Pokemon

Ik zal wel een vreemde eend in de bijt zijn, maar ik zie het als niet extreem gevaarlijk. Je lijkt niet meer te nemen dan wat er wordt voorgeschreven. Dat spreekt al voor je, want als je een grote affiniteit met Xanax hebt heb je al snel niet meer genoeg aan zo'n kleine dosis. Ik ben je arts niet dus neem niets van mij of iemand anders hier aan, maar het lijkt me kiezen of delen te zijn in jouw situatie.

Dit is wel echt een ontzettend late reactie, maar ja. Dit herken ik heel erg. Ik word zo weer teruggeworpen in een bepaalde ervaring als er iets gebeurt. Ik ben de laatste die het slachtoffer wil uithangen, maar ik denk wel dat het een trauma is (officieel). Ik heb ook zaken die mij altijd eraan herinneren of ik wil of niet, namelijk littekens, tatoeages..dat laatste is dan simpeler te verwijderen dan het eerste. En de constante angst dat iemand 'me ontdekt'. Soms ongelooflijk verdriet of agressie, en ik houd dat altijd achter mijn facade maar thuis ben ik dan gewoon uitgeput. Zeker in deze tijd waarin sociaal doen wenselijk is willen mensen constant iets van je weten. Ik wil juist niets delen, uit zelfbescherming. Ik heb ook geen social media ofzo, met name omdat ik bang ben dat iemand me uit die tijd herkent. Die weet wat je hebt gedaan. Soms meer dan ik nog weet, want ik ben hele perioden kwijt.

Nou, zover ben ik nog niet dus ik durf het nog geen verlossing te noemen. Het probleem zit hem ook in het feit dat ik mij zoveel beter voel met wat demping. Alleen kan ik geen maat hierin houden. Alles dat ongeveer eenzelfde werking heeft (benzo's, opiaten, alcohol) is voor mij mijn Achilleshiel. En ik weet niet hoe het voor anderen is, maar ik voel mij nog gevangen van mijn eerdere verslaving. Zoveel dat je nooit meer kunt herstellen. En terugdraaien gaat al helemaal niet. Oja ik vergat: - meerdere supermarkten/slijterijen hebben, zodat je kunt afwisselen zodat het lijkt alsof je gewoon af en toe een glaasje nuttigt Aan de andere kant ben ik wel wat men noemt een functionerend alcoholist. Niet dat dat het beter maakt, maar het motiveert iets. Dat je nog je baan kunt verliezen zeg maar.

Wat een herkenning hier. Ik schaam me wild, want ik ben ook nog eens jarenlang zwaar benzo verslaafd geweest. Daar ben ik al jaren vanaf trouwens en heb mijn leven van de goot weer opgebouwd. En toch het laatste jaar sloop het er in, de drankverslaving. Ik dronk altijd al best veel, maar kon ook zo wekenlang geen druppel drinken. Ik had er geen behoefte aan. Maar goed mijn slechte ervaringen met alleen drank (met benzo's was het nog 100 keer erger): - ruzie met iedereen maken - extreem schuldig voelen de dag erna - altijd blackouts en bidden dat ik niets levensverwoestend heb gedaan - hele onzinverhalen aan mensen (ook collega's...) ophangen, en daarvan ook nog het meeste te zijn vergeten - naar de supermarkt gaan en eerst allemaal onzinproducten in het mandje gooien en dan 'quasi-nonchalant' een literfles wijn in het mandje leggen - veel te veel persoonlijke info delen met mensen terwijl ik dat nuchter nooit doe - ladderzat met een eveneens ladderzatte vriend in de auto rijden (ik als passagier maar dat maakt je redelijk medeplichtig) - ontzettend depressief voelen - met al die gevoelens toch naar je werk en hopen dat niemand iets ruikt - internetbestellingen doen die je eigenlijk bij nader inzien helemaal niet nodig had - nergens van de drank af kunnen blijven; als je op reis gaat je al ladderzat drinken op Schiphol - constant met drank bezig zijn, hoe laat is het, mag het al - inderdaad, terrasje opzoeken of als 'cadeau' iemand een fles sterke drank geven, zodat je ook een glas krijgt - altijd het meeste drinken op personeelsfeestjes - met de partner van je nicht zoenen - gewichtstoename en ondermijning van de werking van medicatie die je slikt wegens de interactie - onmetelijke geldverspilling - altijd moe zijn Maar: sinds december afgebouwd en nu een week niets meer op. -

Neem je wel vaker Xanax? En natuurlijk is dat niet stom. Je wil gewoon dat die paniek stopt. Bedenk in ieder geval dat die paniek en angst jij niet bent, maar de ontwenning. Die gedachte heeft mij erg geholpen toen ik afkickte, dat ergens het besef was dat het door de onttrekking kwam.

Misschien kun je magnesiumpillen nemen tegen de krampen? Benzo's zijn ook spierverslappers, eigenlijk alles dat aangestuurd wordt door de hersenen is nu in paniek omdat de chemische samenstelling abrupt is veranderd. Ik heb me destijds wild gezocht naar 1001 onderzoeken wat het doet met de hersenen, omdat ik rationeel wilde begrijpen wat the fck gebeurd was. Ik zou zelf eerlijk gezegd er niet meer mee beginnen. Je bent er al twee weken vanaf, het zou zonde zijn om op te geven. Is mijn opinie dan hè.

Waar heb je nu last van? Mijn ervaring is dat na 14 dagen er in ieder geval niet de heftigste ontwenningsverschijnselen zullen optreden. Dan bedoel ik epileptische aanvallen en hallucinaties. Tenzij het een langwerkende benzo is misschien. (even gezocht en dat is dus inderdaad het geval, heeft een lange halfwaardetijd). Voor de rest neem ik aan dat je wel langere tijd last zult hebben aangezien je het ook erg lang hebt genomen. Gelukkig geen hoge dosis, maar je hersenen zijn wel ingesteld op die 0,5mg en moeten zich aanpassen aan het zonder te moeten doen. Heb je afleiding of iemand waar je dit mee kunt delen? Ik zou als ik jou was teruggaan naar je huisarts, dus niet die vervanger.

Ja ik heb er wel over gelezen hoor, maar weet het niet uit eigen ervaring. Welke klachten ervaar jij nu en hoe reageert je omgeving/werk?

Ik had het meer over de ernst van de afkickverschijnselen als delirium tremens, dat bekend is bij alcoholverslaving, maar weinig bij benzo's. En dat gebeurt wel weer enkel na langdurig een hoge dosis te hebben genomen. Van korte tijd in lagere dosis weet ik weinig, en ook niet zo van langdurige ontwenning. Ik weet wel dat er al na twee weken gewenning optreedt, en je voor hetzelfde effect een hogere dosis nodig hebt. Dus dat je na een korte periode al hooked bent is ook zo. Bedenk me ineens dat ik niet eens zou kunnen beoordelen of ik langdurig ben afgekickt, de eerste 2 weken waren zo extreem dat de rest daarbij in het niet viel, en omdat ik vanaf mijn 21ste tot en met mijn 27ste verslaafd ben geweest kan ik ook niet beoordelen of ik na die twee weken 'normaal' was. Heb niet echt een referentiekader.

haha nou één lichtpuntje: je bent dan niet zo verslavingsgevoelig

Niet om lullig te doen, maar dat zei ik ook altijd van de Xanax. Nu was ik wel echt enorm verslaafd, maar ook toen ik aan nog 'gewoon best hoge dosis' zat had ik heel veel redenen om niet te stoppen. Het is ook niet echt makkelijk advies te geven als we niet weten wat je voor de rest onder de leden hebt. Feit is wel dat langdurig benzogebruik in met name hoge doses je gezondheid niet echt bevordert.

Oude discussie, maar: Ja, cold turkey afgekickt. Wel van jarenlang misbruik en enorme dosis. En dat is ook eigenlijk altijd de voorspeller in hoe erg de ontwenningsverschijnselen zijn. Uiteraard kun je wel psychische klachten krijgen, maar fysieke klachten lijken me bij deze dosis bijna uitgesloten.

Ik ben 7 jaar nuchter geweest, die drank is eigenlijk iets van het laatste halfjaar. Met nuchter bedoel ik benzovrij, ik dronk wel af en toe alcohol en soms flink te veel, maar niet problematisch. Ik heb nog eens oxazepam gekregen overigens, maar dat doet bij mij niet zoveel en geeft geen high (Xanax wel). Therapie heb ik geprobeerd, maar bleek niet echt iets voor mij. Ik geloof ook niet dat het een feit is dat je ergens beter uitkomt. Een basisgevoel als zinloosheid bijvoorbeeld kun je niet gemakkelijk veranderen. Je karakter ook niet. Sterker nog, het geloven in een betere uitkomst is karakterafhankelijk.

Het ligt aan de dosis of cold turkey echt een hel is of niet, en of het misschien niet beter is dan afbouwen. Ook is het niet duidelijk wat je andere klachten zijn. Als je epileptisch patiënt bent is het weer een heel ander verhaal natuurlijk. En ja, het is een kwestie van het lichaam te laten wennen aan geen toevoer van bepaalde middelen. Het lichaam zal dan weer op natuurlijke wijze bepaalde neurotransmitters moeten gaan aanmaken, en dat kost meestal tijd.

Daarom was voor mij de enige optie toen cold turkey thuis afkicken. Ik heb gedacht over een kliniek, maar dat niet doorgezet. Ik ging als in de middag de hallucinaties enkel liedjes in mijn hoofd waren, gauw iets te eten scoren in een toko dichtbij. En douchen heb ik helemaal niet gedaan toen, uit angst om te vallen door een insult. Tof man, haha. De lichamelijke ontwenning tijdens cold turkey kwam pas na een week bij mij, daarvoor puur de extreme depressie die het abrupt stoppen veroorzaakte. Niemand weet ook dat benzo's net zo erg zijn als alcohol om af te kicken, als je het maar in grote hoeveelheden voor lange tijd gebruikt. Vreemd eigenlijk dat dat geen algemene kennis is, ook niet bij artsen. Wel dat het verslavend is, maar fysiek verslavend dat weten heel veel mensen niet.

Hey Gaba, Dankje. Je schrijft waar je het mee zou moeten vergelijken. Alcohol is het eerste dat in me opkomt. Werking is ook vergelijkbaar en het afkicken eveneens. Erge is dat ik met alcohol dus nu ook wel een probleem heb. En dat komt eigenlijk omdat ik weliswaar nog leef, maar ook niet veel meer dan dat. Het is niet alleen psychisch, maar door jarenlang zo verslaafd te zijn raken je hersenen ook beschadigd. Of althans, het beloningscentrum is niet meer je van het. Ik kan mij niet herinneren wanneer ik gelukkig was, ja als ik Xanax nam. En nu dus alcohol. Schaam me rot, maar ja. Ik ben ook alles kwijtgeraakt. Ik heb zaken gedaan tegen de wet. En echt zeer onethische zaken. Heb overigens veel mailboxen nooit meer geopend, telefoon weggegooid en gaan verhuizen. Nou ja, vluchtgedrag is me niet echt vreemd zullen we maar zeggen. Zo omschrijf ik het overigens ook, 'ik was er wel en ik was er niet.' Ik begon ook tijdens mijn twintiger jaren en dan zou je juist je karakter moeten ontwikkelen. Ik mis daarin een heleboel. Cognitief niet, maar emotioneel en sociaal des te meer. Ook ben ik enorm cynisch geworden en heb ik een afkeer gekregen van de meeste mensen. Gewoon, omdat ik de slechtste kant van de mens heb gezien. Hoe kun je dat 'onzien'? Ik heb ook lang spijt gehad van het afkicken. Soms nog. Mijn leven was * maar nu is het ook niet veel soeps. En alle tegenslagen nuchter te verwerken, ik vind het ontzettend moeilijk. Soms denk ik weleens 'was ik maar gewoon in zo'n high toestand doodgereden door iemand'.

Hoeveel slik je aan benzo? Ik slik 7,5 of 15mg (afhankelijk van of ik zin heb het pilletje door te knippen) mirtazapine elke avond. Zonder lukt het me helaas niet mee te draaien in een normaal ritme (dat wel nodig is voor mijn werk).

Nee puur voor het slapen. Google maar eens, wordt heel veel gedaan. Ik zeg niet dat dat in jouw geval de beste keuze is hoor, maar het helpt mij wel.

Daar ben ik dus benieuwd naar. Welke klachten kreeg je? Waarom besloot je cold turkey te stoppen? Bij mij is het al jaren geleden, maar heb eigenlijk nooit dit met iemand kunnen bespreken. De hallucinaties, epileptische aanvallen, de angst, elke dag denken dat die hallucinaties werkelijkheid waren..En de boosheid soms, op mijzelf maar ook op anderen. Boosheid omdat anderen kennelijk zonder schroom over hun problematiek praten, die feitelijk in het niet valt bij wat ik allemaal heb doorstaan. Maar als ex-junk kun je op weinig begrip rekenen, dus vertel ik het nooit. Ik houd mensen op afstand en mensen denken dat ik nergens mee zit of nooit iets heb meegemaakt. Herkenbaar voor iemand?

Volgens mij is dat niet per definitie zo. Wat ik wel merkte is juist een paradoxale werking, dus juist angstklachten. En omdat ik zo'n enorme dosis nam was iedere keer dat ik minder nam een periode van fysiek afkicken, wat soms resulteerde in een epileptische aanval (ik heb geen epilepsie, het was puur doordat mijn brein ineens geen toevoer meer kreeg van Xanax).

Benzo's verstoren uiteindelijk juist je slaap, net als alcohol. Ik snap niet dat dat nog steeds zo simpel wordt voorgeschreven als slaapmiddel. Ik kan ook niet normaal slapen, maar slik al jaren een lage dosis mirtazapine. Dat is niet verslavend, je raakt er niet gewend aan en het zorgt ervoor dat je kunt inslapen.

Jarenlang zwaar verslaafd geweest aan Xanax. 40mg per dag was geen uitzondering. Na rock bottom te hebben bereikt cold turkey afgekickt. Hierbij behoorlijk risico gelopen want delirium tremens, 10 dagen achter elkaar gehallucineerd. Epileptische aanvallen, alles. En dan voor het eerst in jaren nuchter de werkelijkheid bekijken. Ik heb er nog steeds moeite mee, en het is al een hele poos geleden (jaren). Want ik lijk een normaal leven nu te leiden met een huis en een baan, maar het is niet normaal. Ik ben niet normaal. Ik zoek eigenlijk een beetje herkenning. Het fysieke kon ik wel aan, maar wat doe je als je terugkijkt naar jezelf voor het eerst zonder een waas van verdovende middelen, en je walgt van wat je ziet?

Ik heb geen ervaring met afkicken in een kliniek, maar wel cold turkey. Leverde me een delirium tremens op. Achteraf bezien was dat de beste keuze, ik denk dat ik het niet in me had gehad om langzaam af te bouwen. Niet alleen en ook niet met hulp. Wel was mijn situatie heel anders want ik woonde alleen en had niemand om rekening mee te houden. Ik denk ook dat therapie niet helpt als je nog verslaafd bent, want je hersenen functioneren dan gewoon heel anders dan als je bent afgekickt.