Kohtje

Oefff, ik krijg geloof ik een beetje een rood hoofd...............

Nou, Anjo en Katrina, ik ben blij dat jullie dat zo zeggen. Ik begon al een beetje aan mezelf te twijfelen. En dat terwijl er tijdens mijn diagnostiekopname een test is gedaan om m'n geheugen en i.q. in kaart te brengen, waaruit naar voren kwam dat beide boven het normale gemiddelde lagen. Ik kreeg nu de gedachte dat als ik met bovengemiddeld geheugen en i.q. al zo'n moeite heb de gesprekken hier te volgen, hoe moeten dat geheugen en i.q. dan geweest zijn voordat ik aan de drank raakte? Was ik soms een soort Einstein en snapte ik daarom nooit waarom iedereen op school zo moeilijk deed? Ik vond er op school geen bal aan, lette dus nooit op, haalde vaak erg lage cijfers, en kreeg daardoor het gevoel dom te zijn. Wat later dus weer resulteerde in alcoholmisbruik.Maar goed, ik zal mezelf tijd gunnen om, zoals jij dat zo mooi zei, Anjo, de stemmen in de berichten te gaan horen. Sneeuwwitje, of er onderzoek gedaan is naar die oorzaken? Geen flauw idee, maar het zou me niks verbazen als dat inderdaad het geval zou zijn. Ze doen en deden naar de gekste dingen onderzoek. En zo niet, dan is er hier op het forum misschien wel een of andere wetenschapper die daar brood in ziet. Of dat we er gezamenlijk onderzoek naar gaan doen op het forum. Ervaringsdeskundigen genoeg, zou ik zeggen. Ik ga koken. Tot vanavond waarschijnlijk. Gr. Kohtje.

Poe, hee, ik begin een beetje (boel) het overzicht te verliezen over wat er op een dag allemaal geschreven wordt. De laatste dagen is het zo veel, en dan ook nog ineens weer allemaal namen erbij die ik alleen maar ken van berichten van (ver) voor mijn tijd. Met die mensen gaan de verhalen gewoon verder op het punt waar ze weken geleden ophielden, en daar ben ik niet of nauwelijks van op de hoogte cq bij betrokken. Hoeft ook helemaal niet, en het is ook allemaal heel logisch, maar ik ga nu maar wat selectiever lezen en reageren, anders zou ik er een dagtaak aan hebben. Dit is geen oproep om het alsjeblieft kalmer aan te doen, hoor, integendeel. Ik vind het wel gezellig, al dat gebabbel door elkaar heen. Ik vergeleek het gisteren voor mezelf een beetje met een receptie. Iedereen is met elkaar aan de praat, je zegt wat hier, je hoort wat daar, maar alle gesprekken volgen is onmogelijk. Wat die verschillende terugvallen, of zoals ze hier vaak ietwat vergoelijkend genoemd worden: uitglijders, betreft, het is inderdaad vreemd dat het eerst een tijdje erg goed lijkt te gaan en dan ineens een aantal tegelijk. Tijdens m'n behandelperiode was dat ook vaak zo. Als we zondagsavonds na een weekeindje thuis weer in de kliniek kwamen, was de eerste vraag aan elkaar: "en, alles goed gegaan?". Wekenlang ging alles goed, bij iedereen, soms ééntje met een terugval, en dan ineens was er weer een weekend geweest waarin wel vier of vijf mensen (van de zeven à acht) een terugval hadden gehad. Een algemene oorzaak is daar nooit voor gevonden. Ieder had uiteenlopende redenen voor z'n terugval gehad. Ach ja, de (volle) maan, het warme weer, feestdagen, het kunnen allemaal oorzaken zijn, maar voor iedereen een andere. Hier op het forum leek het ook de goede kant op te gaan, maar nu ineens achter elkaar slachtoffers. Maar ja, we moeten maar zó denken, op deze manier behoudt het forum z'n bestaansrecht. En dan heeft die gekke Cruyff wéér gelijk met z'n "alle nadeel hep suh foordeel". Gr. Kohtje.

Goedemorgen Tapas. Jammer, jammer, jammer, maar fijn, fijn, fijn dat je de draad weer hebt opgepakt.(Vandaag ook letterlijk met het dagdraadje). Ach, je moet maar denken, een mens is ook maar een mens, met al z'n zwakheden, maar ook met het vermogen om gedane zaken ten goede te keren. Goed om te horen dat je die fotografiecursus kan gaan doen. Wachtlijsten zijn een crime als je staat te popelen.. Zelf begin ik eind deze maand met twee cursussen, grafische technieken (etsen, houtsnede etc.) en portrettekenen. Ik ben dan wel beeldend kunstenaar, maar wat extra lessen kan ik wel gebruiken. Portrettekenen is iets wat nog wel de nodige verbetering kan gebruiken, en dan is het prettig als je iemand hebt die je de nodige kritische opmerkingen en aanwijzingen kan geven. Ik ga nu ook weer aan het werk. Tapas, succes weer, en tot hoors. Overigens, alle anderen ook een goedevandaag. gr. Kohtje.

Allemachies, het is inderdaad ontiegelijk druk. Zit ik een berichtje te typen onder aan pagina twee, wil ik even kijken of het goed terecht is gekomen, staat het onderaan pagina drie. En het zou me niks verbazen als dit dan weer onder aan pagina vier terecht komt... Nu weet ik het zeker....er zijn twee Marieke's. Huiswerk aan de winkel dus, wie is welke? Rufus, wat een opluchting. Ga je ook met een gerust hart (toeval) naar Turkije. Is voor ons allemaal ook een stukje geruststelling, hoor. Anna, ik vind het helemaal niet erg, hoor, dat je mij vergeten bent. (haha) Je bent inderdaad erg betrokken. Ik probeer dat ook wel eens, maar raak toch elke keer het spoor bijster. Ach, denk ik dan, anderen reageren ook, en dan pik ik het later wel weer ergens op. Maar toch complimentjes. Nou, ik ga maar eens kijken waar dit berichtje ergens terecht komt.

Verhip, moet ik nou toch weer gaan puzzelen in oude berichten? Zijn er nou toch twee Marieke's? Dat dacht ik in het begin ook, maar toen was er aldoor alleen maar Marieke 44 die ondertekent met Marieke, ik heb er toen eens naar gevraagd of dat nou één en dezelfde Marieke is, maar nooit opheldering gekregen. Langzaam aan raakte ik ervan overtuigd dat Marieke44 Marieke was, maar nu is er toch een Marieke die niet Marieke44 is. Ik denk inderdaad dat ik nog maar eens wat huiswerk moet gaan doen. Joann, als je volhoudt terwijl het lastig is, dan is dat een symptoom van eigenwijzigheid. En dat is, vooral in de situatie waarin wij hier allemaal verkeren, een zeer welkome en nuttige eigenschap. Je hebt je nickname "geleend"van je dochter. Kunnen we daaruit opmaken dat je vier zoons hebt? Zo was dat bij ons thuis vroeger ook, vier jongens en één meisje. Is trouwens nog steeds zo, maar niet meer thuis, uiteraard. Okee, lieve mensen allemaal, tot een volgende keer maar weer (lees: morgen). Hou het allemaal lekker droog, dat scheelt een hoop gedweil... Gr. Kohtje.

Dag BamBam, dit berichtje komt een beetje als mosterd na de maaltijd want ik zag dat je ook al wat op het dagdraadje geschreven hebt. Hoe jij dat doet weet ik niet (met die quickreplay of quickreply) maar ik ga dat niet uitproberen. Ben als de dood dat er van alles misgaat. Ik -de meeste anderen ook, geloof ik- gebruik altijd gewoon "Antwoord" onderaan het laatste bericht. Tot nu toe is dat nog goed gegaan, dus daar hou ik me maar aan. Goed dat je de BBQ's doorstaat met non-alcoholische drankjes. En was het nou minder gezellig? Viel denk ik wel mee, toch? Lekker volhouden, meid, je zult je er niet slechter door gaan voelen. Nou, ik zie je verder wel op het dagdraadje. Nogmaals welkom, en dat je hier maar veel inspiratie mag halen en geven... Gr. Kohtje.

Ja, Dave, ben ik jou vergeten in m'n hele verhaal, daarstraks. O, nee, ik zie dat we bijna gelijktijdig zaten te typen, dus ik had je nog niet gelezen. Maar dan bij deze gefeliciteerd met je EERSTE zes weken. Op naar de tweede zes weken. Dag Sneeuwwitje. Inderdaad wel grappig om te weten waar al die namen op gebaseerd zijn. Sommige vragen gewoon om nadere uitleg. Het draadje van vandaag is, als je er snel langs scrolld (?), nogal appelig, hè? Groetjes.

Zo, daar ben ik weer na een dagje afwezigheid. Ik heb gisteren in de gauwigheid af en toe even wat gelezen op dit onvolprezen forum, maar had geen tijd om te reageren. Ik nam me voor dat vandaag te doen, maar tsjeemig, op twee draadjes maar liefst 46 berichten. Daar begin ik niet aan. Dus pak ik vandaag het draadje maar weer op. Romanski, ik ben één van de nieuwen voor jou, jij dus één van de ouwen voor mij, maar dat doet er niet toe. Wat dat Antabus verhaal betreft, ik ken dat spul niet, ook niet van bekenden, maar ik begrijp dat het net zoiets is als Refusal. Logischerwijs gezien lijkt het me niet zo gek dat je je beroerd voelt. Als dat spul je ziek maakt als je alcohol gebruikt, dan zal het ook reageren op alcohol wat nog in je lijf zit. Maar zie het dan niet als straf voor alcoholgebruik vooraf, maar als waarschuwing voor wat er kan gebeuren als je ondanks de Antabus toch wilt gaan drinken...Nee, straf heb je beslist niet verdiend als je besloten hebt niet meer te drinken....hoewel het ook niet echt als beloning aanvoelt op deze manier. Zet door en sterkte daarmee..... Iemand vroeg me in een privé berichtje waarom er "-tje" achter m'n (nick)name staat. Ik heb mezelf genoemd naar een autootje dat ik(=we) ooit gehad heb. Dat was een zwart bestelautootje (voor de liefhebbers, een Citroën C 15 D) waar ik nogal gek op was. Ik had hem ingericht als mini-campertje, gordijntjes voor de ramen, en menige vakantie hebben we er heel fijn mee gekampeerd, van Frankrijk tot aan Zweden en Finland toe. Nu wordt het verhaal wel een beetje omslachtig, maar ik vertel het toch maar..... Eén van de grootste diamanten ter wereld, de grootste van de Britse Kroonjuwelen, heet "Koh-i-nohr".In de oude Perzische taal betekent dat "Berg van Licht". Aangezien ons zwarte bestelautootje in onze ogen ook een bergje was, vanwege de gedrongen, hoge vorm en dus zwart, vond ik het altijd een zwart bergje. En van Franse afkomst (Citroén), dus al brainstormend over een eventuele naam kwam ik op "Berg van Zwart" alias "Zwarte Berg" en zo dus op "Koh-i-Noir". (voor de niet-kenners, Noir is frans voor zwart). Ik weet het, het is wat kronkelig allemaal, maar zo is het dus wel. Koh-i-noir werd liefkozend altijd Kohtje genoemd, en dat we hem zo vaak liefkozend toespraken (echt zonder onder invloed te zijn hoor) heeft geresulteerd in jarenlange dienstverlening zonder een enkel probleem van Kohtje. Ach ja, de een noemt zich naar een hond of kat, ik naar een lief bestelautootje. Zo, dat jullie het maar even weten. JanJoris, goed van je, een dag geen alcohol. Nee, dat frisse opstaan zal nog wel even duren. En zelfs dat neem ik ondertussen ook met een korrel zout. Ik dacht in het begin ook dat ik nu fluitend de dag door zou komen, maar nu ik bijna vijf maanden verder ben heb ik nog wel eens het gevoel dat ik wel een week zou kunnen slapen. Maar dat heeft andere oorzaken, zoals toch wat te laat naar bed gaan en roken, want dat is ook niet echt frisheidbevorderend. Maar ik weet nu wel, en dat is toch wel prettig, dat het in elk geval niet van de drank komt. Petra, helemaal met je eens: alcohol is een schijnvertoning, feestgewijs gezien!!!! En ja, Marieke, daar zeg je zo wat. 's Morgens zo misselijk zijn dat je van het woord koffie al bijna over je nek gaat. Verschrikkelijk vond ik dat, want ik vind koffie normaal gesproken één van de lekkerste drankjes die er zijn (tot op zekere hoogte) en nu kan ik daar ook weer van genieten. En nog zonder bibberhandjes ook.... En ook Joann nog even een woordje. Dat de woorden "nooit meer mogen" afschrikken is al vaker ter sprake gekomen. En inderdaad, je kunt als een berg tegen die woorden opzien. Maar als je die berg beklimt met de nodige moeite, word je beloond met een prachtig uitzicht rondom. Dat gaat jou ook wel lukken, Joann. Uit je woorden maak ik op dat je eigenwijs genoeg bent om door te zetten. Mooi zo.....(ik ben vandaag geloof ik wel wat bergachtig). Geniet allemaal nog even van deze prachtige zomerse middag, doe ik ook. Groetjes, Kohtje

Dag Mikie, Jij ook veel kracht/discipline gewenst bij het uitproberen. Fijn dat je ons op de hoogte wilt houden. Elke ervaring, zowel van jezelf als van een ander, is er één zoals het dus ook kan lopen. En dus leerzaam. Pas wel goed op jezelf, en goed van je dat je de mogelijkheid om stiekem te kunnen drinken hebt beperkt. Dat getuigd in elk geval van een positieve instelling..... Tot hoors/ziens. Gr. Kohtje.

Naar aanleiding van het bovenstaande berichtje van Petra: Ik begrijp dat mijn bericht niet erg aardig is overgekomen. Het was niet mijn bedoeling onaardig te zijn. En ik hoop oprecht, JanJoris, dat je het kunt. Het is bijna ieders grote wens om gecontroleerd beperkt te kunnen drinken, en een enkeling kan dat inderdaad, maar voor het leeuwendeel van de mensen hier op het forum is het een (bijna) onmogelijke opgave. Echter, dat moet iedereen voor zichzelf uitproberen, en dan eventueel met schade en schande wijs worden. Zo is het mij vergaan, en met die (eigen) ervaring in m'n achterhoofd heb ik dat stukje geschreven. Petra, bedankt dat je me nog even kritisch m'n stukje hebt laten nalezen. Ik laat het wel gewoon staan, maar dit stukje hoort daar dus als aanvulling bij. JanJoris, ik wens je nogmaals succes en geluk, echt waar!!! Gr. Kohtje.

Dag JanJoris, Ik ben heel benieuwd of het je gaat lukken. Ga je het helemaal op eigen houtje proberen? Dat heb ik ook heel vaak gedaan, ik geloof de laatste vijf jaar ongeveer zestig keer. En ongeveer zestig keer is het me ook helemaal op eigen houtje gelukt. Die eerste paar dagen, zo'n twee à drie, na het stoppen waren altijd heel vervelend, de afkickverschijnselen. Daarna ging ik me met de dag beter voelen, zo goed, dat ik na zo'n anderhalve week wel een borreltje verdiend had. Dat kon ook wel weer, één borreltje, of twee. En dat voelde dan echt geweldig. Lekker verantwoord kunnen drinken. Drie, vier om dat gevoel nog even vast te houden. Vijf. Het ging prima. Zes, zeven, acht, negen. En morgen dan maar wat minder.Tien, elf, twaalf. Och, wat kan het me ook allemaal schelen? Wie doe ik er nou kwaad mee? Acht, negen, of was 't elf, of zes, of acht, of zei ik dat al? Wat? Nee hoor, 't gaat goed...... Zo heb ik dat dus helemaal zonder hulp kunnen doen. Toen ben ik, na lang aandringen van mijn vrouw en nadat ik m'n rijbewijs was kwijtgeraakt, toch maar eens met m'n huisarts gaan praten, en heb ik professionele hulp gekregen. Dankzij die hulp ben ik nu bijna vijf maanden van de drank af, en het komt niet bij me op om dat met een borreltje te vieren. Goed, JanJoris, tot zover mijn ervaring met doe het zelf. Ik wens je heel veel succes en geluk, en hoop nog weer eens wat van je te lezen.... Groetjes, Kohtje.

Hai Lola, Wat een dag voor jou, zeg. Ik hoop van harte dat dit allemaal bij elkaar uiteindelijk wat goeds voor je oplevert. Dit is nou zo'n situatie waar je met de beste wil toch even geen humorvolle kant aan kunt ontdekken, waar ik het eerder vanmiddag over had. Ik zou je wel op willen beuren, maar woorden schieten me nu toch even te kort. Huil maar rustig uit, daar doe je niemand kwaad mee en jezelf hopelijk alleen maar goed. In gedachten steun ik je en wens je veel sterkte. Hou het wel nuchter, meid, dan wordt het in elk geval allemaal niet nog erger. Liefs, Kohtje.

Alleraardigste Allemaal, van al die complimentjes word ik nou weer zo verlegen dat ik even niets meer weet te schrijven. Maar dat gaat wel weer over, hoor.

Hai Lola, Sorry dat ik het nou toch weer even over jou ga hebben. Ik zat nog weer wat in oude berichten rond te snuffelen, en zag dat jij ook hulp krijgt van Tactus. Zelf ben ik daar ook begonnen met ambulante hulp, die heb ik trouwens nog steeds in de vorm van systeemgesprekken, samen met mijn vrouw. De ambulantehulpverleenster heeft me destijds opgegeven voor een diagnostiekopname in Zutphen. Daar was wel een wachtlijst voor, maar ik wilde graag verder geholpen worden. Tijdens die wachttijd heeft ze er ook nog voor gezorgd dat ik een weekje op de crisisopname terecht ben gekomen toen ik weer eens helemaal het spoor bijster was wat betreft alcoholgebruik. De diagnostiekopname (duurde drie weken) bracht aan het licht dat ik goed geholpen zou kunnen worden tijdens een deeltijdbehandeling. Tussen diagnostiek en deeltijd zat een wachttijd van drie weken, dus dat viel mee. Toen de deeltijdbehandeling toch niet helemaal de juiste keuze bleek te zijn werd (in overleg met mezelf en m'n vrouw) besloten dat ik de klinische behandeling zou gaan doen. Daar hoefde ik helemaal niet op te wachten, ik kon meteen de week na die beslissing overstappen. Tijdens deze behandeling komen ook alle privé problemen aan bod. Als je bepaalde dingen niet in de groep wilde behandelen kon je daar ook individuele gesprekken voor aanvragen. Nu zat ik in een gemengde groep, maar in Zutphen is ook een afdeling KBV, klinische behandeling vrouwen. Deze afdeling is speciaal bedoeld voor vrouwen die specifieke problemen hebben waar vooral vrouwen mee te maken hebben, zoals geweld en hoe daar mee om te gaan... Ik weet niet of dit je al bekend was, anders zou je het bij Tactus eens ter sprake kunnen brengen. Ik hoop je hiermee wat nuttigs te hebben meegedeeld. Ook liefs, Kohtje.

Goedemiddag, iedereen die dit leest. Ik wil niets afdoen aan het verdrietige en ernstige waar Lola in verzeild is geraakt, het raakt mij ook, maar ik wil het toch even over heel wat anders gaan hebben. Rufus, over dat schrijven.....Rufus is toch niet de nickname van iemand die bij me in de behandelgroep heeft gezeten, hè? Tijdens, of liever gezegd na het dagelijkse dagboek voorlezen is me herhaaldelijk gezegd dat ze van mijn verhaal zo genoten hadden. Nou vond ik dat altijd een beetje raar. Zo'n dagboek was er toch niet om van te genieten? Maar toen ook de therapeuten dat begonnen te zeggen ben ik daar toch eens over na gaan denken. Ik genoot zelf altijd wel van het schrijven. Door het lage tempo van schrijven kon ik m'n gedachten rustig op een rijtje krijgen en wist ik dingen die in m'n gewone denken altijd tot een brei werden doordat ik veel te veel veel te snel doorelkaar heen dacht, tot de essentie terug te brengen, zeg maar in hapklare brokken te verdelen. Een beetje zelfspot is me niet vreemd, en door die zelfspot kon ik anderen ook een spiegel voorhouden, waardoor ze soms moesten lachen om hun eigen moeilijkheden. Ondanks de humor heb ik nooit problemen gebagatelliseerd, althans niet bewust. Ik ben er van overtuigd dat als je je problemen met wat zelfspot kunt mengen dat je ze dan veel makkelijker kunt verhapstukken. Ik geef toe dat je van bepaalde problemen absoluut de humorkant niet kunt zien, dus het gaat ook niet altijd op, maar jezelf af en toe eens flink toespreken wil wel eens helpen. Tegen het eind van m'n behandeling werd meerdere malen geopperd om m'n dagboek te bewerken en uit te geven. Ja, ja, 't is wel goed met jullie, dacht ik dan. Ik ben schilder, geen schrijver. Maar toch hebben die complimenten me wel aan het denken gezet en dacht ik: " ze zullen het toch niet allemaal uit hun duim zuigen....." Ik vind schrijven dus leuk, ik krijg er complimenten over, het zal dus een nog niet ontwikkeld talent zijn. En nu hier weer dat compliment....Tsja, ik maak eerst maar eens een jaar dagboek vol, dan zal ik het nog eens geheel doorlezen en kijken wat ik ermee denk te gaan doen. Trouwens, wat Anna zegt is waar. Rufus, je schrijft zelf ook een aardig moppie weg. Anna zelf ook trouwens, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Er zit hier op het forum nog wel meer talent wat schrijven betreft. Maar of dat nou veel of weinig talent is doet er helemaal niet toe. We zitten hier niet om elkaar leuke verhalen te vertellen op een literair verantwoorde manier. Het gaat er om dat we elkaar kunnen steunen waar mogelijk en af en toe wat vrolijke noten zijn onontbeerlijk. De schrijfstijl is niet belangrijk, de essentie wel en die komt wel over. Kohtje. PS. helemaal vergeten: bedankt voor het compliment!

Nogmaals dag, Lola. Dat je er niet komt zonder slag of stoot is welbekend, maar waarom de één slagen en stoten van het kaliber pingpongbal toebedeeld krijgt en de ander van het soort kegelbal is mij ook een raadsel. Ik kan momenteel niet anders dan je te complimenteren met hoe je met al je verdriet en angst omgaat, en je daar ook om te bewonderen. Pak alle hulp die je van je vrienden en familie kunt krijgen maar aan, ik denk dat je wel wat steun kunt gebruiken, en dan ook praktische steun. Ik ben er van overtuigd dat je hier op het forum ook de nodige steun zult krijgen, maar mensen direkt om je heen zijn nu ook even heel belangrijk.. In gedachten leef ik met je mee, voor zover ik me er een beetje een voorstelling van kan maken. Groetjes, Kohtje.

Dag Laurens en welkom hier. Ik heb met aandacht je introductieverhaal gelezen. Ik sluit me bij vorige sprekers aan die zeggen dat je nog jong bent en goede kans hebt om te veranderen. Ik denk alleen dat de kern van jouw verhaal niet een alcoholprobleem is maar iets wat dieper gaat. Je schrijft dat je je halverwege de avond, na de nodige biertjes, wat zelfverzekerder gaat voelen. Daar zit hem volgens mij de kneep. Je voelt je niet zelfverzekerd. Dat is een niet geheel onbekend verschijnsel bij vele alcoholverslaafden, en het is dan ook van groot belang voor jezelf om dat gebrek aan zelfverzekerdheid, het negatieve zelfbeeld, onder de loep te nemen. Wat veroorzaakt dit niet zelfverzekerd zijn. Dat kan ook met je werk te maken hebben, dat je eigenlijk werk doet dat je niet aankan, maar het kan ook ergens in de privésfeer veroorzaakt worden....Mogelijkheden te over, en ik ben ook niet de aangewezen persoon om je daarmee te kunnen helpen, maar ik kan je wel het advies geven om eens met je huisarts te gaan praten. Er zijn vele vormen van hulpverlening waarmee je geholpen zou kunnen worden als je dat zelf wilt. Ik schreef dat de kern van jouw verhaal niet een alcoholprobleem is, daarmee wil ik niet zeggen dat alcohol geen probleem voor je is. Dat is het wel, maar als je alleen maar zou stoppen met drinken, dan blijft het onderliggende probleem bestaan, en is de kans dat je toch weer naar de biertjes grijpt levensgroot aanwezig. Ik zou zeggen, als je een leuk leven wilt, ga dan nu aan het werk met jezelf. Je zult er uiteindelijk jezelf en je omgeving een groot plezier mee doen. Heel veel sterkte en succes, Kohtje.

Dag Lola. Hier word ik een beetje stil van. Omgaan met geweld is zo iets moeilijks, vooral als dat binnen een relatie plaats vindt. Het is ook zo tegenstrijdig, relatie en geweld. Maar het laat ook zien dat liefde heel sterk kan zijn en ook zo krom als een hoepeltje. Herman Finkers zong ooit eens "Liefde is vreemd" en gelijk heeft ie. Het is inderdaad te hopen dat je vriend de wijsheid en het inzicht gegeven wordt dat slaan niets oplost, alleen maar opstapelt. En dat jij op een veilige manier van hem kan en mag houden. Kun je de fysieke pijn een beetje aan? Nou ja, die gaat op den duur wel weer over, maar de geestelijke pijn is een heel ander verhaal.... Wel ontiegelijk sterk van je, dat je niet aan de drank hebt toegegeven, na al die droevige verhalen van je..Dat moet je zo houden, hoor, vooral nu je dingen moet overdenken.... Lola, ik wens je heel veel sterkte, en zorg goed voor jezelf, groetjes, Kohtje.

Anna, Ik krijg altijd een goed gevoel als ik jou weer ingelogd zie staan. Dat komt omdat je me zo vertrouwd voorkomt. Hoe dat zo komt? Dat komt ondermeer door je naam, je ikoontje en je werk. Die drie samen vormen mijn vrouw. Huh???? Ik zal 't even uitleggen. Mijn vrouw is erg actief op een forum voor partners en kinderen van alcoholverslaafden. Ze heeft daar steun gekregen en gevonden in de tijd dat het met mij, en daardoor ook met ons, niet zo goed ging. Ondertussen is ze daar al geruime tijd actief en is daar ook moderator, de boel dus in de gaten houden en soms een beetje bijsturen en zo... Haar nickname daar is Anna. Bovendien werkt ze ook op een telefonische helpdesk, met computers dus, zoals jij dat ook doet en daar heeft ze zo'n headset op, net als jij op je ikoontje. Al met al geeft het me een beetje het gevoel dat mijn Anna dan altijd in de buurt is. Vandaar dat goede gevoel. Ik hou namelijk erg veel van haar. Dit wilde ik je gewoon even vertellen.... Doei, Kohtje.

Dag Rufus. Ik ken je niet goed, maar werd niet echt vrolijk van de rij klachten waar je last van hebt. En dan ook nog die ene rot Gremlin. Je zou een krant moeten oprollen en dat beest hartstikke dood moeten meppen. Je hebt z'n raad toch niet opgevolgd, hè? Dat is wel het laatste wat je moet doen. Zo'n wijntje lijkt dan wel verleidelijk, maar stoppen met drinken is toch altijd nog de beste oplossing. Een geneesmiddel is het zeer zeker niet, maar dat hoef ik je niet te vertellen, dat weet je zelf donders goed. Dat weten we allemaal donders goed. Ik wens je veel sterkte met alles, enne....wees alsjeblieft voorzichtig met dat naar Turkije gaan..... Kohtje.

Hai, Chinagirl en Petra, Eerst eventjes Chinagirl: MDB=Mezelf De Baas. Dat malt biertje is jullie goed recht hoor. Ik veroordeel ook niemand. Wat ik schreef is mijn mening daarover, maar die geldt uitsluitend voor mezelf. Ik respecteer ieders keuze, daar wil ik niet aan tornen.Ik meld alleen af en toe dingen met de bedoeling dat ze misschien iemand van nut kunnen zijn, niet om ze iemand op te dringen. Maar dat hadden jullie waarschijnlijk (hopelijk) ook al wel zo opgevat.... Kohtje.

Goeienavond Chinagirl, Bedankt voor de informatie betreffende Malt bieren. Ik wist het niet, maar wilde voor de zekerheid Remi hier op wijzen... Zelf drink ik geen malt, ik ben het gaan zien (heb ik geleerd tijdens de behandeling) als vervangend gebruik. Als je trek hebt iets moeten hebben dat op je verslavingsmiddel lijkt, maar dan zonder alcohol. Ik heb geleerd de trek weg te beredeneren, en aangezien me dat goed lukte hoefde ik ook geen vervangers te nemen. De laatste maanden heb ik ook helemaal geen trek meer. Mijn vrouw wil nog wel eens een glaasje wijn of martini drinken, 's avonds, en ook in de vakantie, maar ik kan dat inschenken zonder dat het me ook maar de minste trek oplevert. Ik hoef gewoon geen alcohol meer, ik heb afscheid genomen van die "vriend" toen ik hem niet meer nodig had. Eigenlijk niet eens afscheid genomen, ik heb hem gewoon de deur uitgesodem....... Ik volg hier vele persoonlijke gevechten op het forum en ik word dan elke keer weer blij dat ik het zo gemakkelijk heb. Hiermee wil ik absoluut niet zeggen dat ik me boven anderen voel staan, nee, nee, ik leef heel erg met iedereen mee, ik heb het zelf ook allemaal nog niet zo lang achter me gelaten. Ik zou iedereen de gouden Tip willen geven, maar ik kan dat niet, het is een proces dat voor iedereen weer anders is. Wat wel meewerkt is dat ik geaccepteerd heb dat ik nooit sociaal zal kunnen drinken. Dit hangt niet als een zwaard van Damocles boven m'n hoofd, ik berust daarin. Daar hoef ik dus niet meer over na te denken...Makkelijk dus... Tsjonge jonge, ik kan het niet laten. Wil ik je dus alleen maar even bedanken voor de informatie, komt er meteen weer zo'n heel verhaal achteraan. Ik wil wel zeggen :"zal ik nooit meer doen" maar dan zou ik liegen, en dat wil ik ook niet..... Groetjes.

Hoi Remi. Dubbel gefeliciteerd. Met je 10-1 en het weerstaan van de biertjes. Is Bavaria 0% echt nul procent. Anders moet je misschien toch nog uitkijken i.v.m. de Refusal. Ik weet het niet, hoor, maar noem het toch maar even... Groeten, Kohtje.

Joann en Anna, allebei bedankt voor de uitleg. 't Is ook van zo'n simpele logica dat ik dat gewoon even over het hoofd gezien heb. Heb ik wel vaker. Het zou ook wat moois worden als we elkaars berichten konden gaan zitten aanpassen. Sorry voor de overlast. Wat dat Quote betreft, dat weet ik ook niet precies. Daar zat ik toen mee te rommelen toen ik dat bericht doubleerde, terwijl ik eigenlijk maar een heel klein stukje daaruit wilde overbrengen naar m'n eigen bericht. Maar ik wacht wel wat tips af. Groetjes.