Anette69

Ik kan blijkbaar niet verder, wordt steeds ingehaald door "oud zeer", te pijnlijk om zelf te dragen en dus leg ik t bij de ander neer. en dan gaat t dus fout.....

Niet kunnen slapen, verdrietig ....... Waarom is t leven soms zo pijnlijk....,,.

Je hebt mij er een fijn gevoel meegegeven, kaboutertje . T laat me relativeren en beseffen dat eigenlijk iedere dag wondertjes gebeuren, als we ze maar willen zien. Ik zie ze te vask niet.... Vervelend dat t je er van in de war raakt, kan t niet aangepast worden dan?

"wonderdag " vandaag. (naam van t draadje). Van mij mag t iedere dag wonderdag zijn. Klein, groot, soms zichtbaar, voelbaar, soms helemaal niet. Wonderdag.... Mooi

Gisteren een veoeiende dag gehad. T wordt ineens drukker op t werk en merk dat ik geen werkritme heb zoals voorheen. Daarnaast was er een werkoverleg , we waren slecht met 4 vrouwen maar vond t getetter best moeilijk. Schrik dan toch waar ik sta, confronterend ... Heb t uiteraard wel aangegeven. S middags gesprek met puber zoon en hulpverlener. En s avonds nog een gesprek met een vriendin waar ik al 2 maanden geen contact mee had door een verschil van mening. Half 10 naar bed gegaan, gekozen voor een slaappilletje, wat ik zelden doe, maar was bang dat anders mijn gedachten t van me over zouden nemen. Nu, om 8 uur wakker geworden, met hoofdpijn, dat wel. Voel me een beetje weemoedig, weet niet goed waarom. Denk dat ik t maar een beetje rustig aan ga doen vandaag

Ik ken t boek lady Jane, herken er ook veel in. Zoveel zelfs dat ik de cursus bij haar heb gevolgd afgelopen april. Ken mijn eigen valkuilen zo goed, mijn pijnpunten. Wordt hierin enorm getriggerd door deze nieuwe relatie. Zie t als een kans om dat , wat ik daar geleerd en ervaren heb, nu te mogen "oefenen". Had eerlijk gezegd verwacht dat t me beter af zou gaan dan nu t geval is maar goed, alle begin is moeilijk. Ik probeer geduld te hebben met mezelf en hoop dat de ander dat ook op kan brengen met mij.

20 weken alweer Ik merk dat ik het in de nabijheid zijn van iemand die wel regelmatig alcohol drinkt soms wel lastig vindt maar het me tot nu toe niet aan t wankelen brengt. Soms lijkt t me dan gezellig om een roseetje mee te drinken maar weet ook dat alcohol en ik geen gezellige combinatie zijn. Denk dat ik t geaccepteerd heb, t niet kunnen drinken. Het voelt nog niet als niet hoeven drinken, zoals sommigen van jullie dat al wel hebben. Wellicht komt dat nog. Een weekend van samenzijn gehad, ook gepraat, veel... Niet over alcohol, wel over angsten en onzekerheden. Over de twijfel van wel of niet jezelf durven openstellen. Beiden angstig, gevoed door de ervaringen. Beiden met de vraag : komt t niet te vroeg... Moeilijk, aantrekkingskracht en toch niet meer goed durven. We doen rustig aan om t lijntje niet te laten breken. Of t lukt , ik weet t niet, we zullen zien....

76,9 voor mij.

Ik weet t niet meer huttula, geen vertrouwen in mezelf, geen vertrouwen in de ander, geen vertrouwen in eerlijkheid en oprechtheid, geen vertrouwen meer dat ik t nog kan: mijn hart openstellen, bang om weer gekwetst te worden. Gewoon stukgemaakt....

t gaat nooit werken ben ik bang, heb gewoon geen vertrouwen meer. Ben t kompleet kwijt....

Yoga, 10 maanden , goed zeg. Van

Regressie therapie neemt je mee terug in de tijd, soms tot in de baarmoeder. Terug naar de situatie die vroeger vol waren met angst, verdriet of pijn. Er vindt een Herbeleving plaats maar met een andere uitkomst. Dat je er anders op reageert dan vroeger. Dat je bijvoorbeeld daar waar je vroeger verstijfde van angst of uit je gevoel stapte, nu t wel doorleefd zodat je t kunt gaan verwerken. Ik weet niet of ik t zo helemaal goed uitleg maar zo voelt t voor mij. T is best heftig, t gaat eigenlijk altijd over dingen die je t liefst niet wilt herbeleven.

Nu weer gesprek op school over puberzoon. En dan vind ik t ook wel mooi geweest voor deze week met al die zware gesprekken en ga ik een lekker van t zonnetje genieten. En van mijn kids want die komen na 3,5 week eindelijk weer bij mij.

Vanmorgen regressie therapie gehad, vreet bergen energie. Steeds als ik op de punten aankom waar de pijn zit, stap ik dus uit mijn gevoel( dissocieren) Aangeleerd als overlevingsmechanisme. T kost me zoveel moeite erin te blijven en ben zo leeg na een sessie vsn 2 uur. Verder heb ik last van mijn eigen hersenspinsels. Zoek steeds bevestigingen daar waar ik ze niet moet zoeken. En daar waar ik ze moet zoeken kan ik ze niet vinden, bij mezelf. T maakt me bij tijd en wijle gewoon zo verdrietig wat de gebeurtenissen in mijn leven met me gedaan hebben en last heb van wie en wat t me gemaakt heeft. Ik steeds zo moet vechten om mijn basis op orde te houden/krijgen. En ben ik zo moe van alles, moe van mezelf ....

Pfffff..... T is zo niet mijn dag vandaag.....

Vanmiddag coach gesprek gehad. T is eigenlijk vanuit t werk maar ach soms loopt privé en zalelijk door elkaar heen. En het heeft uiteindelijk allemaal te maken met wie en hoe je bent. T zijn gesprekken altijd die veel energie vragen. Thuisgekomen even half uurtje gelegen en daarna mijn chakra's in balans gebracht. Even terug naar de basis, wat is dat ook al weer? Ja dat ben ik zelf. Soms lijk ik t even te vergeten door alles en raak ik mezelf weer een beetje kwijt. Zoals ik gewend was..... Wat is het heerlijk om mensen met spiegels in je leven te hebben, en je helpen herinneren waar je veilige haven is als je hyper de hyper t even niet ziet. En dat dat me ogenblikkelijk terug brengt bij mezelf. En dat ik dat dan ook nog als geluk mag ervaren..

19 weken vandaag. T was een mooi weekend, ons eerste echte weekend samen. Terrasje gepakt, uit eten geweest, en niet eens de behoefte gehad of de neiging om overstag te gaan wat alcohol betreft. Hij lust graag een drankje maar gelukkig geen overmatige drinker, kan er tot nu toe goed mee om gaan. Heb t nog niet gezegd, er was nog geen moment waarop t zo voelde dat ik t zou willen delen. Alles op zijn tijd. Ben wel bang merk ik, bang om weer gekwetst te worden, bang dat ik morgen wakker wordt en merk dat ik t allemaal gedroomd heb. Hoop dat ik nog wat meer vertrouwen mag krijgen in hem, maar vooral in mezelf denk ik. Voor nu nagenieten .......

76,3 kg voor mij deze week.

Top Gerrit, van harte !!!

Ben niet thuis, kan niet wegen Yvonne. Ik wil het graag morgenvroeg doorgeven, zal vroeg opstaan hihi

heb de mijne via tinder ontmoet en ben er helemaal heppy de peppy mee

Mooie verwoording Eline , zoiets inderdaad...

Helemaal mee eens huttula ( goedemorgen trouwens),ook ik ben overvallen door de verliefdheid. Vlinders, wat zeg ik roze olifanten stampen door mijn lijf. Doodeng maar heerlijk Ben dolblij dat ik dit gevoel weer eens mag ervaren

T komt volgens mij wel goed, we hebben al meer gepraat dan in mijn vorige relatie in maanden. Komt tijd komt raad, ben er van overtuigd dat het moment vanzelf aanbreekt , we delen nu al gevoelige dingen en dat gaat heel natuurlijk en vertrouwd. Heb geen angst om t te vertellen maar het moment moet daar zijn, en als t zo doorgaat dan komt dat moment er wel.

Nee nog niet Gerrit, al denk ik wel dat die vraag nog gaat komen. Maar misschien ben ik de vraag wel voor want wil er uiteindelijk geaag gewoon eerlijk over zijn. Maar is nu nog wat vroeg, komt vanzelf denk ik.....