Wat lief van jullie!
Iets meer over mezelf: ik heb gek genoeg eigenlijk het grootste deel van mijn leven nauwelijks iets met alcohol gehad. Ik dronk wel eens op feestjes en dan ook wel eens teveel, maar 99% van de tijd dacht ik er niet eens aan.
Dat veranderde 2,5 jaar geleden. Mijn vader stierf, terwijl mijn moeder op dat moment ook al ziek was. Mijn toenmalige vriend en ik gingen op een vervelende manier uit elkaar. Mijn moeder stierf. Ik pakte steeds vaker de wijn om me een beetje lekker te voelen. Had wel door dat dat niet klopte, probeerde er ook wat aan te doen, maar elke keer pakte ik toch weer die fles. Nu ben ik al een tijd bezig met in ieder geval te minderen, maar ook dat gaat op en neer. Frustrerend inderdaad, zoals Ietjefietje zegt.
Ik denk dat ik helemaal moet stoppen, omdat ik het niet bij 1 of 2 glazen kan houden. Die fles moet steeds helemaal leeg.
Ik heb me opgegeven voor de training, omdat ik uit wat ik hier las het idee kreeg dat er daar ook over je emoties geschreven kan worden. Bij een eerdere behandeling kon dat niet, daar werd echt heel strak alleen naar het middelengebruik gekeken. Terwijl het voor mijn gevoel zo met elkaar samenhangt.....