Yana

haha ja, maar dan nog iets verschrikter

Bij mij doet de link het wel... iets over paddenstoelen die uit de kop van rupsen groeien en dat je daar dan thee van zet

Als je met iemand afspreekt om ze te helpen en ze zijn er een uur later nog niet dan zou ik niet veel zin meer hebben @JannigjeKon jij de moed nog opbrengen?

Ik word helemaal onrustig als ik te laat dreig te komen, wat nergens voor nodig is want als je hier in Frankrijk op de afgesproken tijd bij iemand aanbelt kijken ze je aan of je hun kat hebt opgegeten.

Van hem maar ook van haar want zij kan ook zijn.

Ik heb een knuffel voor je gevonden @IJsvogel en als je wilt krijg je van mij ook een knuffel ((ijsvogel))

Goed bezig @Reacher met je yoghurt Qua tuinieren vind ik de werkelijkheid wel wat weerbarstiger dan de fantasie. Als kind fietste ik dagelijks een uur door de polder naar de middelbare school en ik had een grote zak klaprooszaad verzameld. Al fietsend strooide ik dat in alle bermen en ik zag in gedachten al die oceaan van wuivende rode bloemenpracht. Die actie heeft niet één klaproos opgeleverd

Die is niet meer aangegroeid helaas. Niet veel last van dus als ik twee keer gevaccineerd ben ga ik weleens een kaakchirurg opzoeken en daarna kijken welke mogelijkheden er zijn om dat gat op te vullen. Gedoe wel hoor dat oud worden.

Gisteravond gemediteerd en (mantra's) gezongen met een lifestream op Facebook, Instagram enz. Duizenden meezingers en meemediteerders van overal vandaan: Rusland, Israël, Costa Rica, India, Nederland........ Mensen die het moeilijk hebben vanwege oorlog, covid of het heengaan van een geliefde worden speciaal meegenomen in de harten van de deelnemers. Zo lief allemaal en mooi dat internet ook op die manier gebruikt kan worden.

Ik geef ook een bloemetje aan @maya omdat je zo lief voor je moeder zorgt

Dan zit er niets anders op dan boeddhist worden, dan kom je weer terug

Het mos toch? Of was je iets met Richard van plan?

Als je behandelingen niet wilt, moet je best stevig in je schoenen staan denk ik en hij is niet heel duidelijk dat hij dit allemaal niet wil, wel tegen mij aan de telefoon maar niet tegen de artsen of tegen zijn vrouw. Maar hij weet natuurlijk ook dat ík daar niet over ga.

Ik wil ook zo'n pil want oud worden is soms echt geen feest. Kun je die ergens kopen dan @lady jane? Mijn 90-jarige buurman kan niet meer lopen, nauwelijks zien en sinds kort ook amper nog verstaanbaar praten. Hij zei me dat het mooi zou zijn om op een ochtend niet meer wakker te worden. Nu was hij benauwd en werd naar het ziekenhuis gebracht en vandaar met een helikopter naar een ander ziekenhuis. Ze hebben duizend onderzoeken gedaan, een stent geplaatst, een vernauwing in z'n neus geopereerd, poliepen in z'n darmen weggehaald en last but niet least: een pacemaker geplaatst dus de kans dat z'n hart er op een mooie nacht mee ophoudt is ook verkeken. Gewoon een tankje zuurstof naast z'n bed was een beter plan geweest vind ik... rare wereld.

Jij bent anders wel een voorbeeld voor me Ik realiseer me dat ik heel makkelijk praten heb. Als ik lees wat jullie allemaal te verstouwen hebben met druk werk, nare leidinggevenden en puberende kinderen... dan maak ik een diepe buiging voor jullie allemaal. Ik heb gewoon een leven als een luis op een zeer hoofd als duo-kluizenaar met m'n lief en ik heb eigenlijk met niemand wat te maken en hoef alleen voor mezelf te zorgen.

Haha, daar komt niks van in meneertje Maar een beetje therapieën kan nooit kwaad denk ik. Het is ook niet dat ik vrij ben van overlevingsstrategieën of dat ik ieder trauma tot in de puntjes heb uitgewerkt en ik vind het nog steeds best interessant om mezelf onder de loep te nemen, maar ik voel niet meer de behoefte om aan mezelf te blijven werken tot ik perfect ben voordat ik gelukkig word. Dan kan ik lang wachten, er is altijd wel wat. Mijn meditatie bestaat er ook vooral uit om alles te omarmen zoals het komt. Dat is inclusief verlangen naar wijn, frustratie, gevoel van leegte, onzekerheid, verdriet, angst.... Het is kennelijk het verzet ertegen wat me ongelukkig maakt en drinken is natuurlijk bij uitstek een manier om niet te hoeven voelen wat ik voel.

Het schiet me nu te binnen dat dit natuurlijk past bij de gereformeerde gemeenschap waarin ik ben opgegroeid. Daar was het leven, het geloof en God een zeer ernstige zaak en dansen of ritmisch zingen was goddeloos en leidde onverbiddelijk naar de hel. Daar heb ik vast wel een tik van meegekregen. Maar nu, ik dank god voor al het mooie en het is dat mijn knie niet goed beweegt maar in mijn hart dans ik

Ik voel ook een enorme aarzeling om dit te schrijven, alsof ik me ervoor moet schamen ofzo, alsof het ongeloofwaardig is... zoiets.

Ik dacht altijd dat we teveel drinken om pijnlijke emoties niet te hoeven voelen maar bij mij lijkt het er eerder op dat ik niet gelukkig durfde te zijn. Ben ik hier nou 2 jaar of 3 jaar? In ieder geval ben ik al die tijd al stabiel gelukkig en tevreden. Dat heeft er vermoedelijk ook wel mee te maken dat ik nu meer mediteer, dat maakt een diepe, ruime, stille vreugde voelbaar. Ik voel me dankbaar voor alles en ik wens dat jullie allemaal ook toe

Dat is misschien wel de beste manier om met trek om te gaan, niet te groot maken, schouders over ophalen en wat anders gaan doen. Ik wens je een leuke dag

Huh?! Wat naar, zo vroeg op de ochtend. Is er iets wat je wilt verdrinken?

Hoi. Hoe gaat het @Zbb, Nog steeds gestopt met roken? Hoe was je niet echte date laatst?

Tuurlijk wel joh, je bent altijd welkom! Veel beter om hier je verdriet te delen dan om het te delen met de fles

Ik geef je een warme omhelzing: ((( @Statice ))) Misschien toch beter stoppen met de wijn? Je hebt verdriet, dat mag.

@nancy het is wel fijn toch dat ze iets gevonden hebben waar wat aan te doen is? Ik wens je moed, kalmte en vooral dat je je snel weer lekker gaat voelen.