Kohtje

Hai Knuffie, ik weet het... Thee met een rietje buitenshuis rent er binnen meteen weer uit...

Visje en Knuffie, Als iedereen hier "filosofisch" zou zijn zou ik hier gillend weggaan. Ik geniet van iedereen hier op het forum, juist die veelkleurigheid van schrijfstijlen en denkpatronen maakt het hier zo fijn om te zijn. Je ziet het ook aan de dagdraadjes. Ze vliegen vaak van hot naar haar. Iedereen is hier waardevol...

Ach Visje, ben jij vandaag de pineut. Er is om de zoveel dagen wel iemand die datzelfde voelt als wat jij nu voelt. Vooral Anna is dan vaak degene die dan even uitlegt dat soms berichtjes of zelfs persoontjes even ondersneeuwen in een vloed van (melige) berichtjes en dat het echt de bedoeling niet is om mensen over te slaan. Het gebeurt soms gewoon. En ook mij gebeurt het wel hoor, al denk jij misschien van niet, het is toch echt zo...(ik bedoel dat ik overgeslagen word). Daar zit geen kwade opzet achter. Niet daar om weggaan, meidje.

Ja, hallo? Visje wat is er ineens aan de hand?

Stien, Buisen, kanen, dozen en meuren.... =televisie kijken, eten, naar de wc en slapen...

Nou, dan kom ik er maar even tussendoor met m'n hersenspinseltjes. Niet lachen hoor... Ik zat zo te denken... Ik schrijf hier nu vanaf eind augustus mee. Steeds heb ik gepropageerd om helemaal te stoppen met drinken als je alcohol de baas wilt worden. Maar voor velen is het heel beangstigend als ze voor zichzelf zeggen dat ze nooit meer mogen drinken. En daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Velen tellen daarom per dag, elke droge dag is een gewonnen dag. Maar in het achterhoofd zit altijd wel de gedachte niet te mogen drinken. Als er dan een keer een uitglijder/terugval is wordt dat over het algemeen ervaren als een nederlaag, als falen. Omdat een verbod om te drinken is overtreden. Als we de boel nou eens omdraaien, zal dat werken? Zo met de feestdagen in het verschiet is het helemaal niet leuk om met een verbod in de maag gesplitst te zitten. Een mens zou er chagrijnig van worden. En dat komt de gezelligheid niet ten goede. Dus weg met dat drinkverbod. Daar klaar je al meteen van op. Je mag best drinken, één glaasje, twee glaasjes, eventueel tot je er bij wijze van spreken bij neervalt. Dat is toch veel gezelliger dan met zo'n stom verbod chagrijnig te zitten doen? Kijk, als je niet wilt drinken is dat wat anders. Dan doe je het omdat je het niet wilt, omdat je het gewóón gezellig wilt houden. Niet met jezelf en je naaste omgeving in conflict hoeven komen van hoeveel nou wel of niet. Dat moet je zelf weten. Dan is het: ik drink lekker niet, lekker puuuhh. Maar wie zit er nou te wachten op een mopperkont die niks leuk vindt, die de dag veel te lang duurt omdat er geen drank ingenomen mag worden.... Nou, dat was nou alles... voor niks zo druk gemaakt van zal ik nou wel of zal ik nou niet. Wel dus, en doe er mee wat je wilt... Liefs, Kohtje.

Om nog even terug te komen op dat "zeurpietberichtje" van me van vanmiddag... Ik heb tijdens het schilderen nog even nagedacht over wat ik zeggen wilde. Zit nog steeds te twijfelen of ik het nou wel of niet zal zeggen. 't Is eigenlijk iets raars, denk ik. Maar misschien ook niet, misschien werkt het bij sommigen.... Ik denk er nog even over na. Half uurtje of zo... Bij nader inzien is het geen gezeur, maar gewoon wat verwarrend misschien...

'k Zal duimen...Doei..

Een hele fijne en gezellige avond, Anna. Je hoeft toch hopelijk niet met het openbaar vervoer naar die vrienden, hè?

Ik wil even........ nee, ik zeg het ook maar niet. Dan ben ik weer die ouwe zeurpiet die altijd wat te z**ken heeft... Misschien dat een andere ouwe zeurpiet het wel zegt. Ik ben geen zeurpiet... o, zo. En nu ga ik weer even aan het werk.

Catootje, Ik ben blij dat het er naar uitziet dat je de cirkel van drank opzoeken weer doorbroken hebt. Hopelijk is je afzet dit keer groot genoeg om er voorgoed uit te blijven. Jammer van die vriend, steun is wel fijn, maar je zult het toch in de eerste plaats voor jezelf moeten doen. Ach, dat weet je ook wel. Dat de strijd tegen alcohol een eenzame strijd is zolang ie duurt... een gevecht met jezelf. Zodra je weer op weg bent komt de vechtlust hopelijk ook weer terug, de zelfonderzoeksdrang.. Ik wens je veel overtuiging van jezelf en succes.

Zeeman, Dat een grote kring mensen om je heen op de hoogte is van je stoppen met drinken is mooi. Mocht je dan zelf even het spoor bijster raken dan word je daar hoogstwaarschijnlijk wel op gewezen. Neemt niet weg dat je het zelf toch moeilijk kunt krijgen. Ik wens je -samen met al die mensen om je heen- in elk geval toch alvast een hele fijne en -voor jou- droge verjaardag. Ben je vrijdag, zaterdag of zondag jarig? Kunnen we voor jou ook gaan zingen.....

O, o, Zeeman, Wat sta je ineens te wankelen. Still going strong, zeg je. Maar het klinkt bijna wanhopig. Ik hoop van harte dat je voor jezelf helder hebt wat je allemaal gewonnen hebt en ook dat dat in een flits weer allemaal weg kan zijn. Weet je nog steeds niet wat er nu veranderd is de laatste tijd? Wat was in de eerste weken de motivatie? Je zei dat je gezin anders naar je ging kijken toen ze doorhadden dat je serieus gestopt was. Je voelt je frisser en fruitiger. En toch is er iets... Rudy en BamBam zeiden het gisteren ook al... het lijkt of je je aan het voorbereiden bent op een terugval, of liever gezegd, je weet het al maar je bent ons aan het voorbereiden op je terugval... en dan ook je verjaardag nog, komend weekend. Gaat het dan gebeuren Zeeman? Bezorgde maar vriendelijke groet, Kohtje.

Goedevandaag. Anna, moe worden kun je niet voorkomen, dat klopt, maar je zou iets moeten vinden waar je je prettig bij voelt als je moe thuis komt. Lekker lui op de bank ploffen met een krantje, boek of tijdschrift of zo, in elk geval iets waar je van jezelf op dat moment ook aan mág toegeven. Niet je verantwoordelijk voelen voor bijvoorbeeld je zoon(s) die nog moet eten of zo. Hij is oud genoeg om zelf wat te maken, en als je toch wilt zorgen voor een maaltijd, roep dan eventueel hulp in of zeg dat het allemaal wat later wordt. Maar je vermoeidheid en tegenzin (en daardoor dus zin in een wijntje) wordt alleen maar aangewakkerd door het idee nog zoveel te móeten.... Terwijl je ook al de hele dag hebt móeten werken.... Iedereen heeft recht op moe zijn en iedereen is het ook wel eens. Maar bijna niemand geeft zichzelf de tijd om daar aan toe te geven. Terwijl dit toch een van de belangrijkste onderdelen van zelfzorg is.

Mijn vrouw werd het zelfs aangeraden mij te negeren. Haar eigen weg te gaan. Niet mijn verslaving in stand te houden door ruzie te maken. Dat was communiceren en gaf mij weer het gevoel de zielige schuldige te zijn dus een excuus om te drinken. Door me te negeren en me m'n gang maar te laten gaan voelde ik me zo eenzaam dat ik wel naar mezelf moest kijken en luisteren...

Maar Stien, ik wil je ook helemaal niet opjutten, hoor. Neem rustig de tijd. Ik zei alleen maar dat voor mij een doel toch wel nodig was om weer te kunnen genieten. Ik zeg daarmee niet dat dat voor iedereen zo is...

Nog even een reaktie op wat Ellie zei over het bereiken van een doel... Ik moet zeggen dat ik ook graag van het leven geniet. Dat heb ik altijd graag gedaan en dat doe ik nu ook. Maar er is een periode geweest dat ik niet van het leven genoot, niet van het leven kón genieten. Om extra van het leven te genieten nam ik wel eens een drankje. Klinkt bekend, toch? Om nu een lang verhaal kort te maken, op het laatst móest ik wel (een) drank(je) hebben om nog enigermate de herkenning te hebben van genieten van het leven. Dit was noodzakelijk geworden. Maar echt genieten, onbevangen door het leven dansen was er niet meer bij. Ik was me er echter nog altijd wel van bewust dat ik wél onbevangen door het leven wilde dansen. Om dat weer te kunnen wist ik dat ik moest stoppen met drinken. Dit schijngenot was me als een molensteen om m'n nek komen te hangen. Daarom heb ik mezelf een opdracht gegeven met een einddoel. Die opdracht was op zoek gaan naar een manier om van de drank af te komen, het einddoel was een leven waarin alcohol geen vat meer op me zou hebben. Dat einddoel is niet het eind van m'n leven (ik wilde zeggen: naar ik hoop, maar ik heb het einddoel bereikt en ik leef nog door dus dat hoef ik niet meer te zeggen) maar een eindpunt in een fase van m'n leven. Na het behalen van m'n gestelde einddoel kan ik nu weer onbevangen door het leven dansen... Toen ik er tegenaan keek leek de weg naar het behalen van dat (tussen)einddoel doodeng, maar gaandeweg die weg werd ie steeds interessanter en hoopgevender. Hoopgevend wat betreft een vrij leven. En nu ik er op terug kan kijken is het een prachtig leerzaam traject geweest en na het bereiken van het einddoel sta ik absoluut niet met lege handen, integendeel, ik kom handen tekort om alles wat het leven me nu aanreikt aan te pakken.

O jee, Marion, wat verwarrend... een kegel club zonder kegelbaan, en dan in een café? Heet het een kegelclub vanwege vroeger of is het nu in het café weer een kegelclub? Je hebt het toch droog gehouden, hoop ik... Marieke, .... heb je dit aan voelen komen? Probeer jezelf weer bij elkaar te rapen meid en kijk dan nog eens goed om je heen...en naar jezelf. Sterkte ermee.

De kegelclub is toch gewoon een club die kegelt, Marion? Zo ja, dan wens ik je een fijne avond. Tot hoors...

Details zijn persoonlijk, Fran. Er zijn verschillende wegen waaruit je kunt kiezen. Het is alleen de kunst die weg duidelijk te willen en ook kunnen zien en hem dan te volgen... Ik bedoel eigenlijk, die wegen zijn wel gelijk aan elkaar, maar het landschap waardoor ze gaan verschilt. En hoe gek het misschien ook klinkt, ook de richting kan per weg verschillend zijn maar uiteindelijk komen ze bij hetzelfde uit.

Heb je Ziza nu wel goed gelezen, Fran? Daar ligt de wijsheid voor het oprapen.

@Ziza Tja, ja, nou ja, hè? for Ziza.

Zeeman, die valkuilen op tijd zien is al een groot winstpunt. Als je je ogen goed open houdt kun je die twee maanden wel halen, en zelfs daarna doorgaan. Wat je leert tijdens de behandeling en van het meelezen op het forum moet je in de praktijk weten te gebruiken. Dat zal je steeds makkelijker afgaan. Bewust worden, bewust zijn en bewust blijven, vooral blijven. Niet na een tijdje insukkelen. En als je het moeilijk hebt weet je het forum te vinden, hè? Ik bewonder je aanpak en zelfdiscipline. Laat deze vliegende start alsjeblieft niet verzanden.

En nou we toch bezig zijn met die complimenten, het is weer maandag. Dat begint in mijn botte hersentjes een beetje een groef te worden voor het RAF-trio. Rufus(?) Anna en Ferry, gefeliciteerd met weer een week erbij. Begint week 18 nu of zit week 18 er op. Je ziet, die groef is er wel maar de variabelen blijven een probleempje. En verder ook iedereen die er weer een dag, week, maand of zelfs een uur of 10 minuten weet bij te tellen de complimenten voor het aangaan en volhouden van het gevecht.... Dieper ga ik er nu maar niet op in zo vroeg op de maandagmorgen.

Ha die Zeeman.. Ben je weer even boven water? Hoe komt dat nou, dat het wat moeilijker wordt ineens? Doordat de nieuwigheid eraf is? Voel je niet genoeg beloning? Heeft het met de naderende feestdagen te maken? Wat zit je dwars? Je hebt het toch al mooi vijf weken volgehouden, toch? Waarom niet gewoon doorgaan? Goh, valt me ineens op dat ik elke zin met een vraagteken eindig, zie je dat? Je bent ook zo lang weggeweest ineens... vragen, vragen, vragen. En een compliment voor die vijf weken om mee af te sluiten...