Dank Jane. Raak! Dit gevoel dat ik nu heb. Die onrust. Dat hele grote ontevredene, bozige gevoel dat zich richt op iedereen , maar eigenlijk op mezelf. Ik herken het van heel heel vroeger. Het begon denk ik toen ik 16 was. Het zou wel eens de kern van al mijn verdovingsbehoeften kunnen zijn. Alsof ik het liefs zo’n poppetje uit de tekenfilm dat heel hard rent om van zichzelf weg te komen. In tekenfilms lukt dat. Met geld uitgeven (kopen), chocolade en drank stopte ik het weg, en nu? Zit ik er middenin en registreer. Voel. Het is.
En @Lars ik wil graag twee bolletjes ijs: hazelnoot en mokka. ( en een klein beetje chocolade)