Monster

MG, op de site van wetenschap24.nl stond een artikel over de veranderingen van de DSM -5 classificatie van bepaalde ziekten, waaronder verslaving.

Doen, durven of de waarheid is soms eng.

Als ik even in mag breken............ Volgens mij is verslaving afgelopen jaar erkend als hersenziekte en staat het ook als zodanig in de DSM - 5. De discussie die vandaag gevoerd wordt over de vraag: Is verslaving een ziekte of afwijkend gedrag? is reeds gevoerd op universitair niveau. Sinds de DSM-IV classificatie is vervangen door de DSM-5 classificatie is verslaving als hersenziekte opgenomen. Dit is gebeurd mei 2013. Zoals homoseksualiteit wel of geen ziekte is.......... die discussie gaan we anno 2014 ook niet meer voeren, zo hoeven we niet meer te kibbelen over wat wij vinden of hoe we ons voelen bij : verslaving is een ziekte. De wetenschap zegt dat het een hersenziekte is (over 20 jaar kan het inderdaad weer anders zijn). Jongens, schiet hier maar op

Iedereen nog een prettige voortzetting, ik ga naar bed. Welterusten voor later.

Peet, wellicht heb ik beperkend geschreven. Ik wil niemand beperken want ik weet niet hoe "het werkelijk zit". Ik kan alleen vanuit mijn eigen wereldje schrijven. Jij bent goed bezig, dat zou ik geen aanmodderen willen noemen. Ik hoop niet dat ik aanvallend heb geschreven, iedereen moet vooral de methode volgen die voor hem werkt!

Kate, jij krijgt verwoordt zoals ik het ook aanvoel. Maar ik heb nog niet zoveel ervaring met erover praten met anderen.

Ja Peet, als het dan fout gaat dan is dat eigen verantwoordelijkheid. Het klinkt best grappig dat de Hogere Macht ook op dat terras zat.............. het wordt direct minder grappig als mijn geweten zegt: "Doe het nou niet!" en ik doe het tóch. Als ik met liefde naar mezelf kijk wanneer mijn geweten iets tegen me zegt dan weet ik dat ik naar mijn geweten moet luisteren. Als ik dus met Liefde naar mezelf kijk, dan "zit de Hogere Macht nou es nooit op dat terras". Dit geldt voor zoveel meer dan voor alcohol alleen. Fruitvlieg, de boeiende reis dat het echte voelen het ultieme geluk is, daar moet ik nog aan beginnen. Het vluchten voor emoties, het onderdrukken van emoties in bv werken, sporten of drinken ken ik maar al te goed. Ik weet pas sinds kort dat ik er mag zijn en dat ik al die moeite waard ben. Dat is al vast een fundament en een prachtig begin van de reis die jij zo mooi omschrijft.

MG, TROTS OP JOU!!!

MG, Kohtje heeft mij óók geraakt. Ook ik heb moeten zoeken naar een kracht (of Kracht, lees wat je wilt lezen) die mij kon helpen vechten tegen de verslaving. Iets waaraan ik mij aan over durf te geven. Want in bijna alles in het leven heb ik een ijzeren wilskracht, maar tegen verslaving legde ik het steeds af. De verslaving was sterker dan mijn ijzeren wil. Hogere Macht kan God genoemd worden, maar ik heb moeite met wat mensen van God hebben gemaakt door Het te vangen in een boek genaamd bijbel of koran. Toen ik het woord God ging vervangen door Liefde, of Kracht, toen kon ik er meer mee. Of Vrede, zoals Kate schreef. Dit klinkt zweverig. Dat zweverige gaat snel over als je mensen beter ziet worden nadat een ongeneeslijke ziekte is gediagnosticeerd (uhm, wij misschien?) of als je mensen ziet vergeven nadat hen is vreselijks is aangedaan, en hoe hun nederigheid werkelijk heel mooie mensen van ze heeft gemaakt. Die Kracht, die Liefde is niet alleen om mij heen (in groepen of in een individu) maar ook in mijzelf. Zoals Kohtje dat laatste ook beleeft. Die Liefde spreekt soms door een ingeving, soms door geweten of soms door een "toevallige ontmoeting" en ga zo maar door. Ik verkondig hier geen evangelie, in aanvulling op Kohtje probeer ik te delen wat mijn zoektocht was om te kunnen komen tot overgave. Er komt bij verslaving loslaten en overgave iets meer kijken dan een sterke wil (volgens mij dan). Wou nog ff kwijt dat ik het geweldig stoer vond van Kohtje om ins blau hinein over zijn Hogere Macht te beginnen. Helpend.

DV, je hebt goed overzicht. Het gaat verder dan alcohol alleen. Er zijn wel mensen voor wie alcoholisme een uit de hand gelopen hobby is, maar 9 weken kliniek hebben mij geleerd dat bijna iedereen op de vlucht was. Voor zijn emoties of voor zijn gebrek aan eigenwaarde of zijn machteloosheid. Bijna niemand gebruikte middelen vanwege zweetvoeten. Zodra dat onderliggende stukje problematiek aangestipt wordt, kun je zelf beslissen of je het aan wil pakken of nog dieper weg wilt stoppen. Allebei is moeilijk, allebei is naar. Ik hoop dat dát je zenuwen zijn, en niet die alcohol. Want die allesoverheersende zucht naar roes die is weg voor je er erg in hebt. Dat deel van je ziekte zal je het minste energie kosten. Wat een vooruitzicht he?

haha, die A3

Gisteravond zaten we als gezinnetje voetbal te kijken. Mijn dochter woont op kamers maar sinds het vertrouwen in mij weer terug is grijpt ze iedere "reden" aan om even langs te komen. Dus er hing al een winnaars-sfeertje in huis voorafgaand aan de aftrap. Dat is voor mij toch zo'n geweldige beloning!!

DV, het is logisch dat je wat zenuwachtig wordt. Wij zijn controle freaks avant la lettre en vanaf opname is alle controle uit handen gegeven. Dat is een mooi begin van oefenen in overgave. Slechts een begin. De overgave aan het programma is één, overgave aan de hulp en kennis van anderen is twéé. Die nederigheid, waar Kohtje het ook over had, gaat je alles geven wat je nu zoekt. En daarna kun je weer op eigen benen staan. Wat een fijn vooruitzicht!!

fijne avond samen, of welterusten.

Is alcohol-vrij worden niet een prachtdoel om mee te beginnen?

Wijfie, als meerdere mensen roepen dat je in de ontkenning zit, en je roept hard NEE, waar lijkt dat dan op?

welkom terug Rap!! Hier wordt gehakt en er vallen spaanders, maar alles komt uit goede harten.

fijne voortzetting en welterusten

haha Jane, MG gaat er deze week mee aan de slag. Het wordt een brommertje, lesje in nederigheid

Schrijf je eigen smoezenboekje. Zodra je er weer eentje in je hoofd hebt voor komende avond, zul je schrikken. Of je smoezenboekje weggooien.

dank je gerrit, truste

oke supervisie over taart: Skip locatie: Ietjefietje organisatie: ........uh mot dat nou weet je? Het verbaasde mij dat er durf voor nodig zou zijn om je te tonen; je lijkt me zo'n leuke vrouw waar ik zoveel van kan afkijken. Ieder mens heeft zoiets moois en het is prachtig als ze dat zelf ook ontdekt hebben en vervolgens daar ook voor uit komen. Maar oke, dat kan ook hier op het forum. Diversiteit is zo verfrissend en jij bent ook zó verfrissend!!

MG, joef kot meel op je dropbox-adres............over die avatar foto enzo. Maar alleen als je tijd hebt he?

hallo DV, Na een periode va zelfstandig stoppen en weer beginnen en weer stoppen en weer falen..............beland in een verslavingskliniek. Strak regime. Geen internet, geen radio, beperkt tv, kamer delen met meerdere mensen en alles wat werd aangeboden was verplicht. Maaltijden, therapieën van yoga en cardio tot lezingen en meetings. Alleen wc-gang mocht alleen. Dit is het uiterlijk. Het was helemaal niet moeilijk. Er was volledige abstinentie bij iedereen. Ieder boek, iedere activiteit stond in het teken van opsporen van verslavingsgedrag. Niet de alcohol was het gespreksonderwerp; onmatigheid en vluchtgedrag was het gespreksonderwerp. Ik werd gedwongen naar mijzelf en naar mijn diepere angsten, boosheid en weerstand te kijken. Ik werd gedwongen naar mijn fouten en mijn karaktertrekjes te kijken. Eenmaal uit de kliniek was de knop ZO VOLLEDIG OM dat ik mij niet kon voorstellen dat alcohol ooit een probleem voor me was geweest. Ik ben verslaafd. Ik ben onmatig. Ik weet van geen ophouden. In niets. Ik kan mij niet meer voorstellen dat ik ooit nog alcohol zal gebruiken. Ik kan mij niet voorstellen dat ik een terugval zal riskeren. Het kán, ik ben niet beter dan een ander. Maar ik weet nu geen reden om het ter discussie te stellen. Ik ken mijn smoezenboek. Als ik terugval dan zal dat geen donderslag bij heldere hemel zijn. Dan zijn er voortekenen geweest die ik genegeerd heb. Dit soort dingen leer je in een verslavingskliniek en iedereen die worstelt die gun ik dit. Velen suggereren dat het hard werken is. Ik heb alles en méér gedaan dan er gevraagd werd, maar toch heb ik het niet als hard werken ervaren. Eerlijk worden, open worden en dagelijks bereid zijn om te veranderen en te accepteren dat MIJN methode niet werkte, oftewel overgave, heeft al het werk gedaan. Eerlijk worden naar anderen en naar jezelf over werkelijk alles is heel wat. Daar doe je de hele periode in de kliniek over. Na de kliniek begon ik pas met grenzen stellen, ware zelfacceptatie en opruimen van puin uit de jeugd. Alcohol was toen al vér uit beeld. Het is overgave en dat is spannend. Ook leerzaam en voor ons levensreddend. Ik gun het je!!

Weekpact 23-06-2014 Hanneke MijnGerrit Blondie Fruitvliegje Jane Bol ProudMary Paddy Monster PM en Paddy, welkom!