Blekje

Een vraagje over dit draadje. Wat betekent toch dagpact en dat sommige namen erbij staan?

82,5. Een kilo eraf ondanks de ijsjes

Goedemorgen, hier ook sneeuw. Lekker bakkie doen

Joepie, inzichtmoment: ik hou mezelf voor de gek (maar dat wist ik al natuurlijk). Dus hij zit er weer in

Ow, een kindje in het ziekenhuis? Dat is inderdaad spannend vooral voor mama. Sterkte

Waar kom ik nu weer op terecht! Een kilokiller. Zeg maar gerust een kiloknaller. Nou, daar moet ik even over nadenken hoor. Ik durf morgen niet eens op de schaal na al die ijsjes en chocola van vandaag. Wij zijn een beetje aan het paleo-en, Geen tarwe in ieder geval en zoveel mogelijk onbewerkt voedsel. Maar niet strikt. Maar of we er nu veel van afvallen, nee. Mijn lief spuit wel minder insuline nu er zoveel minder koolhydraten gegeten worden. Maar ja die ijsjes he.

Misschien heb je gelijk Bolletje. Vanaf dat ik de lorazepam nam vanmiddag verdween de spanning en daarmee ook de trek. En ik realiseerde me dat ik niet zozeer verlangde naar de alcohol, maar naar ontspanning. Want dat lukt me gewoon afgelopen maand niet meer zonder een hulpmiddel. Vandaar het pammetje. Maar ja die kan ik niet elke dag nemen. Ik ben nu wel heel blij dat ik niet voor de bijl ben gegaan met de alcohol vandaag, want dat is toch niet wat ik wil. Vooral niet na al het lezen hier op het forum en in mijn alcoholdagboekje dat ik vandaag gedaan heb. Maar op een of andere manier vind ik de Refusal niet meer zo'n goed idee. Er zijn er ook zat die eraf kunnen blijven zonder antimiddel. Maar ja, tot nu toe lukte dat bij mij niet. Dus: houd ik nu toch de deur op een kier voor als ik het echt niet hou? Ik maak mezelf wijs dat ik me onvrij voel als ik het slik. Dat ik zelf die keus moet kunnen maken om het niet te doen. dat is raar, want dat gevoel is nieuw, dus vast niet echt. Een week geleden was ik toch even opgelucht toen ik hem slikte. En waarom krijg ik het nu dan niet voor elkaar om dat weer te doen. Ik vind zelf ook dat ik gevaarlijk bezig ben. En voor mijn partner is het ook allemaal een beetje onrustig zo.

Dank jullie wel voor je complimenten. Ik ben nog niet zo lang met deze hobby bezig, maar het werkt erg verslavend. En aangezien ik erg verslavingsgevoelig ben...... Ik heb op een tentoonstelling dit jaar wel quits gezien van foto's en schilderijen. Hele van Goghs en Rembrandts. Maar dat is aan mij niet besteed. Dat is meer het modernere werk. Dit is wat klassieker. Maar evengoed een eigen ontwerp.

O, ik ruil mijn verslavingen naar willekeur in. Vandaag 5 cornetto's naar binnengewerkt, mjammie. Een koude sauna lijkt mij ook niks. Een koude douche erna is wel lekker, maar de cabine moet lekker warm zijn

Nee hoor Akelei, ik voel me niet werkelijk aangesproken, alleen maar de behoefte om me te verklaren. Ook niet nodig natuurlijk, maar gewoonte. Dank je voor het compliment. Ergens anders heb ik hem groot erop gezet, creatief draadje of zo. Ik raak wel in de war met al die draadjes, een grote kluwen soms. Het is mijn eerste grote quilt en helemaal handgemaakt. Supertrots ben ik erop

Ik hoef ze zelf niet te betalen (speciale code). Ik ben wel kort afhankelijk geweest van een slaappam. Die slik ik nu niet meer. Ik ben als de dood om verslaafd te worden aan deze middelen en slik ze dan ook met beleid. Ik heb nu een week dat ik mezelf af en toe even de ontspanning gun die ik erdoor krijg als ik er verder geen manieren voor kan vinden. Overigens is Baclofen ook een spierverslapper, en die wordt toch ook voorgeschreven tegen de trek, in zeer hoge doseringen zelfs. Die is geen familie van de benzo's. Maar ik denk dat ook die verslavend werkt

O, ik zie dat er nog heel veel berichten na het hardlopen van MG komen en de vraag over het cynisme van een verwenpammetje. Ik kan niet alles onthouden hoor in deze pammetjes staat. Maar Liselot. is het je eerste zwangerschap? Of is dat dametje van 3 er een van jou. En hoe ver ben je nu? Van afwasmiddel word je niet zo dik als van mars, chipito's en zakken vol met drop, zoals ik die at tijdens mijn eerste zwangerschap. Misschien spoelt het je hele lijf wel lekker schoon daar vanbinnen.

Lekker MG dat je zo gelopen hebt. Ik herinner me die trance van dat willen blijven lopen van voor mijn knieblessure. Een beetje cynisch en een grapje Fruitvlieg. Het is voor mij altijd heel dubbel als ik op chemische wijze mijn spanningen wil reguleren. Ik zou het liever anders doen maar weet niet hoe. Dit keer viel het overigens wel erg sloom uit. Lag zowat te slapen op de banke (of kwam dat nou van die heerlijke voetmassage door mijn lief). Maar nu heb ik dus geen zin meer in actie. Eigenlijk net zoals wanneer je wat gedronken hebt, alleen heb ik dan niet de neiging om maar meer pilletjes te nemen. Maar de zucht is helemaal de deur uit en ik ben ook heel blij dat ik niet naar de winkel gerend ben vanmiddag. Die heb ik dan alweer in de pocket.

Ik zit net nog even na te peinzen over die verwachtingen en teleurstellingen en acceptatie. En eigenlijk kwam ik tot de conclusie dat ik voor vandaag maar eens niet van mezelf moet verwachten dat ik allemaal creatieve dingen ga doen of nuttige zaken aanpakken, zoals ik me zo vaak voorneem. Wat lekker, kan ik mezelf ook niet teleurstellen als ik het niet uitvoer. Bedankt voor de discussie op dit draadje. Voel me alweer een stuk beter. Misschien ga ik zelfs wel achter de naaimachine zitten straks even (of niet natuurlijk, ik laat me verrassen)

Walrus: ik heb een paar keer jicht gehad in mijn grote teen. Oeioeioei, zelfs het laken van mijn bed was nog teveel gewicht. Refusal neemt ook de trek niet weg natuurlijk. Ik moet eerlijk bekennen dat ik voor vanmiddag mijzelf verwend heb met een pammetje. Ik gebruik ze niet heel vaak, maar de laatste week grijp ik er nog wel eens naar. Weg spanning, weg trek. Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt naar de winkel te gaan voor bier. Maar een beetje rondneuzen op dit forum helpt ook tegen de trek.

Hier mijn fotootje in het groot. Helemaal met de hand gemaakt in vier maanden tijd. Mijn eerste echte grote quilt en ik ben er zo trots op

Ik denk dat het niet verkeerd is om iets van verwachtingen te hebben. Je kunt dat ook omdopen in 'hoop'. Zo was ik september 2012 gestopt met roken (alweer) in (alweer) de verwachting dat ik de sjekkies definitief achter me kon laten met alle frustraties van dien. Ik ben vaker gestopt met roken, eenmaal zelfs gedurende 12 jaar. Maar net als toen, kwam er ook dit keer na twee jaar (oktober dus) weer een punt dat ik mezelf moest teleurstellen en ik weer begon. dit keer was het in zoverre anders dat ik het pakje shag snel weg heb gegooid en over ben gegaan op electronisch roken (eufemistisch gezegd 'dampen') Was ik teleurgesteld? Ja en nee. Ik baalde erg, maar al heel snel berustte ik in de gedachte dat ik ook nu weer zou gaan besluiten er weer mee te gaan stoppen op een moment. En op het moment dat ik dit van mezef had geaccepteerd, kwam de reactie van mijn oudste dochter. Die was er totaal ondersteboven van wat een enorme aardbeving ontketende in de hele familie. Maar ook zij heeft nu voor zover mogelijk geaccepteerd dat haar moeder stopt met roken en dat dat niet hoeft te betekenen dat dat nooit meer zal gebeuren. Met andere woorden. Niets is zeker in dit leven en je kunt verwachtingen hebben en hoop, maar als dingen anders gaan lopen dan kunnen die verwachtingen ook wel eens niet uitkomen en de hoop de bodem ingeslagen worden. Vervolgens richt je je op verwachtingen waarbij de lat iets minder hoog ligt. Dan val je ook van wat lager

O en Bolletje, ik heb je advies ter harte genomen en even lekker aan de chocola zitten nassen. Tonnetje rond zal ik worden

Ja, MijnGerrit, ik weet dat hier de verslaving spreekt. Dat is ook de reden dat ik nog niet gedronken heb en uiteindelijk toch de Refusal steeds weer genomen heb. Elke keer dat ik bezig ga met een behandeling schiet ik weer iets op. De detox en de opname daarna op de complexe verslavingsafdeling hebben qua drinkgedrag alleen opgeleverd dat ik mij bewuster was van mijn verslaving, maar er was met mijn psychishe gezondheid zoveel mis, dat ik er niet veel meer mee kon. Nadat ik twee jaar geleden een juistere diagnose kreeg is er veel opgeruimd en de kwaliteit van mijn leven is zoveel beter geworden. Nu moet ik hiermee afrekenen en dan kom ik tot de conclusie dat ik al meer dan 40 jaar mijn emoties, spanningen en ongenoegen heb gereguleerd met alcohol. Dat is niet een twee drie anders aangeleerd natuurlijk. Mijn hoofd weet dat dat maar een tijdelijke ontspanning is maar mijn lijf herinnert zich nog al die keren dat het zich zo lekker kon ontspannen na die twee glaasjes en de rest is ze voor het gemak maar vergeten. Zojuist was ik de keuken aan het schoonmaken en ik stuitte op mijn medicatiebox waarin de Refusal van maandag nog onaangeroerd ligt en die van gisteravond ook nog. Mijn weerzin om die alsnog te nemen is erg groot. Het geeft me nu een onvrij gevoel. Het is me vaker gelukt om maanden zonder hulpmiddelen droog te blijven, dus waarom zou ik het nu nemen. Zo heel anders dacht ik vier maanden geleden. Toen was ik er erg blij mee. Maar die trek die me de hele dag achtervolgt, daar raak ik echt wel heel erg gestoord van. Maar ja, ik zit ook niet zo te wachten op dat gevecht dat ik net in mijn alcoholdagboekje las. Dat gevecht elke dag weer om of niet te drinken of niet meer te drinken dan ik die dag al gedaan had.

Ow, MijnGerrit, dat klinkt niet als prettig. Ik krab mij dus even achter de oren alvorens te besluiten om naar de winkel te rennen. Ik was er net heel dicht bij. Maar ik durf nog niet goed, hoewel ik denk dat de Refusal zo onregelmatig ingenomen na een week wel uitgewerkt is. Maar ik heb even gelezen op het slechte ervaringen draadje en er zelf wat ervaringen aan toegevoegd. En ook nog mijn alcoholdagboek van voor de refusal gelezen. Ik wilde er toch wel degelijk graag af. Ook van dat gevecht elke keer. Maar nu is het net zo goed een gevecht. Blijkbaar wil ik nu toch zelf de beslissing kunnen nemen om wel of niet te drinken zonder dat de Refusal daar tussen zit. Maar als ik weer ga drinken zal ik daar wel weer heel anders over denken. Het enige dat ik eigenlijk wil is wat rust in mijn lijf. Ik ben al meer dan een maand zo gespannen als een veer die zich steeds verder opdraait. En ik kan er de vinger niet achter krijgen. De EMDR is daar ook wel deels debet aan hoor. Maar die spanning loopt altijd wel weer af na een sessie. Maar de laatste week haal ik mijn ontspanning elke middag uit een pilletje. Ik ben erg tegen benzo's en heb er nooit misbruik van gemaakt gelukkig, maar af en toe kom ik er niet onderuit om het (met beleid) te gebruiken. Maargoed, ik ga maar eens het www op om wat rond te neuzen ivm een leuk plannetje dat ik in mijn hoofd heb. Misschien leidt het wat van mijn spanning af

Nou, ik vind dit wel een erg moeilijk en vooral confronterend draadje. Heb even zo wat gelezen en bij mij komen er ook wel dingen naar boven. Ik heb alleen niet vaak zoveel gedronken dat ik niet meer wist wat ik deed. Wel ongelukjes gehad. Zoals de avond voordat ik naar de detox ging. Nog even naar de winkel om nog wat te halen (en ik had al aardig wat op) glij ik uit over een beetje sneeuw en kneus mijn enkel. Moest ik op de detox taken doen als schoonmaken, durfde ik niet te zeggen dat ik nauwelijks kon lopen. En inderdaad ook wel een keer iemand gebeld waarvan ik het later niet meer wist. Maar het ergste wat ik ook nooit meer vergeet is dat ik heel lang geleden een overdosis pillen heb geslikt onder invloed. Maar ja, toen ze aan me gingen slepen kotste ik alles uit. Ik heb nooit stiekem gedronken. Dus geen geheimzinnig gedoe. Mijn ex wel. Die loog er vreselijk om. Maar het ergste vond ik dat ik er de hele dag mee bezig was. De laatste jaren wist ik het gebruik meestal te beperken tot gemiddeld 4 glazen per dag met af en toe een uitschieter en eens per maand 10. Maar ik was er 's morgens vroeg al mee bezig met denken: ga ik drinken, hoeveel, wat, hoe laat. Dan haalde ik rond het middag uur vaak 1 halve liter bier en als ik die op had was het vechten tegen de behoefte nog meer te halen. Vaak ging ik dan nog een keer voor een volgende halve liter. Ik dwong mezelf om niet meer tegelijk mee te nemen. Tja, zo ging ik dan een aantal keren naar de winkel. Maar na de tweede keer geneerde ik me toch wel en kon me dan ook wel vaak beheersen en ging ik wat anders doen als ik geluk had. 's avonds had ik eigenlijk nooit trek. Soms bezondigde ik me aan de whiskey van mijn man. Maar dan was ik al verder heen, want ik vind het eigenlijk niet lekker dus ik heb er geen last van dat het in huis is. Voor mijn opnames dronk ik meestal tussen 1 en 2 liter wijn per dag, wat dat betreft had ik mijn consumptie al aardig naar beneden gebracht. Maar waar ik ook heel veel last van had was dat ik niet op mezelf kon vertrouwen. Als ik een afspraak maakte met iemand over twee weken, dan zat ik twee weken in de rats of ik die afspraak wel waar kon maken en of ik wel nuchter kon blijven die dag tot de afspraak achter de rug was. Dus sprak ik nooit iets af in de middag. En de depressies die ik had in de tijd dat ik meer dronk. Die waren vreselijk. maar het onberekenbare is nog het ergste en de hele dag ermee bezig blijven. Zo, ik ga nu maar eens mijn alcoholdagboek lezen van vorig jaar van vlak voor ik besloot de Refusal te gaan gebruiken

O ja, ik was net bij mijn psycholoog voor de EMDR en hij had een hele paper over EMDR bij verslaving. Daar is vorig jaar een protocol voor bedacht en hij ziet er wel iets in om dat met mij te proberen. Nu is het zo dat er alleen nog maar een protocol voor bedacht is en er nog geen ervaringen mee zijn. Haha, wil hij de eerste zijn. Maar feit is dat mijn therapie al twee jaar om EMDR draait en ik er erg goed op reageer. Heb er zelfs een boek over geschreven. Het eerste jaar was om mijn trauma's te verwerken en afgelopen jaar om mijn gevoel van eigenwaarde weer wat terug te krijgen. En ik heb er erg veel baat bij, dus wie weet gaat dit ook werken. Ik ga er in ieder geval over nadenken

Dank je wel Gerrit voor je verhaal. Had je er toen meteen de balen van al, of bracht de alcohol je wat je gehoopt had. Vast niet. Ik denk dat ik me maar even niet meer op het Baclofendraadje vertoon, want daar worden ze niet goed van mijn heen en weer gejojo. Is ook vervelend om tegenaan te kijken natuurlijk. Ik ga maar even wat lezen op het draadje van de negatieve ervaringen

Dank je wel Bolletje, ik ga even kijken waar ik dat kan vinden. Gek he, ik heb helemaal niet het idee dat alcohol voor zoveel puin heeft gezorgd in mijn leven. Maar er zijn wel een paar dingen die ik op kan noemen die niet goed waren

Ja, hoe ik ermee om kan gaan is nog het belangrijkste voor me. Dat was ik bijna vergeten erbij te vermelden. Ik ben momenteel met een leuk quiltprojectje bezig op de machine. Mijn foto is een quilt die ik met de hand gemaakt heb. Ben er supertrots op