Myle

@Morgon Wat jammer maar wel begrijpelijk. Het is een pad van vallen én opstaan. Dat opstaan kan morgen weer. Als alles op is en je hopelijk wat hebt geslapen. Voor nu een knuffel als je wilt. Morgen flink water drinken en goed voor jezelf zorgen. Gun jezelf een nuchter leven. Dit is uiteindelijk volgens mij toch niet wat je wilt... Het is het niet waard. Het geeft tijdelijk een gevoel van een 'escape' maar dat is het niet. Hou vol en hou je taai. Je bent het waard!!

Ik wens je een goede nacht @Penny. Hopelijk valt de ontwenning mee. Ik ben trots op je keuze. Ik hoop dat je hier wel steun zoekt als je het nodig hebt. Dat is alvast een begin .

Ik kom overal en nergens vandaan maar ik ben geboren in Utrecht. Nu ben ik na heel veel omwegingen en verhuizingen verzeild geraakt in Brabant ergens. Ik zeg op het openbaar forum liever niet precies waar, maar het kan goed zijn dat we bij elkaar in de buurt wonen. Ik woon nu zo'n 3 jaar begeleid. Nadat ik sinds mijn 17e steeds op kamers en appartementen van de woningbouw vastliep. Vanavond gaat het eigenlijk zoals elke avond: angst om te slapen, zo lang mogelijk wakker zijn en uitstelgedrag. Zodra ik mijn bed raak om te slapen herbelevingen. Ook nu ik wakker ben trouwens. Maar het is uitzitten. Afleiding vinden. Proberen positieve dingen te vinden in een niet zo positieve belevingswereld. Maar goed. Ik wil leven en daarbij hoort opstaan en verdergaan. Dat zal ik dan ook moeten. Goedschiks of kwaadschiks, ik kom er wel doorheen. Thanks @Tesje

Hey @Tesje, hier gaat het wel oké. geen Ajax, Maar goed Ik snap je wel, het gemis van een drankje erbij. Maar zo knap dat je dat nu dus niet doet. Het voelt inderdaad fitter en scherper. Maar ook komen dingen dus harder binnen. Ik weet niet hoe dit voelt voor jou maar ik heb het er nog regelmatig lastig mee. Maar ik ga een rustige nacht tegemoet. Slaap lekker!

Hoe gaat het vandaag met je?

En twee uur geleden had je nog last van trillen. Is dat nu ineens gestopt? Ik denk echt dat je lichaam erg in de war is geraakt na abrubt stoppen.. Hold on.

Na 1 dag niet drinken van 2 á3 flessen wijn per dag circa 30 jaar voel je je nu prima? Misschien is dit een momentopname. Maar na zolang en zoveel zou ik niet te vroeg juichen. Ik gun het je wel. Daar niet van. Maar ik hoop vooral niet dat je dit ziet als 'oh het valt toch wel mee uiteindelijk'. Want het valt niet mee.

Op internet kun je veel vinden over de klachten die je kunt verwachten. https://www.jellinek.nl/vraag-antwoord/welke-onthoudingsverschijnselen-krijg-je-van-alcohol/ En https://www.alcoholhulp.be/ontwenningsverschijnselen Misschien heb je er iets aan. Laat je niet te bang maken maar neem het wel ter harte. Ik heb de links gepost omdat ik er zelf ook naar op zoek was (antwoorden op de vragen die je stelt). Maar nogmaals, dit zijn grafieken en mogelijke verschijnselen. Het is voor iedereen anders. Ik wilde het risico niet lopen. Het niemand willen vertellen begrijp ik echt. Maar soms is het toch beter om over die drempel heen te stappen. Sterkte!

Hey @Tesje, je maakte me vanmiddag echt aan her lachen met je bericht over het afpakken van die baileys. Thanks. Hoe is jouw dag tot nu toe? Ik lees je graag. Hold on.

Ik ben ook van de een op andere dag gestopt na hoeveelheden zoals deze maar ik stortte meteen zo in dat ik wel hulp heb ingeschakeld. Psychisch en lichamelijk voelde ik me namelijk niet oké genoeg om dit alleen te doen. Ik ben het daarmee wel eens met Lonster. Zou je niet alsnog overwegen je huisarts in te schakelen? Zodat die in elk geval op de hoogte is en zodat je iemand kan bellen als het lichamelijk niet verantwoord blijkt? Ik vind het echt enorm knap van je en bij mij speelde schaamte een hele grote rol. Maar uit ervaring kan ik zeggen dat het delen ook enorm kan opluchten. Dan sta je ook wat minder alleen in dit zware gevecht.

Het laatste gesprek met mijn psycholoog was vrij emotioneel en erg fijn tegelijk. Ze had al een (behoorlijk) vermoeden dat ik meer dronk dan ik zei. Maar ze heeft me niet willen pushen of aan me willen trekken en duwen. Had geen zin dacht ze, en dat beaam ik. Ze was erg begripvol en had het nodige al teruggelezen in de rapportage van de 'nieuwe' psycholoog. Ze noemde het dapper dat ik die afspraak naar voren had gehaald, en er blijkbaar nu klaar voor was om te delen. En ze voelde zich gelukkig niet gepasseerd. Ik heb een heel lief kaartje van haar gekregen, en een USB in de vorm van een kat (ja dúh, een kat) waarop de opname staat van een klinische les die ik begin deze zomer heb gegeven over mijn diagnose DIS. (er bestaat veel onbegrip en onwetendheid hier rondom). Ik durf hem nog niet zo goed terug te kijken. Ik was zo zenuwachtig om voor een groep van 30 verpleegkundigen te staan dat ik mezelf nauwelijks in de hand had. Toch is mijn presentatie van wat ik hoor erg positief en leerzaam opgevat. Ben ik blij om.

Welkom Marco, Je bent al goed op weg. Vanaf donderdag droog. Goed dat je de stap hebt gezet! Paniek is erg lastig. Hopelijk heb je maandag iets aan het gesprek met de psycholoog. Veel succes!

Ik doelde met ontwenningsverschijnselen ook op het trillen. Die waterige ontlasting is geen ontwenning maar (ik denk) een signaal dat je lichaam al die drank al een lange tijd niet kan verwerken. Ik was even niet zo specifiek. Excuus.

Welkom Penny. Waterige ontlasting en trillen, ja het zijn bekende (ontwennings) verschijnselen die optreden bij zulke hoeveelheden alcohol. Je lichaam heeft tijd nodig om te herstellen. Hoe lang het trillen duurt is denk ik per persoon verschillend maar ik geloof dat het meestal tussen de 3 en 5 dagen is. Sterkte! En inderdaad goed eten. Goed zorgen voor jezelf.

Dankjullie! @Tesje Hahaha

De ijsthee is redelijk gelukt. Vind het zo eigenlijk lekkerder dan uit de winkel. Minder zoet. Nu zit ik alleen aan een kop koffie. Vannacht wel geslapen maar vrij kort. Wat een plaknacht. Ik prijs mezelf wel gelukkig met de hulp die ik mag inschakelen trouwens. Het blijft zoals jullie hier zo mooi zeggen zelf doen, maar niet alleen. En zo ervaar ik dat hier op het forum maar ook met bijvoorbeeld de nachtdiensten. Vanmiddag om 13.00 uur heb ik een laatste gesprek met mijn psycholoog die ergens anders gaat werken. Het voelt dubbel. Ik heb haar twee jaar lang niet verteld in welke mate ik last heb van de alcohol. Nu juist in haar vakantieperiode ben ik gebroken en heb ik het verteld, maar zij hoort het waarschijnlijk ergens zometeen bij een ochtendoverleg. Ik wilde haar helemaal niet passeren. Als ze geen vakantie had gehad was zij degene geweest bij wie ik het had verteld waarschijnlijk. Ik denk dat ze het wel begrijpt. Maar toch voelt het een beetje hmm. Fijne dag !

Thanks Ik ga nu toch proberen te slapen. Ik ben een beetje afgekoeld na een paar ijsjes, zittend voor mijn ventilator.

Ik heb net een gesprek gehad met de nachtdienst. Ik kan er weer even tegenaan. Het neemt de moeilijkheden niet weg maar het geeft iets van steun. Dankjullie. Nu even knuffelen met mijn kat.

Dankjullie! Ik ga de nachtdienst bellen.

De nachtdienst is er nog niet eens of ze zijn nog in overleg. Ik wil ze niet storen. Ik wacht even of juist niet. Kiezen voor mezelf is een moeilijke.

Ja ik beloof de nachtdienst in te schakelen, voordat het te laat is. Dat is een behoorlijk moeilijke belofte maar ik beloof het. Ik jank nu mijn ogen uit mijn hoofd. Het voelt even alsof het nooit meer beter wordt. Een deel van het proces denk ik. Hoop ik. Dankjewel. Het is overleven maar ik overleef. Hier schrijven helpt voor nu.

Gewoon om van me af te schrijven: Wat is het moeilijk! Ik ga door en werk me in kronkels. Het gaat psychisch helemaal niet fijn. Ik moet, van mezelf. Het gaat op wilskracht. Het is alleen echt heel erg zwaar.

@xenia

Niet alles is met woorden uit te leggen. Soms is juist mimiek en non verbaal veel meer verhelderend.

Gewonnen van de smerige baileys inderdaad @knakker. Heb er zelf eerlijk gezegd weleens een paar slokken van genomen (stiekem bij een vriendin) maar ik kan niet goed tegen de lactose dus het was een wanhoopspoging die nergens op uitdraaide. Gelukkig. Ik ben benieuwd of mijn ijsthee iets wordt. Het smaakt vast en ongetwijfeld beter dan de rommel waar alcohol in zit. Wat ik vanmiddag dacht was vooral: sh*t, zo wil ik over 20 á 30 jaar niet eraan toe zijn, als het al niet eerder is. Een behoorlijke opsteker. Al vond ik het wel akelig voor die man. Hij is ook niet geboren met de vaste overtuiging dat dit zijn levensweg zou worden. Nu wel een beetje moeite om niet alsnog drank in huis te halen. Het speelt door mijn hoofd. Het is te warm om ook maar iets te bewegen maar wat is het een nare gedachtenstroom. Ik zie zó op tegen de nacht. Gelukkig heb ik zometeen ijsthee. En mijn medicatie is aangepast. Vanaf vandaag is er een multivitamine voorgeschreven. Misschien helpt dat ook iets.