Kastanje

Ik kijk ook weer even om het hoekje. Het gaat goed met me. Nog steeds droog, al komt de alcohol wel weer wat in mijn hoofd. Niet als ik alleen ben. Heb het niet nodig om wat dan ook weg te drinken of me beter te voelen. Inmiddels heb ik het ook in huis. Gekregen fles en dat doet me niets. Staat in de koelkast, te wachten op visite die het wil drinken. Waar ik het lastig heb is bij 'borrels' met collega's, uitjes, etentjes en dat soort dingen. Het sociaal drinken dus. Mijn psych verbaasd zich daar niet over. Dat sociale is eigenlijk helemaal niet aan bod geweest. Ok, volgende fase dus. Bijna vakantie. Zo aan toe. net als mijn dochter, maar die mag nog 2 weken. De zomer is altijd mijn meest lastige periode. Afscheid van mijn psych is dan ook over de zomer heen getild. Zo blij mee.

Na lang aarzelen vanavond de knoop doorgehakt. Ik kom zondag niet naar de meeting. Ik vind het nog steeds doodeng om in een groep onbekende mensen te stappen. Ja, ik ken jullie van hier, maar niet in het echt. Als ik zou gaan dan zou ik mijn eigen grens over gaan. Mezelf serieus nemen, in alles, dat is wat ik te doen heb. En ja, soms moet je iets doen wat eng is. Dat doe ik eigenlijk elke dag al. Het contact zoeken bijv. met de weinige vrienden die ik heb is al een hele opgaaf voor mij, maar daarin ben ik flinke stappen aan het zetten. En soms ook weer een stap terug. Als de meeting een aantal maanden geleden zou zijn geweest zou ik wel zijn gekomen omdat ik gevonden had dat ik niet zo kinderachtig moet zijn en omdat het goed voor me is, dit soort stappen zetten. Maar die stap zou nu te groot zijn, ik heb nu al buikpijn bij de gedachte om te gaan. Ik wens jullie een hele fijne meeting. Ik ken de plek goed, een prachtplek voor de meeting.

Stamppot rauwe andijvie met spekjes en een slavink.

Inderdaad al weer 14 maanden. Dank voor de felicitaties. Therapie aan het afbouwen, misschien nog in een nazorg groep. Het is goed zo. Tijdens mijn dag aan zee zo gevoeld dat af en toe iets drinken er voor mij niet in zal zitten. ik zou het te lekker gaan vinden. Dus het blijft voor mij geen alcohol, dan pas ben ik alcohol de baas. En vind ik dit erg ?? Nee, helemaal niet. Het is zoals het is. Acceptatie hiervan geeft rust. En ja, lastige situaties zullen er komen. Bijna vakantie betekent eindborrels en afscheidsetentjes waar de alcohol rijkelijk vloeit. En aangezien ik 2 werkplekken heb en ook nog zelf afscheid neem als actieve ouder op de lagere school van mijn dochter zijn er de komende 2 weken 4 van dit soort momenten. Nu voor mezelf bepalen of en zo ja hoelang ik hierbij aanwezig wil zijn. Ik mag (van mezelf) hierin mijn eigen keuzes maken.

Ik heb de berichtjes van Acanthus gelezen. Lang getwijfeld of ik hierop wilde reageren. Doe het toch. Ik schrijf nu vanuit mijn ervaring. Ik ben namelijk een dochter die het contact met haar ouders heeft verbroken. Gewoon omdat het contact mij teveel werd en ik hun last niet kon dragen. Hierdoor zagen mijn ouders hun kleinkind ook niet. Inmiddels is er weer voorzichtig contact. Waardoor ?? Doordat ik keihard aan mezelf heb gewerkt en de verantwoordelijkheid heb genomen voor mijn leven en mijn innerlijke zooi heb opgeruimd. En omdat mijn ouders me in die tijd op mijn verzoek met rust hebben gelaten en zelf ook hulp hebben gezocht. Hierdoor is er een nieuwe situatie verandert en kijken we in het hier en nu welk contact er mogelijk is. Medicatie, liegen tegen de huisarts en ongevraagd foto's op het internet plaatsen zullen er niet voor zorgen dat er contact zal zijn. Ik als dochter zou hier woest om worden en dit zal dus niet bijdragen aan een hernieuwd contact. Integendeel zelfs.

Hallo Sille, Allereerst een warm welkom op dit forum. Voor mij was helemaal stoppen de enige optie. Ik ben ook niet goed in maat houden. Bovendien gaf het met mate drinken veel meer onrust. Ik sta nu bijna 14 mnd droog. Ik woon in Apeldoorn. Ik ben een stukje ouder dan jij, ik ben 48 jr. Ik wil graag je maatje zijn, maar weet niet of het leeftijdsverschil voor jou een probleem is. Laat maar weten. Groetjes, Kastanje

Ik kom ook weer om het hoekje kijken. Ik lees wel regelmatig mee, maar mis de energie of zoiets om te reageren. Ik sta nog steeds droog. Al het ik het afgelopen week wel lastig. Ik was een dag aan zee, lekker uitwaaien, zat daar heerlijk in het zonnetje, lekker eten en oh wat zou ik graag een biertje hebben gedronken. Eentje moet toch kunnen dacht ik, maar ik voelde meteen dat het gevaar heel groot zou zijn dat het niet bij eentje zou blijven. Dit vooral omdat ik een biertje of een wijntje ook heel lekker vond. En tja waarom stoppen met drinken als het lekker is, dus niet gedaan. Ik heb het gehouden bij een alcoholvrij biertje. Was wel goed trouwens om dit zo te ervaren. Trek is er wel dus, maar niet om iets weg te drinken, maar omdat ik het lekker vind. En daar schuilt dus voor mij het gevaar. Ik ben aan het afronden bij mijn psycholoog. Ze is nu op vakantie en zoals het nu gepland is (door mezelf, zelf de regie hierin genomen) heb ik nog 2 gesprekken. Het wordt tijd om af te ronden omdat ik er aan toe ben. Ook heb ik ontdekt de afgelopen weken dat ik mijn week te vol had gepland met allerlei verplichtingen, vooral leuke dingen. Dat was niet het probleem. Zo vol dat er geen ruimte was voor spontane afspraken en daar heb ik juist behoefte aan. Me vrij voelen. Met zo min mogelijk verplichtingen. Heel nieuw om te voelen, want ik plande mijn leven zo vol omdat ik niet alleen kon zijn. Ik was ook bang dat ik dagen geen mensen zou zien, me alleen en eenzaam zou voelen. Was ook zo, maar dat is veranderd. Ik voel geen leegte meer in mij die ik op moet vullen omdat het te groot is. Dus ik heb geschrapt in mijn verplichtingen, keuzes gemaakt. En dat voelt goed, bovendien werd er goed op gereageerd. Ik voel me begrepen en ik heb ontdekt dat ook als ik er niets voor doe mensen mij waardevol vinden. Het zijn intensieve weken geweest, hard gewerkt aan mezelf. En nu is het tijd om de vruchten hiervan te plukken. Oogsten, genieten. Het is een heel verhaal geworden. Maar ik vind het fijn om dit met jullie te delen.

Dit zou ik willen vandaag: Maar het wordt: en 's middags vergaderen Om dan vanavond even helemaal niets: . Heb het goed vandaag.

Goedemorgen, Pfff. Ik ben al een uur wakker. Slapen lukt niet meer. Dus:

Wijfie: heel herkenbaar. Nadat ik een tijdje niet had gedronken kwam pas de shit naar boven. Ik wilde me zo graag beter voelen, maar had eerst nog wat innerlijke zooi op te ruimen. Na die schoonmaakbeurt ben ik me langzaam beter gaan voelen.Wat mij daarbij enorm heeft geholpen is bewust stilstaan bij de dingen die wel goed zijn gegaan die dag. Hoe klein ook. Ik ging (eerst met flinke tegenzin, later kreeg ik er steeds meer plezier in) aan het einde van de dag zitten om die dingen die goed zijn gegaan op te schrijven in mijn 'witboek' zoals mijn psycholoog dit noemt. En dat hoeven geen grote dingen te zijn. Bij mij was het bijv. lekker gekookt vandaag. Ik kwam zo uit het alleen maar negatieve denken. Misschien heb je hier iets aan.

Wijfie: je brengt me op een idee. Ik heb nog lekker ijs in de vriezer liggen. Die ga ik nu maar eens pakken en eens lekker van genieten.

Ik zit in de tuin. Besloten om het gewoon rustig aan te doen vandaag. In de relaxstand. Al is ook dat een uitdaging voor mij. Deze avatar past nu beter bij me. Als ik naar de toekomst kijk is het weer zonnig.

Goedemorgen, Oh nee, oeps het is al middag. Zit nog even lekker buiten te genieten van de koffie en het mooie weer. Straks douchen en eens kijken wat we gaan doen vandaag. Genoeg klusjes in huis en in de tuin. Heb het goed vandaag.

Hallo allen, Ik meld me ook weer even. Ik lees eigenlijk altijd mee. Reageren doe ik niet. Soms omdat ik de woorden niet vind, soms omdat ik alleen aan het einde van de dag lees of 's nachts en dan de berichten van die dag al weer wat achterhaald zijn. Wil dan geen oude koeien uit de sloot halen. Een leerpunt van mij is mezelf durven uitspreken. Zelf voelen dat mijn mening er toe doet. Dit forum zou dan een mooi medium zijn om te oefenen. Vaak heb ik wel een mening of vind ik ergens iets van maar durf (ook in de 'echte' wereld) dan niets te zeggen. Ik praat dan maar wat mee. Het heeft alles te maken met het me durven laten zien en horen. Ik wil uit mijn oude patroon (van die van een kameleon) stappen omdat dit niet meer bij me past. Bovendien ontneem ik mezelf dan van echte contact met mensen. Want ik ben niet 'echt' in een contact. Tegelijk vind ik het heel erg eng. Angst voor het onbekende. Loslaten wat zo vertrouwd was. Ik neem me dan ook voor regelmatiger iets van me te laten horen hier.

Goedemorgen, Zo eerst maar eens even wakker worden. Rustig. Dochter en ik hebben beide vakantie. Dat betekent voor mij dat ik moet zorgen voor een goede balans. Met haar leuke dingen doen en zorgen dat ook ik krijg wat ik nodig heb. Volwassen contact, alleen dingen ondernemen. Gelukkig snapt mijn dochter dit en is ze oud genoeg om ook alleen te kunnen zijn. Iets wat ze niet erg vind. Zolang natuurlijk ik ook dingen met haar onderneem en er ook echt ben als ik thuis ben. Na de intensieve periode van de laatste tijd is er nu een periode van rust en stilte. Heel vreemd omdat ik het niet ken, maar tegelijk ook ok. Net als of ik in een tornade heb gezeten en de stofdeeltjes zijn nu aan het neerdalen. Straks naar de haptonoom. Mijn lijf de aandacht geven die het nodig heeft. Blijft voor mij altijd nog spannend, maar tegelijk ook iets wat ik zo hard nodig heb. Ook hier is het zoeken naar balans. Degene die het nodig hebben wens ik sterkte vandaag. Heb het allemaal goed.

Goedemiddag, Bij mij heeft de poetsmanie toegeslagen. Na innerlijk de grote opruiming en schoonmaak gedaan te hebben is nu mijn huis aan de beurt. Bezig met de voorjaarsschoonmaak. Was al heel lang een doorn in mijn oog, mijn vieze, rommelige huis. Mijn psycholoog had het al voorspeld, als jij het innerlijk op orde hebt komt je vanzelf toe aan het schoonmaken en opruimen van je huis. Ik geloofde haar niet, maar zal haar dinsdag zeggen dat ze gelijk had ☺. Nu weer gas terug, met een mok koffie, moe maar voldaan op de bank.

Goedemorgen, Lig nog bij te komen na een onrustige nacht. Zeer slecht geslapen. Dochter ziek, onrustig door de koorts. Hierdoor ik alerter, maar ook zelf niet fit. De tijd van de maand, met neer krampen en gezeur dan anders. Dus blèèè, voor ons nog geen gezellig paasontbijt. Maar goed: genoeg geklaagd. Er is wat er is. Accepteren, want van ermee vechten heeft voor mij geen zin. Darr ga ik me niet beter van voelen. Het wordt een dagje rustig aan doen, nog wel even naar buiten. Iets in de tuin doen of zo.. Ben me de afgelopen week wat gaan verdiepen in het Paasverhaal. Om de één of andere manier raakt het me. Heb het goed vandaag. En voor wie het nodig heeft: sterkte.

Op mijn rapport stond: klein, maar dapper. Klein ben ik niet meer, dapper wel. Dank allemaal voor de mooie woorden. Ik ga vandaag de dag op me af laten komen. Een paar mooie, ontroerende gesprekken gehad vanmorgen. Nu tijd om te zakken en niets te hoeven.

Bolletje: Ja, ik ben echt supertrots op mezelf. Al moet het ook nog nog wel even echt tot me doordringen. Ik zie absoluut niet op tegen de nieuwe fase. Vol vertrouwen en met nieuwsgierigheid begin ik aan dit nieuwe hoofdstuk.

Bolletje: Ik heb zeker mijn moeilijke momenten gehad, maar als ik terugkijk dan heeft mijn vastberadenheid me gered. De therapie is heel zwaar geweest, ik heb echt heel hard gewerkt om te komen waar ik nu ben. Gelukkig met hele goede begeleiding. Vandaag, hoe symbolischer kan het zijn, neem ik nog 1 hele belangrijke stap. Dan ga ik op weg naar een nieuwe fase in de therapie, gericht op de toekomst. Waarbij ik mezelf meeneem. Alles wat ik mee heb gemaakt, alle trauma's die ik heb opgelopen hebben me immers ook gemaakt tot wie ik nu ben.

Goedemorgen allemaal, Ook voor mij een nieuwe avatar. Van een zonsopgang. Past nu beter me. Vandaag 1 jaar droog. Op het draadje heb ik hierover iets geschreven. Heb het het goed allemaal.

Voor Tatum: Je kunt het !!!!

De volgende woorden rolden uit mijn pen toen ik woorden wilde geven voor mijn proces het afgelopen jaar. Ik wil dit graag met jullie delen. Al melde ik me niet vaak op het forum, ik lees elke dag en jullie zijn een ongelofelijke steun voor mij geweest. Een houvast in een zeer woelig, maar zeer waardevol proces. Het voelt kwetsbaar om dit zo te delen, maar dat is ok.

Apeldoorn is voor mij een thuiswedstrijd. Dat kan ik natuurlijk niet aan me voorbij laten gaan. Bovendien is de plek prachtig. Dus noteer mij ook maar voor de 22e.

Goedemorgen, Na een nagenoeg slapeloze en zeer onrustige nacht schuif ik even aan voor een bakkie. Hoort er een beetje bij, die slapeloze nachten. Valt samen met de fase van mijn therapie. Rotzooi aan het opruimen, betekent ook ze onder ogen komen. En daar hoort dan in mijn geval slapeloze nachten bij. Het is niet anders; ik weet ook dat dit van voorbij gaande aard is. Heb het allemaal goed vandaag.