Yogajuf

En een lekker kruidentheetje:

Koffiepotje van Yo:

Yes! Mijn eerste opening van de dagdraad!

Ik ga dit forum een paar uurtjes loslaten. Slaap lekker voor straks!

Spud, jij kan dit gewoon. Ik help je wel met de promotie, you wait and see. Ik ben toch al alle schaamte voorbij dus dit kan er ook nog wel bij

Spud, ik zeg: ga de uitdaging aan, dan voel je je daarna trots op jezelf! (Goh, waar heb ik die eerder gehoord?)

Spud, idee: dan laat je de teksten toch plaatsen op het sinterklaasdraadje? Dan voelt niemand op de dagdraad zich gepasseerd.

Kippetje, ik wil mezelf eerst de tijd geven om gestopt te blijven met drinken, minimaal zes maanden. En voor stoppen met roken ben ik ook gewoon niet gemotiveerd nu.

Kipje, ik raad je van harte het boek De Verslaving Voorbij van Jan Geurtz aan. De thema's die jij omschrijft, angst, zelfbeeld, twijfel ja/nee, zijn precies de thema's die hij tackelt op een - voor mij - bijzonder simpele en effectieve manier.

Je hebt een ava!! Wat is dat, klokje, 10 over 10? Kan het niet goed zien op mobiel.

Haha Kipje, geef me nog een maand of vijf-zes en dan kom ik daar ook gezellig met je kletsen!

Zijn er dan alleen maar pro-Pieters op dit forum? Want ik ben lekker tegen Zwarte Piet - en linkse elite ben ik niet!

Oh Kipje, ik zal nog een grappig geheimpje met je delen. Ik ben zelfs oprecht boos op Lady Jane geweest. Omdat zij, na een heel lange post van mijzelf over waarom het echt niet haalbaar was voor mij om te stoppen (omdat ik wist dat ik zou falen, en daardoor een nóg lager zelfbeeld zou krijgen), mij schreef: "Maar tóch hoop ik van harte dat je stoppen een kans geeft", of iets in die trant. Ik kan me nog zo goed herinneren dat ik mijn laptop dichtklapte toen ik dat las. Want eigenlijk wilde ik juist horen dat minderen voor mij in mijn zielige geval wel de beste optie zou zijn. Kun je je er iets bij voorstellen, boos op Jane, of all people?

Kipje, Ik twijfelde heel erg of ik op deze draad moest posten, omdat ik ook al eerder mijn ervaringen met minderen met je heb gedeeld en ik niet weet wat ik daaraan nog kan toevoegen. En wat ik nog kan toevoegen aan alle wijze woorden die hierboven al zijn geschreven. Ik had tot voor kort nooit, maar dan ook nóóit gedacht dat ik nog eens een stopambassadeur zou worden. Als je mijn draadje bij Wie is Wie erop naleest, kun je misschien voelen hoe ontzettend graag ik wilde minderen, ik gebruikte zelfs het woord 'ideaalplaatje' bij het beeld van mezelf als minderaar. En hoe zeer ik niet klaar en bereid was om te stoppen, echt de weerzin en de oprechte wanhoop spuiten ervan af! Dat was 'toen', en voor mij voelt het echt bijna als een andere Yo die daar schreef. In alle eerlijkheid kan ik ook niet helemaal neutraal en objectief hier posten, omdat jij het bent die het draadje hebt geopend en de vraag stelt. Misschien als jij hier helemaal nieuw was geweest en dit was je eerste posting, dan had ik je kunnen ondersteunen bij het minderen. Maar ik heb je al gelezen en ik heb me ook al een beeld over je gevormd. En hoe foutief dat beeld ongetwijfeld zal zijn, het is nu eenmaal de context waaruit ik nu reageer. Maar goed, voordelen van stoppen en nadelen van minderen heb je al veelvuldig gehoord. Wat zijn dan de voordelen van minderen? Het enige echte voordeel van blijven drinken dat ik me kan bedenken, is dat je die verdovingsroes kunt blijven ervaren. Dus in het moment van de verdoving kunt zitten en ervan genieten zolang als het duurt. Maar daar komt de vraag van Roberto al opzetten, die ik in dezen toch relevant vind: want wat versta je precies onder minderen? Als ik jou een beetje goed heb gelezen bedoel je daarmee af en toe maximaal 2 glaasjes. Zijn die 2 glaasjes genoeg om jou die roes te bezorgen? Bij mij namelijk niet. Ik heb meer nodig om te kunnen verdoven. En tja, als je bij je eigen regels blijft leven, dan zou dat voordeel van die roes dus komen te vervallen. Welke voordelen blijven er dan nog over? In alle eerlijkheid zie ik alleen maar schijnvoordelen: - Anderen stellen je geen vragen over je alcoholgebruik - wat ze wel zouden doen als je niet zou drinken; - Als je weinig drinkt kun je voor jezelf het beeld (in jouw geval misschien wel de waarheid) blijven koesteren dat je niet verslaafd bent - en je hoeft dan niet te dealen met alle negatieve oordelen die je over jezelf als verslaafde zou kunnen hebben; - Als je matig drinkt kan dat een manier zijn om controle en discipline over jezelf en het leven uit te oefenen; - Door te blijven drinken houd je een deel van je imago hoog, een identiteit waar je jaren over hebt gedaan om op te bouwen en die je natuurlijk niet zomaar wilt opgeven; - Je weet wie je bent als je drinkt, en door te blijven drinken hoef je er niet achter te komen wie je zou zijn als je gestopt was; - Als je mindert in plaats van stopt hoef je niet door die enorme stopangst heen, die onbekende weg die je misschien heel erg afschrikt; - Blijven drinken lijkt daarom in alle opzichten de 'veilige' optie; - Als je blijft drinken en het gaat tóch een keer mis, kun je op een bepaalde manier de schuld buiten jezelf leggen, de schuld aan de drank zelf geven bijvoorbeeld of aan de ober die hem inschonk, de vriendin die aandrong, etc.; - Als je blijft toegeven aan je verslaving, hoef je in wezen geen echte verantwoordelijkheid voor jezelf te nemen. Kipje, als ik het zo nalees realiseer ik me dat het misschien best een beetje betuttelend klinkt. Dat spijt me en zo bedoel ik het niet, ik schrijf echt uit mijn hart. En ik ben bang dat mijn hart inmiddels voor zichzelf heeft gekozen. Misschien is dat dan mijn laatste suggestie aan jou: probeer heel goed na te gaan bij jezelf wat jij nu écht het allerliefste zou willen. Probeer te luisteren naar wat je hart je zegt. Dan weet je het denk ik. Liefs van Yo

Tja.. mhm… lastig deze! Mijn eerste reactie was: wat een zelfzuchtige (en drankzuchtige) mensen. Toch begrijp ik ook wel enigszins wat A3 bedoelt in voorlaatste posting… Maar toch, in dit geval lijkt het me duidelijk dat zelfbehoud zwaarder moet wegen. Shadow, ik vind zelfs dat je het bijzonder open en eerlijk hebt aangepakt door het je gasten van te voren mede te delen. Kom op zeg, ze zouden dan toch hun eigen drankzucht wel een paar uurtjes on hold mogen zetten voor jouw welzijn? Bovendien gaat het hier toch ook niet om hen, maar om je dochter. Die is jarig en het lijkt mij echt dat een alcoholloze verjaardag - en een alcoholvrije moeder - in het belang van je dochter is. En waarom hebben sommige mensen toch altijd die enorme behoefte om dingen beter te weten dan degene om wie het gaat? Wat is dat toch, bewijsdrang, onzekerheid, superioriteitsgevoel? Poeh. Ik hoop dat je er een beetje boven kunt staan Shadow, en vooral je niet laten beïnvloeden en dicht bij jezelf blijven. Sterkte en alvast een fijne verjaardag!

Morgen allemaal,

Ik ben een plaatjesdenker en de laatste tijd ook enorm zweverig, dus als je daar niets mee hebt, moet je vooral naar beneden scrollen. Mij helpt het om te denken in metaforen. Ik noem trek geen 'trek', omdat ik het te abstract vind en omdat het klinkt alsof het een onderdeel van mij is, en dat wil ik niet. Ik noem het ook geen 'monster' of 'gremlin' of 'duiveltje', omdat ik het dan zou willen bevechten, en dat werkt ook niet. Daarom zie ik het meer als een 'regenbui'. Die komt soms bij een heldere hemel en soms als de lucht al donker is. Soms overvalt hij mij, soms had ik hem kunnen zien aankomen, soms zag ik hem ook aankomen. Hoe dan ook, ik ben er niet tegenop gewassen. Ik kan er ook niets aan doen, had er niets aan kunnen doen, want ik kan het weer niet beïnvloeden. In het beste geval had ik al een regenjas aangetrokken, in het slechtste geval sta ik in een dun jurkje in het midden van een open weiland. De regenbui komt over me heen en het enige wat ik kan doen is hem over me heen laten komen. Alle verzet (wegrennen, boos worden, huilen, chagrijnig worden, etc.) is volkomen zinloos. De regen maakt me nat, maar alleen van buiten. Van binnen blijf ik droog. Want de regen zit niet in mijn lichaam, het is geen lichamelijk gevoel. Zodra ik het in mijn lichaam probeer te voelen, te ontdekken waar het zit, kan ik eigenlijk alleen maar ontkennen dat er iets is. En terwijl ik daar achter kom, ben ik er al weer van af. Dan merk ik dat de bui al weer voorbij is getrokken. En alles droogt vanzelf weer op. Zóóó Yo, meid, lekker vaag stukje weer! Ja, dank je Yo, sorry hoor.

Jootje! Het is je gelukt!

Weekpact 17-11-2014 Bolletje Blondie Jane MijnGerrit Kyon Yogajuf

Mooi geschreven Skip! Altijd maar uitvluchten zoeken om maar niet alleen te zijn, kan ook een soort verslaving zijn, denk ik soms wel eens. Gewoon, weer een maniertje om niet met jezelf en je eigen gevoelens geconfronteerd te worden. Ik leid op het moment een beetje een kluizenaarsbestaantje, privé gezien dan. Voor nu vind ik het echt heerlijk, omdat ik er het beste probeer uit te halen. Dat voelde een paar maanden geleden wel anders. Eenzaam zijn is misschien wel helemaal niet zo erg. Anders dan 'alleenzaam' zijn in elk geval. Als je een beetje eenzaam kunt zijn af en toe, dan wordt samenzijn weer echt de kers op de slagroom. Denk ik dan. Fijn dat jij de balans zo lijkt te hebben gevonden!

Kipje Het is toch juist hartstikke goed dat je postings mensen aanzetten tot nadenken? Dat lijkt me juist de hele meerwaarde van dit forum. We kunnen wel met z'n allen urenlang posten over hoe vies drank is en hoe wij het niet nodig hebben, maar dat zal op den duur ook een beetje saai worden. En wat schiet je ermee op in RL? Ik meen dit echt hoor, juist jouw postings zetten me aan tot reflecteren! Dat helpt me enorm en het legt een steviger basis voor de toekomst, hoop ik dan maar. Maar goed, kijk jij nu inderdaad maar eerst voor jezelf wat nu wenselijk is voor jou, want daar gaat het uiteindelijk om.

Ik sluit me helemaal bij jou aan Spud, echt een heel goede suggestie! Nu kan iedereen die dat wil met een gerust hart meedoen.

Ha die Jane, Het is ook fijn en mooi om jou te lezen. Je geeft zo veel details, in beelden en gevoelens, en ik ben een plaatjesdenker dus ik zie je al weer helemaal voor me op natte kousenvoeten in de keuken. Helaas was mijn vader wel een probleemdrinker. Hij heeft me dit pas op zijn sterfbed vertelt. Na zijn eerste hersenbloeding. De schaamte was denk ik zo ontzettend groot... Inmiddels weet ik er meer over, ook dankzij mijn moeder. Hoe hij dan met speciale gelegenheden wél kon drinken weet ik niet. Maar misschien heeft dat ook wel met schaamte te maken, bij hemzelf en bij de gezinsleden. Maar juist deze wetenschap over mijn vader is een enorme valkuil bij mij. Toen ik hier kwam in juli wilde ik nog minderen, en daarbij speelde dat beeld van mijn pa dus ook een rol. Ik bén niet als mijn vader, ik ben ik en ik kan niet drinken. Dat moet, nee mág, ik eindelijk eens goed beseffen.

Hallo lieve mensen, Mijn date was stom. Met alcohol achter de kiezen zou hij misschien iets minder stom zijn geweest, maar ja, dan had ik nu letterlijk en figuurlijk met de kater gezeten. Miauw. Verder alles goed. Ik lees wijn en goed uit eten gaan. Ik zie wijnarrangementen afgestemd op geweldige gerechten en tafelgenoten die met hun ogen dicht sippen en verzuchten en zo'n beetje klaarkomen van genot. Auw, dit zou voor mij zomaar een toekomstige valkuil kunnen zijn. Ik kan me wel iets bij Plofs stelling voorstellen. Mijn vader was geheelonthouder, om de bekende redenen. Maar als we dan met kerst ofzo echt ergens heel lekker gingen eten, dronk hij toch een glas. Hoe hij zich daarbij voelde kan ik hem helaas niet meer vragen. Maar ja: ik kan dus niet drinken hè, dus drinken is voor mij geen optie. Wat ik ontzettend tof zou vinden: als de sommeliers in dit soort restaurants eens zouden kunnen nadenken over alcoholvrije drankarrangements. Bijzondere sapjes, smaakvolle mengsels, echt goede alcoholvrije wijn. Die laatste bestaat echt namelijk, alleen niet in de supermarkt. Aandacht besteden aan de beleving van niet-drinkers dus. Hen serieus nemen. Misschien zijn er al tenten die dat doen? Geen idee eigenlijk, want heb het nooit gevraagd. Mij krijgen ze in ieder geval vast als klant.

MijnGerrit, ik gooi hem er even in, maar zou het WTF-momentje van vanmiddag ook iets te maken kunnen hebben met de mijlpaal die je vandaag viert? Misschien onbewust. Dat je daar erkenning voor zou willen krijgen in plaats van gekrommuniceer? Want 9 maanden is niet niks hè?! Gefeliciteerd!!!