Monster

Rapi, Jowan heeft het mooi geschreven, precies zoals ik het ook voel. Met kromme tenen las ik jouw posting. Niet omdat ik het beter weet, jij en ik zijn gelijkwaardig, maar omdat ik er bang van word!

nog veel plezier hiero, ik ga ook slapen

Kaboutertje, daar heb je een punt. Ikzelf vind, voor wat 't waard is dat ik maar aan één persoon verantwoording schuldig ben en dat is mijn dochter. Mijn man kan mij inruilen, mijn dochter heeft maar één moeder. En daar is zij afhankelijk van geweest. Precies in haar puberteit ontspoorde ik. Zij heeft haar 3 onzekere jaren tussen 16 en 19 een waardeloze moeder gehad. Tuurlijk heeft mijn man schade opgelopen. Maar de schade aan mijn dochter vind ik erger. Kaboutertje, wat fijn dat je naast jezelf óók je kinderen goed in beeld hebt met het stoppen.

Weet je ietje wat ik denk? Dat jouw man verbaasd zal staan als jij ergens kracht uit weet te halen wat niet van hem komt. Dat je zijn bevestiging niet meer dagelijks komt halen. Dat je taai blijkt te zijn. Dat jij je eigen bronnen aanboort. Je zult zelfrespect krijgen en respect afdwingen. Hij HOEFT je ook niet te genezen. Hij is niet je therapeut. Je kunt niet van je man verlangen dat hij jouw dromen realiseert. Gelukkig maar.

Ietje, dat klopt. Hulp accepteren ja. Die kan je man je helaas niet bieden. Hij gaat jou controleren. Dat is niet helpend. Helpend is: Alles vertellen wat jij nu nog achter houdt. Alles. Geheimen groeien in het donker. Eerlijk worden over trek, over angst, over boosheid. Hulp accepteren van deskundigen. Niet wij hiero, maar Tactus en zo. Jij hebt geen controle nodig. Jij hebt heel veel aandacht nodig. Niet denigrerend bedoeld. Jij bent als mij, niet meer en niet minder.

MG, het gaat goed, heerlijk thuis je hebt gelijk, ook bij mijzelf groeide zelfvertrouwen niet echt van dat nepstoppen Eenmaal de knop om had ik dat snel verwacht maar dat was niet zo. Dat zelfvertrouwen groeide langzamer dan ik wilde. Retrospectief kan ik melden dat het wél gekomen is. Gestaag doch onmiskenbaar. Echt fijn.

Nee ietje, dat ben ik niet met je eens. Als manlief over de schouder meekijkt dan ga ik óf stiekem drinken óf ik houd het weer even vol. Voor zolang het duurt. De knop moet om IN JOU. En van de daken schreeuwen dat je hulp nodig hebt. En hulp accepteren. En naar anderen luisteren. geen jamaar jamaar = zal best wel maar ik heb daar geen zin in

Of moet ik in 't portugees nog één keer vertellen hoe ver ik kwam in 't leven op wilskracht...................... een TERING EIND Maar tegenover verslaving had ik geen tekst. Ja , bek op 't stuur. En gaan. Maar verslaving is sterker. Daar is dus een Heel Sterk antwoord op nodig. Iets anders dus dan aanmodderen in je eentje, heel stilletjes en stiekempjes.

Ietje, je zal wilskracht toch ALTIJD EN SOWIESO uit jezelf moeten halen? (voor wat 't waard is, want op wilskracht kom je niet ver)

ook ik heb vaak gezegd dat ik nu ECHT gestopt was 3 dagen soms 4 soms paar weken (geloof ik, of hoop ik) ja, dat vertrouwen ging langzaam bijna dood he

sorry daarvoor

trappen naar iemand die zich hier niet kan verdedigen is niet netjes van mij

Ietje , enthousiasmeert je man je óók om spinazie te eten als jij besluit dat niet meer te doen? Vast niet. Hij vindt het ongezellig, daarnaast is vrouwtje kennelijk niet maakbaar. Komt ie aan met wijnglazen. Ietje, ben je zijn bezit? aangepast: het doorgestreepte

mijn skinnies willen ook bij mij niet blijven zitten omdat ik wielren en dus "dikke" benen heb. Om de taille slobbert het en om de benen zit het strak. Ik wil niks, juf. Ik wil geen waarde hechten aan gewicht. Net zoals ik geen waarde wil hechten aan blond haar of blauwe ogen (wat ik niet heb). Schoonheid zit van binnen.

Ietje, misschien in 't portugees uitleggen

ow juf, ik ben een vrouw van 1.68 m klein wijffie dus

MG, als het om lichamelijk welbevinden gaat, GOED BEZIG!!! Maar jij en ik weten dat veel mensen, m.n. vrouwen, hun eigenwaarde halen uit maat 38. En dat is schrijnend.

Suiker daar heb je zeker gelijk in. Mijn punt was misschien dat veel mensen hun eigenwaarde oa halen uit het feit dat ze hun gewicht onder controle hebben. Gewichtdebaas.nl , zoiets. Misschien het 12 stappen plan op loslaten.

de een wil afvallen na drank, de ander aankomen.................. wie praat me bij? Ik kwam aan van drank, 4 kg. met 61 kg naar de kliniek eenmaal thuis ging ik door met ontbijten en lunchen wat ik eerst nooit deed 4 kg eraf bij kilokiller wegen ze wekelijks, de obsessievelingen dagelijks.................... WAT VOEGT HET ALLEMAAL TOE?

Ietje, zodra je dit gaat lezen: die man van jou die is me er eentje................de ene keer wijn verwachten / aanmoedigen en de volgende keer mopperen dat je niet aan het huishouden bent. Waarom laat je dit gebeuren? Dat je geen ruzie wilt hebben dat is duidelijk. Heeft je man in beeld dat hij het huis deelt met een zelfstandig denkend wezen die in het bezit is van een weldoorvoed stel hersens? Het zijn mijn zaken niet. Toch denk ik dat je hem mag vertellen dat als jij hebt besloten dat het goed is om nu niets te doen, dat het dan dus goed IS. Als hij een werkster in huis wil kan hij naar een arbeidsbureau. Als hij liefde in huis wil kan hij zich liefdevol opstellen.

Agnieta welterusten. Alle anderen ook trouwens....

Afgelopen week belde mijn zwager om te vragen of ik het weekend kwam logeren. Eerst voelde ik de neiging om in complottheorieën te geloven. Waren ze gestuurd door andere familieleden die vinden dat ik niet alleen moet zijn? Daarna durfde ik mijn zus en haar man niet af te wijzen. Ik was er vervelend van. Toen ging ik ervan wakker liggen. Ik wil niet! Een paar uur op visite is al veel, een weekend is too much.......... Toen heb ik ze EINDELIJK afgebeld: "Heel lief van jullie, maar ik zie er tegenop." Zij deden niet moeilijk. Ik deed moeilijk. Ik zal dit weekend amper alleen zijn. Maar dat zal niet tegen mijn zin zijn.

In mijn "drukke" leven tót het stoppen was ik nooit alleen maar altijd eenzaam achter mijn grote mond en vrolijkheid. Nu ben ik graag even alleen maar niet meer eenzaam. Dat heeft bij mij niets met een voldaan gevoel of rust te maken. Het heeft meer te maken met rust zoeken. Bij mezelf komen geloof ik.

Het laatste half jaar ben ik ook graag alleen. Na mijn werk of soms 's avonds. Vol is vol. Omdat verslaving de ziekte van isolatie wordt genoemd, heb ik lang gevochten tegen de behoefte om alleen te zijn. Nog steeds weet ik vaak niet wat wijsheid is; Is alleen willen zijn goed of niet? Een verslaafde alleen is in slecht gezelschap, zeggen ze..............

Kastanje, klinkt begerenswaardig!