Nadia

En (sorry voor de wat oudere medeforummers) wat kunnen bejaarden toch onbeschoft doen! Duwen, tegen je aan lopen, voordringen, doodgewoon vlak voor je gaan staan, echt! Vertel mij niks over de jeugd van tegenwoordig, want die oudjes kunnen er ook wat van.

Weer thuis na bezoek aan de Bosch tentoonstelling. Heel bijzonder! 500 jaar oud en nog steeds prachtig om te zien. Wel vreselijk rotweer, waardoor een beetje rondkijken in Den Bosch er níet echt van kwam.

Ah, daar is ze. Heb je nog wat van 'm overgelaten?

Nou nou, die Jannigje...níet eens gaan vissen en toch wat aan de haak!

Getverderrie, Lars, dat beest is zo groot als een kuiken! Sterker nog het IS een kuikentje. Met een wit dopje op zijn kop!

Hehe, poeipoei, nou, dat was wat! Nog even de kamer controleren op schorpioenen en slangen en dan hop, het bedje in!

Ja klinkt mooi! Nou heet ik natuurlijk níet echt Nadia, maar daarom níet minder trots!

O ja, schoenen uit! Dan zat er nog een handeling tussen de gedachte om iets te gaan halen en ook echt gaan. Dat deed ik ook nog :-)

Hoi Zbb, 3 weken, dat is toch een mooi uitgangspunt? Je kan de trek weerstaan, dat heb je al laten zien. Toen ik net begon, leek het wel oorlog. Elke ochtend realiseerde ik me dat er tussen 16.00 en 18.00 trek zou komen. Dus begon ik dan al met mijn voorbereidingen: op het dagpact, zorgen dat er boodschappen in huis waren, iets lekkers (iets wat vies smaakt bij alcohol, drop, mint, appels, verzint het maar), een alternatief drankje. Rond 16.00 ging ik zitten, gewapend met een soepje en wachtte de vijand op. Ik speelde een spelletje op internet waar ik me op moest/kon concentreren. Dat heb ik dagen volgehouden, tot ik merkte dat het makkelijker werd en toen ben ik nog doorgegaan. Volgens mij weet jij ook heel precies wanneer en waar die trek op je ligt te loeren. Maak een plan!

Smart, waarom gooi je wat je hebt staan níet weg? Dan kan je 's avonds laat ook níet in de verleiding komen. Ik snap dat innerlijke welles/nietes gevecht heel goed, hoor! Zelf ook gedaan, inclusief 10 van de 14 droog tellen en lijstjes enz. En die bubble ken ik ook.

Gisteren wel meegelezen, maar eigenlijk te moe om iets te zeggen. Halve dag werken en verjaardag zoon hakten erin. Gisteren een 0% biertje gedronken/geprobeerd. Nah, kan daar níet enthousiast over zijn. Nou is bier ook níet mijn drankje, maar dat gaat het ook níet worden.

Ik vind je toch nogal laconiek schrijven.. je gaat de deskundigen hun werk laten doen ? Ik zou maar eens mijn mond opentrekken. Straks word je naar huis gestuurd met een doos pillen en dieetvoorschriften en verandert er weer niks.

O, wat een goed idee! Wordt wel moeilijk kiezen uit de 46 bikini's die ik nu heb.

Vlok, haal weg, joh. Je maakt nu dezelfde fout, nu heeft wie het wil dus ook een e-mailadres. Weet er verder niks van, maar vind het wel kwetsend en níet slim.

Vol...JIJ zei dat ik lief moest kijken! Nou, toen riep Abdelwahed iets van 10 keer 'habibi' en kwam die vrachtwagen. Ik denk dat habibi 'kleding' betekent.

Ronja, hoe gaat het ondertussen met jou? Langzaam een beetje in de up?

Zbb, wat jammer.. Is zo'n soort behandeling als ik heb gedaan (cognitieve gedragstherapie) níet iets voor jou? Op je werk en bij je vriendin lukt het wel, maar alleen níet, toch? Dan zitten er toch gedachten als: ik kan het níet, ik heb het nodig of zoiets? Die leer je dan ombuigen naar helpende gedachten. Ik ben er wel enthousiast over!

Ik moet af en toe aan dat 'broodje poep' van jou denken, vind ik wel een goeie als ik een foute gedachte heb.

Met Gipsy eens.

Jij lijkt mij best een aardig mens :-)

De behandeling zit er bijna op. Nog 2 gesprekken, waarvan de laatste een evaluatie is. Blijkt nu dat ik dan ook een keuze moet maken, of ik blijf bij vz en dan krijg ik dat half jaar nazorg, of ik ga naar ggz om verder te werken aan laatste stuk straatvrees. Lastig. Ik schuif het nog even voor me uit. Kijken hoe stevig ik me in mijn schoenen voel, over 3 weken. Wel heel fijn om te horen hoe enthousiast de hulpverleenster is over hoe ik het doe! Het gaat ook super!

Hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Die ene vent wilde mijn snowboots wel ruilen voor een paar kistjes, maar ja, daar schiet ik weinig mee op. Bovendien...maat 45? Wel een aardige man trouwens.

Die sokken durf ik níet, ik zweer dat ze weg probeerden te lopen.

Krijg het steeds warmer. Had me bij het inpakken ingesteld op Oostenrijk. Ik. Moet bij. De volgende stop wat luchtig. Kleding kopen.

Het gaat voorbij. Eerst denk je er elk uur aan, daarna elke dag nog, maar na een tijd denk je er nog maar af en toe aan en krijgen andere herinneringen weer meer de overhand.