Monster

Ondertussen ontstond een weekendpact! Of zoiets.... 3dagenpact Wimmelt Monster

Bolletje, je hebt gelijk. Idd ging ma leunen en voelde dat als "iets terug doen". Dus ben ik gaan afbouwen naar 's ochtends vier keer per week twee uur; koken en stofzuigen of een was draaien. En 's avonds een uurtje; afwassen en medicatie checken. We zijn immers met vijf kinderen, dus iemand anders mag ook wat doen én ma zelf mag ook kijken wat ze al weer kan. Ik laat haar niet in de steek, zij weet dat ikzelf een gezin heb en een baan. Zolang ze niet dementeert kan ze dat allemaal bedenken. Ik hou van haar en het is voor beiden een zoektocht in wat goed is en wat te veel is.

Bolletje, daar zeg je iets raaks. Ik verzorg tussen de bedrijven door mijn moeder sinds zij na een nieuwe heup prompt ischias kreeg met klapvoet. Nu, 6 weken later kan ze wel weer wat lopen, ze heeft eindelijk goede pijnmedicatie en heeft een rollator. Maar ze heeft me steeds harder nodig terwijl ze steeds meer kan! Ze weet bv niet wat ze wil eten en ze weet niet wat er in huis is. "Verras me maar" zegt ze. "Nee mam. U bent aan de heup geopereerd, niet aan uw hersenen! Ik wil doen wat nodig is, en er zijn, maar ik wil niet de regie in handen." Au. Maar dit was nodig om haar uit de patiënten-rol te laten stappen vond ik.

MG wat een mooi bloembed zeg!! Ik schrijf een beetje laat merk ik. Als dank wil ik wat delen. Toen het eindelijk lukte om niet meer te drinken; niet minderen maar geheel niet meer drinken, toen was dat veel makkelijker dan ik had gedacht. Ik lette heel erg op dat er geen stress factoren mij in gevaar zouden kunnen brengen. Ik nam zoveel mogelijk rust. Maar toen kwam de reden waarom ik was weggerend, het inzicht en de schade en de schuld en de schaamte. De schuld en schaamte was nog wel te doen. Stress factoren laten zich niet sturen dus ik moest leren hulp vragen. Inzicht in de reden was niet grappig om aan te pakken. Het vele denken ontnam mij veel energie en ik ging zoveel relativeren dat ik er filosofisch van werd. Dat is niet erg ware het niet dat het plezier wat ik gehoopt had terug te krijgen in het leven wat langer op zich liet wachten dan ik gehoopt had. Inmiddels kan ik alleen maar heel dankbaar zijn. Mijn leven is heel erg veranderd doordat ik niet meer drink. Ik heb wat lessen in nederigheid gehad en er zullen vast nog vele volgen. Ik zoek niet meer naar het plezier, gewoon leven, samenleven en er zijn in de samenleving is mij genoeg. Het gewone levert meer verrassingen dan ik had kunnen hopen en genieten van kleine dingen was een leerproces dat wellicht nooit af is. De ene keer vroeg ik mij af of het leven al die moeite wel waard was, en de andere keer vroeg ik me af of IK al die moeite wel waard was. In het begin wilde ik zo graag GEHOORD worden. Dat werd gevolgd door de wens dat ik wilde HOREN. Horen wat anderen nodig hebben. Dit lijkt me een gezonde zoektocht en ik ben benieuwd wat hierna weer volgt. Stoppen met drinken heeft mijn leven niet gemakkelijker gemaakt. Daarvoor is mijn zoektocht te intensief. Het is wel alle moeite waard. Het zal denk ik mijn grootste uitdaging zijn. Een universitaire studie kan iedere sufferd met discipline voltooien, maar wat wij hier met z'n allen proberen is goud!! Het enige verschil met topsport is het feit dat we het niet alleen hoeven doen, dat we alle hulp mogen krijgen die we nodig hebben. Praten, bellen, schrijven helpt altijd. En dus grijp ik bij dezen de kans om iedereen te danken voor al die keren dat ik gehoord werd, en gelezen en dat er reactie kwam. Nooit afwijzing. Dank jullie wel.

goeie morgen! Dagpact: Blondie6173 Monster Wijfie, super!!

Onrust kan zovéél zijn he? Ren je ergens voor weg of ben je juist bang dat er iets komt wat je niet wilt of is het nog stomweg trek................. Moet je nog van alles van jezelf of ben je ontevreden; wat denk je Sowhat?

Wat een leerzaam en herkenbaar draadje is dit aan het worden zeg. Dank voor je eerlijkheid! Heel veel succes NG.

A3 wat mooi geschreven!!! Hier word ik nou stil van. Je bent het bewijs, een voorbeeld dat het kán; het leven terug. Een makkelijk recept voor moeilijke mensen. Dank je wel.

Ik meld me ook droog af. Fijne avond nog. Picassa ga ik nu niet onderzoeken; lijkt me tijdrovend nu ik vroeg naar bed wil. Latersssssss

Jane, je bent vreselijk

Zeg es Lotus, wat is Picassa? Op het meetingdraadje heb ik voorgesteld een kerstkaart bij ons te dragen. Wat vind je dáárvan?

een kaart bij me dragen........... kan ook. Ik stel voor een kerstkaart. Dat met Picassa daar weet ik niks van. Kerstkaart heeft iedereen en zijn herkenbaar zat.

Alweer een uur geleden dat hier gepost werd............... Qua herkenbaarheid stel ik voor om naar MG te luisteren: allemaal een helm bij je hebben lijkt me goed. ( )

"En ga dan twijfelen aan mezelf, mijn wil, mijn kracht en ga zo maar door. Kennelijk ben ik dan toch niet gemotiveerd genoeg? Anders dronk ik niet steeds weer." Dribbeltje, ik denk dat het jou niet aan wilskracht ontbreekt en niet aan motivatie. Je vergeet alleen de kracht waartegen je vecht. Verslaving is sterker dan een IJZEREN wilskracht van één persoon. Je kunt dit niet alleen.

tja, als mijn slachtoffer gaat pitten, dan ga ik ook maar. Fijne avond nog allemaal!!

Je bent eerlijk geweest! Dat is heel belangrijk en dat heb je zelf ingezien. Hulde!! Al 2 dingen gingen goed. Sinas..............3 dingen deed je goed. Behoefte aan een stalker? (alleen voor nu he, ik blijf niet bezig)

Hou daar es mee op met die hekel!!! Wel heel goed dat je het deelt hoor. Jezelf liefhebben is niet een gevoel dat aan komt waaien; liefhebben is een WERKWOORD. Een mooi begin is: niet meer slecht over jezelf praten. Daarna: zoeken (actief, werkwoord) naar wat je wél goed doet. Enz. Je weet dit vast allemaal al, en nu ga je het ook gewoon maar es doen. Als Maxi afgezeken moet worden kun je dat aan ons over laten. Je hoeft niet alles zelf te doen

Ja, een mooi resultaat en ik kan verder. Maxi, dit is dus verslaving. En dit hebben wij allemaal gekend of kennen we nog. Je bent niet alleen, je bent niet slecht of slap. Je bent een slaaf. Net als wij zijn of waren. Welkom aan boord. Ai. je bent al weg zie ik...

Ja, een vlucht. Hoe vaak ik niet bij de Senseo stond en dacht: "Wat zoek ik toch? Wat wil ik toch? Waar ren ik voor weg? Vanwaar die onrust? Waarom ren ik maar steeds door? Wat wil ik niet voelen? Wat bracht mij tot verslaving? Waarom wil ik altijd weten waar ik aan toe ben?" enz enz Na veel puzzelen denk ik dat ik nu dicht bij de kern van die onrust ben gekomen. Zucht. Dit wilde ik niet; ik wilde van de drank af en dan klaar. Maar klaar is niet klaar, maarrrrrrrrrrrrrrrrr ik kan weer verder. Ik kan weer veel twijfels uitsluiten; ik word niet gek, ik mag afrekenen met de zorgen van de kleine meid en dan weer verder groeien. Zo zie ik het maar, dan werk ik aan mezelf zonder veroordelend te zijn. Komt nog wat bij kijken he, een paar biertjes? ( )

Drank daar heb ik het niet moeilijk meer mee met uitzondering van af en toe trek. Maar ik heb geleerd om een plan B te hebben, om altijd een telefoonnummer te hebben voor onvoorziene omstandigheden enz. Dus Nancy, 2 was aan de beurt. Jen, ik ben er uit ja. Ik ben jarenlang gevlucht , in onrust en zoekende, in werk en sporten en daarna drinken. Ik zocht veiligheid die er in mijn kindertijd niet was. Toen was ik elke dag op mijn hoede en als volwassene, toen het niet meer nodig was bleef ik dat. In dat werken en sporten werd ik mijn eigen slavendrijver en na jaren kreeg ik daar wel es genoeg van. Ik wilde wel es pauze van mijn eigen regime. Dat vond ik in drank; even rust, even pauze. Het klinkt nu melodramatisch en theatraal maar kort gezegd zocht ik al die jaren geborgenheid en veiligheid. Klinkt dit logisch?

Maxi, je doet je best! Je bent geen loser, zeg dit niet meer over jezelf!!!

Mijn twijfels over het feit dat verslaving zoveel dieper zit dan het glas op zich. Dat de één moet dealen met angsten, de ander met verdriet en een derde met een gevoel van onveiligheid en een vierde met boosheid. En dat ik dus nog steeds moet afrekenen met mijn deel zoals ieder van ons niet ging drinken vanwege luidruchtige buren. Gelukkig zijn er mensen die niet zeggen: moeilijk he? Niet drinken? Flikker toch op, niet drinken is één maar de reden van drinken vinden en bestrijden is twee.

Vandaag gesproken over mijn twijfels en omdat ik mij gehoord voelde luchtte dat op. Dus Jen, dánk je; ja goede dag.

Ja Jen, als je weg bent praten ze hier over de stomste dingen zo zie je maar. De dagdraad kan niet meer zonder jou.

Wiki zegt: autocoureur die niet meer is, voor wie het boeit en meelas.