten adem. Voel dat het zo ontregeld is in men lichaam.

Vandaag voor lang nog eens deftiger geslapen. Maar in de de loop van de middag enorm angstig en pijn. Heb er bovenop nog keelontsteking ook.

Kan het zijn da één van ontwenningsverschijnselen een dwangneurose is? De reden dat ik begonnen ben met benzos, was omdat ik me op een avond zo bewust werd van mijn ademhaling, of hoe ik het interpreteerde, gebrek aan. Werd er zo angstig van dat ik pannikeerde. Met de benzos hield ik me er helemaal niet meer mee bezig. Na het afkicken van de valium is het begonnen dat ik heel de dag door, word verplicht adem te halen. Nu heb ik het merendeel van de tijd meer het gevoel ik niet meer aan het stuur sta, overdreven veel ademen, dan opletten dat ik al zolang niet meer heb geademend. Ik kan niets meer doen zonder dat het door men hoofd spookt. Word er gek van en sta op het punt er een einde aan te maken. Er zijn momenten dat ik wel precies in controle ben. Maar deze zijn kort en sporadisch.

Trillen had ik enkel toen ik nog aan de valium zat. Een 3 dagen lang na het verlagen. Eens ik niets meer nam was het trillen snel over. Voelde me tijdens de feestdagen echt een junkie, die zen shot moest hebben.

Sinds dit weekend heb ik er weer iets vreemds bij. Een enorm koud gevoel in mijn hals/keel en voel me steeds zo gejaagd van binnen. Alsof ik een marathon zou kunnen lopen maar als ik nog maar iets doe (10 minuutjes op de fiets) ben ik uitgeput maar het gevoel blijft.

Vandaag de beste dag in maanden. Eindelijk eens een leeg hoofd. Geen dwanggedachten.

Hoi iedereen Weet dat iedereen anders reageert en herstelt van benzo-gebruik maar ondertussen is het, vanaf morgen, 5 weken zonder benzo (laatste was valium) maar wil gewoon nog eens enkele uren slapen. Hoelang heeft het bij jou geduurd eer je nog eens langer hebd kunnen slapen. Slaap met remergon 15 mg van 23 uur tot 1u30 en dan is het om het half uur wakker. Zo gaat het al de laatste week.

Op de PA ben ik volledig gestopt mbh van valium, maar ze lieten me wel ad slikken. Zit nu aan 100mg nortrilen en voor het slapen 15 mg remergon. Heb enorm veel last van de realisatie (alles lijkt een droom, niet echt), en vroeg me af of het op gebied van genezing het niet beter is om niets meer te nemen van ad?

Hoi, sinds ik 20(nu 35) ben had ik voor het eerst een paniekaanval. Vanaf toen heeft men huisarts mij akton voorgeschreven. Dit heb ik dus zonder het te weten veel te lang genomen, vaak geprobeerd ermee te stoppen maar nooit geslaagd. Tot juni vorig jaar, dan werd het product plots van de markt gehaald. Na verscheidene andere benzos geprobeerd te hebben (niets werkte zo goed als akton) eindelijk iets gevonden, nl valium. Kleine tijd op 40 mg gezeten en langzaam afgebouwd. 13 dagen geleden mijn laatste valium van 2.5mg genomen. Nu is het echt een hele, angst is volledig terug, veel erger dan voorheen. Slaap niet, voel me mezelf niet. Dan ook nog vreemde pijnen overal. Hoelang gaat dit nog duren en zal ik volledig herstellen. Heb echt bang dat ik voor altijd zo het leven moet doorgaan. Gisteren zelfs gaan lopen bij de tandarts.