Monster

welterusten jowan, dat was bijtanken dus

Kaboutertje, heb je behoefte aan luchtig gebabbel of wil je graag over je situatie praten?

Nee Ietje, zelfs Burgernet heeft niet op je vraag gereageerd. En die hebben toch 2 keer gebeld afgelopen half uur.

Jopie, dank je wel voor je tekst: Loslaten. De tekst is nieuw voor mij, leerzaam en waardevol. Sommige teksten zou ik op mijn netvlies willen branden. Bij me houden, me vóór houden. Maar dan blijf ik weer op breinniveau hangen en daar bén ik al (te) veel.

Blondie weet je zeker dat je dat 'beter' vindt? En weet jij zeker dat je minder vatbaar voor die emoties bent sinds je niet drinkt? Ik begrijp niet wat je aan het zeggen bent; Ik denk dat iedereen voor en na het stoppen evenveel emoties heeft doch het aangaan is met drank anders te reguleren. Ik vind het juist uit jouw mond vreemd om te horen dat je het wenselijk vindt om minder vatbaar voor emoties te zijn.

mooi slotwoord spud truste

AR, kom je voor jezelf op door weg te blijven? Het voelt voor mij alsof je wéér een stap opzij doet voor anderen. Het forum biedt steun, handvatten. OOK VOOR JOU.

Gipsy, geweldig toch dat je al 2 maand niet meer drinkt. Je gevoel dat je het niet zelf doet zou misschien wel es kunnen kloppen. Als je wens om te kunnen drinken blijft bestaan, en als je daarom een alternatief zoekt (eten , actie) dan kán het zijn dat je blijft vluchten. Emoties dempen of ervoor vluchten, beide brengen geen rust van binnen. Het is je eigen zoektocht. Ik ben geen haar beter, ik kan alleen zeggen dat groeien een proces is. Er is geen shortcut en geen formule om een tevreden gevoel, rust, te krijgen als je dat zocht in alcohol. De factor tijd moet een kans krijgen. Daar ga je niet op zitten wachten. Wachten klinkt als apathisch afwachten. Die tijd kun je inzetten om met nieuw gedrag te oefenen. Ofzo. Het wordt echt makkelijker!

Agnieta, je werd heel erg boos omdat je mensen om je heen weer es om zag vallen. Je stond erbij en keek ernaar. Ik ben op het forum ook es uit mijn slof geschoten omdat er iemand van het forum omviel. We konden alleen maar constateren en roepen wat we wilden. Hoe boos en ongeduldig en hard reageerde ik. Ik kon het niet begrijpen. En al helemaal niet accepteren. "Hoe dom kan je zijn!" riep ik. Monster, hoe dom kon je zijn! Ik wist toen nog niet dat iedereen net zo vaak om mag vallen als hij dat zelf wenst. En dat iedereen 7 maal 7 kansen kan krijgen en nog meer dan dat. Dat de één het roer regelrecht omgooit en een ander loopt te dralen. Iedereen heeft zijn eigen rock bottom en het is niet aan mij om te bepalen hoeveel ellende ergens nog bij op kan vóórdat het echt genoeg is. Ik was zó hard, dat Lijdend Voorwerp daarna gekwetst rondliep. Dat had nooit mogen gebeuren. Agnieta, maak niet dezelfde fout als ik gemaakt heb. Laat zien dat jouw hersencellen beter samenwerken dan de mijne toen deden.

welterusten allen

Ietje, sterkte met je hoofdpijn.

Ben je ergens bang voor Ietjefietje?

Agnieta, ik zat "'zij houden NL in leven" te kijken. Inderdaad zonder me af te melden. Zoals ik dat elke dag met het journaal doe, op de avonden dat ik thuis ben.

zó herkenbaar............

Tomi, sterk werk. We lezen mee, als je het zwaar krijgt..................SCHRIJVEN!!! Er is altijd wel iemand voor je.

ow ze zijn al naar bed goed plan welterusten

Mensen die hun sport doordacht en rustig opbouwen vind ik sterker dan mensen die zich helemaal leeggeven en dan niet meer willen. Zoals ik het hardlopen heb opgebouwd dus. Dit is trouwens voor meerdere onderwerpen inzetbaar. Fruit en Gerrit: Trots op onze jongens!

Op een dag vond ik dat ik maar es moest gaan hardlopen, nooit gedaan. 6 km leek me een mooi begin. De volgende dag regende het niet en ik dacht dat het slim was om regelmaat in te bouwen. Dus niet af en toe, dagelijks leek mij verstandig. 6 km vond ik wel zwak, maar ik had weinig tijd. De volgende dag 8 km. De volgende dag waren mijn enkels net zo dik als mijn kuiten...............overdreven maar toch. Op het werk liep ik niet soepeltjes. Ik vroeg een collega hoe dat opbouwen nou moest. Na 4 km bedacht ik dat de wasmachine nu wel klaar was dus dat ik beter geen wandelpauzes kon nemen, maar in één streep naar huis om was op te hangen. Ze lachten me vierkant uit. Pas later begreep ik hoe onvoorstelbaar onvoorbereid ik had gehandeld Toen mijn gymschoenen gejat waren heb ik nooit meer nieuwe gekocht. Hardlopen is niets voor een ongeleide projectiel...........

het is naar om bij wezenlijke zaken weg te lopen, maar ik ga naar bed. Welterusten allen

Ietjefietje, je wilt heus. Ik geloof dat. Misschien is het een idee om goed te kijken naar wat jij nodig hebt. Ik denk zelf, maar ik kan het fout hebben, dat dat erkenning is. Van anderen, maar bovenal van jezelf! Als jij het goed kunt vinden met jezelf, je vind wat je nodig hebt in jezelf, dan kan alles wat buiten is de pot op. Dan is het fijn als anderen vertellen dat je het goed doet maar dat weet je dan al omdat jijzelf dat al vind. En dan heb je de beloning en de vlucht en de pauze en de rust en....................... alles wat drank je moet gaan bieden, niet nodig. Want je hebt jezelf en dan heb je genoeg. Maar ik kan er naast zitten. Ik wil je wel vragen hier eerlijk over te zijn tegenover jezelf. Omdat je het waard bent

Elkaar een spiegel voorhouden is een van de sterke kanten van dit forum. Ik denk zeker te weten dat Akelei dit uit liefde doet, Ietjefietje. En daar is lef voor nodig. Het is alleen zo balen dat anderen vaak zoveel meer, of in ieder geval andere dingen zien dan wijzelf als het om onze blinde vlek gaat. Ietje, ik wens je oprecht wijsheid om eruit te halen wat waar is. Alleen jij kunt dat bepalen. En op jouw tijdstip. Akelei, dank je dat je de spiegel durft op te houden. Hopelijk doe je dat ook bij mij als je iets ziet waar ik blind voor ben. Want ik héb blinde vlekken. En ik denk dat ik je vast geen gelijk zal geven. Ja, in mijn bedje als ik niet ingelogd ben. (in de volksmond heet dat stronteigenwijs, hier noemen we het 'ontkenningsfase' , ook goed)

Wat wil jij met een diagnose? Misschien val je in één van de genoemde hokjes. En dan? Misschien zoek je erkenning, dat mag he. Misschien is er herkenning. Je staat al op een wachtlijst. Wat hoop je te bereiken?

Jen, hoe ging het gesprek?

Emjee, is je vraag misschien: Vinden jullie het vooroordeel dat mensen over ons, alcoholisten, hebben óók zo vervelend? Ja Emjee, dat vind ik ook zo vervelend. Ieder vooroordeel is vervelend.

Een feit is niets meer dan een feit. De negatieve lading die het krijgt die geven we er zelf aan. Is het erg om een gevoelig type te zijn? Een adrenaline-junk te zijn? Verslaafd te zijn aan gamen? Ik ben een alcoholist. Het is niet leuk. Het feit is niet fataal, ik kan er immers 95 mee worden. Ik ben een vrouw. Het is leuk en niet fataal. Ik kan er immers 95 mee worden. Erger wordt het niet.