Lika

Goedemorgen. Ik hoor de regendruppels alweer. Mediteren, zwemmen, werken.

En ons erbij. Ja zo voelt het voor mij ook. Je bent altijd welkom om de dagdraad en op het Dagpact. Daar lezen mensen vaak het eerst. Houd vol!

Je mag dat allemaal denken. Denk wat je wil. Je gaat het alleen toch niet doen. Punt. Mijn ervaring is dat er dan al snel weer een andere gedachte is. Dat het nog zo regent bijvoorbeeld. Niet per se tegen denken. Opmerken en laten gaan. FLOEPS. En weer. En nog één.

Geen sorry @spirit. Ik begrijp dat het zwaar is dat mee te dragen in stilte. Goed dat je deelt toch?

en @Myle bij mijn cursus en bijna overal gaat het om zittend mediteren en je kunt prima je ogen open houden.

Het mediteren helpt mij om te zien wat er echt speelt. En om te merken dat alles verandert. En om dankbaarheid te oefenen. En om stil te zijn met mezelf. En te accepteren. En bezig zijn met de kern ipv met allerlei randvoorwaardelijk gedoe. En, en en... Ik deed het een tijd minder. Dat was geen goed idee. Ben benieuwd naar jouw ervaringen @Lonster.

@fleurtje ben je klaar om met haar te praten? Of met wie dan ook? Heb je er met jezelf over gepraat? of sluit je je gedachten? Wat wil je van je dochter? Ik heb zelf gemerkt dat de gedachten bij wegstoppen in mijn hoofd groter worden. Harder. Als ik ze doorga en echt kijk dan weet ik dat ik (Ik hè) eigenlijk op zoek ben naar vergeving. Naar horen hoe goed ik het nu doe en niets van gemerkt hoe het was. Ik weet ook dat ik eigenlijk alleen mezelf kan vergeven. Dat heb ik gedaan. Nu denk ik dat ik het 'erover ' kan hebben. Ook met mijn kinderen. Mijne zijn nog vrij jong. Vragen zal ik beantwoorden, soms leg ik de bal op de stip. Het verdere gesprek komt vanzelf of ik doe het als ze ouder zijn. Maar daarin: hun behoefte centraal. Als ik anders had gekund, had ik het echt anders gedaan.

Kortom: ben het met je eens gewoon.

Ik denk dat het eigenlijk de woede op jezelf is @bumperjim. Je was er niet. Boos. Je bent tekort geschoten. Maar zonder drank kun je kiezen wat je ermee doet en idd waarnemen wat er gebeurt. Met drank (en wrs ook 1 al) lukt dat niet meer...

Dank BJ. Ik ben ook veel minder boos tegenwoordig. Of... Ik voel wel iets gebeuren, maar dan kan ik kiezen of ik er wat mee doe of niet. Heel vaak is het eigenlijk iets wat mij triggert in mijn eigen gedrag.

Nee. Ik geef geen feest. Ik ga een week naar een Canarisch eiland als (mijn) de nood het hoogst is. Februari. Dan lijkt het voor mij altijd of het NOOIT meer zomer wordt. Dat is mijn feest. Vakantie -op ontdekkingsreis- met mijn gezin.

Goedemorgen. Geen hakken hier :-) Wel is het net of ik regendrupjes hoor. mmmhh. Mediteren, zwemmen, werken. @Bor en @lady jane hoop dat het lichamelijk ongemak jullie vandaag minder parten speelt.

Ach. We kunnen misschien wat liever omgaan met onszelf. Dan hoeven we niet 'weg'. Maar het gaat niet vanzelf. Helderheid is wel een voorwaarde om op pad te kúnnen gaan. Mijn verslaving zit in mijn idee dat ik iets van buiten nog heb om me goed te voelen. In meer dan alleen alcohol. Maar de alcohol zorgde er wel voor dat ik niet verder kon komen dan verdoving van dat rotgevoel.

Rolschaatsen is nog steeds iets dat ik niet kan. Maar ik hoef het ook niet meer te leren van mezelf. Dat scheelt. Verder heb ik geaccepteerd te leven met op de achtergrond dat enorme gevoel, de overtuiging: ik kan er niets van, doe het niet goed. Dat wil niet zeggen dat ik me erin wentel. Ik zie het, ga er soms nog steeds bijna aan onderdoor, maar kom er telkens ook wel weer uit. En ik kan mezelf gemakkelijker één van de velen (niet negatief) voelen. Het draait niet om mij. Dat geeft rust. Maar het allerfijnst is dat ik dankbaarheid en levensvreugd voel. Ik sta 's ochtends met goede moed op en 's avonds ga ik tevreden naar bed. Ik zet mijn wekker om 06.00 uur en word gewoon wakker, zonder zeuren. Blij met de dag. Ik heb niet altijd overal zin in, ben soms bang of van de wijs of gestresst, maar daaronder is er iets in de basis veranderd. Levensvreugd. Haha. Ik? Op mijn bijna 50ste? Het is een nieuwe ervaring.

Ook van mij een warm welkom!

Ik geloof dat ik gewoon ga slapen. Even in een oude valkuil gestapt. Man is ziek. Dus ik boodschappen, koken etc. En toen 'moest' er nog even wat onvrede over werk weg. Naar de ah en ijs gekocht. Ik had uitgerekend hoeveel ik mocht qua ww punten....Maar waarom? Soms is het k* , nou en? Ik zag het en heb toch lekker mijn ijs opgepeuzeld. Zo gaat het soms. Nu ga ik zo lekker slapen! En morgen zie ik wel weer.

De beloning komt niet van die joint Marco. Beware Klinkt als het verslaafde brein dat een spelletje met je speelt. Pas op jezelf!

Met eerbiedige groet @Soothe. 4×3=respect!

Drie jaar abstinent vandaag. Ik schreef een stukje bij het jaarpact. Ben dankbaar. Ik ga weer vooruit in plaats van de stilstand die ik jarenlang meemaakte.

Drie jaar. Ik las gisteren een stukje. Als je maar lang genoeg een verslavend middel gebruikt, raak je vanzelf verslaafd. En zo ging het. Soms werd regelmatig, werd elke dag, werd elke dag (veel) te veel. Drie jaar voelt als een lange tijd. Er is veel gebeurd. Burn-out, ernstig verliefd, huwelijkscrisis, vader ziek en overleden. Toneel weer opgepakt, nieuwe baan, les gaan geven. Ik ben er. Ik sta rechtop. Onverdoofd. Onbeschaamd. Heb al het bovenstaande meegemaakt en doorleefd. Er iets mee gedaan en verwerkt. Of nog mee bezig. Drinken was stilstand. Ik heb jaren stilgestaan. Jarenlang. Gedacht dat ik was hoe ik was. Punt. Er zijn stappen die je kunt maken. Er is ontwikkeling mogelijk. Ik ben dankbaar dat ik ook deze kant van mezelf ga ontdekken. Voor mij wordt het leven steeds waardevoller.

Morning!

Was een gewone, prettige dag. Gewandeld. Even langs schoonouders. Taart gegeten met de kids en lekker gekookt. Man ziek. Rustig aan. Slaap lekker.

@Kohtje Ik bezoek geen AA groep. Nog niet tenminste. Maar dit stuk van jou vond ik onlangs en ik draag het al de hele week mee en herlees het. Hier zit zoveel in. Dank je. Ook @Bor dank voor het 'uppen'.

Hoewel jullie en ik ook @Etty natuurlijk mogen missen, liet zij onlangs nog bovenstaand weten. Gelukkig.