Dit vind ik een beetje kort door de bocht, terwijl ik het tegelijkertijd begrijp. Ik 'geloof' er wel in dat praten (zeker als je dat nog nooit heb gedaan) over dit soort zaken je gaat helpen. Niet bij vergeten of vergeven, maar wel in (een deel ervan) een plaats leren geven waardoor angst bijvoorbeeld eerder te tackelen is. Of bij het plaatsen van situaties die in het leven voorkomen in het nu i.p.v. te blijven vergelijken (onbewust) met toen of zelfs te denken dat het is zoals toen. Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel te zeggen.
Quinn, ik vind je stap moedig en hoop dat je binnenkort het understatement er steeds meer uit durft te halen! Niet dat je nu niet meer verder durft omdat je het klein hebt gehouden.
Hele dikke virtuele knuffel