Door alleen maar aan mijzelf te denken en door te blijven drinken is het nu zover dat mijn vrouw met haar kind zojuist voorgoed de deur achter haar heeft geslagen. Ze wou voor een week weg, maar ik heb zo gekwetst en naar gedaan, dat het voorgoed over is. Wanneer ik 's ochtends wakker wordt dat de alcohol nog in het lijf zit, kan ik me slecht in bedwang behouden zeker wanneer ik een dag vrij ben. 's Middags ben ik rustig is er niets aan de hand tót 17.00u want dan begint het hele zooitje weer, de eerste fles bier komt uit de koelkast of uit het krat en daar gaan we weer. Een leven zonder alcohol wil ik graag te graag misschien, het is een automatisme om in de keuken te gaan staan, eten maken voor ons drieen en daar een biertje erbij te zetten en dit door te laten gaan dat ik helemaalzat ben. In de tussentijd heb ik mijn vrouw en haar kind voor alles en iedereen uitgemaakt. Ik leef al drie jaar met spanning en ik zoek mijn ontspanning in dat kl*te bier...