Kohtje

Raapilos, je gaat al aardig richting éénderde van je jaar niet drinken dan. Doe stille voort.

O ja, nog wel even dit, Asterix... niet grappig bedoeld of zo, hoor. Maar ik vraag me af hoe je een plotselinge onverklaarbare dood als bijwerking aan Zyprexa kunt toeschrijven.. Al helemaal als dat dus maar zo weinig voorkomt.

Bor, dankjewel. Zoals jij het omschrijft lijkt m'n lompheid toch wel een stuk minder erg dan ik het vond...

Lieselotje, wij kamperen met de camper eigenlijk nooit in Nederland. Buiten Nederland trouwens ook bijna nooit op campings, meestal op camperplaatsen omdat het maar één nachtje betreft. Alleen met citroënmeetings komen we in Nederland wel eens op een camping. En dan meestal met een tentje. Veel campings in Nederland ken ik dus niet. Nu weet ik wel één camping die vaak goede recensies krijgt en die ik een beetje ken omdat ik er vlak bij woon, maar die is weer niet in de omgeving die jij aangeeft: de 'stadscamping' van Deventer. Ligt aan de IJssel, tegenover de Hanzestad Deventer, met het voet/fietspontje ben je zo in de historische binnenstad, de omgeving biedt veel natuurschoon (zowel Veluwe in het westen, als Salland en de Sallandse heuvelrug in het oosten)', uiteraard is de hele IJssel met z'n uiterwaarden prachtig en kun je zowel met de fiets als met de camper prachtige ritten maken over de dijkjes (vooral aan de westoever) van deze door Jan Voerman veelbeschilderde rivier.. Enz. enz. enz..... Het mooiste is misschien nog wel dat ik voor het aanprijzen van deze camping geen cent ontvang en dat het dus een eerlijk verhaaltje is.

Hoi Asterix, Ik ben een ongelooflijke lomperik door zo niet te reageren op jouw noodberichtjes. Ik kan me niet voorstellen hoe het moet zijn om zo in de penarie te zitten als jouw vrouw en maar een héél klein beetje hoe het is om, zoals jij, naast en met zo iemand te leven. Ik wens je vrouw én jou allebei apart dan nu alsnog heel veel sterkte en hopelijk snel verbetering in de situatie. Verder dan dat kom ik niet. Niet uit onwil maar door onbekendheid met en onmacht. Excuus voor mijn lompheid.

Wat is nou toch een boke?? Ben je boekverslinder of zo?

Quinn, misschien zou je je eens af moeten vragen wat je onder "leuk" verstaat. Misschien moet je "leuk" nog ontdekken. Of misschien her-ontdekken. Anders definiëren. Is "leuk" alleen verbonden aan jezelf prettig voelen of kun je het ook buiten jezelf vinden? Ik heb zelf altijd het idee gehad dat iets alleen leuk kan zijn als ik mezelf daar prettig bij voelde. Maar ik betrap mezelf er op dat ik soms dingen leuk ben gaan vinden waar ik mezelf helemaal niet prettig bij voel. Misschien is leuk dan niet meer helemaal het juiste woord, komt interessant meer in de buurt. Ik vind dit moeilijk uit te leggen.. bij mij begon dit anders tegen dingen aankijken toen ik met het 12-stappen programma begon. Niet een beetje vluchtig, maar met serieus en ook kritisch zelfonderzoek. En ook niet alléén, maar aan de hand en met hulp van mensen die zelf ook met dit bijltje hakken. Ook niet zonder scepsis, maar wél met een open mind. Ik gun je zooooo een wat luchtiger/zonniger kijk (vanuit jezelf, niet vanuit een roes) op de dingen des levens.. En ook al is/was het een zware bevalling voor je, ik feliciteer je ook met je vier maanden alcoholloos.

Tientje, je zult toch echt van het idee af moeten stappen dat na een paar weken niet drinken een paar koude biertjes halen een goed idee is. Als je remblokjes wat drinken betreft kapot zijn, dan zijn ze kapot. Onherstelbaar. Onvervangbaar. Als je een paar weken niet gedronken hebt en die remblokjes dus niet nodig hebt gehad, vergeet je wellicht die kapotte remblokjes. Maar zodra je weer begint met maar één biertje kom je er al snel weer achter dat die remblokjes niet meer werken. Je zult je dus moeten inprenten dat zelfs maar één koud biertje NOOIT een goed idee kan zijn. Ook niet na jaren... die remblokjes zijn en blijven kapot. Zelfs wilskracht kan die blokjes niet vervangen. Op wilskracht kun je het misschien lang volhouden, maar in een noodgeval ben je gesjochten. Ook de noodrem werkt (niet) met diezelfde (kapotte) remblokjes... De simpelste remedie, hoe moeilijk misschien ook maar wél duidelijk, is die eerste NOOIT te nemen.

Alleen als je het meent, bolletje.. Dagpact Lars Quinn jowan Roodborstje Zbb Nadia Kohtje bolletje

Goede morgen. Ik neem me voor om vandaag zien door te komen zonder daarbij de "hulp" van alcohol op moeilijke momenten in te schakelen. Ook neem ik me voor om geen alcohol te nuttigen om het te vieren als ik me geweldig voel. En ook niet als ik me verveel. En ook niet om mee te doen met anderen. En ook niet zomaar. Gewoon, de hele dag helemaal niet... Dagpact Lars Quinn jowan Roodborstje Zbb Nadia Kohtje

We hebben net even een rondje binnenstad gedaan. Gewoon warm! Vandaag is hier de IJsselloop georganiseerd. Gezellige drukte overal. (hier had ik een plaatje gedacht, maar dat krijg ik hier niet..) Bij zo'n bus, maar dan in 't rood (citroën HY) een ijsje gekocht (een HYsje) niet in citroen smaak maar chocola.. heb de laatste tijd ineens zin in van alles met chocoladesmaak. zou zelfs het liefst chocoladesigaretten kopen, maar die zie je nergens meer... Zo, als dit geen ditjes en datjes zijn...

en dan tóch te mager, spirit???? Maak je niet gek, gekkie.

Wat Word je dan?

Ja jowan, herkenning. Ook hier een te vol huis wat maar moeilijk leger wordt. Wat me ook tegenwerkt is het gescheiden ophalen van 'afval'... vroeger gooide je alles op een hoop op de stoep tijdens 'grofvuildagen' en dan waren er altijd van die 'morgensterren' die daar de bruikbare spulletjes nog uit zochten. Tegenwoordig moet je bij elk item nadenken waar het naar toe moet.. dat maakt het voor mij bij voorbaat al een hels karwei. Dan heb ik het nog niet eens over het her en der heenbrengen.. met stekker en herbruikbare goederen naar 'Het Goed', chemisch gratis naar het grote depot, en dan ook nog oppassen of dingen niet versleten of vlekkerig zijn, anders betaald storten... weggooien is business geworden.

Zoek 'de laarsje'.

Goede morgen. Dagpact: Lars Sonnetje Kohtje

Spirit, lieve meid, je bent NIET te mager. Je bent precies goed. Hoop dat je me gelooft.

Ja, lief is ie, hè? En zacht, dapper en oprecht. Dat vind ik nou ook van Erik. Echt. Ik vind 'm soms doodvermoeiend om te lezen, maakt het zichzelf niet makkelijk en mij ook niet door z'n uitgebreidheid.. maar ik hou oprecht van die vent.. bewonder 'm stiekem wel een beetje om z'n energie en daadkracht. En om z'n kookkunst.. (meeting piramide van Austerlitz)

HET pact, Bor. Het....

Monster noemde het al even langs haar neus weg: waarom niet een jaarpact zonder jaartal en aantal jaren? Alleen een dag en maand als begindatum. Dan sta je op een jaarpact, niet een jaren(meervoud)pact. Het gaat om een jaar niet drinken.. toch? Op het dagpact staat ook niet hoe laat je begonnen bent en voor de hoeveelste keer je d'r op staat. Het gaat om een dag.

Mooi gesprek hier over schuld, schaamte, spijt, anders (willen) doen.... in verhouding tot kinderen. Ik ben geen vader, heb dus nooit mijn kinderen met mijn verslavingen kunnen confronteren. Dáár ben ik dan blij om. Niet om het geen kinderen hebben.. dat heb ik geaccepteerd, daar heb ik vrede mee, maar blij? nee. Ik ben wel kind van een verslaafde vader en een moeder die daar niet mee om kon gaan en desondanks bij hem bleef. Een disfunctioneel gezin noemen ze dat. Maar wanneer functioneert een gezin nou wél? Waar ik eigenlijk voor kwam hier: (staaltje van de hak op de tak..) Dagpact;LarsjowanBor Sonnetje Reacher Quinn Kohtje

Joh, Bob, ik sta alleen maar niet meer op de lijst hoor.. (dank daarvoor), maar ik ben niet bij jullie weg. Ik heb jullie nog altijd nodig om allerlei dingetjes uit "het dagelijks leven van een verslaafde in herstel" te lezen en delen. Ik minacht deze lijst ook allerminst. In NA (Anonieme Verslaafden) kreeg ik bij binnenkomst een sleutelhanger. Die koester ik nog steeds. Just for Today staat er op. Aan de ene kant herinnert die sleutelhanger me er aan dat ik m'n herstel zélf moet bewerkstelligen, aan de andere kant geeft diezelfde sleutelhanger me het gevoel bij een groep mensen te horen die samen met mij eenzelfde 'eenzaam' pad bewandelt en hun ervaringen deelt. Na 30 dagen clean kreeg ik weer een sleutelhanger, na 60 dagen nog één, na 90 dagen, na een half jaar, een jaar, anderhalf jaar, twee jaar, drie jaar, vier, vijf... etc. De tussenpozen werden in de beginperiode steeds een beetje langer. Niet erg, want het wordt steeds makkelijker om clean te blijven en steeds minder belangrijk om een sleutelhanger te krijgen. Maar toch is het leuk om op een gegeven moment elk jaar je 'verjaardag' te herdenken. Een beetje ego-strelerij is het natuurlijk wel en daar ben ik ook echt niet op tegen. Maar m'n motieven om wel of niet te drinken hangen niet af van het al dan niet behouden van een lange cleantijd maar van wat ik vandáág besluit. Eén keer per jaar steek ik in de meeting m'n hand op bij het uitreiken van de sleutelhangers. De rest van het jaar deel ik in de vreugde van anderen die een sleutelhanger krijgen. Niemand staat op een lijst waar iemand kan zien hoe lang iemand clean is. Alleen op 'de dag zelf' kan iemand zich even 'zichtbaar' maken om daarna weer in de anonimiteit te verdwijnen, één met de groep. De kwaliteit van clean zijn is belangrijker dan de tijdsduur. We zijn als herstellende verslaafden gelijk aan elkaar, ongeacht cleantijd. Op m'n 'verjaardag' kan ik me hier melden om een voor mij heuglijke dag met jullie te delen en op die dag te laten zien dat herstel mogelijk is. Dat is voor mij genoeg. Meer 'zichtbaar' hoef ik niet te zijn.

Suikertje, ja, ik antwoordde op jouw opmerking dat het hier zo stil is. Maar dat van die boterzachte stroop heeft dan weer te maken met waar ik me zo boos over zit te maken op dat jaarpactdraadje. Niet met jou. Excuses voor de onduidelijkheid.

Misschien is de boterzachte stroop een beetje op, Suikertje. Gatverdarrie.. ik zit zo een beetje heen en weer te lezen op het forum en ik zie altijd wel dingen die ik leuk vind, mooi vind, interessant vind, lief vind en ook wel eens die ik vervelend en/of maf vind.. maar momenteel word ik steeds naar het jaarpactdraadje gezogen en daar ga ik me dan een beetje boel boos zitten maken. En waarom??? Om alle verschillende soorten gelijk die er gekregen wil worden.. Ook van mensen die je nooit ziet, hier, die ineens duiten in het zakje gaan doen. Heb de neiging om me er mee te gaan bemoeien maar heb er eigenlijk niks mee te maken. Zou ik dan toch normaal zijn? Ik ga maar eens stofzuigen. Redelijk schoon het weekend in.

'Dit pact begint voor mij steeds meer een soort van statussymbool te worden, terwijl ik steeds minder voel dat ik trots moet zijn op mijn cleantijd. Een statussymbool houdt voor mij in dat ik het hoe dan ook in stand moet zien te houden. Inclusief mezelf beliegen en bedriegen. Daar wil ik niet mee bezig zijn. Liever houd ik me bezig met vandaag clean blijven'. Bovenstaande schreef ik gisteren niet om de geloofwaardigheid van dit pact in z'n algemeenheid te bevestigen of te ontkennen, ik schreef dit omdat Erik met zijn verhaal me aan het denken heeft gezet omtrent mijn motieven om me op dit pact aan te melden. Lange tijd heb ik niet op het jaarpact willen staan omdat je, als je je hier aanmeldt, beloofd om een jaar niet te drinken. Dat kan ik niet beloven. Mijn 'overzicht' gaat niet verder dan één etmaal. Dat vind ik voor mezelf te overzien en ik heb ook (eerst in theorie, later ook in de praktijk) gemerkt dat 'one day at a time' voor mij de minste belasting geeft wat betreft wel of niet mogen/moeten/willen. Dat ik me begin dit jaar toch heb aangemeld voor dit jaarpact heeft meer te maken met 'een zwak moment' dan met de overtuiging dat ik nooit, of in elk geval een jaar niet meer zou drinken. Het was Erik die me met een zinnetje in zijn verhaal op z'n eigen draadje aan het denken zette. Hij zei: "het resultaat van zolang niet drinken is dat niet drinken de routine is en drinken niet meer". En dáár ging bij mij een alarmbel af. Niet drinken is voor mij heel normaal geworden, het lijkt routine geworden. Maar ik mag voor mezelf niet uit het oog verliezen dat ik niet dronk uit routine maar door verslaving. Routine en verslaving, voor mij twee totaal verschillende dingen. Routine kan ik, als het moet, doorbreken door gewoon routine te doorbreken. Verslaving viel voor mij niet zomaar te doorbreken. Daar heb ik een andere manier van leven/denken voor aan moeten leren. Eén van de dingen waar ik hard aan heb gewerkt (en nog) is eerlijkheid. Een ander ding, daar nauw mee verbonden, is nederigheid. Door mezelf op het jaarpact te laten zetten heb ik ook een gevaar voor mezelf gecreëerd. Ik had als motivatie begin dit jaar voor mezelf bedacht: 'ik beloof niét dat ik een jaar niet zal drinken, ik kan wél laten zien dat meerdere jaren niet drinken mogelijk is'. Waarvoor zou ik dat laten zien? Trots? Waar zou ik trots op moeten zijn? Ik mag dankbaar en blij zijn dat het me al zo lang lukt om dag na dag zonder drank aan elkaar te rijgen. Dankbaarheid maakt het makkelijker voor me om weer een dag niet te drinken dan trots dat doet. Integendeel, trots maakt het makkelijker voor me om niet eerlijk te zijn. Om, zoals Erik overkomen is, misschien eens een drankje te nemen en dat dan (in tegenstelling tot Erik) niet te vermelden.. want om nou voor één drankje zo'n prachtige positie boven in de 'ranglijst' op te geven......... In die zin staat het jaarpact lijnrecht tegenover wat ik nastreef als herstellende verslaafde, nl. met mezelf afspreken dat ik in elk geval vandáág niet drink. Verder moet ik niet kijken. Ik ben erg verslavingsgevoelig. Dus Bob, nogmaals het verzoek me van deze lijst te verwijderen. Bij voorbaat dank.