Kohtje

Reacher, gefeliciteerd. Graag veel hier melden en vieren. Op die eigen draadjes is ruimte voor stiekeme feestjes.. hier komt (bijna) iedereen. Ik ben vandaag 'gewoon' jarig. Meld het ook maar hier, een eigen draadje heb ik niet. Koffie, thee en gebak, daarna wat hapjes en drankjes voor iedereen. Zonder plaatjes, ik ben Yvonne niet. Bedenk zelf maar hoe het eruit moet zien en hoe het moet smaken...

Goede morgen. Nog vóór het dagpact: LARS, NIET WEGGAAN SVP. Dagpact jowan Zbb Nadia Kohtje

Zeilbootbewoner, je voelt je NU sterk wat niet drinken betreft. Die motivatie van nu, nu je je niet al te best voelt, zou je ook vast moeten kunnen houden als je je straks (ongetwijfeld) weer beter gaat voelen. Dáár wordt het moeilijker om zo gemotiveerd te blijven. Als je je weer goed voelt komt al makkelijk weer de gedachte op om er voor de 'feestelijkheid' maar weer eens ééntje te 'proberen'.. Ik vertel je natuurlijk niets nieuws, je weet ondertussen ook wel hoe het (ook bij jou) werkt. En toch is het blijven hameren op die boodschap door anderen voor mij uiteindelijk medeverantwoordelijk geweest voor het mezelf overtuigen dat het wel waar is dat het beter is om die eerste NIET te nemen als ik er WEL 'aan toe ben'. Die eerste tegen beter willen in niet nemen bleek meer voldoening en succes te brengen dan die eerste tegen beter weten in wel te nemen.

Ai, een freudiaanse vertekening van het fototoestel...

Hé, Suikertje.. dacht eerder dat je een typefoutje maakte.. nu lijkt het vastere vormen aan te nemen, structureler te worden.. Het is Kohtje.. met een h (een haa) (Spreek uit: Kootjuh). Niet kontje.. bah, Suikertje, bah, vies... mag je niet zeggen. PS.. ben niet boos, hoor. Echt niet.

Aaaaaaarrrgghhhh.... alleen op jouw adres, Suikertje?

En elgen spreken elgisch.. Ja, ja. Ik ben Hollander van geboorte, Noord Hollander, om nog iets preciezer te zijn. Maar ik woon al ruim 52 jaar niet meer in Holland. Aan mijn accent kunnen ze hier nog altijd horen dat ik Hollander ben. Hoewel ik het zelf wel vind meevallen. Niet dat ik me ervoor schaam of zo, maar verbaas me erom. Heb, vooral op de lagere school, vanaf de tweede klas dat ik hier kwam wonen, veel extra aandacht gehad voor het "netjes Nederlands" spreken (heeft niets te maken met het netjes denken waar jowan het regelmatig over heeft) ... was wel een beetje kakschool, hoor. Plat 'lokaal' was zeer uit den boze. Als het warm was mocht het raam niet 'los', wel 'open'. En 'slim' was 'pienter', niet 'erg'.. En natuurlijk 'thuis' en geen 'thuus'.... dat soort dingen. Ze (de rasechte 'lokalen') spreken hier geen Hollands.. wel redelijk Nederlands.

Bor, één is teveel........

Je zegt Lars, je bedoelt Zbb, Spirit. Verwarrend hè, al die mensen met eenzelfde basisprobleem..

Mooi, realistisch bericht, Zandloper. Dat wat we het meest verlangen als we onze verslaving onder ogen zien, stoppen met drinken, is niet het leukste of mooiste om te doen, Maar éénmaal een tijdje op weg is het het mooiste wat we hebben gedaan. 6 Maanden droog ís een tijdje op weg. Gefeliciteerd!! En dag voor dag is hoe we het allemaal (moeten) doen... Een dagje overslaan is niet mogelijk.

Goede morgen. Dagpact: Zbb jowan Lars Rowan Bor Vol Kohtje Ollands? Nederlands, fleurtje. Net als bij jullie. Met dit verschil dat Elgisch ánders is...

Als ie maar geen voetballer wordt. Ze schoppen hem misschien half dood. Maar liever dat nog dan........

Kippen en hanen... het zijn net mensen. Vandaar dat ik ze zo lekker vind?

Goede morgen. Mijn hemel, dus het staat je later nóg een keer te wachten lady jane.... Dagpact;jowanLarsLostRowanBorVol Reacher(ik volg op gepaste afstand) Nadia Kohtje

Zeilbootbewoner: Drankverslaafde sukkel versus drankverslaafde kanjer. Het verschil zit 'm enkel en alleen in die eerste laten staan. Voor tips hoe dat te bewerkstelligen, zie deze draad.

Sowieso is suikerziekte een ellendig woord voor een aandoening. Liever diabetes. Type I en II Mijn vrouw heeft al vanaf haar jonge jaren type I. En ze mag gewoon suiker.. wél koolhydraten tellen en insuline spuiten.

Goed opletten, Mai, dat je straks niet weer met een verloren dag zit... Hou 'm in de gaten.

O, deze had ik gemist. Alsnog gecondoleerd, Sita. Ik hoop dat je jezelf weer snel terugvindt en, ondanks het verdriet, een positieve route vindt.

Hihi... lieve, heb je vakantie of je logistieke baan opgezegd? Ik hoop dat laatste. Dat refusal je helpt om weer een 'normale' levensbaan te vinden.

Helemaal mooi en goed, kruidenthee. Het (herstel) werkt als je er aan werkt. Het klinkt misschien gek, maar ook actief verslaafd zijn was hard werken... pffff, alleen die logistiek al (verschillende winkels/kassa's en de afvoer van die lege flessen). Het kwam me niet aanwaaien.

Ah ja, kruidenthee, op die manier. Ja, die drempel... ik weet niet of ik zo uit mezelf zomaar naar AA zou zijn toegestapt, juist ook vanwege die drempel die voor een groot deel uit (voor)oordelen bestond. Ik had de mazzel dat ik me net had aangemeld voor een 12-stappen behandeling. Hiervoor hoefde ik niet een drempel over, hier werd ik gedreven door wanhoop. Tijdens de eerste dag in die behandeling (waar ik overigens 's avonds gewoon naar huis ging, alleen vier/drie keer per week een middag naar Apeldoorn, vier maanden lang) kreeg ik te horen dat het, om het (12 stappen) herstelprogramma goed te laten werken, zo'n beetje verplicht was om minimaal één, liever twee of meer meetings per week te bezoeken. Daar hoorde ik ook voor het eerst dat er naast AA meerdere "Anonieme" gezelschappen bestonden zoals NA (Narcotics Anonymous), CA (Cocaine Anonymous), en nog zo wat.. Mijn counselor wees me met nadruk op NA, waar niet het middel op zich zo centraal staat maar de ziekte verslaving.. voor mij een gouden greep. Diezelfde avond ben ik hier in mijn woonplaats meteen voor het eerst naar zo'n meeting gegaan.. tuurlijk ook wel een drempeltje, maar tegelijk een soort van dwang vanuit die behandeling. Zo ben ik door een mengeling van dwang, inzicht en zelfoverwinning bij die meetings gekomen. Die eerste meeting vond ik overigens helemaal niks. Er was alleen een 'voorzitter' en, naast mij nóg een nieuwkomer, uit dezelfde behandelgroep als waar ik zelf die dag begonnen was. We snapten niet helemaal hoe zo'n meeting ons nou kon 'redden'.. Godzijdank was er die counselor die ons op het hart drukte om niet op een eerste (mindere) ervaring de koers van de rest van ons leven af te stemmen... ga minstens drie, vier keer én bezoek verschillende meetings. Zo kwam ik in die eerste jaren wekelijks op vijf, soms zes of zelfs zeven verschillende meetings door de gehele regio heen, zowel AA als NA en CA.. En juist die mengeling van verschillende groepen heeft mijn starheid en bevooroordeeldheid een stuk minder gemaakt.. ik kan niet zeggen dat het helemaal weg is, maar ik heb er wel door leren relativeren. Als ik nu nog wel eens gevangen zit in mijn 'eigen gelijk' kan ik er op een gegeven moment wel weer uitkomen door me soepeler op te stellen, door de soms waanzinnige manier van mijn denken op de korrel te nemen. Ik schaar dit stukje winst onder het kopje 'nederigheid'. Achteraf is het altijd makkelijk praten, maar voor mezelf ben ik achteraf wel verbaasd dat het bezoeken van een meeting zo'n drempel voor me kon zijn. Als er één plek is waar ik me helemaal thuisvoel, dan is het in een meeting met gelijkgestemden.. heb ik wel even voor moeten zoeken, maar ik heb ze gevonden.

Ik zet mijn kukelangst (bang om van het lijstje te kukelen) even opzij en zet me vandaag weer eens zwart op wit op het dagpact. Hoor ik tenminste nog érgens bij.. Dagpact: jowan Rowan Zbb Lars Reacher Kohtje

Was dit je eerste meeting dan, kruidenthee? Of wat was er zo'n enorme drempel dan?

Goede morgen.

Ik zie in mijn schoonzussie nou net dat wat wij (mijn vrouw en ik) nog wel hebben en zij (en m'n broer) niet meer... goede gezondheid. M'n schoonzus heeft begin vorig jaar een herseninfarct gehad en is sindsdien halfzijdig verlamd en haar spraakvermogen kwijt. Het leek zo'n perfect stelletje, allebei een goede baan en lekker veel er op uit, de hele wereld over. In één nacht kan alles zomaar totaal anders zijn. Als stelletje doen ze het trouwens onder deze omstandigheden nog altijd erg goed. Het is zoals het is.. tja.. soms is dat inderdaad zo.