Kohtje

Vergeet ik het laatste belangrijke zinnetje: de tijd die je nog toegestaan is ken je niet dus er valt niks te tellen... alleen maar hopen en vertrouwen... overgave dus...

Rudy, ik voel heel goed dat je heel erg gelijk hebt... Ik heb geleerd om redelijk te zijn... redelijk letterlijk... alles moet volgens redenen lopen.. alles heeft een reden.. gevolgen kwamen niet ter sprake..een gevolg was altijd wel weer een reden om of een reden tot.... Ik realiseer me dat ik niet meer moet drinken, en me niet af moet vragen wat de gevolgen zullen zijn.. ik moet alleen maar niet drinken... en de rest over me laten komen... en dat heb ik eerder gedaan, toen ging het vrij gemakkelijk... Dit keer is het of er een lawine op me afkomt... ik weet niet waarom... ja, weet ik eigenlijk wel, maar ik ben nog niet volledig met het relativeren van die lawine klaar.... daarom val ik nog regelmatig weer terug... Ik moet de lawine overzien, moet mezelf die grootte toekennen die me toekomt, waarmee ik de hoogste golven kan overzien.. Ik ben bezig, Rudy.. in opbouwende zin.. elke terugval is een leermoment voor me, niet een punt van ochejeetje, weer opnieuw beginnen.. nee, een moment van analyseren, conlusies trekken, herkennig halen... ik leer echt van iedere terugval. ben er heel bewust mee bezig....Ik tel ook geen dagen meer... weet soms niet meer wanneer m'n laatste terugval was... nu weet ik dat nog wel... maar het gaat me niet om het aantal dagen, het gaat me om m;n leven... dat tel ik niet in dagen maar in tijd die me nog toegestaan is.......

Je zegt het Rudy, dichterbij dan ik denk... helaas ben ik van mijn denken afhankelijk.. dus mischien toch verder weg dat ie is....

Oei, iets te snel op verzenden gedrukt... wilde nog het volgende toevoegen... Ok.. ik ben op weg met af en toe een glibberpartijtje.. Maar ik worstel en zal boven komen. Ik ben van goede wil en het inzicht moet zich nog even verharden tot een stevig fundament.. een kwestie van tijd en positief blijven inzien....... Lieve groet van Kohtje.

Waar komen al onze ongelukkige en tot drankgebruik uitnodigende gevoelens toch vandaan? Ik denk dat de basis van deze gevoelens en gedachten ligt in het simpele feit dat we gelukkig willen zijn ... Gelukkig zijn is maar net wat je er zelf van maakt. In elk geval is "gelukkig zijn" niet "ongelukkig zijn". Ik oefen mij nu dagelijks in het tellen van mijn zegeningen. Dat zijn er tot mijn eigen verrassing toch best veel. Paar voorbeeldjes: - ik ben (redelijk) gezond - ik kan zelf beslissingen nemen - ik kan in mijn levensonderhoud voorzien (zij het nipt, maar toch...) - ik heb uit mezelf gekozen voor de internetbehandeling en ambulante hulp van de plaatselijke verslavingszorg - ik heb goede contacten met mensen die mij na aan het hart liggen - ik weet dat ik bij anderen na aan het hart lig (ps.. na aan het hart komt in vele gevallen overeen met "in het hart gesloten") Komt erop neer: ik heb heel veel redenen om gelukkig te zijn. Het enige dat mij ongelukkig maakt is drank. Soms ben ik zo gelukkig dat ik dit niet aankan. Dan trap ik op de rem door alcohol te nuttigen. Ik kan immers niemand gelukkig maken (behalve mijzelf) en anderen tot geluk (helpen) brengen??? Wie ben ik???????????????????????????????????????????????????????? en ja, dat is het nou net... wie ben ik?? Als een ander zegt in mij houvast te vinden dan zal dat zo zijn... Waarom trek ik dat in twijfel? Volgens mij is volwassen worden een proces tot de dood er op volgt.. Wil ik misschien wel daarom niet volwassen worden... Ik wil nog lang niet dood... Maar ik wil wel volwassen worden, cq zijn...... nou ja, tegenstrijdigheden volop.. maar dat is nou juist de uitdaging... tegenstrijdigheden te lijf gaan... en dan zonder invloed van alcohol... Pffff.... Gisteren ging ik weer ietwat voor gaas na de berichten van Knuffie.. Vandaag heb ik tijdens het invullen van vragen en Lijsten voor de internetbehandeling het restant dat ik n og had staan weggegooid...De behandeling heeft me weer met de neus op de feiten geduwd.. niemand, incluis mezelf, schiet er wat mee op als ik drink... Drinken is voor degenen die het gevecht met zichzelf (nog) niet aankunnen. Ikzelf hoor ook tot deze groep. Nog wel..... Vechten met jezelf is zo interessant... Het inspireert me. Buddha speelt hierin een rol. Buddha in mezelf, de hogere macht, God, Allah, de Centrale Verwarming, zoals Rudy ooit zei.... ,maakt niet uit hoe je het noemt.... bekijk en bekritiseer jezelf of je als buitenstaander naar jezelf kijkt... wees empathisch naar jezelf... en wees keihard... bikkelhard... probeer jezelf onderuit te halen en reageer op jezelf... een potje schaak tegen jezelf.. je wilt niet verliezen, je wilt winnen...... Ook ik zit midden in een zoektocht, zoals zovelen hier op het forum; een zoektocht naar mezelf.... de weg die ik te gaan heb is me vrij duidelijk...de weg volgen valt niet mee als je regelmatig onder invloed bent... waggelen...etc...

Pipje... richt je op een motorfiets die je vrijheid en vreugde kan bezorgen... op een helemaal nuchter genieten van het rijden over 's Heeren wegen in alle vrijheid die je je kan wensen, inclusief alcovrijheid... de omgeving op je in laten werken als imposant en gastvrij in plaats van mogelijkheid je een laatste rustplaats te bezorgen.. Zie de natuur als mild en vriendelijk, als je levensomgeving... niet als plek om je om zeep te helpen.. je bent natuur.. je bent leven.. je BENT.. Geniet van het leven, meid.. en gebruik je motorfiets daarvoor.. het vrije blije.. Jij en je direkte omgeving lijken verbonden met elkaar.. toch zijn jullie maar een vlekje in het geheel.. en in dat vlekje is ieder individu voor zichzelf het belangrijkste.. en in jouw geval ben jij dat.. Jij bent de belangrijkste..

cacao, hoe is het leven door een paarse bril gezien??? Misschien nog leuker dan door een roze bril??? Pearcings... ik word al naar bij het woord... zelfs doorboorde oorlelletjes doen mij al gruwelen bij de gedachte... al dat gegier als het een keertje stevig waait..... een mens is zoals ie is.. als het gemoeten had hadden we al die doorboringen wel van nature meegekregen.. ik zie elk moedwillig aangebrachte verandering aan de huidstructuur (let wel, zonder noodzaak) als verminking.. Maar ja... ik kan absoluut niet tegen bloed (word al wee in de vingers bij het typen van het woord bloed) en trek je natuurlijk van mij, watje, niks aan, hahaha....

hoi allemaal... ga zometeen even een verhaaltje typen... nu even reageren op de laatste berichtjes van vandaag... verder terug heb ik niet gelezen... stel nu toch maar grenzen aan wat ik lees en niet lees... ga me er niet meer op toeleggen alles te lezen, dan zou ik hier nooit meer komen, als ik dat wel zou doen.. Ik lees langzamer dan dat ik typ....

Tapas, meid... voor zometeen: Slaap Kindje, Slaap.... Daarbuiten loopt een schaap... Een schaap met witte voetjes, dat drinkt zijn melk zo zoetjes.... slaap kindje slaap.... daar buiten loopt een schaap. Hoop dat dit voldoende slaapverwekkend was om je op tijd in slaap te krijgen...

Ok, ik zie nu net dat Knuffie hier ook gewoon nog is... mooi zo.

Hai lieve mensen... het is niet mijn bedoeling Knuffie bij jullie weg te kapen... ze is erg in de war, begrijpelijk, ik ken de situatie vanuit haar verhalen die ze me verteld heeft. Tot op de dag van vandaag heeft ze het begrijpelijkerwijs moeilijk met deze periode uit haar jeugd. Ik probeer haar nu zoveel mogelijk via msn te troosten... Floortje, nee, helaas... ik woon niet in de buurt, er zit zo'n 350 km tussen ons. Ik zal Knuffie vragen of ze jullie (wanneer dat gaat) op de hoogte wil houden.. In elk geval vind ik het fijn om te lezen hoe jullie reageren, zowel de mensen die Knuffie al wat langer kennen als ook de mensen die haar niet kennen.. Ik denk dat ze dat zelf ook zal vinden.

hai knuffeltje..ik ben thuis.. heb me extra gehaast na je alarm sms-jes... en zoek nu hier maar even contact met je.. Ik snap dat je nood hoog is.. gatverdegatver... Ik ken je ouders ondertussen, aardige mensen, maar dit vind ik toch wel erg beneden de maat.. Ze snappen denk ik niet hoe ernstig deze man jouw jeugd heeft verpest.. Je bent hier nu op het forum en hebt je afschuwelijke verleden meegedeeld.. ik vind wel dat je hier even moet blijven. Maar wil je ondertussen ook met me mns-en?? Zeg het maar... ik ben thuis en sta tot je beschikking. sorry, msn-en is het geloof ik... ik word horendol van al die afkortingen... en dat je langzaam typt... tja, die belgische toetsenborden, hè??? Sterkte, meisje... ik hoor wel.

Misschien moet ik in het vervolg wel gewoon als bericht plaatsen: zie Soothe, dan en dan... hahaa.. nee, soothie, niet bang zijn dat ik dat zal doen... Ik zal op mijn eigen omslachtige manier proberen me duidelijk te (blijven) maken, maar zal me blijven verwonderen en verheugen over onze soms zo eensluidende manier van denken over wat alcoholisme nu eigenlijk is...

Soothe, ik ga je steeds meer zien als soulmate... jij alleen weet mijn gedachten zo beknopt en to the point weer te geven... Let wel... dit geeft je natuurlijk geen vrijbrief om namens mij te spreken, haha... dat snap je ook wel en dat doe je ook niet. Jij spreekt namens jou en ik voel je zo onzettend direkt aan... griezelig soms......maar ook wel fijn..

Houtje, ik wist nog niet van jouw moeder... Ik was zelf bij mijn vader (die me notabene zoveel ellende heeft meegegeven tijdens zijn alcoholistische leven, maar van wie ik een begin van houden van ervaarde nadat ie tien jaar lang gestopt was) tijdens zijn laatste nacht in het ziekenhuis... Hij was al lang erg ziek en ik was net 'afgelost' door mijn jongere broer die hem nauwelijks als alcoholist heeft meegemaakt... toen hij overleed... Ik heb daar nog steeds rare gevoelens over... het was mijn vader (ook die van mijn broertje wel) maar ik had zoveel met hem meegemaakt... en dan gaat ie heen bij m'n broertje die hem als lieve zorgzame en ietwat ziekelijke vader herinnert... Ik heb dat nooit eerlijk kunnen vinden. Maar ik heb me eraan overgegeven dat het is zoals het is.. wat kan ik veranderen aan de feiten door me schuldig of tekortgedaan te voelen... Niks... het is zoals het is. Ik leef mijn leven met mijn moeilijkheden en met mijn moeilijkheden wens ik ook niemand op te zadelen.. Ik ben ik.. ik ben zondig... ik ben goed... ik ben. dus ik besta... Hé, heb ik al eens eerder gehoord.... Houtje, ik wens je hoe dan ook heel veel sterkte maar ook heel veel nuchtere wijsheid de komende tijd...

dag... ik ben nog maar bijgelezen tot woensdag... het ging daar nogal heftig over recidivisten. Ik ben een hervaller, zoals ik hier op het forum geleerd heb zoiets zachtjes te benoemen... ik ben zelfs een herhaaldelijk knietjeskuiser... zoals ik van Blacky heb mogen leren... en ik blijf knietjes kuisen..ze beginnen slijtageplekken te vertonen. Wat ik gelezen heb maakt het moeilijk voor mij om op "mijn" ooit hoog gewaardeerde forum terug te keren.. Meermaals is mij te verstaan gegeven dat ik hier zo helpend bezig was... Ik zit nu zelf sinds enkele maanden in hoge verslavingsnood... en nu voel ik mij geremd hier steun te zoeken. Terugval is niet iets wat je even overkomt en wel weer zomaar even overwint omdat je weet hoe het moet en was... Het hele verleden van alco de baas zijn is helemaal weg... laat dit een waarschuwing zijn.. één keer terugvallen kan ook letterlijk terugvallen naar af betekenen. en weer die onmogelijke strijd aan moeten gaan van jezelf overtreffen.. terwijl je al weet hoe die strijd zal verlopen, wat ie teweeg brengt.. Ik ben een recidivist.. ben er niet trots op... tuurlijk niet.. zou dolgraag anders willen... maar de strijd is zwaar. Ik heb op vele fronten hulp en steun ingeschakeld... maar feit is dat het op mijzelf aankomt. Net zoals die eerdere keer.. medelijden is lief en leuk, medeleven ook... maar het komt op mijzelf neer.. Wat me niet echt steunt is dat mensen een hekel hebben aan recidivisten, maar ja... ik kan me er ook wel iets bij voorstellen.. Ik heb hier ook een tijdje als iemand die geen trek had en geen probleem had met alcohol, gereageerd op mensen die het moeilijk hadden. Ik hoop niet dat ik ooit iemand veroordeeld heb... ik heb altijd het gevoel gehad hoe het was toen ik zelf nog zover was en gezegd wat ik dacht dat ik op dat moment nodig had gehad... altijd met de beste bedoeling en soms niet al te zachtzinnig en genuanceerd.. Ik merk de laatste tijd wel regelmatig ongenuanceerde opmerkingen op dit forum..die dan later weer worden gerelativeerd... maar ja, dat komt misschien ook doordat ik nu aan de andere kant van de medaiille zit en dingen toch dusdanig interpreteer als iemand ze interpreteerde op het moment dat ik zelf schreef in mijn goede dagen... M.a.w. ik lees liever wat mee dan in te loggen.. Het gaat op en af met me, ben begonnen met de internettherapie, heb ambulante hulp, ga wekelijks naar de zelfhulpgroep, mijn relaties zijn zich aan het stabiliseren... en toch herval ik af en toe.. niet zo heftig als vroeger, maar toch... Nou ja.. ik heb even van me laten horen... en ik zie wel wanneer ik me weer sterk genoeg voel om van me te laten horen... Het ga iedereen goed...

ik log weer uit... heb verdorie toch weer wat wijn gedronken om me beter te voelen en voel me nu dus absoluut schuldig naar jullie toe... zit al vanaf begin dit jaar in de lappenmand... en denk er elke keer uit te komen...duikel ik weer in de volgende virusaandoening. Nu weer buikgriep die op z'n retour is, overigens.. en ja.. m'n privé leven lijkt ook een positieve wending te nemen.. het is me allemaal teveel, lijkt wel. Stom, stom. stom.... maar voordat ik weer een ban aan me heb hangen log ik nu even uit in de hoop dat jullie me toch ietwat zullen kunnen begrijpen... vergeven hoeft niet, ik ben stom bezig... dat realiseer ik me ook heel goed. Maar begrip doet al heel veel goed... Tot later. lieve groeten van Kohtje.

Oog, verwend kreng dat vaak ziet wat het wil zien maar ook heel vaak niet krijgt wat het wil....

roept mij ook wat....: de Slaap!!!

keren en wenden houden de geest in beweging.

vertwijfelde woorden van een kansarme??

Middernacht is het begin van een dag met nieuwe kansen.

Geschreven is nog niet gedaan.

Ondermaanse Haddock.... Ook gij????

soothe, lieve vriend... ik wil je aleen maar zeggen dat ik met je mee lijdt... dit is niet gemakkelijk maar je hebt wel een heldendaad verricht... je was er voor jouw vriend op het moeilijkste moment. En jij voelt het natuurlijk niet als heldendaad maar als gewoon...ok, dat zijn de heldendaden op zich.... gewoon.. maar wel vanuit het hart.. en dat is wat zo vaak ontbreekt bij hulpverlening... Jij was met je hart betrokken bij je vriend.. je hebt mijn respect en bewondering hiermee meer dan klaar verdiend...Sterkte, lieve Soothe.. en door jou moet ik ook aan Anna denken die ik hierbij ook sterkte wens om haar soothie te kunnen ondersteunen... Twee lieve mensen die ik hierbij mijn morele steun verleen...