Myle

Slaap zacht! En jij ook, hou je goed.

Ik heb bijvoorbeeld een lampje van de Lidl. Het heeft de vorm van een lieveheersbeestje waar uit de 'rug' sterren worden geprojecteerd op het plafond. En je kan zelf de kleur instellen. Het is een kinderding. Maar voor mij helpt het, groene sterretjes op het plafond om rustig van te worden. Ben zelf ook nogal erg onrustig meestal vanbinnen en met vanalles bezig wat prima kan wachten. Misschien is zoiets voor jou een idee @Smaragd? Het is voor mij best wel rustgevend om verschillende redenen.

Lol. Maar ik ben dan wel een volwassen kind hoor.

Ik vraag me af wat eigenlijk het verschil is tussen meetings (AA/NA) tussen verschillende landen. Bijv. Amerika maar ook andere landen. Zit hier veel verschil tussen? Dit vooral vanwege wat je wel op tv en in films of series ziet. Maakt het uit uiteindelijk? Ik vraag het me af na hier een topic te hebben gelezen dat iemand de Amerikaanse versie meer helpend vond. Maar wat is er daarin/aan anders...? Is het elders meer geaccepteerd om naar meetings te gaan bijvoorbeeld. Zoiets. Ik ben hier wel erg benieuwd naar. Wat maakt het (evt) verschil?

@nondetjuO haha ja ik zie het volgens mij. Op mijn pakje staat staat cirkeltje 1 en 9. Staat voor januari 2019? Of ik kijk alsnog verkeerd. Kan zo zijn, maar had hier nog nooit over nagedacht.

@Lonster Ik heb je laatste bericht een aantal keer gelezen. Misschien wel vaker dan een "aantal keer". Vooral het stuk waar je zei dat ik wat volwassener lees. Het is tijd om de stap eindelijk te zetten van kind naar volwassene. Me niet meer zo afhankelijk op te stellen en zelf zaken in eigen handen te nemen. Dat is me steeds vaker duidelijk. Het is bijna 10 jaar geleden dat ik minderjarig was en mezelf ergens kon verschuilen voor het echte leven. Vind je reactie erg waardevol. @Lika Als ik alle energie nu steek en blijf steken in herstel (die ik eerder in destructie stopte en in verhullen en ontkennen, doorgaan met drinken etc.) kan het inderdaad enkel maar positief uitvallen. Ik weet dat het niet van de een op andere dag allemaal is opgelost. Het is alleen wel iets wat ik zelf heel erg moet willen en doen vanuit mezelf. Nieuw gedrag is daarvoor wel erg belangrijk; dus voor mijzelf om daar mijn best voor te doen. @Smaragd Gisteren was voor mij en mijn ex erg positief. Ik maakte geen excuses voor dingen waar ik het toch niet helemaal meende. We waren allebei eerlijk. Zij heeft ook haar problemen waar ik eerder weleens (regelmatig) over ben ontploft, vaak erg onterecht. Meestal onder invloed. Maar het voelde nu equal. Net als vorige keer geen verwijten en we hebben goed kunnen praten. Ook afspraken gemaakt over haar (weer) te betrekken bij mijn behandeling. En andersom. Het geeft lucht en licht. Morgen ga ik weer naar de AA en ik ben ondanks de medicatie die ik voorgeschreven kreeg tegen ontwenning niet een week nuchter gebleven. Eigenlijk was die medicatie ontzettend sederend. Niet op een "fijne" manier. Dus ben uiteindelijk toch 2 dagen tussendoor gaan drinken. Ik baal hierin erg van mezelf. Maar vandaag (en gisteren) heb ik toch wel mezelf herpakt en hoewel ik vorige week maandag nog had gezopen toen ik bij AA kwam. Dat gaat nu dus absoluut niet gebeuren. Dat wil ik niet en het voelt ook als verraad en niet helpend voor de rest. Dan kan ik beter niet eens gaan. Maar ik wil.

Ik had een fijne dag. Constructief en ook gezellig. Bedankt voor het vragen Grumpie. En ik zoek op mijn pakje sigaretten nu zo'n maand/jaarcode, maar kan het niet vinden haha.

Goedemorgen Lika. Het wordt vast een keer licht. Intussen heb ik alvast ontbeten met 2 Lindt chocolaatjes. Hihi. Gisteren gekocht. Zo maar even wat yoghurt en fruit.

Thanks Bolletje. Dagpact: Myle

Waar is @Quinn?

De kans op herstel wil ik niet nog eens laten schieten. Ik ben er serieus over dat ik hulp nodig heb. Acceptatie van het probleem is geen issue meer. Het is niet te ontwijken. Wat er ook voor nodig is wil ik aangrijpen. Het moet wel uit mezelf komen. Zoals ik de afgelopen 8 of 9 jaar bezig was met verhullen en liegen gaat niet en wil ik niet meer. Dus inderdaad in het diepe. Geen excuus meer als "Ik wist niet wat me te wachten stond(...)". Dat maakt uiteindelijk geen moer uit. Gewoon gaan. Mezelf overgeven aan de hulp die ik aangeboden krijg en zelf aan kan voeren. Vandaag een dagje weg met mijn ex. Zij kwam eigenlijk met het voorstel om even een dagje wat leuks te doen tussen de ellendigheid door. Ik ga het doen. En zal haar ook aangeven als het moeilijk gaat. Het voelt erg fijn om eindelijk naar haar toe open te zijn. Ze veroordeelt me niet; is volgens mij vooral opgelucht dat ik eindelijk wat meer eerlijk ben. Er is tussen ons nog een hele weg te gaan maar het begin is gemaakt. Geeft me vertrouwen in mezelf en in de toekomst.

Goedemorgen. Ik ga straks met mijn ex naar Utrecht. Eens kijken hoe het inmiddels eruit ziet in Hoog Catharijne. Spannend wel. Maar ik voel me wat beter dan de vorige keer dat we elkaar zagen. Heb er zin in. En in plaats van pas om 1 uur daar te zijn ga ik haar rond 8 uur vragen of we eerder kunnen afspreken (was haar wens, maar wist gisteren niet of ik dat kon volbrengen en waarmaken). Gelukkig wel. Ik wens iedereen een hele fijne dag!

Ik krijg inderdaad geen antabuse of dat soort middelen. Maar wel dus medicatie die ontwenning remt. Inmiddels heb ik daar wel baat bij. Maar heb met een (geringe) hoeveelheid alcohol nog steeds onderhouding. Ik probeer weer enigszins te eten maar dat is best wel lastig. Ik hou vrijwel niks binnen meestal.

Het gaat iets beter. Ik heb nu 4x 50mg tranxene. En 2 mg haldol per dag. Alles voor of tegen de ontwenning. het helpt me door de ergste ontwenning.

Veel plezier

Je bent zo heerlijk eerlijk fleur

@Smaragd Je weet toch wel hoe waardevol je bent hier? Ik zou je missen. Maar veel anderen ook. Geef om jezelf en laat jezelf gelden. Ben je waard!

@Cleo66 Ik snap het geheel. Is ook geen enkel probleem hoor. Begrijpelijk. Ik had zelf ook over Zuid Afrika gehoord en dat leek me zo'n ver van mijn bed show. Maar toen ik gebeld werd over Thailand ging er bij mij ongeveer net zo'n - Wat? huh? - gevoel spelen. Ik was steeds wel buiten mijn comfort zone opzoek geweest naar klinieken in Nederland. Een beetje in mijn achterhoofd houdend dat die me vast niet zouden accepteren. Tot ik dus dat telefoontje kreeg dat ik evt wel in aanmerking kon komen voor een behandeling in het buitenland (in dit geval iemand uit Thailand). Hij heeft me zelfs veel informatie gegeven over verzekering. Nouja even eerst nu stap voor stap.

Welkom! Herkenbaar om het een voor het andere 'in te ruilen'. De laatste keer dat ik langere tijd was gestopt ging het ook weer een andere kant op richting verslavingsgedrag. In mijn geval de controle houden over bijna niet meer durven eten. Met de gevolgen die daaraan kleefden. Uiteindelijk zullen we allemaal een balans moeten vinden. En het liefst in een zo gezond mogelijk leven. Ik wens je veel succes hierin.

Huilen en sorry zeggen heb ik ook heel veel gedaan @Lika. Maar door schade en schande en mijn ex vooral weet ik nu dat dat ook echt niet werkt: Huilen is verworden tot krokodillentranen, niet overgekomen zoals ik het meende. En sorry is totaal niks meer waard. Om me heen slaan en schoppen en weglopen (trouwens meestal niet eens zo letterlijk) helpt trouwens ook niet. Ik moet nog veel leren.

Het voelt inderdaad als een rollercoaster waar ik in zit maar waarvan ik geen idee had dat die zovaak over de kop zou gaan. Ik ben vanavond gebeld door iemand van een instelling of opname in Thailand een optie zou zijn. Dus niet alleen detox, maar alles wat er nog meer bestaat qua langdurige behandeling. Slik. Maar ik heb hem beloofd aankomende week (tijd doorgegeven) samen met de psychiater met hem contact op te nemen. Je bericht komt trouwens niet bot over. Het was waarschijnlijk nogal kinderlijk verzet. Mezelf eraan overgeven dacht ik dat ik dat wel deed. Ik voel me denk ik regelmatig veel te veel slachtoffer van omstandigheden. Geef alles behalve mij de schuld. Maar het was/is gewoon enkel mijn probleem en schuld. Onbewust weet ik dat wel. Maar dat is op momenten juist een reden om nog harder om me heen te schoppen. Zodat ik ook dat maar niet voel. @GewoonDoen en @Penny Bedankt. Jullie hebben gelijk. Naast de dingen die ik vooral hier op mijn draad schrijf lees ik de rest van jullie wel. Maar vind even niet de juiste woorden om te reageren. Maar jullie verhalen inspireren me. Sommige moet ik om huilen en bij sommige krijg ik ineens een big smile op mijn gezicht. Er zijn zoveel waardevolle dingen te lezen hier. En nog meer de mensen erachter. Dankjulliewel!

Ik krijg wel wat extra begeleiding nu. Maar wat in mijn kop zit, zit niet in mijn kont. Wel heb ik de afgelopen dagen weer regelmatig contact met mijn ex. Zij is gisteren naar een Alanon bijeenkomst geweest en volgt inmiddels een online cursus voor naasten. Dit sterkt mij. Ze wil er voor me zijn (En voor zichzelf). En zaterdag gaan we als ik dan nog nuchter ben gebleven een dag naar Utrecht. Ik zet alles op alles om dat te bereiken. Verder heb ik nagedacht over waaróm die detox niet werkte. Waarom ben ik daar met mijn stomme kop vertrokken? Ik was immers zo ontzettend klaar met drinken en wilde die hulp aanvaarden. Ik weet niet of dit het antwoord is, maar ik was er niet klaar voor. Klinkt wat algemeen. Maar ik bedoel er vooral mee dat ik er niet zo erg op voorbereid was. Ik dacht enkele dagen voor die dinsdag nog dat we er alleen over zouden gaan praten. Niet dat dat ook meteen de opnamedag zou zijn. En het heeft me geloof ik nogal overvallen. Er was me nauwelijks iets verteld over hoe het eraan toe zou gaan en ook absoluut niks over erna. En toen het moeilijk werd zag ik even geen hoop of perspectief in t geheel. En toen was het oud gedrag- vluchten dus. Letterlijk. Wat de toekomst brengt weet niemand maar ik zou wel graag aankomende week dit gaan bespreken met mijn psychiater. Wellicht krijg ik een tweede kans. Dat zou ik dan erg op prijs stellen.

Ik heb het inderdaad afgebroken en ondanks hele goede adviezen ben ik weggegaan. Kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan daarvoor. Heb dit nu ook niet verteld omdat ik zo trots ben op mijn eigen keuze of gedrag. Integendeel. Het enige wat ik nu ben opgeschoten met dit alles is dat ik thuis ben en medicatie krijg. En dat gaat sinds 2 dagen goed. Maar het was een heel onbezonnen beslissing om te vertrekken.

Goedemorgen. Ik ben er weer. Helaas niet na een week sober. Maar heb (voor en) na mijn vlucht uit een afkickkliniek toch wel het een en ander opgezocht qua behandeling en mogelijkheden. Nu nuchter blijven. Dat komt goed, 24 uur per keer. (Ik heb medicatie ter ondersteuning) Voor iedereen die het vandaag kan gebruiken veel sterkte!

Goedemorgen. Ik ben er weer. Helaas niet na een week sober. Maar heb (voor en) na mijn vlucht uit een afkickkliniek toch wel het een en ander opgezocht qua behandeling en mogelijkheden. Nu nuchter blijven. Dat komt goed, 24 uur per keer. (Ik heb medicatie ter ondersteuning) Voor iedereen die het vandaag kan gebruiken veel sterkte!