Maverick

Welkom! Ben hier zelf ook nog maar net, dus je bent niet de enige die even de kat uit de boom wil kijken. Tot nu toe is het fijn om samen te zijn met mensen die echt begrijpen waar jij, ik, de meeste hier, doorheen moeten of zijn gegaan. Gewoon je gedachten delen kan al wat schelen denk ik. Fijn dat je er bent, hopelijk vind je hier wat steun

S’nachts wakker liggen heb ik ook een tijd gehad, malen over wat is geweest, hoe het misschien anders had kunnen zijn en angst voor wat komen gaat, hoe moet ik het morgen doen, afkrijgen, verbergen, goedmaken enz. Ik ben op een gegeven moment begonnen de dag bewust te gaan afsluiten en een zinnetje onthouden wat ik ooit tegenkwam: “De dag is om, ik kan daar niets meer aan veranderen, morgen is er nog niet dus het enige wat ik nu kan doen is mijn rust pakken zodat ik morgen fit genoeg ben om het beter te doen. Indirecte angst is altijd voor de toekomst, als ik het heb probeer ik mijn gedachte weer in het hier en nu te krijgen, vaak helpt het mij dan om de onrust wat te temmen.

Hoi Smaragd, dank je wel dat je dit wilt delen op mijn draadje! Ook wat jij beschrijft is zo herkenbaar, de eerste euforie van bevrijding, daarna de “ is dit het dan en waar doe ik het voor” fase, en dan de gevaarlijkste van allemaal “ zou ik nu wel normaal kunnen doen” fase, het hoort er allemaal bij, ik denk dat de meeste dit wel herkennen. Ik wilde je niet aan het schrikken maken hoor, sorry dat was niet de bedoeling Het is niet zo dat ik na deze tijd nog veel zucht heb, als het zo nu en dan de kop opsteekt dan is het doorgaans mild en kan ik het redelijk snel van mij afschudden. Wat bij mij nog altijd goed werkt bij zucht is om de film in mijn hoofd even door te spoelen, dan word ik weer haarfijn herinnert aan hoe het steevast eindigde als ik de eerste nam en dat was nooit een happy end... Die dag voor dag werkt voor mij ook nog steeds goed. Een dag niet gedronken is morgen geen doffe ellende, je kan er zelfs twee fijne dagen mee winnen, hoe mooi is dat? Ook al sta ik dan wat langer droog, ik heb niet de illusie dat ik het allemaal alleen kan, ik heb een aantal vrienden met dezelfde “afwijking” die mij dierbaar zijn en een fijn gezin, daar ben ik dankbaar voor. Ik ben ook blij dat ik nu hier ben, het voelt een beetje als thuiskomen. Hoe lang sta je nu droog Smaragd en wil je wat over je plan vertellen?

Wat vervelend dat je jezelf zo angstig voelt Wilhelmina. Zelf heb ik ook Tinnitus ( oorsuizing/piep) dit wordt bij mij altijd erger bij stress of angst dus het lijkt mij verklaarbaar in jouw toestand momenteel. Weten mensen in je omgeving, incl. Je huisarts dat je aan het ontwennen bent? 40 jaar gebruik is een lange tijd, ik hoop wel dat je huisarts op de hoogte is.

Goedemorgen allemaal, Vandaag voor het eerst meeschrijven op de dagdraad. Ik heb al een paar dagen meegelezen en aan de zijlijn een beetje de welbekende kat uit de boom gekeken. Fijn om weer meer in contact te komen met lotgenoten, ik wens iedereen een droge dag ondanks dat het misschien wel regent.

Dat hoor ik niet vaak dat je van zware drinker naar gematigd terug kan gaan, knap hoor. Ik zelf durf het risico niet te nemen daarvoor heb ik het goedje te lang als “medicijn” gebruikt. Klinkt gek misschien maar op dit moment moet ik er nog steeds niet aan denken om het bij 1 of 2 te moeten laten, dat voelt voor mij nu als een grotere uitdaging dan bij mijn besluit te blijven niet te drinken. Soms stiekem zou ik ook willen dat ik het kon maar ik heb te vaak aan mezelf bewezen dat het kansloos is

@Lika @lady jane, dank je wel voor jullie welkom! @Lonster Dank voor je compliment, het is niet vanzelf gegaan hoor Jarenlang heb ik mij afgevraagd of het een keertje goed zou komen en het werd alleen maar erger, uiteindelijk heb ik het allermoeilijkste gedaan wat er voor mij was, en dat was hulp vragen. Ik was op, alcohol en blijven functioneren had zijn eind bereikt en ik was totaal (mentaal) uitgeput. Ik ben in een kliniek beland en daar ben ik er stap voor stap achtergekomen wat er met mij aan de hand was en waarom ik mijzelf zo in de vernieling had geholpen. Dit was zwaar maar ook verhelderend voor mij. Naast het behandelteam heb ik heel veel gehad aan mijn lotgenoten, met enkele heb ik na al die tijd nog steeds contact mee en daar ben ik heel blij om. Daarnaast heb ik een vrouw en kinderen die van mij zijn blijven houden en die mij altijd zijn blijven steunen, ook als ik niet op mijn best was. Ik ben ze daar heel dankbaar voor. Met al deze hulp heb ik tot nu toe nog elke dag tegen mijzelf gezegd, vandaag maar niet drinken. En toen was het 4 jaar verder

Dat klopt Knakker, Maverick is vrij vertaald een vreemde eend en dat ben ik ook wel een beetje. Dank voor jullie welkom overigens !

Hallo Bob, ik denk ook dat je dat goed ziet, ik vind ook nog steeds dat ik genoeg op heb voor de rest van mijn leven en heb inmiddels geleerd dat gedachtes maar gedachtes zijn. Maar ze zijn er wel zo nu en dan en is het verstandig mijzelf goed te realiseren waar ik vandaan kom.

Hallo lieve mensen, Maverick dus, man, 52 jaar en ben inmiddels 4 jaar bij mijn besluit gebleven om niet meer te drinken. In juni 2015 heb ik mij gewonnen gegeven, ik kon niet anders meer dan toegeven dat ik geen controle had over drank maar de drank over mij. Ik heb hulp gezocht en gelukkig gekregen. Het is een hele reis geweest, confronterend maar ook bevrijdend en het gaat best goed met mij vind ik zelf. Hoewel ik mij gelukkig mag prijzen dat ik tot nu toe niet ben teruggevallen weet ik dat het op de loer ligt. Mijn brein heeft de neiging de ellende van toen uit te wissen en is selectief met zo nu en dan triggers die aan mooie herinneringen worden gekoppeld, wat vervolgens kan resulteren in “onderhandelingen” met mijzelf. Ik merk aan mezelf dat ik bezig moet blijven met mijn herstel en dat is zeker ook een reden dat ik mij heb aangemeld. Ik zou graag meedoen om van jullie te leren en zo actief te blijven met herstel, hopelijk kan ik misschien ook weer iets betekenen voor anderen hier op het forum. Sommige verhalen heb ik inmiddels al gelezen en zijn zo herkenbaar, bedankt hiervoor.