Kohtje

De enige, enige, énige manier die werkt is: die éérste NIET nemen, wat er ook gebeurt. Zélfs als het niet lijkt te lukken, tóch niet die eerste nemen. Zelfs als je niet gelooft dat je dat kunt, is dat de enige manier. Maar zwichten omdat je niet gelooft dat je dat kunt zal je nooit laten zien dat je het wél kunt. Zwichten is de grote boosdoener. "Zwichten de baas worden" is 'het Grote Geheim' dat niet geheim is maar op dit forum juist open en bloot gepromoot wordt.

Ik heb nog nooit, echt nooit iemand horen zeggen dat stoppen/afkicken makkelijk, lekker, fijn, een peulenschilletje of wat voor positiefs dan ook was. 't Is nooit en voor niemand makkelijk zbb. Dat weet je zelf ook, 't is niet je eerste keer toch?

Hondje heeft kennelhoest. Daar krijgt hij elk jaar neusdruppels tegen, voor als hij misschien onverwacht zou moeten overnachten in een dierenpension, want daar accepteren ze alleen honden die daartegen 'beschermd' zijn. Maar nu lees ik dat ondanks druppels of vaccinatie, kennelhoest nooit helemaal is tegen te houden... beetje het covidprikverhaal. Gelukkig is hij er niet echt ziek van, alleen een beetje hangerig en zielig, maar eten smaakt hem nog wel. En steeds een geluid voortbrengen als een zeehond.. Duurt ongeveer een week. Nou ja, niet uitlaten aan z'n halsband maar in een tuigje met de riem aan z'n rug om z'n keel/hals wat te ontzien en zometeen een flesje Bisolvon kinderhoestdrank halen om z'n keel wat te verzachten. Allemaal op advies van 'kenners' en dierenarts, hoor.

Je kan het ook betovering vinden dat je dat onderscheid niet kan of hoeft te maken. Dat je gewoon mooi vindt wat je mooi vindt (of lelijk), zonder je af te vragen of dat nou wel verantwoord is naar de zgn. 'kenners'. De, wat wel kinderlijke onbevangenheid genoemd wordt, onaangetast door allerlei "wetten en regels" van de esthetica. Zelf Rechter zijn over je eigen smaak, waarover zo goed als iedereen het eens is dat daarover niet valt te twisten.

Als je als alcoholist op dit forum mee wilt doen zul je toch echt wel moeten gaan schrijven, Boekanier. En op het moment dát je dan schrijft, tja, dan ben je even schrijver. Ook jij. (Enneh, ook schrijvers maken wel eens foutjes.... "maar ga is uit van het goede aub." moet zijn: "maar ga eens uit van het goede a.u.b." )

@Zbb, ik heb niet echt een opbeurend verhaal voor je, maar mijn ervaring met de laatste keren dat ik me in een zelfde soort situatie bevond als jij nu. Ik woonde alleen op een flatje en was (weer eens) helemaal van de wereld. Kon me er met veel moeite toe zetten om nu en dan naar het toilet te strompelen en terug naar bed. Maar verder lag ik daar alleen maar op m'n rug naar het plafond te staren, last van hartkloppingen en bibberig ademhalen, af en toe in een soort slaap vallen, steeds op de klok kijken die de ene keer maar twee minuten verder was, de andere keer ineens anderhalf uur, een fles water naast me waar ik nu en dan een slok uit nam, half of helemaal gek in de kop... Ik was (net als jij eerder zei) zo ver dat het van mij allemaal niet meer hoefde, er kwam gelatenheid over me. Elke minuut die ik beleefde was er één en ik wist dat elke minuut me iets verder door de afkick heen bracht. Maar ik dacht ook dat als ik het niet zou halen, dat als ik 'er in zou blijven', dat het dan ook goed was. Uiteindelijk kwam ik er wel doorheen, na een dag of twee, drie, kon ik weer enigszins op m'n benen staan en kwam de trek in eten wat terug. Maar de verschijnselen bestrijden met drank, wat ik ook vaak gedaan heb, heeft nooit geleid tot droog staan. Daarmee wist ik alleen de afkickverschijnselen te bestrijden, maar van afkicken was natuurlijk geen sprake. De enige manier om af te kicken, hoe zwaar en vervelend ook, is stoppen met alcohol toe te voegen...

Ik heb de indruk dat je dit zelf het hardst gelooft. Als je zo van jezelf overtuigd kunt zijn kun je het ook omdraaien naar: "ik ben het jaarpact waard. Het is me nog nooit gelukt, maar het zál me dit keer lukken.. Vertrouwen, vooral in jezelf, en een beetje overtuigingskracht, vooral van jezelf, en het zál je ook lukken. Geen fluit aan. Maar uitgaan van het onmogelijke maakt het inderdaad onmogelijk.

Ik heb eigenlijk meer last van al het gemekker over de coronamaatregelen dan van de coronamaatregelen zelf. Het zal wel schelen dat ik een erg arm sociaal leven heb en daar ook tevreden mee ben.

zijn latex handschoenen niet een betere beveiliging in dat geval?

https://www.youtube.com/watch?v=E8J-T8jAh0M muziek in optima forma

Gelukkig maar, Boekanier. Gewoon dus een lekker pittig ontbijtje. Ik ben ook niet zo'n geweldige ontbijter. Vroeger wel, maar de laatste 25 jaar niet meer. Een beetje cruesli met melk is het wel, maar beslist niet teveel smaakervaring liever, zo 's morgens.. En een mayonaiseverslaving herken ik wel. Een tijd lang ook overal op, bij of door. Niet i.c.m. zoetigheid, dat niet, maar verder wel. En nog kan ik wel eens (heel af en toe nog) zomaar een lepeltje mayonaise nemen, dat komt dan zomaar opzetten, als ik de pot mayonaise in de koelkast zie staan... zomaar ineens, vanuit het niets, onweerstaanbaar, herkenbaar uit m'n drankverleden..

Als ontbijt? Oefff!! Ik weet nog, in de kliniek destijds, daar zaten een paar mensen in m'n groep die met een coke-verslaving zaten. Hun smaakvermogen was danig aangetast en die aten 's morgens, 's middags en 's avonds alles met een (eigen) pot sambal naast hun bord.. Er was er zelfs één die 's morgens een paar boterhammen eerst besmeerde met wat margarine, dan een laag sambal en dan hagelslag. "Dan smaakt het tenminste nog een beetje ergens naar", zei hij. Ik hoop dat jij er niet zo aan toe bent, maar 'gewoon' van een stevig ontbijtje houdt.

@lady jane, sterkte met rustig aan. Jij en niet-volleyen? Als dat maar goed gaat.

Huh, de -20 aangetikt? Hoe bedoel je? 20 kilo er af?

Vanmorgen bij het afrekenen van de boodschappen bij de zelfscankassa controle. Niets bijzonders, gebeurt wel vaker. Die mevrouw met zo'n scannertje het eerste het beste wat in m'n tas zit gescand, slaat dat ding op tilt.. ge-reset of zo, volgende artikel scannen.... wéér op tilt. Nog een keer re-setten en het volgende artikel... je raad het al. Toen lagen er op het laatst vijf producten naast m'n tas en nog ééntje er in, zegt ze: 'het is wel goed zo'. 'O ja?', zeg ik.. alles ligt naast m'n tas. Begon ze met een rood hoofd alles weer in te pakken en maakte er een rotzooitje van. Ik zeg: 'laat maar, ik pak 't zelf wel weer in.' Toen deed zij met een kaartje het hekje voor me open met zo'n plastic kaartje. 'Als pleister op de wond', zegt ze. Ik zeg: 'maar ik heb zelf een geldige code om dat hekje open te maken, hoor. Wil je misschien even m'n boodschappen controleren?'.. Kreeg ze wéér een rood hoofd, maar we konden er alletwee wel om lachen. Gelukkig maar, dan durf ik morgen terug te komen. Dat laatste doet me trouwens denken aan de tijd dat ik daar 's morgens vroeg al boodschappen deed met (bijna) elke dag een fles port op het lijstje, en soms alleen een fles port met een artikel om die fles port te 'rechtvaardigen'. Van de kassameisjes die er destijds werkten werkt er geen één meer daar. Eigenlijk vind ik dat nu (nu ik er dus ineens even aan moet denken) toch wel een geruststellende gedachte. Hoewel ik me ook kan voorstellen dat geen van die meisjes van destijds dat nu nog zou weten, na al die jaren.. ze zien dagelijks niet anders en ze hebben bovendien wel wat anders aan hun hoofd.

Halen/laten bezorgen? Of zelf'gekookt'?

De meesten hopen toch altijd weer dat volgende 'ronde getal' te halen, en als het dan bijna zover is dan wordt het opeens 'vreselijk'.. Ik heb, geloof ik, vandaag zo'n bui dat ik alles raar vind. Raar is dat.

Goedemorgen. @Bor, gefeliciteerd met je verjaardag. En alle forummers natuurlijk ook gefeliciteerd met de verjaardag van Bor. Zo gaat dat vaak op verjaardagspartijtjes.. dat je iedereen feliciteert met de verjaardag van de jarige.. die snap ik nooit. Bedoelen ze dan: knap dat je het weer een jaar met de jarige hebt uitgehouden, of zo? Nou ja, in dat geval snap ik 'm soms misschien dan tóch wel een beetje..

Ook lekker noordelijk ja. Sco'ish en Latvian, beide zo'n beetje even noordelijk. Van vaderskant (LV) zou ik dus wat gewend moeten zijn, en van moeders kant loopt er Fries, Deens en Zweeds bloed door m'n aderen, dus ook van die kant zou ik er wel wat tegen moeten kunnen, maar tóch.... ... ik vind het al gauw (ook nu) verrekte koud.

Sterkte voor jou en manlief @Lika en welterusten.

Wees gerust, het betreft een persoonlijk klein wensje, geen wetenschappelijk vaststaand feit. Dus als jij niet wilt dan hoef je geen (reserve) Belgisch DNA te hebben door de feiten van jouw afkomst.

Zal je altijd zien.. dit pakt ie dus wél.

Mijn moeder heeft als Amsterdamse in haar jeugd de hongerwinter in Winschoten doorgebracht bij toen nog wat vage kennissen van goede kennissen en zij zijn later goede kennissen geworden (oom S. en tante B.).. ging daar zelf als kind heel graag met m'n ouders op logeerbezoek. We bleven er altijd een weekend want met het lelijk eendje was een dagje op en neer Amsterdam-Winschoten niet te halen.. Mijn vrouw en ik hebben warme contacten met veel leden van de Citroënclub Winschoten en komen daar vaak naar toe voor clubevenementen. Geven deze feiten mij ook een heel klein percentage 'Groninger DNA'? Groningen en de Groningers (niet per se stads gezien maar ook provinciaal gezien) voelen me vriendschappelijk aan. PLEASE?? bedel, bedel...

Niet zo onzeker zijn, @Claudius. Als jij om vier uur 's middags witte pens wilt eten, dan eet je toch om vier uur witte pens? Je bent, wat betreft dit forum, niet aan vaste etenstijden gebonden, hoor. Was het lekker? En maak je dat zelf of koop je dat ergens? Ik had nog nooit van witte pens gehoord, en eerlijk gezegd klonk het me in eerste instantie onsmakelijk in de oren, maar even opgezocht... lijkt me, bij nader inzien, reuze mee te vallen. Toen ik als kind hier in het oosten van Nederland kwam te wonen, maakte ik kennis met balkenbrij. In die tijd was ik een veel te dik jongetje dat alles at wat ie maar te pakken kon krijgen en balkenbrij vond ik heerlijk. Tot ik later ontdekte wat balkenbrij eigenlijk was.. kon het niet meer zien of ruiken. Maar nu ben ik daar wel weer overheen gegroeid en vind ik zo af en toe een plak gebakken balkenbrij best wel te doen..

Het was dan ook Haloween nacht. Of, volgens de Keltische traditie "Samhain". Samhain is een feest ter verering van de doden. De sluier tussen de wereld van de levenden en de wereld van de doden is dan het dunst. Niks engs aan, hoor.