Yana

@karin123 Dankjewel voor je meedenken. Je moet eerst aan een miljard criteria voldoen voordat de huisarts je mag aanmelden bij zo'n expertisecentrum en vervolgens wordt er een miniem aantal patiënten aangenomen (ingeloot). En als je dan 1 van de 'gelukkigen' bent kunnen ze je nog niet genezen. Nee, ik bid dat het bij mij uiteindelijk niet op long-covid uitdraait.

Wees maar niet jaloers, ik schreef dat ik dat 'moet', niet dat het erg goed lukt.

Uitstapjes met een rolstoel en een juridisch loket ben ik nog niet aan toe hoor. Ze zoeken ook door, alleen is het de vraag hoe lang die internist op zich laat wachten. Ik dring aan zo hard ik kan en verder moet ik loslaten, accepteren en zo zachtaardig mogelijk met mezelf dealen. Nee, dat zit gelukkig goed, maar jouw (en jullie) liefdevolle aandacht online is ook belangrijk.

Ik heb nog een baantje in NL wat ik via internet altijd heb kunnen blijven doen, sowieso ben ik met 1 been in NL gebleven en dus ook verzekerd en een huisarts. Ik lees nu meer mensen met long covid waarvan huisartsen geen idee hebben en die totaal geen hulp krijgen. Nou is er ook niet veel hulp voor long covidpatiënten dus hopelijk heb ik dat niet. Ze spreken van longcovid na 3 maanden, ik zit nu op 2 maar het kutte is dat er geen greintje verbetering in zit. Ik ben bang.

Het gaat steeds slechter met me en niemand lijkt me te kunnen helpen. De neuroloog kon niets ontdekken en een van de huisartsen zei gisteren doodleuk dat ze niets voor me kunnen doen. Ik ben soms uren achtereen zó ziek, misselijk, naar en wanhopig dat ik allerlei zelfmoordscenarios bedenk. De nachten zijn hel, ik slaap amper en kan soms dagenlang nauwelijks eten. Er komt nog een afspraak met een internist maar god mag weten wanneer. Er zijn ook oplevingen zoals nu, dan voel ik me redelijk, al ben ik ook dan te uitgeput om een stukje te kunnen wandelen. Ik ga een douche nemen, dat gaat waarschijnlijk nog lukken. Ik zou nu wel even willen dat ik de kroonprinses was, dan zou er een team artsen voor me klaar staan. Maar ik heb lieve mensen om me heen en er zal toch wel een kéér iets veranderen?

Oh echt? Wat lief @Maja! Ja, ik ben in Den Haag maar koffie komen drinken zit er nog niet in. Ik kruip niet meer over de grond van ellende maar ben nog steeds echt ziek en lig eigenlijk alleen maar op bed op soms een klein wandelingetje na.

Ja, dat hoort er allemaal bij. Irritatie, ongeduld en berusting... Ik vind dat je het heel goed doet en je proces heerlijk herkenbaar beschrijft. Hopelijk blijf je hier bij ons zodat we eerdaags je honderdste droge dag met je kunnen vieren. Maar eerst vandaag, lekker helder straks naar bed!

Vanmiddag heb ik in de zon kunnen lopen, wat een zalig weer. Iemand lachte naar me en de lindebomen waren zo stralend geel en de lucht zo blauw. Heerlijk om me even weer zo levend te voelen. ❤️

Het lijkt inderdaad op paniekaanvallen @Smaragdie, voor de zekerheid ben ik daarom bij een psycholoog geweest maar die concludeerde dat ik voor paniek geen aanleg heb en had geen idee waar ze me voor zou moeten behandelen. De huisartsen hebben eigenlijk ook geen idee wat dan wel de oorzaak is. Ik krijg inmiddels wat hormoonsuppletie en volgende week zie ik een neuroloog. Ik denk zelf nog om acupunctuur te proberen, dat lijkt me nou typisch iets om een wanordelijk zenuwstelsel weer in balans te krijgen. Kent iemand soms een goede acupuncturist in Den Haag of omgeving? Ik huil heel veel en dat voelt wel als een grote schoonmaak, misschien kom ik hier uiteindelijk wel diepgereinigd uit. Heel fijn dat er ook hier mensen zijn die aan me denken en meeleven en bidden en hopen... dankjewel ❤️

Dank jullie wel lieverds! Wat een schitterend boeket @karin123 Lieve God, sta me bij alsjeblieft. Ik denk steeds dat het niet zwaarder kan maar de afgelopen nacht... Er is iets heel er mis met m'n zenuwstelsel ofzo. De allesomvattende spanning die m'n lijf te verduren heeft, het is iets onvoorstelbaars, zelfs de oxazepam helpt nauwelijks. Misschien kan ik het gebruiken als een poort naar de ultieme vrijheid? Kan ik daar doorheen door me helemaal over te geven? Of misschien is dat maar geklets. Dit is het moeilijkste ooit in m'n leven, ik bid dat er snel verlichting mag komen.

En Nederlandse artsen zijn een verademing. Ik kan me in het Frans minder goed uitdrukken dus dat is al een handicap maar de artsen waar ik mee te maken had waren ook zo verdomd autoritair en niet communicatief. Overleggen met een patiënt, daar beginnen ze echt niet aan.

Soms voel ik me zo vreselijk dat het niet uit te houden is maar er zijn ook dagen dat het redelijk gaat. Dan lig ik prinsheerlijk op mijn bedje, er zijn boeketten bezorgd, er wordt voor m'n eten gezorgd, er komt af en toe iemand bij me liggen om m'n hand vast te houden... Ja, dan voel ik me echt gezegend. Vriendinnen die ik jaren niet zag, ik hoef maar te appen en ze zijn er voor me. Dat is zó hartverwarmend.

Ja, gelukkig werkt m'n hoofd nog goed en kan ik me ook nog helder uitdrukken. De arts zag ook echt de redelijkheid van mijn argumenten en is zelf heel benieuwd of het gaat werken. Probleem was dat ze de verantwoordelijkheid niet durfde nemen omdat ik qua leeftijd eigenlijk buiten de richtlijnen voor artsen val maar ze heeft zelf een gynaecoloog meegekregen.

't Blijft moeilijk. Ik heb een lijf onder spanning, duizeligheid, een wattenhoofd en misselijkheid. Logisch dat een arts dan denkt aan stress en daar blijft het een beetje bij. Met veel overredingskracht heb ik (lichaamseigen) hormonen kunnen lospeuteren, dus wie weet, als mijn eigen diagnose juist is, dat ik daar iets aan ga hebben. Ik heb een paar keer een stukje gelopen, maar over het algemeen ben ik daar gewoon te ziek voor.

Zeker @Rosee, ik word zometeen weer gebeld door een huisarts die overleg heeft gehad met een specialist. Het probleem is dat ik niks tastbaars markeer, wat ze kunnen meten is in orde. Er is zo vreselijk veel wat (dat?) artsen niet weten: long-covid, Lyme, ME, fibromyalgie, in die hoek zit ik nu een beetje lijkt het. Maar goed, het is nog kort, hopelijk gaat m'n lijf het oplossen. Van de arts hoor ik vandaag of ze me hormoonsuppletie willen geven of misschien heeft ze nog iets anders bedacht.