Pelle2

Ik vind het wel bijzonder dat je dan wel af en toe iets drinkt zonder meteen helemaal los te gaan, terwijl je toch ergens dat verlangen hebt.

Niet meer hoef, niet meer mag....ja, spijt dat het is geweest, sommige aspecten van het drinken dan, die herken ik ook wel. Maar die kunnen vooralsnog bij lange na niet op tegen de opluchting dat het allemaal niet meer hoeft.

Dag 116 Even weer een serieus berichtje, ik vind het nog steeds bijzonder en denk er nog dagelijks aan. Geen alcohol. Wat je schrijft klopt, Bob. Ik voel me heel sterk wat betreft het niet drinken. Gisteravond een suffe avond beleefd, te veel tv, te veel chips, vandaag vrij, kinderen bij moeder, maar.... toch op tijd naar bed! Goed geslapen en rond 8:00 uur vandaag fris en uitgeslapen opgestaan! Hoe anders had zo'n avond er 5 maanden geleden uitgezien....en hoe anders had deze hele dag er dan uitgezien! Afgelopen weekend zag ik (voor mijn werk) een aantal mannen. Sjieke, bekakte mannen. Eerst nuchter, maar ze dronken. En ze dronken steeds meer. Dat lompe en baldadige is niet aantrekkelijk om te zien. Dat onbedaarlijke plezier dat ze nu en dan hebben wel. Ja, dát is misschien nog wel een keer leuk... dat wil ik misschien ook nog wel eens een keer. Maar hoe graag? Wat is het me waard? Wat kost het me? En heb ik dat er wel voor over? Ik heb een afspraak met mezelf: Eerst tot nieuwjaar niet drinken. En daarna tot de zomer om dit jaar in ieder geval vol te maken. En dan verder zien. Dat is een duidelijke afspraak en die werkt vooralsnog prima voor mij. Heb ik nog een hele tijd om te bedenken wat ik dan ga doen, al heb ik al zo'n vermoeden :). Het is ook een duidelijk voornemen om aan anderen uit te leggen, al vinden veel mensen een jaar wel lang. Maar een jaar is niet helemaal definitief, er is nog ruimte. Voor van alles. Eventueel. Verder vind ik het bijna raar om te zien hoe mensen naar alcohol verlangen. Overal, ook de matige drinkers. Alcohol bepaalt wat er gebeurt. Mensen zien er een beetje triest en afhankelijk uit met hun flesje wijn in het boodschappenmandje. Of met hun "stoere" flesjes speciaal bier. Een stelletje met twee flessen wijn, want dan wordt het wél gezellig. Ja, denk ik dan, dat hoef ik niet meer! Ik voel op dit moment vooral de bevrijding. En de opluchting. En de rust.

Oh ja Lika, wilde ik je nog zeggen, gisteren spruiten gegeten. Gewoon met spek en ui. Ook lekker. Ik kon me jouw recept niet meer herinneren, maar dat was wel de reden dat die spruiten gisteravond in m'n mandje terecht kwamen

Ja, hoort er een beetje bij. Geniet er maar van, je lijf is bezig te herstellen. Accepteer het in ieder geval, dat maakt het een stuk makkelijker te verdragen.

Sja, Kohtje, voor zo'n cactus is het toch ook een beetje triest om in Nederland in een potje door het raam naar de regen buiten te moeten kijken. Maar, een cactus kwijlt tenminste niet! Alhoewel ik zojuist begrijp dat er ook honden zijn die niet kwijlen. Dat wist ik niet. (Dat van die voetjes geloof ik niet!)

Goed bezig!

Nee. En ik ga het toch een keer zeggen hier, één keertje... Vreselijke schepsels zijn het! Zielige, afhankelijke, onhandige (in een huis dan), natte en opdringerige beesten zijn het. Waarom in vredesnaam wil iemand een hond. Ze moeten om de haverklap uitgelaten worden, ze schijten de stad vol en ze lopen zo gruwelijk in de weg. Ik kan niets verzinnen waarom een hond leuk zou zijn. Wandelen is in ieder geval een stuk fijner zonder hond. En knuffelen doe ik liever met een mens dan met zo'n stinkend, blaffend en kwijlend beest.

Zet een pot thee... Weten je kinderen ervan?

Je weet waarom je niet meer wil drinken. Je wordt er ongelukkig van en je weet dat je zonder alcohol een fijner leven hebt. kortom, alcohol lijkt aantrekkelijk maar verziekt je leven. Zie het als een bevrijding, je hóéft straks niet meer. En natuurlijk, echt wel lastig soms, maar je krijgt er echt ook iets voor terug!

Omdat het een bevestiging is van je afscheid vd drank? Of omdat je hoorde dat die vriendin je een hopeloos, verslaafd geval vindt? Of omdat je denkt dat die vriendin geen vertrouwen heeft in jouw voornemen? Of omdat je zelf geen vertrouwen hebt in jouw voornemen? Of omdat het zonder drank anders (minder gezellig) was met die vriendin? Of omdat je de drank nu al mist? Haal er kracht uit. Zo van: ik kan het, zonder drank, ik heb de alcohol niet nodig! Zoiets...

De drank stond gewoon op tafel, mensen schonken zichzelf in. Of wandelden naar de koelkast....

Ja, da's doorgaans het begin van het einde. Ik neem aan dat je niet binnen een week bent veranderd van iemand die veel te veel drinkt en zich daar regelmatig * onder voelt in iemand die sporadisch één (of twee) glazen alcohol drinkt, geen behoefte heeft aan meer, prima kan functioneren als ie nuchter is (ook op netwerkborrels) en verder verstandig met alcohol om gaat. Tijd voor nieuwe plannen dus...?

Hoi Puma, ik snap het denk ik. Steeds bezig met wat moet en als dat gedaan is even lekker zitten. Met wijn. En dat was het dan. Maar het leuke van niet meer drinken is dat je juist tot van alles komt! Ik heb veel meer aandacht voor mijn kinderen gekregen (ook twee pubers), echte aandacht. Niet omdat het moet (ja, soms ook natuurlijk) maar omdat ik het leuk vind. Ik ben veel enthousiaster over mijn werk, eventuele problemen druk ik niet weg met een glas wijn maar ik durf die te erkennen en een oplossing te zoeken. Oh, en dat slapen, heerlijk! ik kan nog een hele tijd doorgaan met fijne en positieve dingen opschrijven over hoe mijn leven is veranderd sinds ik niet meer drink. Maar daarover staat genoeg hier op het forum. Deze keer heb ik op een zaterdag in augustus een zomers feestje laten schieten en me thuis in m'n eentje getrakteerd op wijn, om afscheid te nemen. Ik denk dat er geen goede manier is om te beginnen met het besluit om te stoppen. Gewoon maar doen en accepteer dat het af en toe niet leuk is en niet fijn is. Dat hoort erbij en is geen reden om maar weer een glas wijn in te schenken. Succes!!

Ja, het is blijkbaar elke keer anders... dat stoppen met drinken. Vrijdagavond met een man of 10 gegeten, iedereen aan de drank. Veel drank (voor sommigen, niet iedereen, nooit geweten). Mij werd serieus gevraagd over het hoe en waarom van mijn abstinentie. Pff, lastig uitleggen. Ik wil dat dan even in een paar woorden doen, maar dat lukt niet. Ik snap op dat moment ook heel goed hoe lekker het is om wel te drinken, al zie ik ook de macht van de alcohol. Dat maar doordrinken, nog een keer inschenken, steeds op zoek naar meer. Gelukkig werd er wat doorgevraagd, dan wordt mijn verhaal voor mijn gevoel al iets duidelijker. Maar bij mij is het een proces van jaren inmiddels, met steeds weer nieuwe inzichten. Ik vind het niet vervelend om het er over te hebben, maar wil het wel graag goed uitleggen. Alle voordelen die het mij levert zonder met een vingertje te wijzen. Zelf trouwens geen enkele moeite gehad om niet te drinken. En (wat blijft dat toch fijn!) een dag later weer fris op!

Nog wat over alcohol en opvoeden: dat pubers grenzen opzoeken voorkom je misschien niet, maar de boodschap die je geeft is dat alcohol niet goed is. Ook als ze stiekem drinken. Je moet niet de alcohol maar toestaan omdat ze toch wel stiekem gaan drinken. Dan is de boodschap dat het wel ok is, dat drinken. (En inderdaad, nog niet zo lang geleden zou ik niet hebben geweten hoe dat dan moet, op een feestje zonder alcohol...)

110 dagen... Een evenaring van mijn oude record, begin dit jaar. Daar tussenin 113 dagen wel gedronken. Goed, het blijven getallen. Maar er gebeurt wel wat moois.

Lekker bezig, Maartje! Ik heb twee dochters van 14 en 15 die nog niet bezig zijn met alcohol. De oudste komt het wel tegen inmiddels, op feestjes, maar ze drinkt zelf niet. Ik geloof haar. Maar ik ben heel blij dat ik thuis niet meer het slechte voorbeeld geef. Vrienden vinden het heel normaal dat hun kinderen (vanaf +- 16 jaar) wel af en toe drinken. Ik vind dat stom, maar vind het ook lastig er over te praten. Wil niet het anti-alcohol-lulletje uithangen nu ik een paar maanden niet meer drink, terwijl ik tot voor kort altijd voorop liep met inschenken. Maar dat 'leren drinken' is een erg hardnekkig argument. Ik ben ook opgevoed met water in de wijn. En ik mocht als klein kind al het schuim van het bier van m'n vader drinken. Ik heb alcohol altijd als onschuldig gezien. Ik merk dat mijn kinderen het heel normaal vinden dat volwassenen drinken. Maar de campagnes hebben denk ik wel een beetje effect, en ik heb met ze ooit wel de afspraak gemaakt dat ze tot hun 18de niet drinken.

Sja, in april ziet de wereld er altijd al weer een stuk mooier uit. Maar gewoon weg is het overwegen waard

Ja, dankbaarheid, levensvreugd, blij met de nieuwe dag. En veel minder zorgen die ergens weggestopt toch liggen te sluimeren. Hier ook bijna 50...ga jij een feestje geven dan? Ik krijg inmiddels opmerkingen daarover, maar heb er geloof ik niet zo'n zin in.

Eerst maar eens die verslaving aanpakken. De oplossing voor allerlei problemen komen later wel. En die blijken veel beter hanteerbaar dan je nu denkt. Heb daar maar vertrouwen in.

Mooi, Lika!

Een goed moment om het vanaf nu wél anders te doen?

Ja @Lika, daar ga ik dan over nadenken, over dat zelfvertrouwen.... Misschien is het wel niet zo dat ik meer zelfvertrouwen heb, maar dat ik meer het idee accepteer dat ik dingen niet kan, er minder mooi uit zie en niet altijd even leuk ben. Zelfvertrouwen is dus (in dit geval) niet dat ik me goed en sterk voel, maar dat het me iets minder uit maakt wat een ander van me vindt. En dat geeft lucht. @Cleo, fijn dat jij dat ook zo voelt! Al vraag ik me wel af of dit dan de strijd was...het moet nog voorjaar worden...maar zo voelt het voor nu inderdaad wel!

Dag 106 Toch weer even een stukje over hoe fijn het is om niet meer te hoeven drinken Ik at een paar dagen geleden bij vrienden. Ik zag een vriend thuis komen, die had weekend. Hij hing zijn jas op en liep eerst naar de schuur om een biertje te pakken. Ik herkende dat gedrag wel, het idee dat je lekker kan ontspannen met een biertje en dan kan genieten van het idee dat je weekend hebt. Maar ik voel het niet meer. Want wat dan? Ik was altijd op zoek naar meer. En nog meer. Op zoek naar een hoogtepunt, maar dat hoogtepunt wordt nooit bereikt. Er is geen eind. Het eind is dat ik katjelam mijn bed in rol, zonder dat ik een dag later nog precies weet hoe ik dat voor mekaar gekregen heb. Zeeën van tijd gingen verloren aan het plannen van mijn tijd, zodat ik me "lekker" kon laten gaan. Maar ik verlang er op dit moment helemaal niet naar, de zucht is helemaal weg. En het idee om te drinken staat me tegen. Ik vind het heerlijk dat ik zelf bepaal wat ik doe, dat ik me niet meer hoef in te houden, dat ik tijd heb om mijn plannen uit te voeren. Ik besef nu pas hoe ik die alcoholverslaving altijd als een loden last met me mee heb gezeuld. Bizar eigenlijk. Nog meer voordelen: -ik zie veel en veel minder beren op de weg. Problemen zijn minder groot, dus behapbaar. Minder stress, minder gepieker. En meer zin om dingen te doen. -Ik ben veel en veel minder snel gefrustreerd of geïrriteerd. En als ik dat al ben kan ik dat veel makkelijker van me af laten glijden. En dat voelt heerlijk. Want ik wind me niet op, minder stress, meer goeie zin, meer rust en beter in staat om na te denken en (de goede) keuzes te maken. Opgewekt en vol zelfvertrouwen wandel ik op dit moment door de wereld. Niet dat het allemaal alleen maar goed gaat, maar tegenslag is veel minder erg dan ik altijd dacht. Soms zijn dingen minder leuk. Dat kan ik nu accepteren. En dat voorkomt denk ik dat het moet worden weggedrukt met een sloot alcohol.