Indigo

Wens jou geduld en mildheid Blondie Samen? Het is goed zoals het is, zelfs méér dan goed genoeg (en dat als mantra tig keer per dag, en verhip het gaat beklijven)

Móói Hut!

Als echte koffieverslaafde rook ik de cappuccino... Kom ik hier aan, alleen gasten, en koffie op. Mmm, leerproces: ik zet nieuwe! Koffie, thee, iemand? Schuif vooral lekker aan (zo goed Kohtje, van vrije gast naar gastvrij??) Proficiat Kate!

Wat een heerlijke dag, volop zon hier. Lees dat jij er ook (luchtig gekleed) van hebt genoten Bol Net terug van mn (vrijwilligers) baantje, tijd om de boodschappen te doen voordat kids thuis komen. Fijne dag, en beterschap aan de zieken

Welkom Pascha, Internetprogramma en forum hebben voor mij het grote verschil gemaakt, wens ik jou ook toe. Het levert zo veel op, niet meer drinken. Geen drankduiveltje meer in je hoofd na verloop van tijd, de keus weer terug bij jezelf. Eigenlijk is het heel simpel, en tegelijkertijd heel moeilijk. 'Gewoon' langere tijd het spul laten staan, en dan komt vrijheid weer terug, komt er een moment dat je denkt: tjee, het hoeft niet. Onbetaalbaar, bevrijding van dat stemmetje in je hoofd, uit die ratrace mogen stappen. Veel succes, en schrijf vooral van je af

Lieve Blondie, ik lees toch echt vooral ongeduld AD moeten ophogen, been there, done that. Het heeft me wel enorm geholpen tijdens mijn burn-out. Lijkt het voor jou misschien op 'falen'? IS het niet hè. Simpelweg noodzakelijke medicatie, op dit moment. Mijn peut zei destijds iets waar ik iets mee kon; bekijk het anders, zie het als beide benen gebroken na, noem waar wat, een ongeluk. Ga je dan ook gelijk weer staan, en eigenwijs met die gebroken pootjes rennen? Nee, want dat is zichtbaar, meetbaar. Je legt je erbij neer. Probeer je het ook meer zo te zien, Blondie? Rennen gaat niet, sterker nog, daarmee forceer je alles. Rustig aan, en ondertussen drink je al een hele tijd niet, hoe stérk is dat!

Je haalt me de woorden uit de mond Skip, nieuwe inzichten, anders denken, dat is ook allemaal het forum. Maar vooral samen adb worden, blijven. Blij dat er openheid van zaken is, was bang voor terugkeer van een bepaald iemand. En zo zie je maar weer, angst levert nooit iets goeds op. Een eeuwige ban, wist niet dat dat bestond. Ik geloof ook in nieuwe ronde, nieuwe kansen. Hebben we tenslotte niet allemaal een nieuwe kans gekregen om het anders te doen...

Alle vertrouwen dat je goed zal blijven gaan, Tomtom. Snap een aantal dingen hoor, maar ja, niks is waterdicht en al zeker een forum niet. Jouw leerproces is handelen, die van mij bijvoorbeeld niet weg lopen. En zo volgen we allemaal ons pad. Fijn dat je zo'n fijne AA groep hebt om op terug te vallen, en jammer dat je ons verlaat

Lieve Hub, je kent mijn mening al.... Maar zeg het lekker toch nog een keer Het hoeft echt niet zo drastisch, af en toe het forum (zo nodig) even los laten geeft ook al adempauze. En terug komen als er weer behoefte is, is dan wel zo makkelijk. Een stap minder, gewoon weer ns inloggen. Weet je, na vier maanden was het voor mij ook vanzelfsprekend en makkelijk om niet meer te drinken. Beetje het gevoel, het is klaar, ik stink er niet meer in. Maar na tien maanden toch plotse verstandsverbijstering en een avond drinken. Dankzij het forum en maatjes heb ik het mezelf kunnen vergeven, het loslaten en de draad gelijk weer oppakken. Zonder al die lieve reacties had ik zeer waarschijnlijk gedacht; ik heb het verpest, de wereld is vergaan en nu maakt het toch allemaal niet meer uit (oftewel complete terugval). Nu zit ik op 13 maanden, 1 x gedronken maar het heeft de routine van niet drinken niet verpest. Hoeft bij jou natuurlijk niet te gebeuren, verstandsverbijstering of uitglijder, maar kom je dan wel gelijk terug in plaats van het in je uppie willen oplossen? En hoop natuurlijk stiekem dat je je nog bedenkt ; )

Welkom Johanna, goh, trek die zeven maanden blijft... Dat het af en toe de kop blijft opsteken, dat ken ik. Maar in de loop van tijd steeds meer sporadisch. Misschien is het dan meer een kwestie van blijven 'geloven' in wat drank je biedt? Meer de gedachten proberen aan te pakken? Voor mij was dat minstens zo belangrijk als trek weerstaan, alle hersenspinsels in kaart brengen. En in de loop der tijd kunnen ontkrachten, andere copingmechanismes vinden voor situaties die mij triggeren. Al schrijvend kom je een heel eind, heb ondertussen een compleet 'smoezenboek' en begrijp trek-aanvallen een stuk beter. Veel succes, en schrijf lekker van je af

Zal nog wel niet zo ver zijn, in het los laten van zaken die blabla Truus, wat (mij) zou helpen is juist wel vertellen wie je eventueel in het verleden was, in plaats van de vraag ontwijken. Binnen komen zonder hulpvraag (drinkt af en toe en is prima zo), meedraaien alsof al jaren hier, vastbijten in het forum. Ik zit me al een tijdje achter de oren te krabben met de vraag; Wat biedt het forum jou?

Denk je dat je je bij je moeder beter voelt? Betwijfel het Lars. Je neemt jezelf overal mee naartoe. En het is niet haar taak om jou op te vangen en droog te houden (als dat al lukt) Ben heel bang, dat als je vertrekt: - je er niks mee opschiet, integendeel - naar de fles grijpt - je moeder in een heel moeilijk pakket brengt Verantwoording pakken Lars. En jezelf later niet op de kop hoeven geven voor een stap gemaakt uit angst. Met als gevolg.... yep, het bekende middel

Vertrekken?? Lars, waar ben je mee bezig. Struisvogelpolitiek helpt nooit, deden we al genoeg door te drinken, toch??

Veel kracht en wijsheid voor jou Lars

Wat fijn Bibi, de eerste twee weken zijn binnen! Moe bleef ik een behoorlijke tijd, niet raar dat je lijf moet herstellen van regelmatig een sloot rommel 'verwerken'. Nu ben je lief voor je lijf, geef je het de gelegenheid om te herstellen en dat duurt even. Vooral rust pakken waar kan, goed zorgen voor jezelf!

Fijn je weer te lezen Blondie. En ja, bij het woord 'opslomen' moet ik ook gelijk aan jou denken Wil niet de onheilsprofeet uithangen, maar ben na mn burn-out ook jaren doorgegaan. Telkens weer tegen dezelfde grenzen, in de hoop dat die grenzen/gevolgen er plots er niet meer zouden zijn. Wat natuurlijk niet gebeurde (lijkt een beetje op blijven drinken) Mijn lijf heeft me beloond met een aantal auto-immuun zaken, pas toen ben ik echt gaan luisteren. Had ik dat maar eerder gedaan! Luisteren naar je lijf, 'grenzen zijn niet van elastiek' las ik hier laatst, en een waarheid als een koe. Tegenwoordig blijf ik op een veilige 50% inzet (voor mijn gevoel maar de helft van wat ik éigenlijk 'moet' presteren). En verhip, zaken komen ook gewoon af. Ik 'hak' veel zaken in stukjes, blijf me soms ergeren aan het tempo, maar wil niet weer keihard tegen die muur knallen. Vraagt veel geduld, en vooral mildheid naar jezelf (ipv op jezelf foeteren).

En zo simpel kan het soms zijn, gewoon een virus... Beterschap Gabriëlle!

Zit even met mond vol tanden. Och Monster, tis andersom Zo blij dat jij schrijft, en daarin zal ik écht niet de enige zijn. Dank je voor de lessen in mildheid, je humor, jou lezen is een feestje

Hahaha Monster Rockbottom: in je eigen vuil dwangmatig blijven lezen/typen 24/7 Verwaarlozing van (eventueel aanwezige) kids, partner, huisdieren, werk. Buren klagen over stank zoiets??

Ronja, dan ben ik ook knettergek. Of was ik, iig het eerste half jaar. Maar heb het maar geaccepteerd, vond het een goede ruil. 'Forumverslaafd', alles opzuigen aan nuttige info, hoe trek weerstaan, hoe om te gaan met alles wat er bij komt kijken, inspiratie opdoen, niet er alleen voorstaan. Heeft me al veel gebracht Misschien iets voor later, aanpakken van forumverslaving? (zo nodig) Kan namelijk ook natuurlijk verlopen, frequentie van aanwezig zijn. Ik kom nog steeds wel regelmatig, maar niet meer zoals een half jaar geleden, drie keer per dag bij lezen

Jammer dat je denkt dat je in de verdediging moet gaan Agnieta.... Het waren oprechte vragen. Al die zaken hebben jou dus niet geholpen, maar misschien een ander wel En hier melden, tja. Maar helpt het? Ik lees ontwrichte gezinnen, doodeenzaam aan de drank 's ochtends vroeg. En wat er hier ook geroepen wordt, het komt niet binnen. Dus wordt het een soort machteloos toezien... Dat mensen zich enkel hier melden, weerhoudt dat hen ervan om zich kapot te drinken? Ben bang van niet

Wat ik zie gebeuren, is het tegenovergestelde.... Mensen die droog staan vertrekken, mensen waar ik van leer Hoe te drinken en onder invloed bepaalde zaken te roepen, dat hoef ik niet meer te leren. Als men hier al lang genoeg rond loopt om oudgedienden te worden, dan volstaat het forum toch totaal niet? Dan neem je toch ook andere stappen, noem maar wat, refusal, meetings, opname, of al die stappen. Wil je dan uberhaupt stoppen? Ieder zijn/haar tijd van vallen en opstaan, hoort bij het proces, maar als het vallen jaar in jaar uit status quo is en blijft doet gewoon pijn om te lezen wat er allemaal kapot gaat Mijn vragen hierboven zijn oprechte vragen, begrijp me niet verkeerd. Geen aanval

Hoop dat het gaat lukken, er even tussenuit. Het liefst op regelmatige basis even ontspanning. En juist als je compleet futloos bent, voor mij werkt niks zo goed als even niks hoeven en zorgen even parkeren. En Ronja, ik lees mijn draadje (en vooral mijn smoezenboek) regelmatig terug om mijn geheugen weer op te frissen. Wat je schreef een aantal weken geleden, 's ochtends drinken, overstappen op zwaardere drank, de schrik zat je echt in de benen. Laat dat spul niet het roer overnemen

Niet raar Lars, je bent aan het afkicken en zoveel aan het ontdekken/verwerken. Luisteren naar je lijf, rust pakken. Stap voor stap, rustig aan Ietje, je vroeg: wie zorgt er nou eens voor mij.... Tien jaar gelee, toen ex en ik nog samen waren, en ik overliep, werk, zorg kids, enz., heb ik aan de noodrem getrokken. Ben gaan zoeken naar een 'rustvakantie, vrij gevraagd op het werk en mijn man medegedeeld dat de koek op was én dat ik ertussen uit ging. Geen mogelijkheid om te sputteren, was een mededeling geen vraag. Mensen vroegen: alléén??? Wat is daar nou leuk aan?! Maar was juist wat ik nodig had. Voor het eerst in mijn leven in mn uppie met koffer vol boeken naar eiland vertrokken, zoék het maar even uit, en partner: nu jij maar even. Beste besluit ooit, ik helemaal bijgetankt na vijf dagen, partner snapte daarna véél beter dat hij meer zaken op zich moest gaan nemen. Win - win Tjee toen zorgde ik beter voor mezelf. Acht jaar geleden begonnen met drinken, heb nooit verder van mezelf afgestaan dan in die jaren. Nu weer herontdekken wat wel/niet goed voor me is Ronja, de afgelopen acht jaar doe ik het ook alleen. Maar de zaterdagavonden dat de kids naar ex gaan, zijn bijtankmomenten. Echt tijd voor mij. Als ik die niet had gehad.... Zijn er echt geen mogelijkheden om af en toe iig een avond voor jezelf te creëren? Met inzet van hulptroepen, familie, vrienden oid? Jij moet staande blijven, want op = op. Drinken in die tijd heeft me alleen maar verschrikkelijk achteruit geholpen, leek voor mij ook 'ontspanning' maar ow wat was het middel vele malen erger dan de kwaal. En voorkwam zeker niet een zware burn-out, heeft er mede aan bijgedragen. Bol: als ik jou een beetje inschat, vertel je hier maar een fractie van hoe heftig het allemaal echt is. Wens jou zo toe dat je je snel weer beter voelt, en blijft voelen Jane beterschap, en gedeelde smart, halve smart en zo

Fijne avond AR (iedereen) Wijfie, zelfmedelijden is weer van een heel andere orde, was een van de eerste zaken die ik overboord moest gooien om het droog te gaan houden. Dank je Gerrit, jij ook veel plezier met een kater op de bank (ha! nooit gedacht dat ooit tegen jou te zeggen : )) En nu sluit ik mijn laptop en ga een boek pakken, tis wel te merken dat ik zeeën van tijd heb