Blekje

Goedemorgen. Had vergeten me af te melden voor dagpact gisteren, maar was lekker droog en nuchter. Eigenlijk heb ik gisteren weinig trek gehad, ondanks de tegenslag met mijn machine. Het is een nogal geavanceerd apparaat, helemaal computergestuurd en bij een foutmelding doet ie dus helemaal niets, niet opstarten, dus niks geen olie. Nee daar moet de dealer bij komen. Lijkt me maar niks hoor Jane zonder pc, das nog veel beroerder. Beterschap Kastanje Dagpact: jowan Blekje

Ik heb nogal de smoor in. Mijn nieuwe naaimachine/borduurmachine had de hele middag al kuren. Heeft mijn ega hem open gemaakt, er van allerlei troep uit gehaald en nu doet ie het helemaal niet meer. Ik ben bang dat dit niet meer onder de garantie valt. Echt balen en ik had zo'n leuk project onderhanden. Ik kruip maar voor de buis vanavond

Goed van je suiker. Sterkte morgen

Wel fijn toch dat dit forum er is dan vind ik. Ik denk dat het (lees:jullie) voor mij een goede functie heeft. Ik moet echt maar blijven hier ook als ik langer van de alcohol af ben, want ik merk wel wat het met me doet als ik weinig aandacht schenk aan mijn verslaving

Een tijd geleden hoorde ik van iemand dat na een maand of 8 de zucht weg is

Ik heb nog even bijgelezen op gisteren nadat ik afgesloten had en krijg wel een beetje de bibbers. Blijft het altijd zo vechten als je gestopt bent? Ook als je lang gestopt bent? Blijft dan de wens om af en toe weer te drinken, soms om veel te drinken en steekt dat duiveltje ook regelmatig zijn kop op? Ik word er wel een beetje moe van bij voorbaat als ik daar de rest van mijn leven tegen moet vechten. Ik ben ook al mijn halve leven tegen de nicotineverslaving aan het vechten. Zelfs na 12 jaar stoppen met roken weer begonnen en herhaaldelijk weer gestopt (en weer begonnen). Dat is toch ook om moedeloos van te worden?

Ook goedemorgen. Rise and shine. Dagpact: jowan Blondie Blekje

Ik zie het net als Yogajuf. Dus: gewoon blijven Plof en als het goed gaat, gaat het goed en ben ik alleen maar blij voor je. En als het niet goed gaat. dan is dat voor jezelf weer een leerpunt. Ik meld me lekker droog en heerlijk nuchter af voor vandaag. Slaap lekker allemaal

Oooo, Kaboutertje, wat fijn dat het goed gegaan is. En wat fijn dat je dat even komt melden. Ga maar lekker slapen hoor.

Ow jeee, wat nu hier. Dat is toch niet de bedoeling dat mensen zich hier niet meer welkom voelen? Hoe moet dat nu?

Wat vervelend Fruitvlieg dat je er zo mee zit. Ik had het gisteren ook wel toen ik dat allemaal las, maar ik weet ook van mezelf dat ik het niet af en toe kan doen. Dus blijf ik maar dicht bij mezelf en mijn eigen gevecht. Niet iedereen voert hier natuurlijk hetzelfde gevecht op hetzelfde moment en op dezelfde manier. Daarvoor zijn we allemaal individuen. Wel met een gemeenschappelijke factor. Maar wel heel goed dat je het toch benoemt wat je dwars zit. Het komt bij jou misschien net op een ongelegen moment binnen

Monster: EMDR kan heel zwaar zijn en confronteert je ineens met alles wat je altijd uit de weg hebt willen gaan. En dan komen daar gevoelens bij als boosheid, angst twijfel, schaamte zelfverwijten enz enz. En die gevoelens kunnen heel erg heftig binnenkomen. Ook als je nog wel zou drinken. Ik ben daar allemaal doorheen gegaan en ik vond het ontzettend zwaar. Maar ik heb er in ieder geval heel veel aan gehad en ik kan voor het grootste deel het verleden achter me laten zonder dat al die gevoelens me overspoelen. Ik hoop dat het voor jou ook gaat werken en wens je heel veel sterkte

Jippieeeeeeee. Maar wij in het westen hebben niet zo veel zin om achter ze aan te vangen, dus gaan we alles kweken. In Azie plukken de vrouwen ze gewoon uit de basten van de bomen. Insecten staan ook te ver van de mens af om ziektes over te brengen. Ik hikte er een half jaar geleden ook nog tegen aan, maar het lijkt me nu een spannend avontuur. In mijn omgeving moet niemand er iets van hebben. Mijn man wil het ook maar schoorvoetend proberen.

o, renovatie van je gebit. Brrrr. Sterkte. Nou Blondie, dat kan ik me voorstellen dat dat schrikken is. Dan heeft je zus behoorlijke mazzel gehad. Over de kop en alleen bont en blauw. Maar vast ook een enorme schrik waar ze van bij moet komen. Ik heb al zo'n groentehamburger van Insecta gehad van de Jumbo. Ze hebben daar geen losse insecten. Dat zal wel te veel mensen afschrikken. Toen ik naar die burgers vroeg, trok die meid zo'n vies gezicht alsof ik haar een oneerbaar voostel deed: gaat u dat echt proberen? En het is gewoon allemaal vermalen met maar 14% buffalowormen. Ik vond hem echt lekker. Ze hebben van Insecta ook nuggets met ook 14% buffalowormen. Ik heb twee doosjes meelwormen, een bakje sprinkhanen en een bakje buffalowormen besteld. Heb al een receptenboekje. Het is allemaal gevriesdroogd en ik vind het schreeuwend duur. Zit al te overwegen om dan zelf maar meelwormen te gaan kweken als ik ze lekker vind. Maar ik kan nog geen plant in leven houden. De huisdieren nog wel gelukkig, maar die komen ook wel zelf als ze iets nodig hebben en die lopen hier rond. Die wormen gaan veilig in bakjes op mijn hobbykamer. Kan ik ze maar zo vergeten.

Ja, dat wil ik ook wel weten. Wij gaan binnenkort aan de insecten. Ik denk niet dat ik mijn ega van het vlees af krijg, maar ik zie het als een goed alternatief. Ik hoop ze deze week binnen te krijgen met de post

Met groeiende interesse heb ik dit draadje (eindelijk) helemaal gelezen. Ik heb respect voor je Monster, dat je het proces waarin je zit zo beschrijft en laat zien welke ontwikkelingen en vorderingen je maakt. Heel open en heel oprecht en goed verwoord. Ook bij mij is een aantal jaren geleden (Complexe/chronische) PTSS geconstateerd. Aanvankelijk zou ik aan een borderline persoonlijkheidsstoornis lijden, maar daar was eigenlijk niet veel van terug te vinden. Tot twee jaar geleden was er niemand die dit met mij aan durfde te pakken, hoewel ik daar steeds om vroeg. Ze waren bang dat ik psychotisch zou worden, of voortdurend zou gaan dissociëren. Maar toen kwam er een psychologe bij mijn GGZ instelling die gespecialiseerd was in EMDR en ook de complexe vorm best als behandelbaar zag. We zijn een jaar bezig geweest en voor een aantal trauma's was ik bevrijd van de klachten. Ik ben niet psychotisch geworden en ik heb nauwelijks gedissocieerd, mezelf niet verwond en zelfs heel weinig gedronken. Ik hoefde ook niet opgenomen te worden en ik ben ook niet gek geworden. Allemaal dingen waar ik zelf ook bang voor was. Ik heb veel boosheid ervaren, maar kon die niet goed kwijt met mijn lijf. Wel in het schrift. Ik ben heel veel gaan schrijven in die tijd. Soms schreef ik de sessies bijna letterlijk uit. En daarnaast ging ik steeds meer over mijn verleden schrijven. Pakte mijn dagboeken van door de jaren heen erbij en bleef schrijven. Zo kon ik mijn boosheid ook kwijt. En ik heb het in boekvorm uitgegeven. Gewoon omdat ik de wereld wilde laten weten wat mij was aangedaan en ook in de hoop dat andere mensen zich zouden herkennen in de dingen en misschien ook zouden besluiten om EMDR te gaan doen. Want ik heb er heel veel kwaliteit van leven door terug gekregen. Maar ik dacht toen dat ik klaar was. Dat bleek niet zo te zijn. Er waren nog 'losse eindjes'. En die bleken wat groter dan ik dacht. Zo kwam ik ook oog in oog te staan met walging en schaamte over mezelf. Dat was afschuwelijk en ik moest het natuurlijk meteen wegdrinken. Dat kon ik maar heel even, want door mijn heftige reactie op die EMDR sessie kreeg mijn man het benauwd en hartkloppingen en moest acuut naar de huisarts. Daar zat ik dus met mijn halve biertjesadem naast hem bij de huisarts en kauwgom in de hoop dat de huisarts het niet zou ruiken. O jeee, wat moest die wel denken. Hoewel het niet ernstig leek met mijn man moest hij toch met de ambulance naar het ziekenhuis en aan de monitor. Wat een toestand. Gelukkig was er allemaal niet zoveel aan de hand. Zijn hartritmestoornis had even opgespeeld, maar niets ernstigs. Toen ben ik erg geschrokken. Ik was vreselijk blij dat ik nog maar zo weinig had gedronken, want hoe moest dat dan toch als er echt iets met hem gebeurde. Ik had op het punt gestaan om me vreselijk te bezatten, zo ellendig voelde ik me na die EMDR. Niets meer te voelen, niet meer dat vreselijke gevoel in mijn lichaam waardoor ik me zo smerig en walgelijk voelde. Ik heb daar nog weken last van gehad en daarna nog een tijd voordat ik accepteerde dat ik die gevoelens had als klein meisje en dat ik die nu weer voelde in mijn lijf doordat de EMDR het in me naar boven gehaald had. Nu eindelijk schaam ik me er niet meer voor en mijn boosheid over die andere dingen die mij aangedaan zijn verteert mij ook niet meer van binnen. Ik kan de dingen nu meestal in het juiste perspectief zien. Zij waren de dader en dus fout en ik was slachtoffer en ik had nergens schuld aan. Maar ik ben nu volwassen en ik zit nu ook niet meer in een afhankelijke positie. Dus moet ik nu wel de verantwoordelijkheid nemen voor mijn eigen leven. De rommel opruimen en mijzelf genezen. Hulp zoeken waar ik die kan krijgen en open staan voor suggesties van anderen. Er is nog veel werk aan de winkel en soms zit ik nog steeds in die slachtofferrol. Maar ik kom er steeds makkelijker uit en ik boor veel hulpbronnen aan. Omdat ik zo goed reageer op de EMDR zijn we bezig geweest met mijn zelfbeeld te repareren via die weg en mijn peut heeft nu ook een protocol (dat nog maar kort geleden is ontwikkeld) voor EMDR bij verslaving. Daarover ben ik nu dus aan het denken. Hoe we dit kunnen inzetten voor mijn verslavingsproblemen. Het is een experiment, maar waard om het te proberen. Want Monster: EMDR onderga je niet. Bij EMDR heb je zelf de regie, met een beetje sturing van de therapeut, zodat je niet van de weg afraakt. Bij PTSS is het immers heel belangrijk zelf de regie te hebben, omdat je binnen de trauma's machteloos was. Ik heb nu ook steeds vaker het gevoel dat ik zelf sturend ben in mijn leven, ook al raak ik er wel eens af. Ik heb het roer ook snel weer terug

Ja, ze heeft nu natuurlijk andere prioriteiten dan ons geruststellen. Wij wachten dan maar rustig af tot ze zich meldt

Hoe laat zou Clown eigenlijk geopereerd worden? Het is toch hoop ik geen slecht teken dat we nog niets van Kaboutertje gehoord hebben?

Dank jullie voor het meedenken. Joris, dit is super. Voor nog geen tientje! Ga ik mijn dochter doorgeven en dan leg ik haar wel uit hoe ze het in moet voeren en mijin schoonzoon het principe van een balans en resultatenrekening. En een website met snelcursus boekhouding. Ik had het haar beloofd omdat ze maar heel weinig ermee verdient op 't moment. Ik denk dan in mezelf dat als ik het niet had aangeboden om te helpen, ze zich misschien bedacht had om het als bedrijf te doen en dat ik nu verplicht ben om het ook door te doen. Maar dat is onzin natuurlijk. Zij heeft helemaal niet het idee dat een boekhouding zo ingewikkeld kan zijn. Ik doe het nu op een Excel sheetje. MG, mijn zwager is bang dat een professionele bewindvoerder er met haar spaarcentjes vandoorgaat. Dat kan ik hem niet uit zijn hoofd praten. En het kost geld zegt ie. Ja, nu kost het ook geld, maar dat krijgen mijn man en mijn zwager dan. Mijn man interesseert dat geld niet maar zijn broer is daar heel anders in. Maar ik ga eerst dit jaar kijken hoe het gaat met die verantwoording en als het meevalt blijf ik het gewoon doen. Zo veel is het nu niet meer. Maar als het me te veel is, dan doet mijn zwager het maar lekker zelf en trekt mijn man zich ook maar terug als bewindvoerder. Maar ik denk bij alles: ach zoveel is het niet, doe ik wel even. Maar ja, ondertussen wordt het een hele berg. Ik moet nu ook voor onszelf btw aangifte doen voor de zonnepanelen die we deze week krijgen. Als je van de aanschaf de btw terug wilt, dan moet je ook opgeven hoeveel stroom je teruglevert aan het energiebedrijf. Is ook allemaal niet veel werk, maar zitten weer allemaal regeltjes aan vast die uitgezocht moeten worden. En dan straks de inkomstenbelasting van onszelf en van mijn schoonzus, maar dat wordt allemaal een maand later dit jaar. Ik kan de dingen ook moeilijk uit m'n hoofd krijgen. Ik ben nu wel rustiger, maar ja die pil zorgt er weer voor dat ik ook niet veel andere dingen meer kan doen, want ik ben zo sloom als wat en moet drie keer zo lang nadenken voor ik door heb hoe mijn naaimachine werkt. Rotzooi

Dank je Skip. Ik heb mijn therapeut ook al even gemaild. Kunnen we het daar vrijdag nog over hebben. Maar het is ook niet de bedoeling dat ik elke keer naar die pammetjes grijp. Ik ben bang dat ik dan op een gegeven moment ook niet meer genoeg aan 1 heb

Wat dapper Hortensia, dat je je hier aangemeld hebt. Ik ben hier ook net en moest ook wat overwinnen. Ik vind het nog steeds moeilijk om het er met de huisarts over te hebben, maar ik heb het in het verleden wel gedaan en zit al heel lang in de molen binnen de hulpverlening, maar de laatste jaren meer voor mijn psychiatrische problemen. Maar de alcohol vonkt daar overal tussendoor. Die vonkt in het hele leven overal tussendoor. Bij mijn sociale contacten, vroeger bij mijn werk, mijn gezin, mijn hobby's. Noem maar op en ik kom het ergens tegen. Ik heb op mijn werk ook altijd mij best gedaan om het te verbloemen. De fouten, het gebrek aan concentratie, soms ziek melden. Het is geen fijn leven, zelfs niet nu ik al heel lang afgekeurd ben en me alleen maar druk hoef te maken over de dingen die ik thuis doe. Het is een constant gevecht. En ik heb me de laatste keer dat ik dronk voorgenomen dat het nu echt genoeg is. Dat ik dit niet meer wil. Wat ik er ook voor moet doen. Ik weet niet wat het betekent om eraan gewend te zijn heel lang niet te drinken, maar ik weet wel dat het nu al beter voelt dan toen ik nog wel dronk. Ik hoop dat je hier (h)erkenning krijgt en dat je er iets mee kunt.

Wat heerlijk Wimmelt dat je de zon tegemoet gaat. En dat met het rustige vooruitzicht niet te kunnen/hoeven drinken. Nou, ik wens je veel plezier

Ik geloof dat ik even wat gemist heb kruidenthee. Wat ga je doen morgen? wie vindt jou waar geschikt voor? Heb ik niet goed gelezen de afgelopen dagen? Er komt hier ook zo veel voorbij. Ik zat er net helemaal door. Ik kwam er nu dan wel uit voor deze jaarrekening, maar de administratie heeft natuurlijk voor dit jaar ook een vervolg en dan wordt het wat ingewikkelder voor me. Ik zal er heus wel uit komen, maar het kost me gewoon te veel energie. Ik heb ook nog andere dingen die op me af komen. Mijn man en zijn broer zijn bewindvoerder voor hun demente zus en ik zou de uitvoering voor de verantwoording naar de rechter doen, omdat ik dat nu eenmaal beter kan dan zij. Zij hebben allebei ADHD en zijn absoluut cijferbeten. Dus had mijn zwager dit zo bedacht. Had ik eerst op gezegd dat ik dat niet wilde, maar daarna had hij bedacht dat hij het dan zou doen en dat wij elke maand dan bij hem moesten komen om alles uit de bak waarin ie het zou pleuren te halen en samen door te nemen. Tja, wie zou die puinhoop dan mogen uitzoeken he? Dus heb ik gezegd dat ik het wel zou doen. Dat is nog een heel gedoe geweest afgelopen jaar om alles uit te zoeken qua verplichtingen die ze aan was gegaan, dus daar had ik nog een hele kluif aan. En zo gaat het maar door met dingen waar ik me in laat manoeuvreren en wat ik mezelf eigenlijk aanhaal. En dan onze eigen administratie ook in huis waar mijn man totaal geen kaas van heeft gegeten en me ook zegt dat als er iets met mij gebeurt dat het dan allemaal in de soep loopt. Dus ga ik maar weer alles op schrift zetten voor mijn kinderen voor het geval dat.... En dan weer bang zijn dat ik van alles vergeet te vermelden. Ik maak mezelf absoluut gek door te denken dat ik onmisbaar ben en dat anderen het niet op zouden kunnen lossen als ik het niet doe. Nou, ja, kortom, ik heb mezelf vanmorgen helemaal gek zitten maken tot ik niet meer na kon denken. Toen heb ik mijn psychiatrisch verpleegkundige maar gebeld, want ik wilde ook niet meteen naar de pammetjes grijpen. Van alles met haar afgesproken dat ik zou doen, maar ook het wandelen met de hond hielp niet, ik werd super angstig en een soort blokkade in m'n hoofd en suizen. Achter de naaimachine lukte ook al niet. Ik kon gewoon de simpelste dingen niet meer. (zie je wel dat ik steeds dommer word, ik word ook vast dement, denk ik dan). Dus wat is het eind van het verhaal: toch maar een Lorazepam genomen en nu ben ik weer tot rust gekomen. Voor mij heel prettig even, maar voor mijn man niet, want die moest naar de oogarts voor oogdrukmeting waarbij hij atropine ingedruppeld krijgt. Dan ga je wazig zien en daarom zou ik hem rijden. Maar ik durfde al helemaal niet meer die auto in omdat ik zo raar was in m'n hoofd. Sorry hoor dat ik dit hele verhaal zo uitgebreid doe. Ik weet niet of anderen dit herkennen, maar dit soort dingen is een van de oorzaken dat ik toch heel snel geneigd ben om naar middelen te grijpen

Een van mijn dochters is vorig jaar met een bedrijfje begonnen naast haar baan. Het is echt heel kleinschalig en ze heeft echt geen geld voor een boekhouder. Omdat ik de administratie vroeger van onze eigen zaak deed, weet ik er wel wat van, maar voor de jaarrekening had ik een accountant. Ik heb wel eens een jaarrekening voor mijn oudste dochter gemaakt en dat ging wel. Maar het moet nu allemaal van heel ver komen. Ik geloof dat ik er nu wel uit ben. Ik ben gewoon gisteren te lang doorgegaan. En vanochtend weer. Maar het is net als bij mijn verslaving(en) ik kn geen maat houden en ben dan helemaal gehyperfocust. Ik heb inderdaad pas veel later gegeten en ben ook niet even met mijn ega met de hond gaan wandelen, maar gewoon door gaan puzzelen. Dom, dom. Ik heb wel snel mijn Refu genomen, kan ik daar rustig op zijn. Dat taaie vlies van Skip komt mij bekend voor. Ik was al bang dat ik net als mijn schoonzus aan het vroegdementeren was omdat ik ook zo veel vergeet de laatste tijd. Maar ik las ook dit weekend dat het heel goed van het jarenlang gebruiken kan komen. Daarbij komt dat ik al lang thuis zit en mijn hersenen ook niet veel uitdaging tegenkomen. Ik ga zo maar eens lekker achter de naaimachine. Ik heb geen vriendinnen waar ik een bakkie kan doen, helaas

Ik geloof dat ik mezelf overschat heb met die jaarrekening voor mijn dochter. Heb vannacht aldoor liggen piekeren of ik het wel goed gedaan heb en sta nu alweer stijf van de stress. Heel veel trek nu. Ik geloof beslist ook dat ik dommer geworden ben de laatste jaren.