Monster

Dat zou ik nou nooit durven, koken voor vreemden. Wat ik maak is óf lekker maar ziet er gewoontjes uit, óf ziet er niet uit óf had ook lekker kunnen zijn gezien het uiterlijk.

ow, dat is hetzelfde eigenlijk

Ietje wat heb je nodig: er over ophouden of wat oppervlakkig babbelen?

Ietje goed van jou om het direct te schrijven. Zo veel mensen houden van jou, ook op dit forum, nu jij zelf nog.

"Een schilderij vraagt vaak om meerdere kleuren en nuances. Een team heeft verschillende soorten spelers nodig, een groep mensen die samenwerkt ook. Ons forum ook." Dank je wel MijnGerrit. Samen vormen we het hele palet.

Lotus, dank je wel. Ik heb nu kippevel (in deze kamer is het 26 graden C). Wil je me een linkje van jouw posting sturen als je merkt dat Monster weer een monster wordt?

5 jaar geleden schreef iemand waarom zij dronk. Om dit draadje nieuw leven in te blazen my 2 cents. Er is geopperd om geen levensverhalen te schrijven, die vertroebelen alleen maar en daar sta ik achter. Maar ze zijn er wel. Enfin. Het is ongelofelijk hoeveel boosheid en/of eenzaamheid bezit kon nemen van mij. Maar dat mocht niet van mij. Ik was de vlotte, werklustige en zelfstandige meid die zich niet op de kop liet zitten. Ik wilde de baas worden van mijn eigen leven. (hm, dat is errug goed gelukt maar niet heus) Mijn lat lag véél te hoog, ik werd mijn eigen dictator. "Grace Jones" noem ik dat deel in mij; hard en onvermurwbaar met een zweep in de hand. Mijn kleine ik werd door mijzelf nog kleiner gemaakt en bestraft voor alles wat zij niet aan kwaliteiten in huis heeft en bestraft voor alles wat zij wel fout of onhandig weet te doen. Oordelen over mijzelf (en daarna ook over anderen helaas), niet te zuinig. En daar kreeg ik genoeg van. Ik wilde vrijaf van mijn eigen regime. Even niets hoeven van mezelf. Even geen veroordeling. Even ontspannen. De rest hoef ik vast niet in te vullen. Waar komt nou die veroordeling van mijzelf vandaan? Ik ben niet zo goed afgeleverd. Ik zal het es met God over hebben, want Hij heeft een paar steken laten vallen. Ik wil socialer zijn want dat moet ik van mezelf zijn. Ik wil optimistischer / positiever zijn want dat moet ik van mezelf zijn. Ik Ik Ik ... Ik Need I say more? Goddank ben ik gemaakt zoals ik ben. Van mij was er nog geen. Ik ben goed zoals ik gemaakt ben, de denkfouten die ik zelf ging maken zullen wel aan het licht komen en daar kan ik dan iets mee doen. Mijn gedrag is soms fout, ik ben niet fout. Ik? Wij! Ik ben maar een klein onderdeel van het geheel. Wijsheid is weten dat ik niets ben. Liefde is weten dat ik alles ben. Lao Tsu

Lotus, dank je wel. Ook ik ben niet echt bezig met: vinden anderen me goed genoeg.............Ik vind mezelf nét niet af. Nét niet heel, nét niet volledig. Een stukje leegte, een beetje zoeken, vage onrust en een zwak moment::::VERSLAVING krijgt een fijne voedingsbodem. Daarom denk ik dat wij op dit draadje niet off-topic bezig zijn.

Fruit, hier denk ik wat anders over, help me als ik een denkfout maak: Tegenover verslaving ben ik machteloos ja, want het is ondanks mijn ijzeren wilskracht sterker dan ik ben. Dus vraag ik hulp aan mensen, instanties, een forum, wat dan ook. Dat is slim, maar daar is openheid voor nodig. En eerlijkheid. Dat is de nederigheid voor mij. Ik probeer inderdaad risico's te vermijden / pareren maar echt onder controle krijg ik het leven niet natuurlijk. Alleen al emoties die opkomen als kak zijn niet te voorkomen. Ik heb tegen verslaving niks te vertellen, maar tegen de eerste zeg ik wel degelijk: "Nee, dit gesprek ga ik niet nog es voeren met mij. Het is NEE. Welke letter in dit woord snap je nou niet?" Daarmee pak ik niet mijn verslaving aan , alleen maar een stukje gedrag, en dát stukje probeer ik inderdaad onder controle te krijgen in alle nederigheid. Want ik ben niet trots dat ik dit gesprek al wéér wou gaan voeren.

2 jaar later lees ik deze draad............. de discussie laat ik buiten beschouwing, de schrijvers staan wellicht anders in het leven nu. Het topic is heel belangrijk voor mij geweest, retrospectief; toen ik net gestopt was was ik bloedfanatiek omtrent alcohol. Ik had ontdekt dat ik verslaafd was en nu ik eindelijk echt helemaal een stopper was en geen minderaar meer , en ik besefte dat dit veel makkelijker was, wilde ik dit inzicht delen. Maar dat gaat niet op een forum met mensen met diverse einddoelen. Als iemand een stopper wilde zijn maar toch steeds uitglijders had, was ik onvermurwbaar maar ook machteloos. Ik vond het getuigen van een gebrek aan visie of een gebrek aan tijdig hulp vragen.............. in ieder geval een gebrek aan inzicht. Maar dat durfde ik niet te schrijven, morgen kon ik mezelf tegenkomen. Wat moest ik nog veel leren. Dat moet ik nog steeds maar nu denk ik toch wel anders; het gevecht tegen alcohol is behalve het gevecht tegen alcohol óók een gevecht tegen mijzelf. Ik moet vluchtgedrag opgeven en de oorzaak van het vluchten juist opzoeken. Als ik dit deel van mijn alcoholisme oppak en therapie volg enz. dan heeft een uitglijder opeens veel minder te maken met gebrek aan inzicht en zo. Het is geen onwil, het is een domme fout. Het gedrag moet ik afkeuren, mij moet ik niet afkeuren. En hij die zonder zonde is werpe de eerste steen................. Ik haat het te lezen als iemand een uitglijder heeft, de zoveelste. Maar ik ga niet hard reageren want, dit schreven al veel forummers, die persoon heeft van zichzelf of van zijn omgeving misschien al heel veel op zijn flikker gehad. Ik moet niet denken dat ikzelf één haar beter ben, als wij een wedstrijdje fouten maken doen dan win ik zeker weten. Mild reageren past niet bij mij ; zachte heelmeesters en stinkende wonden en zo.... Dus weet ik nooit zo goed hoe ik moet reageren. Als iemand het hier schrijft vind ik dat vóór alles zo eerlijk, zo open dat ik me klein voel. En daarbij heb ik al vaak gelezen dat mensen heel veel en heel snel leerden van juist die terugval. Ik zou ook zo graag snel veel leren. Ik zou ook zo graag oprecht een steun willen zijn, maar ik weet niet goed wat de juiste toon is. Ik weet alleen maar dat ik geen haar beter ben, en op het forum wat klungelig, wat onhandig soms.

Om een terugval te voorkomen heb ik een smoezenboekje voor mijzelf gemaakt. Welke ik dan door zou lezen als ik ging twijfelen. Bij sommigen kan het vieren van iets een trigger zijn, bij mij is dat zelfmedelijden of boosheid. Het is een mooi boekje, maar ongebruikt. Ik ken nl de smoezen uit mijn hoofd. Belangrijker is voor mij het voortraject in de gaten te houden; mijn wereldje wordt kleiner, het is meer IK ipv WIJ en onvrede en ontevredenheid nemen langzaam toe. De eerlijkheid en openheid nemen langzaam af. Ongeduld neemt toe, net als irritatie en boosheid. Ik ga mijzelf steeds meer goedpraten en steeds meer egoïstisch gedrag rechtvaardigen. Dit gaat bij mij zo langzaam dat ik het laat door heb. Maar al wel steeds eerder!! Ik weet niet of dit allemaal met alcohol te maken heeft, maar ik denk eigenlijk van wel. Ik heb nog geen terugval of uitglijder op alcohol gehad, maar wel op sporten, werken, snoepen. Ik ben dan ook absoluut niet trots op mijzelf. Ik probeer mijn manier van voortekenen bloedserieus nemen te continueren tot ik veilig wat meer ontspannen met mijn alcoholisme om kan gaan. Eerlijk gezegd denk ik nu nog dat dit nooit komt; ik denk dat ik tot mijn dood alert zal moeten zijn op de voortekenen, totdat ik met het egocentrische deel van het fenomeen verslaving afgerekend heb.

verlenging , ik hou niet van verlenging als iedereen morgen moet werken truste voor later

Ella, steeds valt me weer op hoe jij emphatisch reageert op anderen. Steunend en verfrissend tegelijk. Het is fijn om jou te lezen. Wou ik effe kwijt. Zet 'm op. We zijn blij met jou.

ik hou niet van 0 - 0

ik ga voetbal kijken, latersssss

Ja ietje, dit antwoord gaf je inderdaad gisteren al, ik had niet goed begrepen dat die boze mail van je man toen al was aangekomen. Het overvraagd voelen is iets waar jij mee aan de slag moet; zij mag net zo manipulerend of egocentrisch zijn als zij zelf wil en daar kan jij dan met verbazing naar kijken. Niet te geloven ze blijft maar vragen zeg!! Jij hoeft alleen maar te leren NEE te zeggen, erg ben ik he? Jij geeft haar geld voor nieuwe banden en ze regelt het maar voor je, is dat een mooie tussenoplossing?

Oftewel; je zet de schoenen klaar maarrrrrrrrrrrrr................. Je bent net zo min klaar met die fietsen als ik toch? Heb je nog iets gezegd daarover, na de mail van je man?

ietje!!!! De les in grenzen is nog niet afgelopen merk ik. Wel, de cursus in teleurstellingen gaat morgen niet door.

Ik raak steeds verder van de wijsheid om het verschil te weten af. Gisteren vond ik nog dat die vriendin wel 2 nieuwe banden mocht kopen. Om van mijn rotgevoel af te zijn. Nog steeds denk ik: het zijn maar banden............ maar het zijn wél overschreden grenzen. Ik kies er zelf voor om mij rot of beledigd te voelen, maar welke kritiek geef ik nu? Hoe neem ik mijzelf nu serieus?

Oftewel ik zoek de wijsheid om tussen die 2 het verschil te maken: accepteren of de moed om niet te zitten kniezen doch grenzen te bewaken / aan te geven.

Kohtje, dank je wel voor je openheid. Jij verzorgt voor mij lessen in nederigheid en in het leven sowieso die maken dat ik wil groeien in herstel. Wil je mij verbeteren als ik een denkfout maak? : Het leven is niet in mijn hand, niet maakbaar en ik kan het niet manipuleren naar mijn hand. Zodra mijn vriendin mijn eigendommen verbouwt die ik aan haar uitleen dan doet alles wat ik gevraagd of ongevraagd voor haar verder nog deed, even niet ter zake. Maar zij heeft mijn grenzen toch wel geschonden. Nu zal ik in de nederige modus haar domheid vergeven, maar tegelijkertijd voor mijzelf opkomen en haar vragen mijn eigendommen te herstellen. Zij hoeft geen schaamte te dragen maar mag wel haar schuld dragen. Ik hoef mijzelf niet te verloochenen en ik hoef geen toneel naar haar te spelen. Zij krijgt de kans om sorry te zeggen en ik krijg de kans om toe te geven dat ikzelf ook wel vaak genoeg fouten maak. Daarna zand erover en samen weer verder. Kohtje, zoiets?

Een les in grenzen dus. Vertel je je vriendin morgen wel dat je last hebt van hun houding? En dat ze, omdat ze geen geld hebben geen verbouwing op jullie andere spullen uit hoeven voeren? En dat de kinderboerderij gratis entree heeft? Succes met deze les Ietje. Je hoort het, we staan hoe dan ook aan jouw kant. Welterusten voor later allen.

tot later, ik ga voetbal kijken.

herstel, haar argumenten zijn vaag.

Is dit nou een les in nederigheid of een les in eerlijkheid? Ik kan je geen raad geven, dat hoeft ook niet, maar haar motieven zijn vaag. Als ik zoiets flik bij mijn beste vriendin dan heb ik een discussie aan mijn broek die ik niet ga winnen, dat is zeker.