Goedemorgen. Alles laten bezinken, nadenken. Wat maakt nou dat ik zo bang voor hem ben? Hij weet mijn adres niet, ik woon een eind van hem vandaan. Weten, dat hij nooit de stad uit komt. Toch ben ik bang. Daar moet ik wat mee... Allereerst mij niet gek laten maken, realistisch zijn en in het hier en nu blijven. Ik stoor me aan mezelf, dat ik meteen naar de drank grijp als het moeilijk wordt. Er komen vast wel eens meer moeilijke momenten, dus daar kan ik aan werken. Geschrokken van mezelf, dat ik totaal geen rem had. Ik wil drinken, ik ga drinken en net zo lang tot ik er doodziek van wordt. Dit is nieuw, natuurlijk heb ik er nooit in gespuugd, maar dag en nacht door drinken is nieuw en ik ben daar alles behalve trots op. Voor nu door gaan, teller weer op 0. Hoofd omhoog, schouders recht. Gelukkig de komende dagen avonddiensten. Oud en nieuw vrij, dan ga ik naar mijn ouders. Voor @Smaragd geen idee hoe dat bij jou op het werk gaat, wat adviseer je? Ik zou eigenlijk mijn leidinggevende wel een mail willen sturen, beetje over hoe het gaat. Aan de andere kant denk ik, ik wil geen medelijden.