Monster

Ik heb es ergens gelezen dat Korsakov meer voor komt bij bierdrinkers, en oesophaguscarcinoom (slokdarmkanker) bij liefhebbers van sterke drank. Luna, was bier jouw keuze?

Wimmelt, je vraagt of mensen herkennen dat je ná het loslaten van het middel van keuze je niet bevrijd werd van verslavingsgedrag. Welkom in de club. Bij het kopje Thema's vind je genoeg leesvoer van genoeg mensen die óók ontdekten dat er na het afkicken nog wel wat eigenschappen en denkstructuren.om aandacht vroegen. Veel leesplezier en na al die thema's vervalt je vraag

ArresleepactRudolf wil ook weer mee: Bol Yogajuf Ree MijnGerrit Jootje op gerrits schootje Ietjefietje Wimmelt Walrus Nancy Wijfie Kastanje Blondie Huttula jane ProudMary Sowhat, met hondje Tatum Rapilos Skip Lotus66 Kaboutertje Zullen we clown ook mee nemen? Vind hij vast geweldig op zo'n grote slee Dus: Clown Tine Adam Kate Monster Ik keek om me heen, verrek, ik ben de enige hiero die nog los loopt. Ik heb het hek achter me gesloten.

Wat een mooie conclusie............. en geen spoortje veroordeling. Wat leren we hier toch veel van elkaar.

Als het alleen een beetje veel wordt, kom dan op het forum. Daar zijn vást mensen die wat ruim in de tijd zitten zonder zielig te zijn. Gewoon, omdat het kán.

niet opgeven he!!

Dat stemmetje................ ik was es onderweg naar een AA-meeting; ik was vroeg want ik wist niet hoelang het fietsen was. Zegt dat stemmetje: "Je bent vroeg, je kan best op de heenweg kopen en op de terugweg opdrinken." Ik schreeuw hardop: "Hallo, ik ga naar een meeting! Hoe dom kan je zijn! Ik heb geeneens trek." Stemmetje: "De winkels zijn nú nog open. Op de terugweg niet meer. En misschien heb je dán wél trek." Ik: "Opzouten!" Dat stemmetje komt nog wel es langs. Ongevraagd. Geen ruzie, geen verveling, geen trek. Toch komt ie. Maar na "Opzouten!" gaat ie vanzelf weer weg. Vergeet alles wat ik schrijf, maar onthoudt dat het stemmetje niet jouw wil is. En dat ie weer weggaat.

"Ouders overleden, weinig familie, broer ergens in het noorden. Vriendinnen/vrienden hebben het druk met hun groeiend gezin. En ik schaam mij ook enorm. Dat ik niet mensen heb waar ik terecht kan. Dat is zo raar. " Luna waarom is dat raar? Raar is een vaag oordeel, het helpt niet iig. Veel stoppers vinden hulp bij elkaar in zelfhulpgroepen, veel eenzamen vinden elkaar in dagprogramma's, veel mensen vinden elkaar in hun hobby of sport. Veel mensen hebben weinig aan hun familieleden. Dan kan kerst wat moeilijker zijn want dat is zo'n familiefeest! Gelukkig komen na kerst weer 363 dagen met minder familiediners.............

Skip, dan moet het wel tegenvallen als ik je vertel dat ik dagelijks 40 km fiets, en alleen van vrijdag tot zondag de motor beklim. Niks leren pak dus, gewoon een spijkerbroek op een gewone fiets en op de terugweg boodschappen doen. Net als de rest van NL. Ree, je vroeg of de faalangst minder wordt? JA gelukkig wel. Die halveert per kwartaal, en gaat pas weer groeien nadat je zelf meer op je zelfvertrouwen gaat vertrouwen dan dat je hulp blijft vragen en accepteren. (zo, met die zin daar is Ree wel effe zoet mee, hierna ga ik zelf teruglezen of ik het er eigenlijk wel mee eens ben, met die zin )

Gerrit, mijn rode brommert, dat is mijn kindje, die staat in de huiskamer. Mijn zwarte, die eigenlijk nu van mijn dochter is (ze mag hem hebben, gratuit, en raadt es wat? ze wil hem niet op naam zetten want dan moet ze wégenbelasting gaan betalen! en WA verzekering! samen zeker 268 euro per jaar! ), daar rijd ik nog vrolijk op rond. Maar pekel en gladheid probeer ik te vermijden door dan te fietsen binnen een straal van 30 km. Er bestaan winterbanden voor de fiets. Ik heb ze: mijn fiets werd bij aanschaf gelijk 2 keer zoveel waard. Het is een zegen!! Sinds ik ze heb is het nog niet glad geweest .

Kate, Kyon, Yogajuf en Huttula, wat geweldig he? Gefeliciteerd! Voor de één de eerste heldere kerst en voor de ander de zoveelste bevestiging en voorbeeld voor ons: Het is mogelijk om gestopt te blijven!

Mag ik er ook iets over zeggen? Wijfie, wat ben je toch lief dat je Ietjefietje wilt helpen. Ik ben blij dat je er voor een ander wilt zijn. Dank je wel.

Lightvein, Life on life terms.............. dat liet je aquarium je alvast duidelijk merken! Niet grappig, probeer dan maar es zen te blijven.......... fijn dat je zo dapper door gaat! Komend kerst zal je vast nog lang heugen! Nuchter alles nog kunnen herinneren, en, 2015 wordt ons jaar.

hoi Ree, Dat herken ik wel: Wat als ik terugval? Dat overleef ik nooit! De schaamte. Het beschadigde vertrouwen weer opbouwen. Weer die trek. Zelfvertrouwen terug naar nulpunt. Niks mis met deze angst toch? Stel je voor dat je dan rustgevend dacht: "Och, ze zullen het wel begrijpen. Ze zullen me snel weer vertrouwen. Ik kan het best maar ik wou gisteren gewoon effe geen herstel. Is wat het is toch?" Zou je je dáár dan zo lekker bij voelen? Je bent lekker begonnen, al lekker onderweg en HET BESTE MOET NOG KOMEN. Wat wil je nog meer? Het komt inderdaad weer goed.

Luna, heel goed dat je het van je af schrijft. Je kunt de situatie niet veranderen, je kunt je kinderen niet veranderen. Je kunt wel zó jaloersmakend aardig worden voor jezelf, dat mensen in jouw omgeving het fijn vinden om in jouw buurt te zijn. Maar bovenal dat je zelf graag in jouw eigen buurt bent.......... en al wie daarbij komt is meegenomen. Die film is al een mooi voorbeeld. Mijn moeder wekt nooit de indruk dat ik haar gelukkig moet maken. Als ik kom ben ik welkom, als ik niet kom is het goed. Mijn schoonmoeder vertoont claimgedrag. Haar toon is beschuldigend en slachtoffer-achtig. Een bezoek laat altijd een gore nasmaak achter en de volgende keer is het wéér iets stroever om er heen te gaan. Je hebt je leeggegeven voor je kinderen. Geven is niet investeren. Investeren is iets terug willen. Geven is vrij. Sorry voor mijn betuttel, ik begrijp het oneerlijke en dat is niet leuk. Zal je lief zijn voor jezelf met kerst? Gewoon omdat jij dat waard bent?

vanochtend woei ik met brommert en al, niet echt van de dijk af maar ik slingerde wel door de zijwind. Ben je clean, slinger je nog harder . Dit ga ik in mijn dromen nóg es proberen. Jullie ook welterusten.

oke, monster proud jowary .............of hoe heet je alweer, dank je

Ietje, of je man het nou niet ziet of wat ook, zijn toon is niet fijn. Daar staat tegenover dat je hem niet hoeft te veranderen, lukt je immers nooit. Wat ik wél vind is dat jij die toon niet hoeft te pikken. Zoals Sowhat al zei: Hij is je vader niet en jij niet zijn personeel. Ik heb je al eerder geschreven: Voor personeel belt ie beter een uitzendbureau. Je bent er, als mama en als echtgenote. Ikzelf werk fulltime en ik ben NIET jaloers op moeders die thuisblijven. Op vrije dagen vloog de tijd, nooit was het werk thuis klaar als de dag om was. Dit lukte pas toen mijn dochter naar middelbaar onderwijs ging.

Jowan, waar heb je dat boek van Beatty gevonden? Het schijnt een aanrader te zijn voor co-dependente mensen. Ik zou het ook graag op de ereader lezen.

Jopie, je hebt veel gedaan en gelaten vandaag. En gezien. Toen ik je posting las omtrent het beeldend onderwijs-materiaal, toen schrok ik echt. Weer die moeder en weer het facet van Verslaving. Slapen doen we 's nachts he? Je was wakker genoeg om niet mee te gaan met gevaarlijke gedachten. Sterk!!

Yogajuf, ik kán nog geen week woord houden haha. Wie er geen zin in heeft hoeft dit draadje immers niet te volgen.......... Ik werd eindelijk boos, en eindelijk op de juiste persoon. Het was geen trucje van een therapeutje, nee het groeide langzaam. Telkens als ik schrijvend of lezend probeerde mijn kleine ik te herkennen, horen, erkennen, groeide de boosheid. Boos om de walging en de vernedering. Daarna boos over alle geheimen en de daarop volgende eenzaamheid. Daarna boos over hoe mijn karaktertrekjes vervormd waren geraakt (hardheid, ongevoeligheid, onrust, veel moeten en veel oordelen) en daarna over hoe bang ik voor mijzelf was geworden. Ik werd woedend omdat ik bang was geworden voor mijn eigen gevoelens. Het was goed om eerlijk te zijn in wat ik voelde. Het was broodnodig voor mijn proces: 1. Door boos te worden op de juiste persoon kon ik bekrachtigen dat 'het gebeurde' niet mijn schuld was, waarmee ik mijzelf eindelijk serieus nam. 2. Door boos te worden en het te uiten kon de hoge drukpan sissend wat druk kwijt (het is nog niet klaar) 3. Door boos te worden kon ik oefenen met gevoelens; het kanaliseren van negatieve zaken, en er mee omgaan. De boosheid bezorgde me aanvankelijk valse macht: ik kán wraak nemen, zo erg dat er een héél bedrijf en héél gezin kapot gaat. Door mij. Daar is weinig voor nodig. Ik hoef een melding bij de politie alleen maar om te zetten in aangifte. Daarna bezorgde de boosheid mij angst. Ik ben in staat om zóveel kapot te maken dat ik het kind met het badwater weggooi. Dat kind ben ikzelf. Daarna bleef de angst: In therapie ontdekte ik wat ik als kind gaandeweg als waarheid had aangenomen en wat leugens waren, en waar de schuldvraag neergelegd moest worden. Ik moest boos worden en dan verwerken. Ja ja, mooie woorden. Hoe dan? Wat heb ik nou bereikt? Wat ik bereikt heb is het besef dat ik bang was geworden voor mijn eigen gevoelens. Dat alles wat ik voelde, en ooit bestempeld had als 'slecht' niet slecht was maar verminkt, verkeerd gegroeid omdat ik als kind probeerde goed te praten wat gebeurde zodat ik ermee om kon gaan. Ondertussen was in die boze periode een andere levensles bezig: Bij alles wat ik las of hoorde had ik het gevoel: "Wat loop je te janken over zoiets kleins/eenmaligs of over iets waar je tenminste voluit over kunt spreken omdat ieder je zal geloven of je gelijk zal geven? Je hebt geen idee!" Jawel, ik was natuurlijk echt wel zieliger. Maar niemand mocht mij zielig vinden want dat zou er niet sterk uitzien. Ik moest leren dat poep gebeurt en dat ik een modus moet leren vinden om er mee om te gaan. En dat ik niet zielig ben want vroeger is niet nu. En dat ik mij niet hoef te schamen. Zo vreselijk te schamen voor wat ik voelde. En dat ik niet meer boos hoef te zijn omdat ik mij schaamde over wat ik als kind voelde. (are you with me?) Het is te vroeg om te zeggen of de boosheid voelen helpend of helend is. Ik denk het wel maar weet pas achteraf of ik hier onzin schrijf of helderheid. Ik ben pas onderweg. De vlucht in gewoon even geen gezeik, Ad Fundum! is hier vermoedelijk vrij helder omschreven

Luna, je bent al een half jaar clean en nu mag je gaan beginnen met herstel. Dat is zuur!! Je wordt gelezen, begrepen. Ik vind het heel knap van je dat je hulp begint te vragen, want samen staan we sterker. Schrijf over je zorgen, angst en twijfels zoveel als je durft en zo snel je ze voelt. Misschien kun je dan eerder erváren dat je het niet alleen hoeft te doen en misschien kun je gevaarlijke gedachten eerder aan zien komen.

welterusten allen

Luna, ook voor mij was alleen zijn een trigger. Ik wilde zo graag een fijn gevoel hebben, tevreden zijn. Ik zocht het geluk buiten mij. Dus deed ik van alles om mij niet leeg te voelen: werken sporten uitgaan en later drinken. Zelfs toen ik clean was had ik nog weinig geleerd: ik ging van alles zoeken om mij fijner te voelen. Zal ik wat eten? Iets snoepen? Wat zal ik es kopen? Ik heb zin in iets fijns! Geluk kun je niet van buiten naar binnen proppen. Het is er al. Heel diep verstopt. Om dat te vinden is jouw kunst. Al een half jaar clean! Op naar een jaar!

Yogajuf, een maand na mijn vorige posting is er toch veel gebeurd. Ik kan eindelijk boos worden op de persoon die mijn boosheid toekomt. Nu heb ik misschien makkelijk praten omdat ik trauma-verwerking-therapie krijg waar heel veel EMDR bij kwam kijken. De boosheid kwam EINDELIJK en toen moest ik daar wat mee. (ik ben héél boos geworden en ook héél bang of ik er nog wel aandacht aan mocht of moest besteden en héél bang nu de deksel van de beerput gelicht werd..........Pandora en zo) Ondertussen werk ik gewoon dóór om het destructieve van PTSS niet meer op mijzelf te richten, maar aangezien het voor mij niet meer met alcohol te maken heeft moet ik op dit draadje denk ik niet meer posten. Volgens mij ging dit draadje over de vlucht in alcohol en niet over herstel van PTSS dus sorry als ik dit draadje te veel voor mijn eigen gevecht heb gebruikt.