Monster

truste Kruidje.

Vanmiddag was mijn dochter op bezoek. Zij heeft wat ik had (behalve het mooie van een jonge huid haha) nl. Ik Ben Niet Goed Genoeg. We bespraken dat iedereen áf is, nog vóórdat je gaat afvallen of sporten, en vóórafgaand aan iedere prestatie. Dat iemand met syndroom van Down perfect is en dat zij dat ook is en dat ik dat ook ben. Ook mijn baas................... en ook haar "rotcollega". Laat niet onverlet dat we beiden even die genoemde medemens na gingen doen om het weer luchtig te maken. We hadden buikpijn van het lachen. Toen mijn dochter weg was barstte ik uit mijn voegen van geluk. Samen echt lachen hadden we 2 jaar geleden niet voor mogelijk gehouden, en wat snakten we allebei naar een tweede kans. Hopelijk wen ik hier nooit aan en zal ik dit soort momenten blijven koesteren als cadeautjes. Omdat wij nu, áls we contact hebben, weer écht contact hebben, denk ik dat verslaving een familieziekte is en dat familieleden ook een strijd voeren.

Ietje, met jou laatste deel ben ik het niet helemaal eens. Het is óók zijn strijd. Want jij gaat veranderen dus (groepsdynamica) het hele systeem van je gezin verandert. Jullie relatie verandert. Ieder mens lijdt enigszins aan neofobie dus hij krijgt óók een stroeve periode. Maar door eerlijk te praten lukt dat.

Ietje sorry als ik betuttelend over kom. Ik wil zo graag dat het goed met je gaat.

Ietje, is jouw man wel gewend aan het feit dat jij iets eng vindt? Of dat jij steun nodig hebt? Het heeft er de schijn van dat hij aanvoelt dat jij een signaal gaf dat je niet alles kunt, terwijl hij altijd op jou heeft kunnen leunen. En dat hij jou dwingt in je rol als moeke, dat jij hem de aai over de bol wel zal geven en dat alles weer wordt als vanouds. Ik vul dit allemaal in hoor. Maar wat ik niet invul: Nee, het wordt voorlopig niet meer als vanouds. Jij gaat heel veel steun nodig hebben, en vanaf nu ga je dat leren vragen. Niet kniezen in een hoekje omdat je die steun niet gevraagd hebt en dus ook niet krijgt. Zeg wat je nodig hebt, ook tegen hem. Je weet nou onderhand wat het je oplevert als je niet zegt wat je nodig hebt. Succes en weet dat dit forum je helpt dragen.

Wimmelt en Ietjefietje, trots op jullie

Ja Kruidje. De zweep is meer vertrouwd dan een eerlijk gesprek; jezelf naar beneden halen is zoveel makkelijker dan de rug recht houden. Maar precies zoals jij schrijft, het is te leren.

Jopie ik begrijp je niet.

Eigenwaarde maakt het verschil denk ik, hoe je na een uitglijder naar jezelf kijkt. Ik heb sinds ik gestopt ben geen uitglijder gehad, maar wel degelijk verslavingsgedrag vertoond, wat ik zie als even "erg". Dan verloor ik me in werken of sporten in een absurde manier. Nu kan ik daar heel wat liefdevoller naar kijken dan een half jaar of jaar geleden. En met opgeheven hoofd inderdaad proberen de volgende keer wat meer te doseren. Zonder direct te oordelen, want daar gaat het immers om.

2 dagen geleden heb ik alles opgeschreven wat ik aan niemand durf te vertellen, en waar ik eigenlijk niet meer aan wil denken. (Ik merkte dat ik graag wil vluchten en nu ik geen drank meer heb was ik vaak zoekende.) Ik heb er 4 uur over gedaan en ik vond het niet leuk om te doen maar het leek me nodig. Toen ging ik het "met de handen op mijn rug" overnieuw lezen (ik wilde het ongecensureerd houden) en wat schrok ik!! Ik weet nog niet of het gaat helpen; ik weet alleen nog dat ik die nacht mijn bed niet gezien heb. Ik wilde huilen want dat leek mij helpend. Maar ik zat te veel in mijn hoofd en genezen gebeurt 30 cm lager. Dus gebeurde er niets. Gemiste kans? Ik hoop het niet. Ik ben mij bewust van het feit dat de Therapie Traumaverwerking mij kennelijk te langzaam gaat. Maar dit draadje gaat over PTSS en niet over Ongeduld.

Er zei es iemand tegen mij dat verslaving helemaal valt of staat met "grenzen". Ik weet niet of dat waar is, maar ik moet daar nu wel aan denken.

nou, achter de muziek an dan maar............ fijne avond nog en welterusten voor straks

Jen is belangrijk maar Ietje is ook belangrijk. Je zegt gewoon dat ze níet kan noteren waar het over gaat. Punt. Zo heb ik het gedaan toen en dat werd gepikt.

Acanthus, alsof het nooit heeft bestaan, teveel drinken. Net zoiets als vage herinneringen aan een droom. Dat herken ik zóoooooooooooo erg. Als het raar is dan zijn we beiden raar. Misschien is het verdringing, misschien is dit het zelfreinigend vermogen van het geheugen. Het zal het eerste wel zijn.

haha, ik ga saai reflecteren onder de douche en dan uitgebalanceerd pitten. Welterusten voor later allen

Dit is niet leven in een kramp, dit is zelfreflectie in de chronische vorm

Mateloosheid................had ik verteld dat ik een korte broek zou kopen en met 3 thuiskwam? Dat ik die hebzucht verfoeide en er 1 terug heb gebracht? En toen dacht: mwoah, dan kan ik mooi die ...............kopen ZUCHT ..............Hebzucht? Mateloosheid? Oude fouten komen steeds terug totdat je er last van krijgt. Maar ook wel weer grappig; als ik niet verslaafd was zou ik geen eens létten op mijn gedrag en nu doe ik beter mijn best om te doen wat goed is ipv wat mij fijn lijkt. Voor beide is wat te zeggen.

Foei ietje, die komkommer heeft anders wel 39 cent gekost. En als ik zeg dat fietsen goed voor je is dan pak jij dus gewoon die fiets. Ook al zitten daar geen banden meer onder. Zucht. Jij hebt écht geen hart!

Foei ietje! Het is inderdaad onmogelijk afspreken met jou. Ik wil jou zien, maar wel op mijn tijd en dat lukt telkens niet. Je moet begrijpen dat ik het daar heel moeilijk mee heb. Heb jij geen hart? .. ... Maar aangezien jij toch wel ja zegt .........................

fijne avond nog, droog naar bed

Appeltje wat geweldig nieuws!! Wat is het fijn om jouw draadje terug te lezen, en wat super dat het goed komt in je baan. Ik ben heel blij voor je.

Zorghotel is inderdaad niet goedkoop.

WEEKPACT 21-7-2014. Bol. Blondie Jane Monster En dat is 4

Is dat een zorghotel? Zo noemen ze dat waar mijn moeder 2 weken heeft gewoond toen er wij er niet waren om haar te verzorgen....

Appeltje wat vreselijk fijn om je update te lezen. Ik wou je al bijna als vermist opgeven . MG stelt mijn vraag; Je ging je baan 3 maand een kans geven. Kan je nieuwe baan de toets naar tevredenheid doorstaan of blijft het vreselijk niet leuk?