Monster

Nou komen we ergens. MG schreef het al; dat IK dat nou niet op kan lossen............ Mijn man heeft zo vaak gezegd:"Jij? Jij kunt ALLES." not

Samen is een sleutelwoord nu, denk ik.

Hulp vragen is niet alleen een cursus volgen, hulp vragen aan je man is open zijn over je zwakte. Open zijn over het feit dat je al weer dagenlang zit te broeden. Open zijn dat je de roes wilt hebben. Dan hoef je je ook niet af te vragen waarom nou weer, je doet het dan sámen en niet meer alleen.

Het enge is , omdat ik getrouwd ben, hoeveel elastiek heeft een relatie. Hoeveel leugens, stiekemheid, stilte, toneelspel kan een partner áán? Nog steeds vraag ik hem regelmatig de zin af te maken: "Nee, meid. Want ik wil...................." ik zie de bui al weer hangen Fruit , ga jij zeggen dat ik toch onderhand moet weten wat de man wil..............

Da's geen stoppen, da's zinloos geweld

Al mijn stoppogingen in mijn eentje, jee wat een gevecht. En ik ben geen watje. Hoe veel deed ik er voor, en de schaamte dat het wéér fout was gegaan..........Hoeveel heb ik gevloekt en hoe verbitterd was ik en ik werd steeds stiller, ik beloofde maar niks meer want stel dat het wéér................en omdat het stoppen steeds stiekemer werd, niemand mocht weten hoeveel moeite het kostte want ik kon ALLES..............en het drinken weer stiekem want ik had gefaald...................leuk leventje hoor, ontspannen drankje erbij , pffff

Zolang het zoeken naar een reden nog over de alcohol gaat ben je sowieso nog niet klaar met diezelfde alcohol denk ik.

Ja Fruitvlieg, daar schrijf je iets belangrijks. Ik was hier een ster in.

we komen bij jullie wonen als jij zo doorgaat

Ik geef je geen les he!! Als wij wedstrijdje doen fouten maken dan win ik zeker weten!!! Maar je gaf aan moe te zijn, en iedereen begreep dat. Boosheid zou logisch zijn geweest, maar jij was mild. Hoe knap. Maar je stond wel alleen daarin. Dit zijn voortekenen en dat kan je in die cursus bv leren. Daarom kreeg je van MG die tip. (denk ik, dat is invullen)

Prachtig!!

het hele HALT kwam voorbij!! Zegt je dat wat?

Ietje, je zei dat het verder zo goed ging........................... Ik hou van jou zoals ik je hier ken, maar ik hou m'n hart vast. Je vriendin walst over je heen, overvraagt, je man zegt aan je vriendin waar het op staat en jij blijft branden blussen en wordt steeds meer moe.............

MijnGerrit ik houd van heet eten. Dan ziet het er gewoontjes uit (daar houdt mijn man van) maar dan komen er tóch klachten. (da's toch gek? ) gas te ver open is wel gebeurd ...........dat ik op het forum zat en in de keuken een blauwe mistbank hing ahum, dit vlees hadden we misschien kunnen éten

hahaha

Dat zou ik nou nooit durven, koken voor vreemden. Wat ik maak is óf lekker maar ziet er gewoontjes uit, óf ziet er niet uit óf had ook lekker kunnen zijn gezien het uiterlijk.

ow, dat is hetzelfde eigenlijk

Ietje wat heb je nodig: er over ophouden of wat oppervlakkig babbelen?

Ietje goed van jou om het direct te schrijven. Zo veel mensen houden van jou, ook op dit forum, nu jij zelf nog.

"Een schilderij vraagt vaak om meerdere kleuren en nuances. Een team heeft verschillende soorten spelers nodig, een groep mensen die samenwerkt ook. Ons forum ook." Dank je wel MijnGerrit. Samen vormen we het hele palet.

Lotus, dank je wel. Ik heb nu kippevel (in deze kamer is het 26 graden C). Wil je me een linkje van jouw posting sturen als je merkt dat Monster weer een monster wordt?

5 jaar geleden schreef iemand waarom zij dronk. Om dit draadje nieuw leven in te blazen my 2 cents. Er is geopperd om geen levensverhalen te schrijven, die vertroebelen alleen maar en daar sta ik achter. Maar ze zijn er wel. Enfin. Het is ongelofelijk hoeveel boosheid en/of eenzaamheid bezit kon nemen van mij. Maar dat mocht niet van mij. Ik was de vlotte, werklustige en zelfstandige meid die zich niet op de kop liet zitten. Ik wilde de baas worden van mijn eigen leven. (hm, dat is errug goed gelukt maar niet heus) Mijn lat lag véél te hoog, ik werd mijn eigen dictator. "Grace Jones" noem ik dat deel in mij; hard en onvermurwbaar met een zweep in de hand. Mijn kleine ik werd door mijzelf nog kleiner gemaakt en bestraft voor alles wat zij niet aan kwaliteiten in huis heeft en bestraft voor alles wat zij wel fout of onhandig weet te doen. Oordelen over mijzelf (en daarna ook over anderen helaas), niet te zuinig. En daar kreeg ik genoeg van. Ik wilde vrijaf van mijn eigen regime. Even niets hoeven van mezelf. Even geen veroordeling. Even ontspannen. De rest hoef ik vast niet in te vullen. Waar komt nou die veroordeling van mijzelf vandaan? Ik ben niet zo goed afgeleverd. Ik zal het es met God over hebben, want Hij heeft een paar steken laten vallen. Ik wil socialer zijn want dat moet ik van mezelf zijn. Ik wil optimistischer / positiever zijn want dat moet ik van mezelf zijn. Ik Ik Ik ... Ik Need I say more? Goddank ben ik gemaakt zoals ik ben. Van mij was er nog geen. Ik ben goed zoals ik gemaakt ben, de denkfouten die ik zelf ging maken zullen wel aan het licht komen en daar kan ik dan iets mee doen. Mijn gedrag is soms fout, ik ben niet fout. Ik? Wij! Ik ben maar een klein onderdeel van het geheel. Wijsheid is weten dat ik niets ben. Liefde is weten dat ik alles ben. Lao Tsu

Lotus, dank je wel. Ook ik ben niet echt bezig met: vinden anderen me goed genoeg.............Ik vind mezelf nét niet af. Nét niet heel, nét niet volledig. Een stukje leegte, een beetje zoeken, vage onrust en een zwak moment::::VERSLAVING krijgt een fijne voedingsbodem. Daarom denk ik dat wij op dit draadje niet off-topic bezig zijn.

Fruit, hier denk ik wat anders over, help me als ik een denkfout maak: Tegenover verslaving ben ik machteloos ja, want het is ondanks mijn ijzeren wilskracht sterker dan ik ben. Dus vraag ik hulp aan mensen, instanties, een forum, wat dan ook. Dat is slim, maar daar is openheid voor nodig. En eerlijkheid. Dat is de nederigheid voor mij. Ik probeer inderdaad risico's te vermijden / pareren maar echt onder controle krijg ik het leven niet natuurlijk. Alleen al emoties die opkomen als kak zijn niet te voorkomen. Ik heb tegen verslaving niks te vertellen, maar tegen de eerste zeg ik wel degelijk: "Nee, dit gesprek ga ik niet nog es voeren met mij. Het is NEE. Welke letter in dit woord snap je nou niet?" Daarmee pak ik niet mijn verslaving aan , alleen maar een stukje gedrag, en dát stukje probeer ik inderdaad onder controle te krijgen in alle nederigheid. Want ik ben niet trots dat ik dit gesprek al wéér wou gaan voeren.

2 jaar later lees ik deze draad............. de discussie laat ik buiten beschouwing, de schrijvers staan wellicht anders in het leven nu. Het topic is heel belangrijk voor mij geweest, retrospectief; toen ik net gestopt was was ik bloedfanatiek omtrent alcohol. Ik had ontdekt dat ik verslaafd was en nu ik eindelijk echt helemaal een stopper was en geen minderaar meer , en ik besefte dat dit veel makkelijker was, wilde ik dit inzicht delen. Maar dat gaat niet op een forum met mensen met diverse einddoelen. Als iemand een stopper wilde zijn maar toch steeds uitglijders had, was ik onvermurwbaar maar ook machteloos. Ik vond het getuigen van een gebrek aan visie of een gebrek aan tijdig hulp vragen.............. in ieder geval een gebrek aan inzicht. Maar dat durfde ik niet te schrijven, morgen kon ik mezelf tegenkomen. Wat moest ik nog veel leren. Dat moet ik nog steeds maar nu denk ik toch wel anders; het gevecht tegen alcohol is behalve het gevecht tegen alcohol óók een gevecht tegen mijzelf. Ik moet vluchtgedrag opgeven en de oorzaak van het vluchten juist opzoeken. Als ik dit deel van mijn alcoholisme oppak en therapie volg enz. dan heeft een uitglijder opeens veel minder te maken met gebrek aan inzicht en zo. Het is geen onwil, het is een domme fout. Het gedrag moet ik afkeuren, mij moet ik niet afkeuren. En hij die zonder zonde is werpe de eerste steen................. Ik haat het te lezen als iemand een uitglijder heeft, de zoveelste. Maar ik ga niet hard reageren want, dit schreven al veel forummers, die persoon heeft van zichzelf of van zijn omgeving misschien al heel veel op zijn flikker gehad. Ik moet niet denken dat ikzelf één haar beter ben, als wij een wedstrijdje fouten maken doen dan win ik zeker weten. Mild reageren past niet bij mij ; zachte heelmeesters en stinkende wonden en zo.... Dus weet ik nooit zo goed hoe ik moet reageren. Als iemand het hier schrijft vind ik dat vóór alles zo eerlijk, zo open dat ik me klein voel. En daarbij heb ik al vaak gelezen dat mensen heel veel en heel snel leerden van juist die terugval. Ik zou ook zo graag snel veel leren. Ik zou ook zo graag oprecht een steun willen zijn, maar ik weet niet goed wat de juiste toon is. Ik weet alleen maar dat ik geen haar beter ben, en op het forum wat klungelig, wat onhandig soms.