Monster

Tomi, sterk werk. We lezen mee, als je het zwaar krijgt..................SCHRIJVEN!!! Er is altijd wel iemand voor je.

ow ze zijn al naar bed goed plan welterusten

Mensen die hun sport doordacht en rustig opbouwen vind ik sterker dan mensen die zich helemaal leeggeven en dan niet meer willen. Zoals ik het hardlopen heb opgebouwd dus. Dit is trouwens voor meerdere onderwerpen inzetbaar. Fruit en Gerrit: Trots op onze jongens!

Op een dag vond ik dat ik maar es moest gaan hardlopen, nooit gedaan. 6 km leek me een mooi begin. De volgende dag regende het niet en ik dacht dat het slim was om regelmaat in te bouwen. Dus niet af en toe, dagelijks leek mij verstandig. 6 km vond ik wel zwak, maar ik had weinig tijd. De volgende dag 8 km. De volgende dag waren mijn enkels net zo dik als mijn kuiten...............overdreven maar toch. Op het werk liep ik niet soepeltjes. Ik vroeg een collega hoe dat opbouwen nou moest. Na 4 km bedacht ik dat de wasmachine nu wel klaar was dus dat ik beter geen wandelpauzes kon nemen, maar in één streep naar huis om was op te hangen. Ze lachten me vierkant uit. Pas later begreep ik hoe onvoorstelbaar onvoorbereid ik had gehandeld Toen mijn gymschoenen gejat waren heb ik nooit meer nieuwe gekocht. Hardlopen is niets voor een ongeleide projectiel...........

het is naar om bij wezenlijke zaken weg te lopen, maar ik ga naar bed. Welterusten allen

Ietjefietje, je wilt heus. Ik geloof dat. Misschien is het een idee om goed te kijken naar wat jij nodig hebt. Ik denk zelf, maar ik kan het fout hebben, dat dat erkenning is. Van anderen, maar bovenal van jezelf! Als jij het goed kunt vinden met jezelf, je vind wat je nodig hebt in jezelf, dan kan alles wat buiten is de pot op. Dan is het fijn als anderen vertellen dat je het goed doet maar dat weet je dan al omdat jijzelf dat al vind. En dan heb je de beloning en de vlucht en de pauze en de rust en....................... alles wat drank je moet gaan bieden, niet nodig. Want je hebt jezelf en dan heb je genoeg. Maar ik kan er naast zitten. Ik wil je wel vragen hier eerlijk over te zijn tegenover jezelf. Omdat je het waard bent

Elkaar een spiegel voorhouden is een van de sterke kanten van dit forum. Ik denk zeker te weten dat Akelei dit uit liefde doet, Ietjefietje. En daar is lef voor nodig. Het is alleen zo balen dat anderen vaak zoveel meer, of in ieder geval andere dingen zien dan wijzelf als het om onze blinde vlek gaat. Ietje, ik wens je oprecht wijsheid om eruit te halen wat waar is. Alleen jij kunt dat bepalen. En op jouw tijdstip. Akelei, dank je dat je de spiegel durft op te houden. Hopelijk doe je dat ook bij mij als je iets ziet waar ik blind voor ben. Want ik héb blinde vlekken. En ik denk dat ik je vast geen gelijk zal geven. Ja, in mijn bedje als ik niet ingelogd ben. (in de volksmond heet dat stronteigenwijs, hier noemen we het 'ontkenningsfase' , ook goed)

Jen, hoe ging het gesprek?

Emjee, is je vraag misschien: Vinden jullie het vooroordeel dat mensen over ons, alcoholisten, hebben óók zo vervelend? Ja Emjee, dat vind ik ook zo vervelend. Ieder vooroordeel is vervelend.

Een feit is niets meer dan een feit. De negatieve lading die het krijgt die geven we er zelf aan. Is het erg om een gevoelig type te zijn? Een adrenaline-junk te zijn? Verslaafd te zijn aan gamen? Ik ben een alcoholist. Het is niet leuk. Het feit is niet fataal, ik kan er immers 95 mee worden. Ik ben een vrouw. Het is leuk en niet fataal. Ik kan er immers 95 mee worden. Erger wordt het niet.

Morgen zal ik jullie verdere gesprek lezen; interessant om andermans ideeën hierover te lezen. Maar nu moet ik echt naar bed. Fijne voortzetting, welterusten

In dat eerste jaar zijn heel veel oude interesses weer naar voren gekomen, maar zeker ook nieuwe! Mijn visie op inkomen, arbeidsethos, ethische vraagstukken...........alles is veranderd omdat ik veranderd ben. Ik denk over drank zoals A3 dat beschrijft: ik drink niet en dat zal ik nooit meer moeten doen. Ik durf en wil op het jaarpact omdat ik NIET kan drinken, niet af en toe en vieren kan op veel manieren maar nooit met alcohol. Met alle hulp die tot mijn beschikking staat is dat core business, naast andere visies.

Jowan, goede nacht

Walrus, bij mijzelf heb ik gemerkt dat het eerste jaar ongelofelijk veel verandert: mijn beeld van mijzelf is heel veel veranderd en daardoor mijn beeld van het leven, en wat belangrijk is in het leven. Dus roep nu nog niet dat je nu al een beeld wilt zien want anders..................... Dat gáát niet.

Jen, goeie vraag. Heel veel mensen doen het dag voor dag, maar staan diezelfde mensen op jaarpact? Sommige wel dat is waar. Maar je vraagt niet alleen naar visie omtrent drinken. En daar zit ik ook mee: ik wil best heel mindfull nu doen wat nu kan, maar ik wil ook plannen verwezenlijken. Ik krijg steeds meer plannen, ideeën waar ik niet aan werk als ik in het hier en nu blijf. Ik weet niet goed hoe ik hier mee om zal gaan. Voor nu weet ik dat zorgen maken voor de toekomst niet bevorderlijk is en dat ik vandaag alleen dát voor de toekomst doe wat ik vandaag kan doen. Zoiets.

fijne voortzetting, welterusten allen

Fruit, bij het lezen van jouw verhaal moest ik aan de term 'rockbottom' denken. Als je niks te verliezen hebt is het nog steeds beangstigend om de boot naar Europa te nemen, of om businesspartner van een vreemde te worden, maar toch iets minder dan wanneer het een keuze is tussen 2 gelijkwaardige mogelijkheden. Tenminste, ik dacht aan mensen die vertellen dat ze eerst alles verloren hadden door een verslaving, en zich toen EINDELIJK lieten helpen in een kliniek of überhaupt. Die volledige overgave is inspirerend inderdaad.

dat jong ziet echt álles

Ietje, deze zuignap gaat naar bed. Ik hoor je. Schaam je voor niemand. Wie doet je wat? Alleen jijzelf toch? Welterusten allen.

Lady is goed wakker!! Walrus, stoer! Succes.

Ietje, niemand kan jou geloof in jezelf geven. Dat kun jij alleen. Als jij naar jezelf gaat luisteren zoals ik naar mijn dochter ging luisteren toen ze 7 was, misschien zeg je dan tegen jezelf: Nu ik ziek ben ben ik veel liever.

Ietjefietje, van jou is er maar één. Dat is uniek. Dat is bijzonder. Jij bent bijzonder. Hoe speciaal is dat!! De wereld kan prima zonder jou. De wereld kan prima zonder mij. De wereld kan prima zonder Zeeland. De wereld kan prima zonder Nederland. Echt, vraag maar aan Jen, de belgen en de duitsers zouden ons landje in beslag nemen en er zou geen haan naar kraaien. Maar de wereld is niet af zonder jou en mij.

Mijn dochter was 7 jaar en ik lag ziek op bed. Ze kwam bij me liggen en hoe verrot ik me ook voelde, ik gaf haar EINDELIJK es veel tijd. Veel aandacht. Ze zei: "Mama als jij ziek bent dan ben je veel liever." Au. (?) Nee. Nog geen eens. Blind als ik was dacht ik: Och, als ik weer beter ben dan heb ik hier geen tijd voor. Geniet maar meisje. Erg he? Ik schaam me rot als ik eraan denk. Hoe blind kan een mens zijn. Ietje, zo zijn jouw ouders ook blind geweest op hun terrein. Iedere opvoeder maakt fouten.

Ietje, ook ik zuchtte onder ijzeren wetten. Behalve goede echtgenote en goede werknemer, sociale collega, vlotte vriendin, bedreven op alles wat maar 2 wielen heeft: wielrennen en brommer rijden....................... zucht In de Opzij las ik dat wij vrouwen het maar zwaar hebben sinds de emancipatie. Was ik , arme ik , het stiekem wel mee eens. Maar dat mocht niemand weten want je hoorde mij niet klagen. Ik kon alles want Je kunt alles als je maar wilt en als je iets niet kunt dan wil je het niet genoeg. Och arme. Ik was alleen maar bezig met mijn buitenkant. Mijn ego. Voel je 'm aankomen? Mijn ego was het centrum van mijn bestaan. Egocentrisch klinkt niet fijn he? Niet fijn voor iemand die zo hard werkt om aardig en lief en fijn gevonden te worden. Dat harde werken was zinloos geweld. Hoe blind kon ik zijn.

Ietje, je doet je best. Waar het op aan komt is dat je doet wat bij jou past, waar je bij gedijt. Zodra je slaaf wordt van je eigen regime (ben ik jaaaaaaaaaaaaaren geweest bij gebrek aan zelfrespect) dan is er een reden om daar es naar te kijken. Het moet wel leuk blijven. Je bent véél meer dan de buitenkant.