Monster

truste MG

Zaterdag was ik aan het blad vegen(ik woon aan de rand van het bos). Dat deed ik in de Detox ook (Bilthoven; midden in de bossen). Dáár ging het fanatiek, vol prestatiedrang , thuis ging het in alle rust..........bijna mindfull of zen. Er zat nu meer rust in en een poging tot genieten. OOK WEER NIEUW

Jowan, dit is fantastisch om te lezen. Wat fijn dat wij een beetje méé mogen genieten!

Jowan! Hoe was je dag?

Bij mij loopt de klok van het forum ook een uur achter op de werkelijke tijd. Is bij mij nog nooit anders geweest. Ik ben te lui om uit te zoeken of het beter kan.

soms krijg ik ook trek van het lezen op het forum Het gaat snel over, maar het is er dan echt. Dan druk ik op de powerknop van de senseo en dat is mijn enige antwoord op trek. Ook al is het 23.00 uur.......... decaf koffie doet het dan ook goed.

fijne avond nog voor wie het extra uurtje hier wil zijn............. ik wil pitten

hou dit vast Yogajuf, heel mooi!

Dribbel,

jowan wat een feest!! fijne dag morgen, volgens mij wordt het echt wandelweer; droog en zacht dit wens ik je figuurlijk ook toe het komende jaar: fijn wandelweer, droog en zacht

Agnieta, alles mag en alles kan. Jij hebt genoeg ervaring om te weten dat de één rigoreus om is en de ander nog 20 keer op zijn bek wil gaan voordat de knop om is. En je weet best dat niet iedereen daar jaren over doet. Mijn gevoel zegt dat je deze terugval bagatelliseert en nu wil rationaliseren. Maar gevoel kan liegen. Ik vind het verschrikkelijk voor je, maaaaaaaaarrrrr ik wil je niet horen over: Och 2 slokjes get a life. Je bent teruggevallen of je bent dat niet. Beiden is mee om te gaan, maar het is wat het is.

Je zoektocht is oprecht, maar dat van de lat te hoog.................wat bedoel je te zeggen?

Agnieta, wat je schrijft raakt kant noch wal Ik heb een jaar, anderhalf jaar in ontkenning doorgebracht. Ontkenning, stoppen, toch weer beginnen, verliezen en toch weer stoppen. In die tijd ben ik snel, en diep genoeg, gezonken zodanig dat de familie Jim Geduld heeft gevraagd mij te helpen. Dat is gelukt. Diezelfde ochtend ben ik begonnen met werkelijk stoppen en heb nooit meer een druppel gedronken.

Spud, dank je wel ook wat je zegt aan Blondie, letterlijk mijn tekst. Blondie, als jouw dochter half zo slim is als jij bent, dan doorziet ze je masker.

tut tut mevrouw heeft jarenlang niet geweten of er warm water zou zijn deze winter, en nu heeft madam ineens een bád

Ik ben toch zó dankbaar dat jullie een stukje van jullie eigen reis / ontwikkeling laten zien! Hier leer ik van, het geeft bevestiging dat ik verslaving op diepte kan bestrijden serieus kan nemen.

Ik dank jullie voor de waardevolle inzichten. EEN GROTE SHORTCUT ​

hahaha

een zus....................... Maar ik wil niet het drama uitdiepen. De essentie, de les gaat over houden van jezelf. Gisteren dacht ik nog dat de les was: kijk es hoe pijnlijk het kan zijn als iemand een oordeel velt, dus doe dit zelf óók niet meer. Nu gaat het toch weer over Liefde. Hm. Zal wel weer een proces zijn................hebben jullie misschien een formule, een shortcut/quickfix?

Kate, dit doet bijna zéér. Mijn familielid zei er nog bij: Je mag dan even clean zijn, JE BENT ER NOG LANG NIET. Wie zou dan niet bang zijn voor een blinde vlek? Ja maar anderzijds.................... wie ben ik om aan mijzelf te twijfelen? Zoiets.

jane

eet ze en dank je Gerrit

Ook ik ga verslaafd de grond in. Ik ben verslaafd aan alles wat een goed gevoel geeft. "Mate" vind ik geen fijn woord, maat-houden een "heel hard werkenwoord" , niet zómaar een werkwoord. Al drink ik 30 jaar niet, ik zal nooit van verslaving verlost zijn denk ik.

Van de week kreeg ik een (krappe) voldoende beoordeling van een familielid. Eerst werd ik héél bang. Zij heeft het beste met mij voor en zij zal het wel weten wat goed is om te doen. Zij zal blinde vlekken bij mij zien die .......................... Daarna werd ik boos. Wie is zij om te bepalen of ik goed genoeg aan mijn herstel werk? Dit soort ongevraagd advies daar ben ik niet van gediend!! Maar hoeveel uitroeptekens ik hier ook plaats, ik bleef stil en klein aan telefoon. Toen bedacht ik dat iedereen aan het gas kan, en dat ik de deur op slot doe en onder de dekens kruip (ik doe het ook nooit goehoehoed, boehoe) maar uit angst voor de schadelijke gevolgen van isoleren ben ik elke dag een meeting gaan pakken. Geen isolatie, wellicht geen fouten. ... Inderdaad. Ik was er nog niet. De les was denk ik: Ik doe wat ik denk dat goed is om te doen. Goed in dezen is wat MEN vindt dat goed is. Ik doe wat ik denk dat anderen denken dat goed is. Mijn eigen fundament is er helemaal niet. Ik wist eerder altijd heel goed wat ik wilde maar sinds ik aan herstel werk vertrouw ik mezelf niet meer. Mijn manier hield mij inderdaad in een verslaving, maar nu sla ik door naar de andere kant. Een laagje dieper: Vroeger deed ik alles waarvan ik dacht dat ik daar gelukkig van zou worden, alles buiten mijzelf. Nu zoek ik het geluk wel in mijzelf maar leef op een manier waarvan anderen zeggen:"Goed bezig meid." Het geluk: Waardering, erkenning, gehoord worden............ het moet nog steeds van buiten komen. Terwijl ik weet dat geluk alleen van binnen naar buiten kan, van buiten kan ik geen geluk naar binnen proppen. Wanneer leer ik dat nou es echt? En hoe leer ik dat echt?

Agnieta, toen ik je gisteren las, toen schrok ik erg. En aangezien jouw schrijfstijl al veranderd was leek het me sterk dat het maar 2 slokjes waren. Maar ik mag niet invullen voor een ander dus ik wist niets te antwoorden. Voor nu wens ik je sterkte op je eerstvolgende meeting waarin je weer overnieuw begint. Het lijkt mij moeilijk maar wel dapper als je dat gaat doen. Heel veel sterkte de komende periode.