Kastanje

Goedemiddag allen, Ik heb een slow start vandaag, maak er maar een luie zondag van. Geen plannen vandaag, dochterlief nog op haar logeer adres. ik zie wel wat de dag brengt. Het weer is nog goed hier, het raam open, net of ik buiten zit. Heerlijk. Een meeting: ja, daar heb ik zin in. Walrus: van harte gefeliciteerd met je verjaardag Dribbel: probeer (hoe moeilijk ook) ook nog een klein beetje te genieten te vandaag. Veel sterkte vandaag. Blondie: veel sterkte vandaag, huil maar lekker. Zoals Huttula het al schreef: die tranen zijn van jou. Ze mogen er zijn. Heb het goed vandaag. Ik ga nog een kop koffie pakken en dan met een boek op de bank.

Blondie: hou vol. Ik ben geweest waar jij nu bent. Herbelevingen die in alle hevigheid komen, 's nachts bij het starten van de therapie. Het gaat over. Wat mij geholpen heeft is letterlijk uit bed stappen, uit de situatie. Even iets drinken. Je hoeft het nu niet meer te ondergaan. Dat was toen en niet nu. Ik wil je best meer vertellen maar dan in een PB. Laat maar weten. Ik wil er graag voor je zijn.

Na een paar dagen geworstel met een besluit vanavond de knoop doorgehakt. Ik ga niet de klus oppakken waar ik het van de week over had. Ik ben teruggekomen op mijn besluit. Het vertrouwen dat ze in mij uitspraken deed me veel. Maar het is voor mij nu niet het goede moment. Ik zet mezelf zo vast met allerlei verplichtingen, dat ik geen tijd heb voor de spontane dingen. En dat is juist waar ik zo'n behoefte aan heb. Vrijheid. Tijd alleen, voor mezelf. Ik heb mijn besluit kenbaar gemaakt in een uitgebreide mail. Na het drukken op de verzendknop voelde ik de opluchting. Het is goed zo.

Ik heb mezelf opgepakt vanmorgen, klusjes in huis gedaan. Voelt goed. Ik gedij toch het beste bij een opgeruimd huis. Ik ga zo lekker een middagje oppassen. Heerlijk met een knul van 8 maanden in de weer. Tot later. Geniet nog lekker van deze dag.

Jopie: fijn dat je onderdak hebt gevonden voor de winter. Ik vind het heel leerzaam om te lezen hoe jij jou keuzes maakt. Leeft zoals jij je leven leeft. jezelf geeft wat je nodig hebt en waar je het beste bij gedijt. Ik reageer lang niet altijd op wat je schrijft, maar weet dat ik altijd uitkijk naar jouw schrijfsels. Ze raken me en ze zetten me aan het denken. Ik ervaar je als een mooi mens.

Mooi, open en kwetsbaar gesprek tussen Agnieta en Jopie. Dank hiervoor, hier leer ik weer van.

Goedemorgen, Zoals al de hele week al een tijdje op. Even overwogen om weer terug naar bed te gaan, nadat mijn dochter de deur uit was. Toch niet gedaan, vind dat ik gewoon wat huishoudelijke klussen moet doen. Maar tegelijk geen zin in, zit mezelf in die zin een beetje in de weg. Van de week besloten om een bepaalde klus (ivm privacy kan ik ik niet in details treden) weer op te pakken. Heb er veel zin in, maar tegelijk voel ik weerstand of zoiets. Ik heb vol overtuiging ja gezegd, maar nu komen de twijfels. Er zijn hoge verwachtingen uitgesproken, dat ik kartrekker word, dat ze die potentie in mij zien. Ergens kan ik dat wel voelen, maar durf ik ook werkelijk die stap te zetten. Zo op de voorgrond treden en kan ik wel aan die verwachtingen voldoen. Het vergt ook een behoorlijke tijdsinvestering en kan ik ze dat wel geven. Maar vooral de verwachtingen de ze van mij hebben vind ik nogal heftig en beangstigend merk ik. Zij hebben meer vertrouwen in mij, dan ik in mezelf. Kortom genoeg vragen die door me heen malen en waarbij ik zelf in kringetjes blijf ronddraaien. Zo maar eens pen en papier ter hand nemen en op die manier proberen orde te brengen in de grote massa van gedachtes. Meestal helpt me dat wel. En anders toch iemand zoeken waar ik hierover kan brainstormen en die me helpt om orde te brengen. In mijn therapie heb ik wel ontdekt dat ik ergens wel het antwoord in mezelf heb. Een heel verhaal zo op de vroege morgen. Het is voor mij helpend om dit al op te schrijven, een begin van orde scheppen.

De vermoeidheid begint nu toch wel toe te slaan. Moet mezelf echt in acht gaan nemen. Eens kijken hoe ik hier vorm aan geef. Even pas op de plaats, ook dat is groei. Nu maar eerst naar bed. Ogen dicht. Slaap lekker.

Ja, weer een maandje erbij. Dank voor felicitaties. Ik ga inderdaad goed. Mijn boom wordt steeds steviger en ook voller. Sta elke dag weer versteld van mezelf. Jane: mooi stuk. Ga ik morgen in alle rust lezen. Dank voor het delen.

Goedemorgen allemaal, Elke ochtend om 6.00 uur opstaan, dat is wel even wennen hoor

Blondie: Sterkte vandaag met je afspraak bij de psych. Moedig vind ik het dat je er voor gaat

Ik ga opslomen en dan zoek ik mijn bed op. Het was een intensieve, maar mooie dag vandaag . Ik ben steeds weer blij verrast over mezelf en wat er naar buiten komt. Ik kom stapje voor stapje uit mijn schulp. De boom groeit en mijn taak is om hier goed voor te zorgen. Het voeden met wat het nodig heeft. Anders wordt het een boom zonder stevige wortels en dat is vragen om moeilijkheden. Slaap lekker.

Even nog voor Dribbel: ik heb je gelezen. Weet nu even niet wat te zeggen. Veel sterkte en huil maar lekker uit. Ik denk aan je.

Ik ga afsluiten nu. Ik ga zo een eindje wandelen. Ik ben voor mijn doen behoorlijk openhartig geweest over mijn man. Het raakt me ook. Is geen probleem hoor, maar nu even wat anders en de frisse lucht door me heen laten waaien. Wijffie: veel wijsheid, sterkte en succes met beslissen. Tot later.

Nee, op dat moment had ik niet anders gekund. Gelukkig heb ik hulp gehad ook bij de rouwverwerking en kon ik al mijn gevoelens en gedachten uiten. niets was gek. Hierdoor heb ik ook dit een plekje kunnen geven en denk ik ook terug aan de mooie herinneringen. En het lukt me om mijn dochter een positief en mooi beeld van haar vader mee te geven. Want hij was wel een hele goede vader en de narigheid die ik met hem heb gehad is van mij en daar belast ik haar absoluut niet mee. Ik gun haar zo mooie en dierbare herinneringen aan haar vader. En ja, daar zet ik mijn eigen gevoelens graag voor aan de kant.

Blijkbaar heb ik je verkeerd begrepen, Agnieta. Ik concludeerde uit jouw woorden dat jij vond dat Wijfie zo niet mocht denken. Mijn excuses. Het raakte gewoon iets in mij. Bolletje: dat klopt, ook ik heb mijn mijn nooit dood gewenst, maar wel dat de situatie zo zou veranderen dat ik me niet meer gevangen voelde. Ik kon zelf namelijk niet uit die situatie stappen. En voor mij is er wel een hele wrange uitweg gekomen.

Agnieta: waarom zou dit niet kunnen ? Jij vind dat dit niet kan. Wijfie is in ieder geval eerlijk. Het is zoals zij op dit moment haar situatie ervaart. Ik denk dat er meer mensen zijn die op deze manier in een relatie staan. Zich zo vast voelen zitten en het gevoel hebben geen kant op te kunnen. Ik zat zelf ook vast in een huwelijk met een dochter van nog geen vier waar ik geen kant op kon en ook gedroomd, gewenst heb dat mijn man er niet meer zou zijn. En ja dan overlijdt hij, pffff wat heb ik me schuldig gevoeld over de opluchting die ik toen voelde.. En ook teruggekeken of ik het anders had moeten doen bij leven, ja misschien maar op dat moment mistte ik de vermogens om het te doen.

Mooi verwoord en zo herkenbaar.

Mijn lijf voelt beurs, het 'nadeel' van het harde werken gisteren. Maar tegelijk ook een voordeel want het maant me vanzelf tot rust. Ik ben al sinds 6.00 uur op. Wasmachine draait volop. Het is hier al prachtig weer. Zo eerst maar eens boodschappen doen, daarna een stuk gaan wandelen naar een afspraak. Lekker in een rustig tempo. Mijn reis sinds het stoppen met drinken was er één met de nodige hindernissen en was absoluut niet gemakkelijk maar het is het allemaal waard geweest. Echt een ontdekkingsreis vol verrassingen die ook nog niet ten einde is. Waar het eindigt ?? Geen idee, maakt ook niet uit. de reis op zich is al mooi. Tot later. Fijne dag allemaal.

Voel me gesloopt. Mijn lijf doet echt zeer. Nu maar het geven wat het nodig heeft. Liggen en slapen. Slaap lekker.

Zeker. Ik verbaas me er weer elke keer over. Ik was nogal een verzamelaar. Nu in fases aan het opruimen.

Een dag flink aanpakken, maar dan heb ik ook wat. Laatste kamer boven leeggehaald, opgeruimd en weer ingericht. Flink puingeruimd. Extra kledingkast voor mezelf in elkaar gezet. Hoef niet meer mijn kleding uit de wasmand te plukken. Nu zit ik fysiek heel moe, maar wel met een voldaan gevoel op de bank. Ik heb het ook voor mijn doen rustig aan gedaan. Niet als een razende wervelwind, zoals anders. Op tijd mijn pauzes enz. Het was heerlijk om een dag echt voor mezelf te hebben. Dochter naar school, geen afspraken. Gewoon ik met mezelf. En geen ruzie gekregen. Topdag dus. Zo even een pizza halen. Lekker makkelijk en ik heb hem verdiend vind ik. Straks eindig ik mijn ik-dag met de nazorggroep. Dat is een mooie afsluiting. Daarna kan ik mijn de aandacht weer op mijn dochter richten.

Agnieta: woorden die in me op komen na het lezen van je verhaal over je zoon: Kwetsbaar, moedig, sterk. Fijn dat je het hier wilde delen.

Pfff, eindelijk tijd voor rust en voor mezelf. Dochterlief liep weer vast met haar huiswerk, ze komt gewoon niet uit met haar tijd. Tranen weer, niet weten wat ze moest doen. Het laten kon ze niet, het moest af. Zelfs haar uurtje dansen moest ervoor opzij. Terwijl ik vond dat ze het dansen ook zo nodig had. Voor de ontspanning. Wat ik heel sterk vind van haar is dat ze vanuit de wanhoop toch tot een eigen oplossing komt. Hoe ? Door na te denken over wat ik vraag en zeg. Mijn advies hoort ze aan, maar ze maakt daarna haar eigen weloverwogen keuze. Mooi om hier zo op terug te kijken. Maar ik merk aan mezelf dat het mij veel energie kost. En ik weet nog niet hoe ik het anders zou kunnen doen. Deze fase is ook iets tijdelijks, uiteindelijk vind ze haar eigen ritme hier wel in. Gelukkig morgen een dag voor mezelf. Ik had een 2-tal afspraken staan die zijn afgezegd. Komt me nu wel heel goed uit. Ik ga lekker in mijn huis aan de slag. De laatste kamer boven uitruimen, spullen opruimen en weer opnieuw inrichten. Ik heb geen puf meer om hier op jullie te reageren. Komt wel weer. Ik wens jullie een fijne avond en voor straks: slaap lekker. ik ga nog even TV kijken en dan naar bed.

Ik ben weer op weg naar huis. Goede werkdag gehad. Drukke week voor de boeg. Kijk maar niet te ver vooruit. Dag voor dag, anders raak ik in paniek. Klein trekmoment: zo uit het werk, ontspannen met een biertje. Uitzitten. want ik weet inmiddels dat dat ontspannen ook lukt met een kop thee. Nog niet bijgelezen. Komt later wel.