Anette69

De storm is wel wat gaan liggen gelukkig, maar de dingen die er gebeurd zijn hebben er wel ingehakt. En toch heb ik me redelijk herpakt vandaag. Ik vind t zelf een goed signaal. Vanmorgen ook bij de bedrijfsarts geweest en mag het na de vakantie weer proberen voor 50 % . Is dit t licht wat aan het einde vsn de tunnel zou moeten zijn? Ik weet t niet maar zijn wel straaltjes licht , en voor nu is dat voldoende om aan vast te houden.

Wat een rot dag vandaag. De ene storm is nog niet gaan liggen of de andere komt al weer opzetten. Heb t wel ern beetje gehad voor vandaag. Hopen op een betere dag morgen.

Woensdag 1 juli, dsg 87 Ik heb een poosje niets geschreven, op de een of andere manier was de behoefte er niet zo. Ben erg druk geweest met mijn tuin. Verven, beitsen, ik moet zeggen dat t erg mooi is geworden, ben er best trots op. Het wachten is nu op de nieuwe bestrating, die komt na mijn vakantie. Voelde me de afgelooen dagen redelijk sterk. Het blokkeren van ex opFacebook nu 2 weken geleden gaf me een stukje rust waar ik hard aan toe was. Daarnaast hard gewerkt aan pittige thema's, soms 2 x per week therapie. Herbeleving en gebeurtenissen leren accepteren en ern plekje geven. Moeilijk maar wel nodig. Nodig om weer mezelf te kunnen worden. Mezelf met wat ik leuk vindt, waar ik blij van wordt of gelukkig. Of misschien juist ongelukkig. Met mijn verdriet en pijn, mijn vreugde, mijn genieten. En met mijn grenzen tot waar een ander mag komen. Allemaal dingen die ik kwijt ben geraakt in ern moeizame relatie van 8 jaar waarin ik mezelf langzaam ben verloren. Het is een behoorlijke zoektocht. Gisteravond kreeg ik een telefoontje. Een kennis die ex was tegengekomen. Ex was ergens een klus aan het doen waar zij op visite was. Ze vertelde oppervlakkig over hoe t was geweest, maar de impact van het onverwachts geconfronteerd worden met hem was groot. BAM.......... Ik weet niet wat er gebeurde maar alles wat ik de afgelopen 2 weken aan kracht had opgebouwd sloeg uit mij. Tranen, veel tranen. Wat zit dit gevoel diep en wat moet ik enorm vechten om deze man los te laten. Terug bij af? Zo voelde t gisteren wel maar nee, niet terug bij af. Wel weer even met 2 benen in de realiteit gezet, In liefde loslaten is een van de moeilijkste en pijnlijkste dingen die er is. Vannacht weinig geslapen, inmiddels een behoorlijke hoofdpijn die opkomt. Vanmorgen naar therapie. Vastberaden om verder te zoeken naar mezelf vanuit een diep verlangen om bij mezelf thuis te komen en mij weer vrij te mogen voelen......

Je gaat inderdaad goed rapilos, iedere week iets eraf. Knap hoor. Ik jojo nog maar even vrolijk verder

Hmmmm ..... 79,4

Vandaag dag 80 Zon 7,5 uur geslapen. Ik verwacht steeds dat ik langer zal slapen met zo'n pil maar goed, ben hier toch ook tevreden mee. 2 twee dagen met intensieve therapie sessies vandaag een relatief rustige dag. Vanmorgen fysio en vanmiddag lekker bezig in de tuin. Schutting beitsen , buitenmuur verven, heerlijk met mijn handen bezig zijn. Over anderhalve week met vakantie. Het hele erge er tegenop zien verdwijnt een beetje. Kids vermaken zich en ik weet dat ik mendus ook in mijn eentje zal moeten gaan vermaken. Vorig jaar hiep daarbij het biertje in de zon, het glaasje wijn tijdens het koken en het cocktailtje in de horeca gelegenheid s avonds. Dit jaar zal t anders moeten. Probeer mijn focus te verleggen. Meditatie muziek gaat mee, boeken mee , wandelschoenen mee. Doel wordt aan mezelf werken. Bewegen, wandelen, mediteren . Dagboek mee. 2e doel zijn mijn uitgaven, wil er gecontroleerder mee om gaan dan vorig jaar en dus minder uitgeven zonder daarbij het gevoel heb mezelf te beperken. Dat moet toch lukken als ik geen geld meer uitgeef aan alcohol. Kasboek mee. Ik probeer het als ern sport te zien, niet als een beperking. T is mijn voorbereiding op iets wat toch wel eens een dingetje zou kunnen gaan worden. Als mijn energie nou ook nog eens een beetje mee zou gaan werken, zou dat wel heel prettig zijn.

Vandaag opnieuw therapie gehad, daardoor erg moe en voel me een beetje leeggezogen. Heb een slaappilletje genomen en ga lekker slapen, hoop ik.

Thanxie Yvonne, blij dat ik er weer tussen sta

Vanmorgen therapie gehad, heftig. Blokkades , angsten , tranen , t moet er allemaal uit of een plekje krijgen. T vreet energie. Thuisgekomen een uurtje oo mijn fakir/flow matje gelegen terwijl ik een cd heb beluisterd om mijn chakra's weer in balans te brengen. Ben redelijk ontspannen maar wel helemaal leeg, mijn spieren, vooral in mijn benen, voelen als lood. Wat doet t allemaal veel met me. Zo even boodschapjes doen en koken. Denk dat t een zalmpje wordt met pasta. Verder maar niet te veel hooi op de vork nemen vandaag. Beetje lief zijn voor mezelf.

Dag 78 alweer, t schiet op naar de 100 Trok vanmorgen mijn dagelijkse tarot kaart: De heremiet/ de kluizenaar Deze kaart toont de positieve kracht van eenzaamheid, van je terugtrekken uit het sociale leven om tot inkeer te komen. Het gaat hier om een leven gericht op het innerlijke, over de introspectie die je nodig hebt om dichter bij je Ware Zelf te komen. Om dit te bereiken is het belangrijk dat je je afsluit voor prikkels en indrukken, dat je de buitenwereld even loslaat. Als je dit stadium in je leven bereikt hebt, dan kan je met twee ervaringen geconfronteerd worden: je krijgt een intense confrontatie met je diepste gedachten en gevoelens, en net daardoor bereiken de inzichten die je hierdoor krijgt een ongekend hoog niveau. Het is erg belangrijk dat je jezelf de tijd gunt om alleen te zijn, om je hoofd leeg te maken, om niet na te denken. Het is nu niet de juiste tijd om te piekeren maar wel om te observeren, gewoon bekijken en aanvaarden wat op je afkomt. Toch wel bijzonder he, na mijn posting van gisteren. Ik ga toch eens een poging doen

Gelukkig Yvonne, was even bang dat je me er uit geknikkerd had

Vandaag de 11 weken vol gemaakt. Voelde me wat downig vandaag , zit best veel online en soms beïnvloed T mijn stemming Voel een behoefte om af te kicken van het online zijn en het dus steeds bij een ander te zoeken in plaats van bij mezelf. Want dat is het toch, een stukje opvulling van eenzaamheid die je met jezelf niet oo weet te viullen. Soms spreek ik met mezelf af om een bepaalde tijd niet online te gaan . Dat lukt dan ook wel maar de afspraak vervaagt vaak snel en voor ik het weet zit ik weer constant met die foon in mijn handen. Het voelt gewoon niet goed, het saboteert mijn proces. Iemand die ervaring heeft hoe dit aan te pakken? Ik hoor t graag. Nu ga ik

Liefdesbang heb ik ook gelezen Erik, veel van geleerd

Toch bijzonder hoor, zo'n lijst van 49 personen die voor zichzelf en toch ook samen strijden voor een alcoholvrij leven. Deze commitment hier is voor mij een belangrijjker stimulans En al sta ik nog ergens onderaan, ben toch hartstikke trots dat ik er op sta

Ik doe mee met het weekpact. Wordt best onrustig van wat er allemaal oo t forum gebeurt. Kleine extra stok achter de deur kan geen kwaad denk ik. WEEKPACT 22-6.2015 Bol Jane Joris Anette

Oh, vergeten. En nu sta ik er helemaal niet meer tussen zie ik. Jammer, wil graag mee blijven dien. Was nog wel 3 ons afgevallen 78,7

T was een rare dag vandaag, hoogtepunten en teleurstellingen, verwachte en niet verwachte reacties, samen en alleen ,vrolijkheid en boosheid, een lach en een traan. That's life. Ik denk dat ik ga opslomen , zoals MG t altijd zo mooi zegt. Beter voor vandaag denk ik. Morgen weer een nieuwe dag.

En toen was t stil..... T raakt je toch, althans mij wel, de machteloosheid van t onbereikbare...

Rob66

Vandaag dag 76, mooi! Er verandert iets in me, begin langzaam weer te landen op deze aarde. Het niet meer iedere dag geconfronteerd worden met foto's en beelden die me verdrietig maken, geeft me een stukje rust. Rust die ik zo hard nodig heb. Daarnaast de ruimte en begrip die ik krijg op mijn werk, van de huisarts, van de bedrijfsarts, van mijn collega's. T doet me goed dat ik tijd krijg om op zoek te gaan naar mezelf. Mensen om mij heen zien hoe belangrijk het voor me is en gunnen me die tijd. En inmiddels gun ik het mezelf ook en dat is misschien nog wel het belangrijkst. Vanochtend stond ik een broodje te smeren voor de jongste en hoorde mezelf zingen. Moest er zelf om glimlachen. Ik weet wel dat ik er nog lang niet ben maar weet wel welke kant ik op wil. Ik stap gestaag, weliswaar kleine pasjes maar wel in de goede richting. Ben nog wel erg zoekende naar wat ik leuk vind, wasr ik energie vsn krijg en wat me gelukkig maakt. Mijn energielevel is nog niet denderend, er zit nog wel onrust waardoor ik niet goed slaap, maar toch kan ik er ern positieve ontwikkeling in zien. En waarom t mij zonder heel veel moeite lukt om van de drank af te blijven? Ik heb werkelijk geen idee. Er is iets in mij wat mij kracht geeft en de moeizame en soms pijnlijke en verdrietige ervaringen die hier gedeeld worden op t forum , leren me dat alcohol mij zeker niet gaat helpen om uit t dal te klimmen. Al met al dankbaarheid op deze zaterdagmorgen. Dankbaar voor lieve mensen om me heen , dankbaar voor begrip en tijd, dankbaar dat ik mezelf mag gaan ontdekken, dankbaar voor de steun en de spiegels hier. En dankbaar voor de big smile op het gezicht van mijn jongste toen ik m vanmorgen voorstelde om samen vanavond pannekoeken te gaan bakken....... ☺️

Mooi Agnieta!

Lastige dag vandaag . Voor het eerst in langere tijd echt de behoefte aan een glas wijn of 2 .... Of 3 .... Of meer.... Even alles van je af laten glijden en de ontspanning voelen. Het gevoel is een stuk minder nu maar niet weg. Ik denk dat het voor mij dan ook beter is om mijn mandje op te gaan zoeken. Hierbij meld ik me droog af. Weltrusten.

Ben met de jongste aan het snoepen van het avondvierdaagse snoep

Ja t is er nog maar wel minder. We hebben t eten inmiddels op en ik zit aan een bak koffie. Uitzitten maar, er zit weinig anders op.