Goedemorgen een mee lezer hier, heb weinig toe te voegen ben ik bang. Wat verdrietig om te lezen van de terugvallen. Hier gaat het wel redelijk. Begonnen met de opleiding en dus nu officieel een werkplek. Het is wennen, het is druk. Dat betekent dat ik op zoek ga naar ontspanning, die niet echt goed voor mij is. Kan het wel redelijk binnen de perken houden. Maar het gaat wel langzaam weer omhoog. Van 1 moet toch kunnen naar 2 en naar 3. Ook de situatie hier wel een beetje zat. Zo verdrietig om soms te zien. Met blauwe plekken binnen komen, dan toch weer terug gaan na een paar dagen. Hopen dat het beter zal gaan. Kan er moeilijk mee om gaan. Moet me ook van afzonderen, kan niet overal helpen, hoe graag ik ook zou willen. Vooral de kinderen gaat mij aan het hart. Zo klein, al zo beschadigd...