Pelle2

Je hebt niet per ongeluk de beamer aanstaan?

Dat is iig wel een duidelijke afspraak! Sterkte er mee, blijft een nare situatie. Iedereen die het nodig heeft sterkte met alles, er speelt nogal wat her en der. Welterusten

Niet de schuld geven, maar ze kunnen wel onredelijk zijn. Aiaiai, wat kunnen ze frustratie en irritatie opwekken! Met alcohol is daar nog moeilijker mee om te gaan. (Terwijl je het dan zo hard nodig hebt, zei de alcoholist)

Als je met 20 man een weekend zou gaan vissen zouden er ook heel veel appjes over vissen gaan. Het zou raar zijn als jij mee zou gaan, terwijl je niet van vissen houdt (Ik ga overigens 'binnenkort' (in april) ook met vrienden een weekend 'zuipen')

Misschien gaat het er ook wel om dat veel reacties hier (in het algemeen) vaak bestaan uit "gut wat vervelend en gut wat doe je het goed". Misschien is dat wel fijn om te lezen en fijn om te typen, maar je gaat er niet heel hard over nadenken. Neemt niet weg dat het een hele nare situatie is. Je wil het goed hebben voor je kinderen. Het is al jammer (understatement) dat je het niet gezellig met z'n 4-en doet. En dan komt er ook nog ellende bij waar alcohol ook nog eens een grote rol speelt. Ik ben ook gescheiden en vader van twee dochters in die leeftijd. Ik ga verder vrij goed met m'n ex om, maar soms....soms is ze onredelijk (vind ik!) en zie, voel en doe ik de dingen zo anders... Maar wat ik vooral wil is het idee dat de kinderen het bij haar goed hebben. Als drank of drugs (of wat dan ook) belangrijker wordt dan mijn kinderen is dat naar. Toch vond ik vijf maanden geleden dat ik prima een flesje wijn leeg kon drinken. Nog wel wat meer ook trouwens. Ik werd daar geen leukere vader van. Dat wist ik. Wat waren trouwens die afspraken over drinken met de kinderen erbij?

Volgens mij, Bor, zegt Adri dat er meer dan één kant aan het verhaal zit.

Probeer je nu dan al eens voor te stellen dan wat er gebeurt als je vrijdagavond, als je man een biertje openmaakt, jij aan de thee gaat (of aan de tonic, sinas, roosvicee, spa, ...). Het zal waarschijnlijk niet de leukste avond van je leven worden. Hoe erg is dat? Misschien wel iets om van te voren al over na te denken en te accepteren. Ik kan je wel beloven dat dat gaat veranderen, een avond zonder alcohol wordt even normaal en kan even leuk zijn als met. Leuker zelfs, want al die avonden met een fles wijn zijn ongeveer hetzelfde. En de ochtenden erna ook. Wat mij ontzettend heeft geholpen is het idee dat het niet altijd leuk hoeft te zijn. Niks mis mee, komt wel weer.

Altijd leuk, korte updates! Ik denk niet dat de mateloosheid verdwijnt als je helemaal stopt met drinken. Dat zal wel in ons zitten, ik merk het iig ook. Ik kan prima zonder eten, maar als ik eenmaal begin... Ik ben wel benieuwd naar je met mate drinken, maar wil niet als een zeur overkomen. Ik was er bij Lonster ook al over begonnen en wil niet het idee geven dat ik iemand iets wil opdringen. Maar ik krijg ergens het idee dat je er toch niet helemaal tevreden mee bent. Waarom niet? En waarom zou je dan niet helemaal stoppen? Zijn af en toe die 2/3 glazen dan toch wel heel belangrijk? Ik kan me dat eigenlijk niet zo goed voorstellen. Ik zou de glazen die daarna komen belangrijker vinden, maar die ontzeg je jezelf dan weer wel. Wat me heel verstandig lijkt overigens!

Hoi Jones, Nog steeds enthousiast over het afgeven van de sleutel van de drankkast? Ga je inhoudelijk ook iets vertellen over de afspraak daarover? Wat zijn de plannen? Ik neem aan dat de Geliefde een mens is waar je mee samen woont. Drinkt de Geliefde zelf ook? Ik ben benieuwd hoe het je verder vergaat. Zet 'm op!

Het was hier ook weer een lekkere droge dag. Niet dat alles nou van een leien dakje ging, maar alle irritaties en frustraties mogen er ook zijn naast de lieve en leuke dingen. Alles mag er zijn, niets hoeft meer met alcohol weggedrukt te worden. Ik ga zo beginnen in een boek van Marnix Pauwels ("Vrij"). Welterusten

Fijn dat je niet meer hoeft! Ik hoef ook niet meer, de magie van de bedwelming voel ik op dit moment ook niet (meer). Ik heb nu ook geen behoefte aan die eerste. Totaal geen craving. Ik ben bang dat als ik die eerste toch neem (omdat ik me laat overhalen, gezellig mee wil doen, om wat voor reden dan ook) meteen de rem er weer af is. Dus doe het helemaal niet. Maar jij geniet dan dus nog wel van één biertje, begrijp ik. En ja, zijn gedrag ken ik ook maar al te goed. En maar denken dat het nog wel mee valt en je nog goed uit je woorden kan komen, aandacht genoeg voor de ander hebt, zinnige dingen zegt...

Net ontwijnen van Jacqueline van Lieshout doorgelezen. Wat een herkenning! Alles komt aan bod, eigen drinkgedrag, het stoppen, reacties vd omgeving, etc. Ligt hier bij de bieb, niet bij de romans maar bij de "onderwerpboeken". Ze schrijft mij wel iets te hip, vlot, popie jopie. Maar desalniettemin toch leuk een avondje mee bezig geweest. Ze koppelt het verder aan haar werk als coach. Voor (veel) geld biedt ze een online cursus aan.

2e deel van Kieft vond ik leuker om te lezen dan deel1. Iets positiever, maar ook wat meer een inkijkje in zijn leven als voetballer.

Toch ben ik wel heel benieuwd, Lonster: Heb je dan na zo'n 2% biertje geen zin in nog één? Of heb je dat wel, maar kun je de verleiding weerstaan? En hoe doe je dat dan?

Hoi Bob, als ik dat lees krijg ik toch even een hele grote glimlach op m'n gezicht

Hé Nancy, da's geen informatie om zo klakkeloos op het forum te zetten. Ik wil om 19 uur de samenvattingen nog zien

Of is ie al dolgedraaid?

Herkenbaar verhaal, Jones. Voor alcohol is er altijd wel een reden, maar het wordt wel erg eentonig dan. Maak van dat kleine eilandje maar weer een mooi koninkrijk.

Hier nog maar eens over nadenken...

Als je in de verleiding kom, kun je jezelf makkelijker aan de afspraak houden "nu even niet" (wel ff concreet maken!) dan aan de afspraak "nooit meer". Maar goed, zo werkt het bij mij.

Goeiemorgen

Voor altijd stoppen klinkt erg definitief. Begin eens met drie maanden.

Hoi Lien, Ik heb het besluit genomen niet meer te drinken. In eerste instantie wilde ik niet meer, omdat het te veel ellende gaf. Toen mocht ik niet meer. Maar inmiddels hoef ik niet meer, omdat ik het zonder alcohol veel fijner vind. Door niet te drinken is mijn leven veel sprankelender geworden! Het is echt het proberen waard. Door steeds die gezellige drankjes te nemen blijf je in een kringetje draaien en gebeurt er eigenlijk niets. Of steeds hetzelfde. Succes ermee!

Hoi Maartje, Fijn om te lezen dat jij ook zo positief bent en blijft! Ik maak denk ik iets soortgelijks mee. De hoeveelheid zelfvertrouwen groeit, ik durf fouten te maken, niks onzekerheid meer! En ik heb afgelopen week ook afgesproken een weekendje weg te gaan. Met z'n 10-en, maar het doel is bier drinken. En veel! En verder eigenlijk niets. Ik heb ook bedacht maar gewoon mee te gaan (het is pas in april). Is het niks, dan weet ik dat ook. En is het wel wat, dan is dat leuk. Het hoort bij mijn idee dat het niet altijd superleuk hoeft te zijn. Dingen mogen best tegenvallen en ik hoef niet altijd de beste keuze te maken. Ik mag ook fouten maken, hort er ook bij. Wat een opluchting! Veel plezier volgende week. Ik hoor graag hoe het je bevallen is.

Dag 91 Ik heb even behoefte hier wat te schrijven. Of mijmeren. Ik weet het nog niet, zie wel wat het wordt. Op de dagdraad gaat het me te veel over ditjes en datjes, terwijl ik hier zit om het over alcohol te hebben. Zo wil ik regelmatig even roepen dat ik nog steeds niet meer drink! Het forum is daar goed voor, want ik wil er In het echte leven mijn omgeving niet al te veel mee lastig vallen. En de minder intieme bekenden en de onbekenden laat ik geloven dat het heel normaal is dat er altijd en overal gedronken wordt. Als mensen geïnteresseerd zijn mogen ze steeds meer van me weten. Dat ik niet meer drink, waarom ik dat niet meer doe en waarom ik dat wellicht ook nooit meer ga doen. Want het hoeft niet meer! Ik heb besloten dat mijn leven een stuk aangenamer is nu. En ik ga mij niet zo maar weer laten overhalen. Ik heb ook niet de illusie dat ik nu (ooit?) kan genieten van één glas wijn zonder dronken te willen worden. Ik voel me bevrijd en dat is heerlijk. Maar dat wil ik dus af en toe kwijt. Af en toe dwarrelen er ook zo wat inzichten door mijn brein en ook dat is iets wat hier wat makkelijker herkend wordt dan in het echte leven. Ik heb de alcohol gebruikt. Ja, om wat? Om effe geen last te hebben van gedoe. Moeilijke keuzes, schaamte over wie ik ben en wat ik doe, spijt, verlegenheid, verwachtingen, angst... Met alcohol verdwenen die onprettige gedachten vanzelf. Maar het bijzondere is dat ze er nu, zonder alcohol, ook niet meer zijn! Ja, tuurlijk is er wel eens wat, wat lastigs. Maar het is prima, ik ga het aan. Het is (doorgaans) zelfs leuk. Er gebeurt wat, ik maak wat mee! Vrijdag een sollicitatiegesprek gehad. Ging stroef. Ik voelde me erna ongemakkelijk. Ook wel schaamte. De eerste neiging was te denken dat ik dat werk toch niet wilde. Daarna de schuld bij de ander gelegd. Niet hartelijk, onpersoonlijk, stomme vragen. Maar niet de neiging gehad te gaan drinken, niet eens aan gedacht zelfs. Zo is dat al uit mijn systeem. Dus ook niks weggedrukt. En daarna kwam vanzelf het reflecteren op gang. Wat heb ik gezegd, wat had ik anders kunnen doen, hoe voel ik me er eigenlijk onder, waarom vind ik dat ongemakkelijk, erkennen dat ik onhandige dingen heb gezegd zonder meteen in de verdediging te schieten, etc. En daar krijg je veel meer zelfvertrouwen van dan de boel wegdrukken met alcohol. En eerlijk gezegd is het ook best lekker om daar zo mee bezig te zijn. Ook bedacht of ik dat werk wil, het niet af laten hangen van de uitkomst van het gesprek. Zelf keuzes maken dus. Ik ga lekker nog een tijd door met niet-drinken. Ik zou op dit moment niet anders willen, ook al vliegen de alcoholreclames je om de oren. Ik sta morgenochtend weer zonder kater op, word al weer bijtijds op de tennisbaan verwacht. Heerlijk ook om dat soort afspraken te kunnen maken. Maar nu naar bed dus.