Kohtje

Hallo. Ben ik ook weer eventjes. Ik zag vanmorgen net dat ik begin deze week gespot was toen ik even inlogde (na maanden) om te kijken of er nog pb's waren... en nu zie ik Soothe ingelogd staan en wil even antwoorden: het gaat goed. Februari vorig jaar gestopt met drinken, behandeling gedaan, november en december twee (kleine) terugvallen gehad omdat ik dacht dat ik het wel weer alleen kon maar dankzij het programma (12 stappen) snel de draad weer opgepakt, de hand in eigen boezem gestoken en dankbaar elke dag weer een dag nuchter doorgebracht. Ik ga eerst de dagdraad van vandaag maar eens even lezen.. Veel nieuwe namen, enkele oude vertrouwde. Maar het forum is gewoon nog altijd het forum, erg vertrouwd. Groetjes, Kohtje.

is voor iedereen.. ik kan er zelf wel wat van gebruiken.. licht, licht, licht... de dagen kunnen me niet snel genoeg gaan lengen... ondanks het feit dat de winter dan gaat strengen... ik heb het liever koud met een zonnetje dan warm zonder zonnetje... dat zonnetje is niet voor niks spreekwoordelijk zo positief... Dit is nog maar een tussenberichtje hoor... het serieuze gedeelte komt nog...

hihihi... dank je Marjo... ik denk (schrijf in klad) nog even wat ik eigenlijk met jullie wil delen.. komt zo... maar nogmaals, Marjo, dank je wel...

Ik wil nog wel even een recente ervaring vertellen maar ik denk dat ik dat beter kan vertellen in een nieuwe dag.. sommigen lezen deze laatste berichtjes nog, maar (in dit geval enkel jij, Marjo..) terwijl ik door het hier te vermelden toch een breder publiek hoop te bereiken.. Marjo. Jij bent hier nog vaak... wil jij een nieuw dagdraadje openen of moet ik gewoon wachten tot morgen? Ik ga in geen geval een draadje openen. Zo geliefd ben ik hier nu ook weer niet (meer)....

Jij ook, Marjo. Ik bedoel

Marjo, juist loslaten en met de stroom meegaan geeft uiteindelijk dat climax-gevoel.. uiteindelijk is dat de juiste weg.. Ik weet het, ik worstel zelf ook nog altijd met takjes die ik vasthoud en waar ik me soms weer zoveel aan terugtrek dat ik weer in oud gedrag terug kom... Terwijl ik me ook stukjes totaal heb overgeleverd aan de stroom... Heerlijk, verhelderend, verheffend... maar oooooohhhh... ook tegelijkertijd ook net zo verheerlijkend angstig...Toppie dus.. en dus schrikreflex... alles zit in die top, zowel ultiem genot als diepste angst.. daar wordten alle kleuren samen wit, daar in die top..Als orgasme en stervensmoment samenkomen is het sublieme leven daar...twee uiterste belevenissen.. waartussen wij ons bevinden. Laat los, wat kan je erger gebeuren dan doodgaan?? En is doodgaan dan zo erg?? We doen het uiteindelijk allemaal..... Maar niet te dramatisch denken... niets is zo makkelijk als doodgaan, daar hoef je niks voor te doen, daar hoef je alleen maar wat voor te laten, het leven namelijk. Maar leven is nu juist de uitdaging die de tijd voor onze dood ons biedt... zie het als spel, als spannend.. als een CV opbouwen.. Je wint altijd.. maar wees je geweten tot vriend. Doe niks wat je op een negatieve balans zou zetten.. Wees wat je met drank niet durft te zijn maar zonder drank eigenlijk altijd al was.. een goed mens!!!

Ik ga trouwens tijdens de feestdagen, met ingang van morgen, weer een paar weken samenwonen met mijn vrouw.. Ik ben blij. Ik ben verdrietig. Ik heb hoop. Ik ga ervoor. Vooral dat laatste. (verdrietig is voor mensen die me echt begrijpen.. ik geloof niet dat er veel zullen zijn... ik begrijp mezelf al zo slecht.. hoewel er vooruitgang is, met horten en stoten...)

Soothie, jij bent ook een soort van nachtwacht geworden???of blijkt uit deze opmerking dat ik echt niet meer genoeg op dit forum ben om hier een mening over te mogen hebben??

Marjo, over welk bericht heb je het nu?? Het is niet mijn bedoeling om groots, moeilijk en ingewikkeld te schrijven. Integendeel, ik kom hier juist om dingen heel helder te zeggen. Maar ik heb zelf ervaren dat heldere dingen soms overbelicht zijn.. en dat ik ook eerst een zonnebril moest opzetten om ze te kunnen ontwaren...

Hihi...Nedervlij U maar, hahaha.. wat een gekrom van de taal. Anna, het gaat met mij goed maar niet gemakkelijk en ook niet vlekkeloos... toch is er een stijgende lijn.. dus maak je over mij niet druk.. dat doe ik al genoeg over anderen, en dat is ook nutteloos... we moeten het uiteindelijk allemaal helemaal zelf doen, toch??? Ok, ik geef toe, anderen kunnen helpen, maar in de uitersten word je helemaal zelf alleen geboren en ga je ook helemaal zelf alleen weer dood... daartussen in zit een hoop theater...

Anna, ik zie jou hier ook ingelogd staan op dit vroege uur.. alles goed met U?? (hihi.. beetje de ouderwetse stijl van Uw vriendje... )

dank je wel, lief mooi Bammetje.

Wat en hoeveel ik gebruikte is niet van belang. Wat van belang is is dat ik wil stoppen met gebruiken. Ik kom maar weer even binnenvallen om te zeggen dat ik nog steeds in de race ben. Ik wil nog steeds niet gebruiken omdat ik mijn leven heb overgegeven aan mijn geweten..(geweten staat in mijn geval gelijk met wat ik ervaar als mijn Hogere Macht). Mijn geweten zegt mij dat ik niets hoef te zijn en ook niets van andere mensen mag verlangen.. Let it go... flexibiliteit, zowel in leven als in ervaren, twee dingen die bij elkaar horen. Hiertoe kom ik door in gesprek te zijn en blijven met mijn geweten. Ik probeer niet meer te liegen en bedriegen.. en als ik het tegen mijn geweten in toch doe, dan komt mijn geweten in opstand.. en ik kan kiezen: mijn geweten negeren en gaan drinken, of mijn geweten laten spreken en daar met pijn en moeite aan gehoor geven.. dat laatste geeft een hoop genoegdoening. lieve groet, Koh.

Hai allemaal.. ik wil bij voorbaat al mijn verontschuldigingen aanbieden aan al die mensen die mij niet kennen... ja, zo gaat dat hier op het forum.. je denkt een gehecht clubje mensen om je heen te hebben gecreëerd als je hier dagelijks bent.... Maar, je bent er "even" niet, en je hele wereld is veranderd als je even terug komt kijken.. Je diepste zieleroerselen komen, als je er op terug wilt komen, in handen van mensen die van de hoed nog de rand weten.. ik heb dat ervaren als een handicap van dit virtuele medium. En dat is wat mij betreft het voordeel van AA/NA meetings.. daar heb je gewoon de mensen voor je, mensen die ook hun zieleroerselen gedeeld hebben met mij en ik met hun.. het is allemaal gewoon visueel aftastbaar.. heel wat anders dan virtueel.. Ik ben ouderwets, ik weet het, maar ik sta daarmee voor mijn gevoel ook dichter bij MIJN hogere macht.. Ik moet vertrouwen wat Ik Zelf kan bevatten.. Ok... dit zal niemand meer lezen, op een of andere nachtbraker na. Dit zal dus niet wortelen.. en dat is ook eigenlijk mijn eigen veronderstelling.. we moeten zijn die we zijn.. we moeten geen Meesters volgen maar Wegwijzers. En wegwijzers herken ik steeds meer.. o.a. onder jullie hier op het forum. Ik heb niet de veronderstelling een wegwijzer te zijn, maar ik hoop van harte dat ik een goede wegwijzervolger ben ..

Ik ga slapen.. tot later.

Corinne, ik geloof dat ik je toch nog steeds aardig vind..:heart:

Vogel, ik ben tot de stellige overtuiging gekomen dat wij mensen niet de hoogste machten in dit leven zijn. We weten een heleboel, we kunnen een heleveel, hihi... maar alles wat we doen en maken is onderhevig aan natuurwetten.. en wij net zo.. we worden geboren, maar we gaan onherroepelijk ook weer dood.. Al dit soort van simpele dingetjes en mijn overtuiging dat ik mijn leven niet meer in de hand kon houden door mijn verslaving hebben mij gaandeweg tot de overtuiging gebracht dat er iets is waar ik aan onderhevig ben als simpel levend mensje... En bang daarvoor worden zou alles alleen maar onhanteerbaarder maken dan het door mijn verslaving al was. Ik heb mij overgeleverd aan de gedachte, nee, sterker gezegd...aan het besef, dat ik maar een heeeeeel klein onderdeeltje ben in een heeeeeeeel groot geheel, en dat ik me het prettigst zal voelen als ik me tevreden stel met dat kleine onderdeeltje te zijn. Ik mag zijn die ik ben, niks bijzonders, maar ook zeer bijzonder, want onderdeel van het geheel.. Nu is belangrijk want NU is leven.. Denk er even over na... je zult zien dat er toch ook voor de synicus wel iets ter overdenken inzit..

Vogel, voor mij werkte het aanvankelijk ook allemaal niet, niet voordat ik toegaf dat ik echt hopeloos verloren was als ik niet toegaf dat mijn verslaving me kapotmaakte... en ja, dat heeft wel even geduurd, hoor. En in die tussentijd ging ik nog kapotter dan ik dacht dat ik kapot kon gaan. Want er is altijd een diepere bodem in de put, net zolang je wilt, verslaving biedt je bodem na bodem... het is altijd erg.. maar het kan ook nog altijd erger... tot uiteindelijk de dood een soort van verlossing brengt. Mij heeft inzicht en overgave een verlossing gebracht, met uitzicht op LEVEN.. Of het ruim op tijd of net op tijd was zal ik nooit weten.. het was op tijd. Tijd is niet belangrijk.. Leef het leven NU... beginnend met de toekomst even de toekomst te laten en er volkomen schijt aan te hebben.. je ademt nu en elke ademtocht is een belofte voor de komende tien seconden.. Klein beginnen..zelfs een sneeuwklokje begint als een bolletje onder de sneeuw.. en moet je zien wat een mooi en beloftebrengend bloempje er uit voortkomt.. neem de tijd, je hebt de tijd. Welke weg je ook kiest.. tijd en overweging zijn zo belangrijk. Impulsen geven de richting aan, overweging geeft de route..

Wingchun, wie of wat is Nisargadatta?? Moet ik nou gaan Googlen?

Hihihi...Safi.. ik zit hier met een boekje voor me met allerlei citaten.. elke dag sla ik er een open voor de dag van vandaag.. en ik had er gisteren een die voor altijd van toepassing is, het citaat komt van Mark Twain: Ik kan alle mensen leren alles uit het leven te krijgen wat ze willen. Ik kan alleen niemand vinden die me kan vertellen wat hij wil..

Lieve Marjo, ik kom niet steeds dichter bij de Koh die ik Mág zijn, maar bij de Koh die ik ben... En die is misschien wel niet zo sociaal en lief en aardig als die Koh die ik mag zijn.. En Mieke, ik wens jou het allerbeste. Je hoeft me helemaal nergens voor te bedanken, maar toch bedankt voor je bedankt:D

Overigens nog even dit..voor alle mensen die me al wat langer kennen dan vandaag. Ik kom denk ik wat vreemd en eigengereid over nadat ik met het 12-stappen programma was begonnen. Dat (dat jullie dat denken) kan ik me indenken. Ik wil hierbij even zeggen dat ik natuurlijk nog altijd dezelfde Koh ben als die ik was toen ik me hier aanmeldde. Het is alleen dat ik heb kennis genomen van een programma waarin een Hogere Macht een hoofdrol speelt. Ik kan nog lachen, flauw zijn, grappen maken, mensen in de maling nemen, mezelf als belachelijk zien, etc. etc. etc....Maar er was een periode (vanaf maart tot nu) dat ik zodanig onder de indruk was van het ontdekken dat ik niet alleen in mijn leven sta maar dat ik onderdeel uitmaak van een ontzettend groot geheel, dat ik even aan niets anders kon denken, en niet kon snappen dat het voor mij voormalige leven (en in de praktijk nog steeds hedendaagse leven) in zovele harten gewoon doorgang vond.. En die harten zijn mij lief, jullie zijn mij lief.. wat mij is overkomen kan jullie allemaal overkomen, maar niet door dwang of intimidatie... ik realiseer me dat mijn ervaring voor mij alleen is. Ik kan mijn ervaring niemand anders opdringen, hoe graag ik ook zou willen.. ik ervaar mijn ervaring als de mijne, mede dankzij mensen die op dit forum diezelfde ervaring al hadden. En ik ervaar hem op mijn manier.. ieder zijn eigen weg!!! Ik wil excuses aanbieden aan iedereen op dit forum die ik de indruk heb gegeven dat ie minder is dan ik... dat is nooit en te nimmer mijn bedoeling geweest.. Ik ben alleen onmachtig om mijn ervaring te delen. Liefs en het beste, Koh.

Hahaha..., Rudy. Je schreef: Als je bang bent dat er iemand onder je bed ligt moet je kijken. En dat zou je angst oplossen. Ja, normaal gesproken wel, denk ik, omdat je dan kunt zien dat er niemand onder je bed ligt. Het zal zo rond 1963 geweest zijn. Ik woonde nog met mijn ouders in Amsterdam en via een kleerhangertje en twee-aderig antennelint (geen draad maar lint, want het was, als voorloper van de coax-kabel, een plat snoer met wel een centimeter tussen de twee koperdraadpolen) konden we de uitzendingen van het R.E.M. eiland ontvangen. Een toenmalige tv piraat die vanaf een booreiland in de Noordzee tv-uitzendingen verzorgde. (Na verbod en ledenwerving is dit station veranderd in de nog steeds bestaande TROS). Ik was een jaar of 6 en keek met veel plezier en spanning naar uitzendingen van deze piratenzender. O.a. waren er uitzendingen van de serie Mr. Ed, het sprekende paard, die later ook door de Tros werden uitgezonden. En er was een uitermate spannende serie over een Onzichtbare Man... Truccage was toen nog beperkt in film- en tv-land en de beste meneer Onzichtbaar werd, als ie dan toch in beeld moest "verschijnen" uitgebeeld als een in wit verband gewikkeld persoon in pak en met hoed.. Maar toch was ie onzichtbaar volgens de verhaallijn... Je voelt hem al aankomen.. die onzichtbare man vond ik als iets meer dan kleuter, behoorlijk eng. En hij lag dan ook regelmatig in mijn verbeelding onder mijn bed. (Hoezo lag ie onder Mí'jn bed??? hihihi.. ik was toch al een aankomend alcoholist??met mijn brein was toch sowieso al iets mis??Mijn fantasie werd toch maar al te vaak werkelijkheid in mijn verbeelding??? (ja, dit zijn aanklachten naar mijn omgeving die me gewoon altijd een beetje gek gevonden heeft, als kind al....) MAAAAAAAAMMMMMMMMMM.....ik durf niet te slapen... er ligt iemand onder mijn bed.. Niet waar, kijk zelf maar!!! Ik zie niks.... het is .... jaja.. knettergek. Dus met angst en beven een half doorwaakte nacht. En de volgende dag supernerveus, bloedneuzen die bijna niet te stoppen waren.. net doen of er niks aan de hand was. Ik schaamde me dood, ik was bang en dat mocht niet. Ik was geen echte jongen. Die zou voor zoiets idioots niet bang zijn. Nee mam, nee pap... het is alweer over. Ik ben niet bang.. ik ben jullie grote jongen, jullie trots, jullie toeverlaat. Ik zal jullie in de toekomst vertegenwoordigen als waardig gezinsoudste. Ik zal een voorbeeld zijn voor mijn zus en broers (allen jonger) want dat verwachten jullie van me en daar moet ik aan toegeven en voldoen... En dat kon ik niet. Emotioneel was ik erg verward, mijn zus en mijn broertjes namen gezamenlijk het roer van mij over. Ik werd het mislukkelingetje van de familie, jammer genoeg de oudste.. er werd door mijn ouders weinig meer over mij gesproken naar buiten toe... wel over mijn zus en broertjes, die allemaal een maatschappelijk verantwoorde positie wisten te bereiken. Tja, het zat er al vroeg in. Ik kon me verwoorden op mijn manier.. tekenen en schilderen waren mijn taal geworden. Maar zelfs daarin werd ik maar nauwelijks begrepen.. Lange tijd heb ik gepoogd mijn beeldende taal aan te passen aan wat men van me wilde horen.. dat lukte maar nauwelijks. Af en toe was er een tekening of schilderij dat "aansprak". Dat waren dan tekeningen en schilderijen waarin ik me aanpaste aan het "taalgebruik"van mijn omgeving, een gevolg van mijn opleiding aan een kunstacademie. Nu ben ik zover dat ik niet de illusie heb dat men mij begrijpt, dat ik mijn eigen taal moet gaan spreken, mijn schilderijen moet gaan maken zoals ik ze wil "uitspreken", begrepen of niet. Het doet er niet meer toe.. Verwonderd en blij ben ik te merken dat er voor een dergelijk schilderij ook liefhebbers zijn.. mensen die me begrijpen. Ik ben kunstenaar, en ik ben pas mislukt als ik niet meer schilder. En zolang de physiek het toelaat zal ik blijven schilderen. Helaas baart de physiek me af en toe zorgen. Maar ook weer niet teveel.. het moet geen "onzichtbare man" gaan worden... Ik sluit af met een citaat van George Santayana (weet niet wie dat is..): Zij die zich het verleden niet kunnen herinneren, zijn gedoemd het te herhalen. Koh.

Alle gekheid op een stokje.. niks anders te melden hier dan dat het qua drankge(mis)bruik goed met me gaat.. geen drank ge(mis)bruik dus, voor de duidelijkheid.. Wel veel vragen omtrent mezelf, m'n plaats in het grote geheel, m'n relatie tot m'n Hogere Macht. Ik wens jullie een fijne feestmaand toe met een hoop makkelijkheid i.r.t. drank en een beetje sympathie naar gevallen lotgenoten... en de gevallen lotgenoten wens ik veel sterkte en vooral ook inzicht in het hoe en waarom..geen troost, dat wens ik niemand hier toe. Troost is niet iets voor een alcoholist.. Troost is voor mensen die het verdienen.. een alcoholist die weet dat ie alcoholist is verdient geen troost na een terugval... die verdient beter, die verdient LEVEN. En dat kan ie krijgen door te erkennen dat ie van alcohol spuugzat wordt en door te leven volgens de wil van de OER-energie.. de Hogere Macht, God... hoe je het noemen wilt. In elk geval zal een alcoholist niet overleven volgens z'n eigen normen.. dat heeft ie al vaak bewezen. Er zal overgave moeten zijn om zonder strijd verder te kunnen gaan.. Hoewel dat ook betrekkelijk is.. Overgave betekent wel Nadenken... en dat is ook niet strijdloos.. Ok, van mij even geen last meer, denk ik, groetjes.