Monster

Vanavond kwam manlief terug. Hij is een poosje met een goede vriend op vakantie geweest. Zij hadden van de week naar Verslaafd gekeken en hadden geconstateerd dat de hoofdrolspeler een loser was omdat ie een periode gebruikt had terwijl die een vriendin met kinderen had. Ik vind manlief nu niet lief. Kwee nie. Óf hij gelooft dat ik aan een ziekte lijdt, óf hij heeft mij twee jaar lang zwak en fout gevonden. Natuurlijk praat hij mij naar de mond en zegt nu dat ik ziek ben. Maar de verslaafde van tv was afgelopen dinsdag nog een loser. Ik ben niet boos, maar wel verbaasd. Afgelopen nacht had ik een drankdroom. Dat is lang geleden. Ik heb geen trek, al heel lang niet meer. Maar ik werd heel bezweet wakker. Bed is inmiddels schoon opgemaakt. De combi van deze 2 anekdotes maakt dat Acceptatie vanavond even met een hoofdletter moet. Aan beide hoef ik niets te veranderen. Ik kijk ernaar en druk op de powerknop van de senseo en moeilijker wordt het niet.

Kruidje, .

Dribbeltje beterschap en

Acanthus zal je lief zijn voor jezelf , een ander kan nooit zo lief zijn voor jouzelf als jijzelf dat kan...............

eerst kwam er acceptatie van het feit dat ik niet met middelen kan omgaan, daarna kwam er acceptatie van het feit dat ik verslaafd ben (ja daar zat bij mij verschil in) en daarna betekende de NA voor mijn herstel dat overgave (acceptatie in het kwadraat voor mij) iets is wat ik moet leren.............. Ik kan het niet zelf, ik weet het. Ik kan alles om mij heen niet veranderen, ik weet dat ook. Ik stop met vechten, ik geef me over. Het enige wat ik kan is de eerste niet nemen, dat weten we nou wel. Maar loslaten van alles wat ik dus niet kan, en dat is véél meer dan ik tot vandaag dacht, is het volgende wat ik ga oefenen. Achteraf zal wellicht blijken dat dat hetzelfde is als acceptatie, maar tot vandaag liet ik niet zien dat ik dat "wist".

wanneer is iets helpend, wanneer is iets zalvend wat is een zachte heelmeester met stinkende wonden als gevolg en wie zoekt juist die schop onder z'n kont ik weet het niet een terugval is zó verschrikkelijk

en Jopie óók natuurlijk........

Kastanje, jij voegt toe!

gisteren ging het over de leegte Toen ik 17 was, net op kamers, liep ik es over Hoog Catharijne. Ik kwam honderden mensen tegen, velen met gevulde tassen maar geen dankbaarheid of een blije blik in de ogen. En ik vroeg me af welke leegte ze vol hadden willen kopen. Ik wist toen nog láng niet dat ikzelf verslaafd was. Vandaag de dag kom ik regelmatig uit mijn werk, moe, hongerig en ik denk: "Wat zal ik es kopen? Ik heb zin in iets." Dan herinner ik me die oude ervaring en weet ik dat ik een leegte wil vullen, zoals ik dat heb gedaan met sporten, werken, studeren en op het laatst drinken. De leegte die door sommigen beschreven wordt als: niet met eigen emoties om kunnen gaan, of, niet met tijd om kunnen gaan is bij mij: Ik wil geluk. Ik zoek dat buiten me omdat ik het binnen mij niet kan vinden. Ik wil voelen : "Nu is het goed." Dat er wat voor nodig is om genoeg aan mijzelf te hebben behoeft geen betoog. En dat het leven niet altijd leuk is, óók niet. Mijn herstel is dan ook niet naar de buitenwereld gericht, mijn zoektocht is naar binnen gericht. Alleen dáár kan ik het geluk leren en vinden. Soms pluk ik vruchten van dat werken aan mijzelf, vaak hang ik nog van blinde vlekken aan elkaar.

goed idee.............welterusten allen

boosheid kan een trigger zijn..........tel hier bij op dat manlief op vakantie is en ik boodschappen moest doen: Kom ik net buiten de super de buurman tegen die vraagt wat ik hem wil verkopen zodat hij niet in de rij hoeft te staan. Ik laat hem de tas zien: spa rood, cola light en koffiemelk. "Zullen we hem samen op een zuipen zetten buurman?" Hij weet van mijn probleem en samen waren we blij met de inhoud van de tas. Kennelijk komt vertrouwen véél langzamer dan ie gáát.

De baas heeft aangeboden een boksbal te kopen ..................... ik vroeg hem in hoeveel delen hij die boksbal in hoeveel minuten retour wilde krijgen

Vanavond belde ik mijn maatje en eigenlijk vroeg ik waar ik de denkfout maakte. Het antwoord laat zich raden: stop es met denken en begin EINDELIJK es met accepteren. zucht Ik ben een denker. Ik denk dat ik toch maar es........................................enz

Het kunstmatige tussen denken en doen daar had ik vandaag ook last van: In een frustratie op het werk waarin in dacht dat ik aan het leren te accepteren was, was ik alleen maar extreem gefrustreerd. Ik trok een deur uit de sponning, een zware schuifdeur. De technische dienst moest komen om hem weer te laten sluiten. Ik denk dat ik woedend was , volledig in mijn hoofd en ver weg van mijn gevoel tot het te laat was. Natuurlijk mocht ik op kantoor komen: of ik wilde leren om te accepteren wat ik niet kan veranderen (WTF !!! mijn baas heeft het minnesota model gelezen) En ik dacht nog wel dat ik goed bezig was.......................ahum I rest my case

Jen, zo meldde je vandaag bij de DD van gisteren dat je veel scherper bent.............. ik hang nét de telefoon op; mijn broer is óók gestopt en het eerste wat zijn omgeving opmerkte was dat hij scherper was, sneller denkt. Grappig toch?

och Jen, oordeel maar niet , jij bent jij en ik lees je graag en hoe een forum bedoeld is..........je zult gelijk hebben maar ik weet daar niets van

maar genoeg over mij fijne avond nog, welterusten voor later Jen, sterkte en houd je rug recht

Kaboutertje, bij mij was er geen cameraploeg bij. Daar moet je wellicht een aansprekend geval voor zijn of zo. Gelukkig ben ik niet op tv geweest. Weg anonimiteit en weg baan. pff

Dank je Sowhat. Ik kon het ook niet voor een ander, ik kon het gewoon niet alleen. Pas bij het woord "hulp" ging de knop om en kwam er iets dat leek op hoop. Toen heb ik ja gezegd. Voor mezelf. Ik zit trouwens nog steeds op die onaangekondigde test te wachten die iedere deelnemer schijnt te krijgen. Ik kan niet wachten

sowhat, nu wil ik graag iets vragen; "een verslaving opgeven" vind ik al een onbegrijpelijke term, "onder druk" vind ik onbegrijpelijk in dezen (ik heb zojuist "Verslaafd!" gekeken) en "lukt alleen van binnenuit" begrijp ik ook niet. Ik ben zelf ook afgevoerd door Jim Geduld en sindsdien clean. Daardoor begrijp ik je weerstand tegen de formule van interventie niet. Wil je beschrijven wat je zorg is?

Agnieta

Fruitvlieg wat vreselijk teleurgesteld moet je geweest zijn. Veroordeel jezelf nou niet; je hebt dit niet gewild. Heel veel sterkte in het herwinnen van je zelfvertrouwen.

trusten allen, sterkte aan ..............tja als ik aan namen begin en ik vergéét er één!! er gebeurt hier heel veel waar ik stil van word sterkte voor wie dat nu zo hard nodig heeft

klinkt goed, Vol! Dan kan ik nu met gerust hart gaan slapen

6 weken verder, We Want an Update, yes we do