Pelle2

Bedankt Bob!

Bedankt Bob! Ik bedacht dat het de 11e was vandaag en kom toch even kijken. Het gaat goed, zo zonder alcohol. Ben er nog steeds erg blij mee.

Bedankt voor jullie sympathieke berichten, toch wel erg fijn om te lezen! Ik heb net de onderzoekster van Tactus in een telefonisch interview laten weten hoe veel het forum voor mij heeft betekend en van invloed is geweest op mijn proces. Ik kom vast mijn hoofd nog wel eens door een ruitje steken.... !

Beste mensen, Ruim 3 jaar geleden meldde ik me hier, na weer een uit de hand gelopen feestje. De eerste dag van 2017 kon ik me weinig meer herinneren van de laatste dag van 2016. Dit moest anders en ik stopte per direct met drinken. Helaas nog niet voor het laatst... Ik kwam toen ook hier op het forum terecht. Het forum heeft me al die jaren enorm op weg geholpen. Het verkondigen van de afspraak bij de huisarts en de AA, wat doe ik in de kroeg en op feestjes en hoe doe ik dat, de euforie van het niet drinken, het verdriet over het verleden, de euforie, de twijfel, de zucht, de tijd die over is, de euforie, wat je nog meer kan drinken behalve tonic en thee, etc, etc. Alle verhalen kon ik hier kwijt aan andere mensen die het snapten! Of niet...maar wat maakt dat uit, over het algemeen was er toch vooral veel herkenning. Na zo veel maanden weer met hangende pootjes terug komen, het mocht. Er was begrip. Er werd me gezegd dat Pelle3, indien nodig, ook weer welkom was tzt. Het ritueel, vroeg opstaan en me helder even melden op de dagdraad, met een kop koffie, mezelf verwonderend over het tijdstip waarop ik vrijwillig aan het opstaan was. Het jaarpact, erop of niet erop, toch erop, helaas er weer af, en er weer op...ik kom zeker nog eens kijken naar dat ik erop sta, da's tenslotte het moment dat mijn nieuwe leven echt begon. De dag in Scheveningen vond ik heel bijzonder...! Ruim een half jaar geleden ben ik voor de laatste keer gestopt met drinken. Ik geniet nu van het nuchtere leven. Ik schuif het leven niet meer aan de kant als het lastig of moeilijk of ongemakkelijk wordt. En waar ik dacht dat ik flink zou moeten inleveren als ik voor altijd zou stoppen met drinken kom ik er nu achter dat de wereld sindsdien alleen maar groter is geworden! Ik merk dat ik hier niet meer vind wat ik zoek en niet meer bied wat er wordt gevraagd. Ik ga dus verder. Volgende week nog wel een interview met Tactus ihkv ‘dat’ onderzoek over stigmatisering. Eén van de belangrijkste dingen die ik uiteindelijk heb geleerd is om het stigma van me af te schudden. Nu kan ik verder. Nu durf ik verder. Ik denk dat het forum daar bijzonder veel aan heeft bijgedragen. Lieve mensen, alle goeds, misschien tot ziens, bedankt en vaarwel!

Het enige dat ik bedoel is dat ik niet snap dat als je in staat bent om niet te drinken je nog zou willen drinken, omdat het niet drinken mij alleen maar goeds lijkt te brengen. Ik heb morgen weer een feestje en daar ga ik exact hetzelfde zien als op het vorige feestje en het volgende feestje. Ik zou het liefste iedereen uit die sleur willen trekken. Maar daar ben ik blijkbaar niet zo goed in. Verder ben ik zelf de laatste die beweert dat ik morgen nog hetzelfde zal denken, dus dat verwacht ik al helemaal niet van iemand anders.

Je hebt gelijk, Yvonne. Ik scheer volgens die zin alle drinkers over één kam, dat is niet mijn bedoeling geweest. Ik bedoelde de drinkers die geirriteerd reageerden.. Ik had misschien beter het woord sommige kunnen gebruiken ipv het woord de. Dan had er gestaan "Het irriteert mij daarnaast dat sommige drinkers hier op het alcoholistenforum zich meteen aangesproken voelen als een alcoholist iets roept over dat gematigd drinken stom of dom zou zijn". Maar ik kan me niet voorstellen dat je niet hebt gesnapt wat ik bedoelde. Ik probeer hier ook maar in woorden te vangen wat op een bepaald moment door mijn hoofd dwarrelt. Ik vraag me dan weer af waarom jij je zo aangesproken voelt.

Dat denk ik ja. Als je het mij vraagt: ik heb geen idee Fleurtje. Ligt denk ik aan de definitie die je hanteert. Maar je vraagstelling suggereert dat jij jezelf wel ziet als alcoholist. In mijn stelling mist inderdaad de toevoeging dat het gaat om alcoholisten die volledig gestopt zijn met alcohol drinken, dat die hebben geconcludeerd dat dat het beste voor ze is. Jij vindt blijkbaar dat je leven er beter uitziet door wel af en toe te drinken. Dan moet je dat vooral doen. Ik denk dat ik dat beter niet kan doen, dus doe ik dat niet. Ik weet niet welke vraag je precies bedoelt, maar het lijkt mij juist dat iedereen mag zeggen wat ie wil hier op het forum. En als ik iets stel hoef je het er niet mee eens te zijn. Zeg vooral wat je ervan vindt. Elk geluid mag hier klinken, maar in mijn ogen is minderen iets heel anders dan stoppen met drinken. Ik kan het niet, minderen. Ik begrijp ook niet dat je tevreden kunt zijn zonder alcohol en toch de neiging niet kan onderdrukken om toch af en toe wel te drinken. Of tevreden zijn met alcohol en die zonder moeite toch kunnen laten staan.

Nou, ik heb zo nog eens wat teruggelezen... Nee, ik bedoel echt niet dat ik denk of hoop dat Yana echt zit te kwijlen voordat ze haar wijn krijgt. Ik doelde bij de kwijlende mens op een alcoholist in het algemeen die weer een keertje mag (mijzelf zou ik daartoe kunnen rekenen, mocht ik weer mogen). Met de conclusie dat dat niet een erg relaxte manier van omgaan met alcohol zou zijn. En dat kwijlen is niet letterlijk bedoeld, daarmee bedoelde ik iemand die zin heeft en zich maar moeilijk in kan houden. Het irriteert mij daarnaast dat de drinkers hier op het alcoholistenforum zich meteen aangesproken voelen als een alcoholist iets roept over dat gematigd drinken stom of dom zou zijn. Ik denk dat elke alcoholist geprobeerd heeft om met mate te drinken en er achter is gekomen dat dat of niet werkt of niet bevredigend is of dat het gewoon niet meer nodig is of wat dan ook. En ja, ik ben erg tevreden met mijn alcoholloze bestaan en zou dat af en toe wel van de daken willen schreeuwen. Maar dan denkt iedereen "wat een mafketel!". Gelukkig is er het forum nog.

Dus heb je niets aan die bevestiging.

Tuurlijk hoop ik dat niet. Daar heb ik namelijk niets aan en jij ook niet.

Toch nog even zeuren...drink je dan dus altijd als je uit eten gaat? Ik kan mij niet zo goed voorstellen dat je je daar niet enorm op verheugd en kwijlend zit te wachten op dat eerste glas (en de daaropvolgende?). Of dat je, als je reserveert op vrijdag, de zaterdag en zondag er ook maar even bij doet. Kortom, dat de alcohol dus een te grote rol speelt. Maar ok, hier spreekt een alcoholist. En die gaat nog even door...: Eigenlijk is het best raar dat je je, als je al wat leuks gaat doen met iemand die je leuk vindt en je dan ook nog eens door allerlei zintuigen laat verwennen, dat daar dan dus ook nog een kunstmatige pleziermaker als alcohol bij moet. (En wat is dan "of zoiets"? ) Ja, ik weet het, ik ga nu misschien wel heel ver...maar ook gecontroleerd gif innemen is jezelf vergiftigen.

Dat weet ik nog zo net niet...

Ha Bob, dank je wel! Erg leuk om het hier te zien staan, een half jaar...Ja, serious business! Een nieuw leven. Niet voor te stellen als je er aan het begint, maar aan te raden aan iedereen die worstelt en twijfelt. Het was even zoeken naar de juiste modus, maar er is uiteindelijk echt wat veranderd.

Ik ben op dit moment blij met mijn alcoholvrije leven. Erg blij zelfs. Als ik ga drinken, al is het maar af en toe een beetje, gaat alcohol een rol spelen. En ik weet wel dat me dat op dat moment plezier doet, maar op al die andere momenten niet. En het liefste heb ik plezier, dus ik voel hem al aankomen, dat gaat nooit goed! Gelukkig zit ik pas op een half jaar en ga ik iig een jaar niet drinken, ik hoef me voorlopig nog nergens druk over te maken

Gefeliciteerd Maartje, gaat lekker zo

Ik rookte ook nog een paar keer per jaar een sigaret. Heerlijk, ook als ik drie maanden niet had gerookt. Maar dat eeuwige 'zal ik wel of zal ik niet..', de teleurstelling als ie dan weer op was (was dat het dan??), omdat ik toch mijn keel weer voelde na anderhalve sigaret, om van al dat gedoe af te zijn ben ik ook daar 7 of 8 maanden geleden helemaal mee gestopt. En ook dat went, ook dat wordt makkelijker. Ik moest het wel even duidelijk afspreken met mezelf dat ik het echt niet meer wil en dus ook niet doe. Ook niet ééntje. Maar ik mag ze nog steeds graag opzoeken op feestjes, de rokers! Al trek je daar wel de aandacht, in de kou, zonder biertje en zonder sigaret...

Hoi Maartje, Op die 14 kilo na exact hetzelfde verhaal hier. Bijna 6 maanden gestopt en het bevalt enorm goed. Geen idee waarom het dit keer zo duidelijk en helder voelt. Eerder ook gestopt geweest, maar nog nooit zo lang en met zo veel vertrouwen. Ook bij mij plopt heel af en toe een gedachte op als: "toch ooit weer eens een keer, maar waarom dan, dat wordt waarschijnlijk niets, maar je weet maar nooit...". Ik maak ook het jaar vol en daarna zien we wel verder. Eén van de fijnste gevolgen van het niet drinken voor mij is dat ik over mijn eeuwige twijfel over van alles en nog wat heen kan stappen en dingen doe en durf die ik vroeger uitstelde waardoor het er niet meer van kwam. Eindelijk durf ik me onhandig, onzeker, en ongemakkelijk te voelen. En hoef ik dat niet weg te duwen met bier en wijn. Ik was na de eerste maanden bang dat ik, net als de vorige keren, uiteindelijk wel weer zin zou krijgen in alcohol, maar ik krijg er zo waar lol in alle feestjes en festivals, etentjes en moeizame verjaardagen zonder alcohol te vieren. Het is zoals het is, en daar geniet ik van. Ik hoef het niet mooier te maken. En aan het eind ga ik naar huis en dat was dan dat, niet meer op zoek naar meer en nog meer. En inderdaad geen gebakken eieren meer bij het naar bed gaan. Alhoewel ik (nog) wel moeite heb om 's avonds niet te eten. En ja, ik ben dus ook een ochtendmens . En wat heb ik vroeger de ochtenden vervloekt! Groet, Pelle

Bedankt voor de reacties, geeft me toch het gevoel dat ik goed bezig ben wat betreft drinken. Alhoewel, dat heb ik toch al wel. Het voelt goed zo, zo wil ik leven. Het leven in het echt. En voor al die mensen die beweren dat je leven er saai van wordt....ik doe zoveel meer nu, maak meer mee, durf ook meer. Al die beren op de weg, er zijn er nog steeds wel hoor, maar niet meer zo groot. Mijn leven is er juist minder saai door geworden. En de wereld groter. Ik ben weer een tijdje weg hier, tijd voor nieuwe rituelen. En minder achter de computer zitten. Ik meld me wel weer, kan dat toch niet laten.

Goed. Net terug van een week vakantie. Met zń 7-en. En ook dat gaat prima zonder drank. Tonic bij het eten is niet lekker, dus even bedenken dat je dan dus niets bestelt als de ober langs komt. Maar verder is het niet heel anders zo zonder wijn. Nou ja, 'ś ochtends weinig tijd nodig om de kreukels uit je gezicht te strijken, elke dag gewoon fit wakker en fluitend koffie kunnen zetten ipv in een hoekje je te zitten schamen over wat je niet zo goed meer weet van de avond er voor. En vervolgens niet bang dat er te weinig drank gehaald wordt, niet hoeven wachten op het moment dat de eerste weer ingeschonken mag worden, op elk moment auto kunnen rijden, niet alleen maar bezig met het eind van de wandeling (of wat dan ook) omdat dat een mooi moment is om even lekker te zitten... De rest ging overigens ook niet ladderzat naar bed. Volgens mij was dit mijn eerste vakantie zonder alcohol. Ik vond het fijn om niet te drinken en om niet te hoeven drinken. Ook geen enkele twijfel gehad of behoefte gevoeld om wel te drinken.

Ik overweeg om zo alsnog een nieuwe dagdraad aan te maken...maar vooralsnog een hele goeiemorgen op deze.

Etty, bedoel je de frustratie van onvervulde verlangens, gemiste kansen? Ik merk dat ik me daar lang erg ongemakkelijk bij heb gevoeld. En eigenlijk nog wel, een naar gevoel dat ik liever weg druk. Maar door het onder ogen te zien en te erkennen dat het er is, is het beter te accepteren. Het krijgt een plek en de frustratie ebt langzaam weg.

Ik lag vanmorgen in bed te bedenken dat ik op dit moment geen enkel verlangen heb om te drinken. Ik hoef niet meer op zoek naar verlangens die toch niet vervuld gaan worden door alcohol. Ik ken het nu wel, klaar, mooi geweest. Het leven helder en nuchter, daar duik ik nu in en het bevalt me boven verwachting goed. Alles is onder controle. Ik dacht gisteren nog dat de lente/zomer wellicht een trigger zou zijn. Maar dat geloof ik niet, ook dat ken ik nu wel. En ook dat wil ik deze keer helder beleven. Met wat vrienden naar de Waal, voeten in het zand, kop in de zon, zij aan de rosé... naar huis als het klaar is en niet omdat ik dronken ben. Of dat biertje op het terras dat er altijd meer worden....pff, ik word al moe als ik er aan denk! Ik ben me heel bewust wat ik weg gooi als ik die eerste slok zou nemen. Ik ga dat niet doen. Niet zoals ik het leven nu beleef. Maar wat als er dit of dat gebeurt...en voor eventjes de verdoving van alcohol wil voelen. Gewoon nu eventjes, niet verder denken, wat kan mij het ook allemaal schelen...dat gevoel...Geen idee of ik daartegen bestand ben. Ik weet dat het werkt, alcohol, voor even. En ik weet dat m'n leven er uiteindelijk niet beter van wordt. En toch is het een optie. Eventueel. Misschien. Of niet?

Daarom keken ze waarschijnlijk ook zo verbaasd toen je erom vroeg met een glas spa rood in je hand

Weet ik niet, ga ik over nadenken. Ik weet niet of ik nog ergens naar verlang of dat het alleen maar iets is in de trant van "zeg nooit nooit".

Die drang is juist het probleem als je wilt minderen (of stoppen)! Daarom moet je naar mijn idee goed weten waarom je minder wilt drinken. En dan een goed plan maken en je eraan houden. Mijn ervaring is, dat als je geen duidelijke afspraken maakt, je elke dag opnieuw met jezelf gaat onderhandelen. Dat is heel vermoeiend en je drinkt vaak toch weer meer dan je van te voren van plan was. Dus, wat wil je?