Kastanje

Ik heb het één en ander helder gekregen voor mezelf. Balans vinden en houden is waar het om gaat. Steeds weer, want omstandigheden kunnen de balans die er was weer verstoren. Nu nog even opslomen en dan mijn bed op zoeken. Slaap lekker.

Mijn pesthumeur is na een nacht slapen niet overgegaan, helaas. Mijn dochter is een beetje de dupe vanmijn slechte humeur, ben prikkelbaar en sjaggerijnig. Ik heb het haar proberen uit te leggen, maar blijft lastig. Zal er toch wat in moeten duiken, onderzoeken waar het mee te maken heeft. Vanavond maar eens pen en papier pakken, kijken of het schrijven me helderheid kan bieden. Ik heb al wel een idee waar het mee te maken heeft, maar als dit zo is dan ben ik er niet zo blij mee. En weet ik nog niet hoe hiermee om te gaan. maar goed dat is na mijn zelfonderzoek. Nu zo eerst maar eens eten koken: Gebakken krieltjes, sperzieboontjes en een kipsnitzel.

Veel te lezen op de draad en veel wat binnen komt. Voel me geraakt en kan niet echt de woorden vinden. Sterkte voor iedereen die het nodig heeft. Ik denk aan jullie.

Pestbui vandaag. Vooral vanavond. Geen idee waarom. Ook geen zin om hier in te duiken. Grote trigger om te gaan drinken. Gelukkig niets in huis. Wel aan het droogdrinken geweest. Eigenlijk de eerste keer dat ik dit zo heb gevoeld. Rare, confronterende gewaarwording. Nu maar naar bed. Morgen een nieuwe dag. Pestbui is dan overgewaaid, ga ik van uit. Slaap lekker.

Ga ervoor Gypsy. Of je nu lacht of huilt, maakt niet uit.

Ik ben de dag goed doorgekomen, de dag was ook niet zo hectisch dan verwacht. De dag werd afgesloten met een borrel. Dochterlief logeren, dus ik kon blijven. Flesje alcoholvrij bier gedronken. Toen begon de drank me toch flink aan te kijken. Om het mezelf niet te moeilijk te maken, ben ik na een half uurtje weggegaan. Het was goed zo. Terugkijkend vind ik zelf dat ik dit goed heb aangepakt vandaag. Waarom mezelf kwellen (want dat was het geworden) als het niet nodig is. Ik ga nu zo nog even lezen en dan lekker slapen. Slaap lekker !

Goedemorgen allen, Zo op weg naar mijn werk, koffie moet nog even wachten. Ik heb, zoals ik het kan inschatten, een lange en hectische werkdag voor de boeg. het helpt me om me hier alvast op in te stellen en daarin afspraken met mezelf te maken. Ontspanning blijven zoeken, rustig lopen, 1 taak tegelijk, korte pauzes nemen, letten op mijn adem. Kleine dingen, maar ozo belangrijk. Nu rennen, anders mis ik de bus. Heb het goed vandaag.

MijnGerrit: je slaat de spijker op zijn kop. Zo ervaar ik het ook. Mijn manier om met alles wat er op mijn pad komt om te gaan. En voor mij werkt het. Ook al is het niet altijd leuk, maar het resultaat is dat ik mijn keuzes mag maken en mijn weg bewandel. De kameleon die ik was is niet meer.

Jopie: ik blijf voor je duimen. Zo fijn om te lezen dat je blij wordt van dit huisje. Een veilig plekje voor jezelf. Blondie: kiespijn, vreselijk. Goede pijnstilling en afleiding kan helpen. Middagje IKEA kan geen kwaad natuurlijk. Kabouter: zeker mag je trots zijn op je zoon, maar vergeet je zelf ook niet. Je doet het wel allemaal, hoe moeilijk dat ook is als je het alleen moet doen. Gipsy: ik las op je eigen draad dat de opname niet doorgaat. Dat is balen zeg !! Maar je kunt zelf al wel gaan minderen, dat kan niemand anders voor je doen. Dit moet je toch zelf doen. En even weg uit je eigen omgeving kan juist ook heel goed zijn. In je eigen omgeving wordt je drankmisbruik (lijkt het wel) in stand gehouden. Ga ervoor meid !! Ik word zelf altijd heel onrustig van weersvoorspellingen. Wachten op iets dat misschien komen gaat. Gisteren ook. Ik krijg dan hele doemscenario's in mijn hoofd. Ik was met de trein onderweg, dochterlief ook. Los van elkaar. Wat als ik strand, of nog erger zij. Voor mij is het dan zaak om tegen mezelf te zeggen dat ik hier verder geen invloed op heb en dat het geen zin heeft om het ergste te denken. Les in loslaten dus.

Helemaal vergeten ☺️ om jullie een goedemorgen te wensen. Goedemorgen allemaal

Ik heb geen idee wat voor weer het is geweest hier vannacht. Voor het eerst sinds lange tijd geslapen als een blok. Van half elf tot half acht. Ongelofelijk vind ik dat. Nu waait het behoorlijk en regent het. Vandaag voor mij een dagje thuis. Dochterlief logeren, ik heb de boodschappen in huis. Gewoon even kijken wat de dag gaat brengen. Vanavond wel een afspraak. Ja, dat kan nu. Nu dochterlief er niet is. Iemand moet me daar dan wel op wijzen. Ik sta daar zelf helemaal niet bij stil, zo is mijn leven ingericht rond het schema van mijn dochter. Ik ben weer begonnen met een studie. Ik heb al jaren een droom. Steeds maar geparkeerd. Nu de stap genomen om de komende 2 jaar te onderzoeken of het een droom blijft of dat ik mijn droom werkelijkheid kan gaan maken. Betekent wel dat ik de saaie stof eerst in moet, mezelf bijspijkeren heet dat. Niet het leukste, maar ik weet waarvoor ik het doe. Dus vandaag ook maar eens studietijd gaan inplannen. Gisteren kwam ik er in mezelf achter dat ik het weer behoorlijk alleen zit te doen allemaal. Geen hulp vragen, moet van mezelf dan alles weten. Hardop zeggen dat ik het niet meer alleen hoef te doen gaf al opluchting, nu hier nog concrete stappen in ondernemen. Alhoewel, vanavond al een eerste afspraak met iemand om te praten over wat me bezighoudt. Nu eerst maar eens mijn koffie opdrinken en tegelijk bijlezen. Tot later.

Ik kom ook moeilijk op gang vandaag, maar vind het zelf ok. Dag gestart met een kwartiertje schrijven, al beginnen met een echt moment voor mezelf. Nu met een mok koffie met opgeklopte warme melk achter het glas in het zonnetje op de bank. Heerlijk. Zo maar eens de krant gaan lezen, ontbijten maken. Dochterlief ligt ook nog in bed, tv aan het kijken. Haar manier van ontspannen. Rustig weekend voor de boeg, geen plannen. Morgen maar eens een flinke herfstwandeling in het bos maken. Met of zonder dochter. Dit weekend moet ik wel wat knopen doorhakken. Op het jaarpact schreef ik het al. Ik ben in een oude valkuil gedonderd. Teveel willen, willen inhalen, en wel in één keer en wel nu. Dan zet ik mezelf dus klem en vraagt het van me om een stapje achteruit te doen en vanaf een afstandje naar mezelf kijken. Om dan een keuze te maken. Schrijven helpt me enorm hierbij. Heb het goed vandaag.

Agnieta: sterkte vandaag. Even door de zure appel heen bijten. Dooddoener misschien, maar soms is het niet anders

Jopie: wat gun ik jou je eigen plekje, je eigen huisje. Waar je je veilig voelt en wat helemaal van jou is. Daar heb je recht op !!

Gipsy: bij was de gedachte achter mijn posting niet dat je op je verjaardag flink zou gaan drinken. Mijn gevoel was en is dat je zo eerder in een beschermde omgeving bent en je nieuwe levensjaar kunt starten met een eerste stap op weg naar een ander leven. Dat gun ik je zo. En zeg nu zelf: een verjaardag waarop je je klem zuipt kan toch nooit beter zijn dan een verjaardag tijdens je opname. Wil ook nog even zeggen dat ik het zeer moedig van je vind dat je je laat opnemen. Een eerste stap, waarvan ik mag hopen dat na de Detox een intensieve behandeling volgt.

Dank voor de felicitaties. Mezelf vandaag ook maar eens trakteren. Bos bloemen of een mooi tijdschrift. 1,5 jaar al weer. Voor mij wel belangrijk om hier even bij stil te staan. En ook waakzaamheid blijft voor mij belangrijk. Enorme groei inderdaad. Nu weer de uitdaging om te kiezen tussen al de mogelijkheden die op mijn pad komen. Ik ben weer gevallen in een oude valkuil. Alles willen, inhalen en het liefste nu gelijk. Dan raak ik dus verstrikt en zet ik mezelf klem. Even weer pas op de plaats en keuzes maken. Ook ik mag kiezen.

82,7 kg. Ik kan het bezig zijn met mijn gewicht wat meer loslaten. Gelukkig wel, want ik was er dag en nacht mee bezig. Ik probeer meer mijn eigen gevoel te volgen en minder van wat goed zou zijn en wat niet. Want de één zegt dit, de ander dat. Gekmakend. Mijn eigen verstand en gevoel gebruiken dus. Hierop weer leren te vertrouwen. 0,5 kg afgevallen; dit versterkt mijn vertrouwen.

Ietje: dan vul je in voor een ander, in dit geval, voor mij. Mijn niet reageren heeft niets te maken dat ik toestem of zoiets. Ik houd me heel bewust afzijdig van dit soort dingen. Ik heb het besluit genomen om me niet meer te mengen in dit soort dingen. Heb ik jarenlang gedaan en het heeft mij bakken met energie gekost en waarvoor: uiteindelijk gebruikt worden als degene waar de frustratie op afgereageerd gaat worden. Ik heb mijn lesje geleerd. Dus ja, ik projecteer ook. Moet misschien niet. Maar voor mij is het op dit moment het beste.

Hoezo lullig, voor wie ?? Ik zou het een prachtig verjaardagskado hebben gevonden.

Jopie ❤️

Ik ga opslomen, even TV kijken. Nagenieten van mijn eigen positieve stappen van de afgelopen week. Ik heb een week vakantie waarin ik een aantal inspirerende en ontspannende activiteiten heb vastgelegd. Slapen zou toch geen probleem mogen zijn. Misschien tot later, anders alvast slaap lekker.

Ik ben boos en zeer geraakt, getwijfeld of ik het wilde benoemen. Rapilos is heel trots (en terecht) hoe ze haar trekmoment heeft aangepakt. En deelt dit met ons. Haar manier om er mee om te gaan. Echt petje af. Kwetsbaar en sterk. En dan wordt dit onderuit gehaald om dat dit niet de goede manier zou zijn. Hoezo niet ? Ieder heeft zijn eigen manier. er bestaat geen goede of slechte manier. We willen allemaal hetzelfde. De Alcohol de Baas worden. We kunnen door het delen met elkaar van elkaar leren. Dus Rapilos zou niet meer kunnen delen omdat anderen niet om kunnen gaan met haar manier ?? Ongelofelijk zeg. wie bepaald wat goed is en wat niet ? Zo dat ben ik kwijt.

Vandaag bijkomen van de lastige avond gisteren. Nog steeds met een soort van schrikreactie in mijn lijf. Pfff, Wat was ik dicht bij een uitglijder. Ja, niet gedaan omdat mijn dochter er was. Maar ik denk dat als zij er niet was, ik wel was weggegaan. Dan had ik ook niet gedronken. Ook dat is dan weer goed om te voelen. Leerzame avond dus. Jopie: fijn om je even te 'horen'. Fijne dag vandaag en sterkte gewenst voor wie het nodig heeft.