Vamos86

Allereerst wil ik jullie enorm bedanken voor de reacties hier op mijn draadje. Het helpt zo enorm en vooral om inzichten te krijgen, de steun en de hulp! Het is me nog nooit zolang gelukt niks te nemen en al helemaal niet in deze situaties. Aan de ene kant wel trots aan de andere kant voel ik me totaal niet lekker. Soort depri? Geen idee. Ik zie nu na ruim 3 weken wel heel helder waar de triggers liggen. Elke dag is hetzelfde de zorg voor de kinderen die niet altijd even leuk en lief of rustig zijn uiteraard. Luiers wisselen hond uitlaten naar school brengen ze vermaken, alle afspreken regel ik, de speciale "behoeftes en extra afspraken van de oudste van 4" . Mijn netwerk is zeer klein nouja gewoon niks. Plus daar komt dan af en toe mijn moeder in "storen" die niet luisterd en steeds weer over het verleden praat daar wordt je zo moe van soms. Ik ben alleen "bang"? Dat ik nu na 20 jaar ongeveer pas voor het eerst zie hoe mijn leven is? Alles helder? Zie en het totaal niet fijn vind. Ik "snap" nu waarom ik drink/dronk. Ik heb 2 kleine kids woon bij mijn vriend in en geen netwerk dus een beetje een uitzichtloos beeld. Wat ik denk ik? Weg gedronken heb. Daarbij eroverheen nog al dat gedoe van familie en jeugd. (Waar ik nu niet heel veel last van heb op zich zolang het maar niet steeds aangehaald wordt) Het vreemdgaan van mijn vriend is denk ik een trauma. Het liegen alleen al zo glashard heeft mij denk ik in shock? Gebracht. Alles bijelkaar ik weet ook echt niet of ik als ik eerlijk naar mezelf kijk er overheen kan komen? Er zijn meerdere leugens geweest in het verleden. Plus heb ik al niet super veel vertrouwen want mijn hele jeugd is 1 leugen geweest dus dit kwam er even extra bij.. Gisterenavond nog ruzie erover gehad hij zei je bent leuker als je drinkt. Wel in een ruzie maar die komt toch wel hard binnen dan. Ik ben naar bed gegaan met een slaappil en heb vannacht een vreselijke nachtmerrie gehad dat hij opnieuw vreemdging. Wat een @/#^# nacht. Enige positieve is nog steeds geen drank. Alleen die emoties met wakker worden zijn vreselijk. Ik denk sochtends al meteen wanneer ik savonds weer kan gaan slapen. Soort overlevingsstand oid? Om het zonder drank te redden? Geen idee ik weet het niet. @JamesM je slaat helemaal de spijker op zijn kop zoals ik al zei. We hebben veel gepraat afgelopen maanden maar ik kan het niet begrijpen. Hij zegt dat hij het zelf ook niet begrijpt? Dus ik kom niet verder. Ik kan het niet plaatsen. Wat ik ook probeer wat ik ook doe. Het was de afgelopen week wel weer wat gezakt maar zodra er maar een trigger is komt alles omhoog. Het enige waar het gesprek steeds naar toe gaat zijn de financiën maar dat is ook hetgeen waar ik zo mega boos om wordt. @Rosee dank je voor het bericht! Hij zei dat hij er wel spijt van heeft. Maar het blijft emoties uitlokken een plek geven lukt niet. Ik weet dat drank niks oplost het is zelfs erger? Geworden daardoor. Alleen het gevoel wat ik dagelijks voel is zo onwijs vervelend en weet niet hoe ik hier dus uit kan komen. Met mijn gevoel. De psycholoog bespreekt steeds delen met mij. Het is enorm veel wat afspeelt en 1 uur in de 2 weken schiet niet super veel op nog. @Wijntjeofmeer wat een lief bericht enorm bedankt zulke berichten helpen zo enorm. De vraag is inderdaad beantwoord hoe ironisch dat dat 2 weken geleden nog helemaal "nieuw" was. Het inzicht is wel dat drank niks oplost maar de emoties gevoelens en alles wat ik was ik weet niet meer wie ik ben lijkt het. (Rare zin?) 4 weken geleden toen ik nog dronk was ik zo anders. Alles waar ik nu een "probleem" in zie was er toen niet of nauwelijks. Aan de ene kant was het fijn. Fijn om door te kunnen gaan zonder mezelf de hele dag zo kut en rot te voelen. Fijn om naar de alcohol aan het eind van de dag te kunnen uitkijken. Het moment voor mezelf het enige moment dat ik ECHT even kon ontspannen ontsnappen uit deze rot situatie. Dat moment is weg en dat mis ik soms wel. Wat ik totaal niet mis is dat ik daardoor niet verder kwam? Dat van de kerst vind ik een heel goed idee aan de ene kant. Het enige probleem is het bezoek aan mijn moeder. Die drinkt zelf behoorlijk haar vriend ook en er staat overal wijn (bij wijze van) ik denk dat het zeer moeilijk gaat worden om het dan niet (stiekem) te pakken na al deze ellendige weken vol emoties?. Diep van binnen zou ik de kerst een keer overslaan. Mijn vriend kan naar zijn familie maar liefst blijf ik thuis. Ook ivm de verleidingen en stress. En wat je zegt over het vreemdgaan klopt! Klopt 1000% ik had liever 1 slippertje eenmalig en dan fysiek. Als 3 maanden lang leugens en emotioneel bedrog met alles erop en eraan. Het is zo vreselijk pijnlijk heb er al zoveel tranen om gelaten en nog steeds en het wil gewoon niet zakken. Het is vandaag extreem verdriet en vanavond extreme woede. En morgen denk ik er bij wijze van minder aan en dan begint het weer opnieuw. De vragen die je zegt zetten me aan het denken! Bedankt daarvoor dat is iets wat ik nodig heb. Ik weet wat ik nodig heb maar ik krijg het niet. Hij is ook soms van de leugens om bestwil. En ik zie dat als leugens. Bv omdat hij zegt dat hij mij daar niet mee wil opzadelen. (Bv neemt 2 uur vrij van zijn werk zegt dit niet tegen mij gaat in die 2 uur een klus doen of op bezoek bij zijn zus om spullen van zijn overleden vader uit te zoeken) ik kom hier dan weer achter en ben boos. En zo gaat dat continu door. Eerlijk zijn lukt hem niet. Ook in die leugens voor bestwil heb ik hem al 100x gezegd wil gewoon de waarheid. Maar blijkbaar snapt hij niet dat dat punt ook vertrouwen is. Ik wil hem wel vertrouwen is het antwoord dus eigenlijk. Maar ik weet dat ik hem niet kan vertrouwen. En de situatie waarin ik zit heeft ook niet veel keus. De kinderen zijn klein 2 en 4. Ik heb geen netwerk. En woon bij hem. Ik hou zeker wel van hem tis niet dat ik blijf omdat ik niet weg kan. Maar het vreemdgaan deel blijft zo enorm heftig plus dat vertrouwen. Praten, wandelen, douche, vroeg naar bed doe ik dagelijks het helpt niks. Ik weet niet hoe ik er zelf uit kan komen. Denk er letterlijk echt de hele dag over na het werkt ook niet heel erg mee dat ik de hele dag de kids om me heen heb 7 dagen per week maar het kan gewoon even niet anders. Ik hoop dat het waar is wat je zegt! Dat er nog veel moois aan het wachten is. Vind mezelf vaak al oud. Maar soms denk ik misschien is er wel nog meer uit te halen..

Moeilijke dag vandaag. Toch maar weer even typen hier. Soort dagboekje. 2 problemen blijven gewoon continu spelen het continu over mijn grens gaan is het hoofdpunt merk ik. Ik kan op de 1 of andere manier het vreemdgaan niet verwerken ik weet niet hoe het moet. Praten al 10.000 keer gedaan. Ik blijf met een irritatie en woede gevoel zitten het gaat maar niet weg. Het idee dat hij het gedaan heeft en 1.500 duizend euro aan haar heeft uitgegeven terwijl ik met de kinderen thuis zat te bezuinigen op alles in die tijd maakt me zo enorm woest. Der is niks fysiek gebeurd maar vooral emotioneel etc. Wat een kutgevoel. Dan lopen de irritaties op en is het ruzie. De welbekende halt? Angry wat me zo triggert om te ontspannen. Heb het niet gedaan nog niet. Maar ik wil hiermee om kunnen gaan maar hoe. Het is in januari gebeurd en ik ben erachter gekomen in mei. Half jaar geleden dus vertrouwen is al vaker gebroken. We zijn in een relatie van 18 jaar. Ik weet het niet meer. Komt dit door het stoppen net alcohol? Gaat de boosheid nooit weg en is de relatie over? Waarom blijft die woede er hangen. Ik wandel me dood niks helpt. Heb gehuild heb het toegelaten ook dat mindert het niet. Het vertrouwen is ook weg. Heb 2 kleintjes thuis maar weet het gewoon niet. Hij triggert enorm naar mijn alcoholgebruik plus net in een ruzie zegt ie nog ga maar drinken wat mij dus extreem kwaad er bovenop maakt. Moest het even kwijt.

Goedemorgen allemaal, Voor degene die allang gestopt zijn wanneer worden gedachtes een beetje rustiger en gaat het psychische gedeelte wat beter? Vraag mezelf dat eigenlijk wel af. Gaat hier op zich wel redelijk alleen soms echt een soort van ik mis iets. En met die halt is het ook vaak lastig. Of is dat iets blijvends? Afgelopen weekend veel wie is wie draadjes gelezen en ook enorm helpend alleen heel veel mensen zijn abrupt gestopt met typen zie ik. Wel een dikke duim voor de mensen die "er van af zijn" em toch blijven typen en de nieuwe mensen op dit forum ondersteunen! Fijne zondag allemaal!

Hoe gaat het nu @JamesM??

Dag 19. Gesprek gehad en alles voelt wel goed maar zo moeilijk. Ben ook verdrietig en boos tegelijk. Maar het goede nieuws is nog steeds geen drank. Wel een gesprek over keuzes maken gehad. Wat me wel aan het denken heeft gezet. Het gaat tenslotte toch ook over familie. Merk dat ik anders ga denken nu ik niks meer drink. Heel apart. Net of het kwartje nu pas valt. Bij zoveel dingen niet stilgestaan en ze komen nu helder binnen. Helaas zijn dit niet de leuke dingen maar de minder leuke. Maargoed het positieve is geen drank! En daar hou ik me maar even aan vast. Ondanks de momenten dat het super slecht gaat , ik het niet neem , voel ik me daardoor weer sterker en dat voelt wel goed. Al is de verleiding soms zo enorm groot om even te ontsnappen uit alle ellende. Het lost niks op. Althans niet de problemen die ik nu heb...

Dank je voor je antwoord! Fijn dat de therapie ook geholpen heeft en het nuchtere leven! Dat is super positief. Ik ga het er morgen ook eens even over hebben. Heb ook gewoon het idee verder te willen en geen zin in dit gedoe. Ben er ook zo mee opgestaan vanmorgen. De moeder kind band is bij onze familie gewoon niet gezond niet goed en er is teveel gebeurd. Ik ben wel iemand die me erover heen kan zetten anders had ik al geen contact meer. Maar om nu continu de confrontatie aan te gaan en aan alles herinnert te worden is heel vervelend. Ik ben totaal geen niet een moederskind en "hang" er ook niet aan. Het klinkt zo misschien als ik het zo neer typ maar er is zoveel gebeurd zoveel. En ze kan mijn regels of ideeën of mening niet respecteren. Ze wil wat zijzelf wil en wat ik zeg is boeiend. Het ligt best wel gecompliceerd en het is zo extreem dat als ik alles hier op het forum zet dat mochten mensen dit lezen die mij bekend zijn meteen weten wie ik ben. Vandaar. Verder nu dag 18. Het klinkt al best wat al zeg ik hetzelf. Al best wel dagen gehad met hele moeilijke momenten maar het voelt nu alsof er een lichtje is gaan branden of een knopje om is? Zou het dan toch zo zijn na 20 jaar ...... durf het haast niet te zeggen eigenlijk maar het voelt anders als eerdere pogingen tot minderen/stoppen. De decembermaand komt eraan. Heb nooit zoveel moeite gehad met dat bij kerst een wijntje hoort. Maar meer moeite met het getrek aan mij bij wie ik die 2 dagen zal vieren. Vanaf mijn 12e gescheiden ouders uit een vechtscheiding plus een vriend met ouders en maar 2 kerstdagen. De stress en het pushen was eerder mijn valkuil. Ik ga deze kerst denk ik niet weg om de stress voor 1 jaar gewoon te beperken. Elk jaar weer dat gedoe dat de ene 1e wil de andere 2e en weer een ander ook 1e en zeg je er 1 af is het gezeik. Ook weer met name mijn moeder die in oktober al de kerst voor mij aan het inplannen is. Waar ik overigens wel "schijt" aan ga krijgen. Ik denk dat mijn eigenwaarde of zelfrespect gewoon laag is en daardoor niet op mijn grens kan blijven. Wil dit gaan veranderen. Denk na nu na 18 dagen niet drinken dat hier een enorme oorzaak van mijn alcoholgebruik ligt. Het wegdrinken het losser voelen het niet zoveel meer uitmaken wat er gebeurd dus geen grens. Dus alles laten gaan en over me heen laten lopen. Nu nuchter zie ik dit eigenlijk pas in. Best slecht dat ik daar 20 jaar voor nodig heb gehad. Ben ook erg bang voor de stress in december en een terugval. Maar ik blijf hier op het forum en hopelijk gemotiveerd!

@Emmy hoe heb je dat gedaan? Wel benieuwd naar, wel super knap en goed zeg! Moet wel zeggen van de 37 jaar dat ik leef is er de helft van mijn leven geen contact geweest en ze heeft best heftige dingen in mijn jeugd gedaan. (Het zit dus behoorlijk diep) mijn zus en broer hebben ook geen contact met haar om deze reden. Ze heeft ook echt wel dingen uitgehaald die heel shocking zijn. Ik denk als ik geen kids had dat ik een stuk harder was geweest wederom. Maar het blijft maar doorgaan. Het is lastig uit te leggen zit nogal gecompliceerd inelkaar .. en als ik alles hier typ denk ik wel dat mensen mij herkennen mochten ze dit forum ooit opzoeken of lezen

Zo weer even geschreven op mijn draaddagboek. Ik hoop enorm dat ik de kracht blijf houden om niet terug te vallen. Al ruim 2 weken niks nu..

Goedemorgen frummers Is dat proces bij iedereen ongeveer hetzelfde? Ik heb totaal niet het gevoel in de wittebroodsweken te zitten namelijk? Eerste dagen waren wel heftig nu meer een beetje neutraal met ups en downs. Lees en luister wel veel en hoor dan die zogenaamdr wall? Is dat wat ermee bedoeld word? Het klinkt ook best eng? Om te weten dat er nog zo'n periode aankomt? Ik zal ook eens wat gaan opschrijven al moet ik dat nu ook al doen in het boek wat ik gekregen heb van de verslavingszorg. Vind het wel heel erg leuk en knap dat hier ook mensen schrijven die gewoon al zo lang gestopt zijn! Dat is pas echt een goede motivatie dat het echt wel kan. Is het zo als je bv een half jaar gestopt bent dat je er dan ook minder aan denkt? Er een beetje overheen groeit zeg maar en dan makkelijker met cravings omgaat? Vandaag wordt een uitdagende dag voor mij. Mijn moeder moet oppassen omdat het niet anders kan en laat daar nu een onwijs grote trigger liggen. Ben heel benieuwd. Vrijdag weer op gesprek bij de psycholoog. Dag 17 vandaag. Wel positief want het is haast nog nooit zolang achterelkaar gelukt. Fijne dag iedereen !!

Weer even wat schrijven hier in het draadje. Toch een soort dagboekje :) Gisterenavond eigenlijk een grote overwinning gehad. Heel de dag thuis met de kinderen geweest kinderen waren onwijs vervelend hadden hun dag niet. Vriend zou hier 16.00 zijn met boodschappen maar liet niks weten en kwam pas 18.00 geïrriteerd thuis. Kortom een hoop irritaties stress en spanning. Waar ik normaal een sterk verlangen kreeg naar alcohol om even te ontsnappen of weg te zijn. Besloot ik eigenlijk voor het eerst in mijn leven om gewoon eens vroeg naar bed te gaan zodat de dag voorbij was. Omdat ik onwijs slecht slaap wel een halve slaappil genomen maar dit was echt een enorme overwinning. (Ik ben iemand die meestal pas tegen 12 gaat slapen, vroeg erin lukt me nooit en had altijd die enorme drang om alles eerst uit te praten anders kon ik niet na bed een hele irritante eigenschap) Nu besloot ik om 22.30 gewoon alleen naar bed te gaan. Heb nog wat gelezen op het forum en ben gaan slapen. Wat een mega overwinning. ( klinkt als iets doodnormaals denk ik? Maar heb het nog nooit gedaan en het is gelukt dus voor mij een hele nieuwe "ervaring")

Goedemorgen allemaal, Net de kleine meid naar school gebracht en we starten vandaag op dag 14. Het enige waar ik wel flink last van heb is elke ochtend en avond irritante zeurderige hoofdpijn. Ik denk zelf dat die komt vanwege het vele nadenken? En sinds ik ben gestopt neem ik halve slaap tabletjes waar ik deze week ook mee wil stoppen misschien dat dat ook gaat schelen. Weer een nieuwe dag en week. We gaan ervoor toch !

Heel erg bedankt @JamesM zo klinkt het inderdaad heel "simpel". Het is inderdaad wat ik altijd gedaan heb. Ze parkeren ergens tot het moment er weer was om te drinken. Dat voorbeeld van die vakantie klinkt inderdaad ook precies zoals het is. En dat het tijd kost zal ik denk ik moeten accepteren. 20 jaar tegenover 2 weken niet drinken is natuurlijk ook niet heel realistisch. Wat ben ik blij dat je het zo uitlegd dan klinkt het voor mezelf ook weer een stuk beter en weer wat om over na te denken. Ben zowieso zo blij met het forum. Iedereen hier snapt het gewoon. Je hoeft niks uit te leggen. Dat scheelt zoveel en is zo fijn en helpend... En ook de vragen die je stelt zo fijn beantwoord. Bedankt nogmaals iedereen voor alle moeite! Dag 14 vandaag de 3e week in morgen. Vrijdag weer een gesprek bij de verslavingszorg. Ben benieuwd. Dit forum helpt mij in ieder geval echt super. Het heeft me veel inzichten gegeven en ik lijk? wel iets anders te gaan denken? Ook mede doordat jullie andere inzichten geven dan die ik zelf had leer je er anders tegenaan kijken. En dat het ook gewoon tijd nodig heeft. Hopelijk blijft dat zo en is het niet een momentopname. Het voelt goed !!

@Wijntjeofmeer bedankt voor het uitgebreide heldere bericht en kan me er helemaal in vinden! Zoals je dit zo opschrijft komt het bij mij ook helder binnen. het klopt helemaal. Al dronk ik weleens een cocktail voor de gezelligheid maar het merendeel was toch echt veel teveel. Ik dronk ook veel te snel dat binge drinken. De black out was er daardoor 9 van de 10 keer. Het is niet dat ik de black-outs wilde integendeel die haatte ik enorm. Maar wel dat lamme gevoel waarin je hoofd stopt met de drukte etc en ja ik dronk dan te snel en nog een paar er achteraan en dan was ik weg. Vaak in slaap gevallen beneden op de stoel. Dat van die hulpverlener klopt ook! Ben al een jaar bezig en heb nu denk ik eindelijk de juiste gevonden. Eerst wilden ze me eerst bij een psycholoog hebben maar omdat de alcohol steeds vaker en meer werd en het lichamelijk ook schadelijk werd doordat ik echt halve dagen kwijt was ga ik het nu via de verslavingszorg proberen. Ipv eerst psychisch aan mezelf werken nu eerst de alcohol eraf/minderen. /minderen staat er omdat hun zeggen verbieden werkt niet. Maar minderen is voor mij niet haalbaar. Zit nu op dag 13 en als iemand zegt je mag nu 1 of 2 wijntjes en verder niks. Ja dan hoef ik dat niet eens want ik "bereik" niks met 1 of 2. Als ik drink is het meteen of 2 flessen of wodka. Dus minderen is voor mij sws geen optie. (Ben ik ook achter na talloze keren geprobeerd te minderen) Wat super fijn en aardig dat je zo mee denkt en die link gestuurd hebt! (Ik moet via de verslavingszorg ook naar maatschappelijk werk ivm oppasproblemen en het netwerk wat we hebben dat zeer beperkt is) ik neem dit even mee in mijn achterhoofd. Heel handig thnx! En ja ik wil zo graag dat het lukt. Ik lees veel hier en zie echt succes verhalen en lees veel draadjes van iedereen. En ook podcasts enz en beroemdheden die gestopt zijn die geen druppel meer aanraken. Maar soms denk ik dan hoe doen die dat dan? Denken die er niet meer aan of is na een jaar het willen van alcohol echt fors geminderd? Ik kan me er nu nog niet veel bij voorstellen. Ik vind cocktails echt wel lekker en dan denk ik stiekem. Ook nooit meer een terras of vakantie met een cocktail dat klinkt wel heel ...... sja apart. Toch denk ik dat ik wel ergens een knop deels heb die om is nu. Al trekken de weekenden mij wel een beetje naar beneden want die waren het meest erg qua alcohol. De zaterdagavond bv. Ik vind het lastig om er een vervanging voor te vinden. En soms blokkeer ik ook wel even mijn gedachtes. Want als ik eraan ga denken ga ik weer door denken en compromis sluiten met mezelf en dat wil ik niet. Wat ik ook zo stom vind is dat ik het in me hoofd ga baggetaliseren. Het was toch niet zo erg? Als ik door de week niks doe? Maar aan de andere kant zijn de blackouts van 2023 ontelbaar en denk dat als ik ermee doorga niet oud wordt. Mijn vriend had afgelopen jaar al meerdere keren gezegd als je zo doorgaat wordt je geen 40. Maar hoe komt dan dat fucking domme stemmetje jn je hoofd die alles wat minder erg maakt dan dat het is. Gek he. Oh ik had nog wel een vraag weet niet of iemand daar ervaring mee heeft of niet. Maar hoe komt het dat je dingen wel kan verwerken zonder alcohol en niet met alcohol. (Als je bv alleen in het weekend drinkt en door de weeks niet verwerk je door de week dan niks?) En zou het echt zo zijn als je langere tijd stopt je er mentaal sterker uitkomt? Het is wat ik stiekem hoop maar nog niet echt heb kunnen vinden of het echt is..

@Bob ik vind het een hele mooie spreuk! Thnx voor je berichtje weer. Ik moet sommige dingen inderdaad ook loslaten maar het is best lastig. Het zit in mijn karakter dat familie bv best over mijn grens heen kan en niet echt naar me luistert en als ik er dan wat van zeg ze in een soort slachtofferrol gaan en het domme van alles is dat IK me dan nog schuldig of lullig ga voelen of ga piekeren. Vind dat zon vreselijk nare eigenschap van mezelf en ook slap. Maar het is ook 1 van de redenen voor mijn alcoholgebruik omdat dat op de 1 of andere manier niet nuchter te handelen is. Weet dat niet goed te kunnen doorbreken. @Roseedank je voor het lieve bericht! @lady janedat is zeker waar. Helemaal mee eens. Het enige probleem is dat het contact met mijn vader er niet is. Verder geen familie (woont ver weg of is overleden) en het enige contact is dus eigenlijk mijn moeder. En die betrekt juist veel verleden in onze gesprekken. Als ik bv zeg mijn dochter is vandaag ziek heeft waterpokken is het antwoord oh maar toen jij vroeger waterpokken had blabla als ik vertel over dingen wordt alles omgedraaid naar vroeger etc. Terwijl mijn moeder heel cru gezegd emotioneel nooit een moeder is geweest. Dat botst dagelijks. Ze heeft lieve kanten zeker weten. Maar die nare kant overheerst heel vaak. Ook is er gewoon geen oprechte interesse in mij. Alleen in mijn kinderen. Mijn zus heeft ook geen contact meer met mijn moeder die kon en kan dit gedeelte van haar ook niet handelen. Maarja het contact is net hersteld een jaar. Het blijft lastig. Zonder heel mijn draadje vol te schrijven over haar wil ik ermee zeggen dat ik niet blijf hangen in het verleden maar door wil. Alleen dat is dus niet altijd zo makkelijk. Ondertussen dag 12. Het fit opstaan bevalt me wel. Morgen de intocht van sinterklaas. Op zaterdag... Normaal gesproken had ik die hoogstwaarschijnlijk met een black-out en kater doorgebracht en nu dus nuchter. Ik zal mezelf vast een stuk beter voelen dat is zeker. Wel merk ik dat de weekenden moeilijker zijn. Vrijdagavond... Even na het douche beneden op de bank aan de wijn of mixdrank en relaxen is er nu niet. Ik probeer nu ook maar even meer aan de frisse ochtenden te denken als de "ontspannen avonden". Wel met mijn vriend gepraat en hij steunt me wel. Goed gesprek gehad ik hoop dat wat er is gebeurd een plekje gaat krijgen..

Goeiemorgen @Yvonneen @lady jane. Weer een nieuwe dag! Zo even mijn dochter richting school brengen. Maar eerst genieten van het lekkere bakkie hier haha verse koffie altijd goed!

Dit is wel echt een motiverend draadje. Na bijna 20 jaar alcohol heb ik ook zeker wat negatieve ervaringen. 2x opgepakt met alcohol achter het stuur. (1x rijbewijs half jaar kwijt geweest ) toen ik 19 was. Blaastest gekregen op mijn werk omdat mijn werkgever alcohol rook om mij heen (20 jaar oud) Tegen de vangrail aangereden op de snelweg in de middenberm. Lam op de parkeerplaats gestaan dat mijn vader mij moest ophalen. Dit was zo'n beetje allemaal onder de 25 jaar. Daarna : mezelf talloze keren voor lul gezet en het niet meer weten. Ruzies gemaakt dat de hele buurt het gehoord heeft. De dag erna zoveel schaamte. Hele wandelingen gemaakt (zag ik via mijn stappenteller) en geen idee waarheen of wie ik ben tegengekomen. Enorme schaamte achteraf als ik naar buiten ging. Op een bankje voor het huis gaan zitten en dat iemand de politie heeft gebeld omdat ik niet wist waar ik woonde... Alle verjaardagen (van mezelf mijn kinderen mijn vriend mijn moeder en vader en zus) de halve dag in een black-out door gebracht omdat ik niet tegen die stress kan. Volgende dag niks meer herinneren. Beneden op de stoel slapen of op de bank. Snachts wakker worden en er niks van snappen en naar bed gaan. Bijna elk weekend heel de dag nadenken over wat er de vorige dag is gebeurd en niks herinneren. Lam voelen , hoofdpijn ... Vaak ook ineens heel emotioneel zijn met drank op terwijl ik zonder drank nog "normaal erover kon praten " ook ruzies ineens zomaar bijleggen omdat het met drank toch niet uit maakt. Alles is lollig en geen grenzen. Vaak bang om gezondheid en elke keer maar nadenken over stoppen of minderen. Er zoveeeeel mee bezig zijn. Laatste keer was wel 1 van de dieptepunten. Gedronken in de middag en savonds kwamen ze aan de deur van de vriendenloterij en ik heb daar blijkbaar een abbo afgesloten? Kan mij er 0.0 van herinneren helemaal niks en die blackouts zijn een hel. (Dat was het meeste wel denk ik. Onder invloed rijden ben ik zeer zeker niet trots op is ook de laatste 15 jaar niet meer geweest. Verder wel echt domme idiote dingen als ik ze zo terug lees. )

Het is ook meer omdat ik al vanaf dat ik 18 ben gewend ben om dingen te verdoven. Nu bijna 20 jaar. En als dat ineens weg is, is dat heel raar... Het voelt een beetje als opnieuw leren lopen ofzo. Heel apart. Ik voel? Of wordt ook een ander mens lijkt het. Heb ook heel weinig grenzen gehad altijd. Gingen mensen eroverheen dan dronk ik dat weg en werd alles weer lollig en ging het over luchtige onderwerpen. Nu dat drinken weg is , is de grens sterker en de lolligheid of het "niet boeiend vinden" (als ik dan wel dronk) is ook weg want neem die drank nu niet. Beetje warrig verhaal misschien. Maar ik voel mezelf zo anders worden..

@Emmy dank je voor je bericht! Er is weinig tijd op een dag over. Ik ben thuis aangezien mijn dochter op het speciaal peuteronderwijs zit en savonds zitten de avonden helemaal vol met de huishoudelijke taken, boodschappen , was etc. (Omdat dit overdag niet gaat) dus hardlopen of een sport is lastig te doen. Wel wandel ik al onwijs veel (met de kinderen ook erbij) en ben best actief loop een hoop stappen per dag. @Lonster1ook bedankt voor het bericht! Fijn om te horen dat de therapie bij jou goed geholpen heeft! Ik heb helaas nu weinig tijd ook voor mezelf. De situatie is een beetje complex wat dat betreft. Ik heb 2 kleine kinderen en geen oppas. Mijn vriend werkt fulltime 6 dagen en mijn dochter zit op het speciaal onderwijs waardoor ik nu momenteel thuis ben. Ook moet ik nu 1x per 2 weken naar de verslavingszorg waarbij mijn vriend ook moet oppassen en vrij vragen. Dus een therapie erbij is voor nu nog even niet haalbaar maar zal het onthouden. Thnx. @Rudo ook jij bedankt. De situatie met mijn moeder ligt een stuk gecompliceerder. Heb er hier op het forum niet veel over geschreven maar heb nogal een verleden met haar. ( wss heeft ze iets van narcisme oid ik weet het niet exact) aan de ene kant kan ze heel aardig en lief zijn. Aan de andere kant is het totaal geen moeder. Ze heeft me zelfs toen ik 18 was op straat gezet en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook nu is het contact zeer moeizaam. Echte interesse in mij is er niet. Ze vraagt niet eens naar mij en waar ik mee bezig ben terwijl ze weet dat ik met de verslavingszorg bezig ben. (3 maanden geleden heeft ze zelf nog de crisisdienst gebeld ) maar dat was niet voor mij. Ja het was wel om mijn situatie maar meer voor sensatie te zoeken. Ik heb al 19 jaar een vriend waar ok ook 2 kinderen mee heb. Toen ik vorig jaar naar de praktijkondersteuner ging en ze zag een foto van deze jongen probeerde ze me nog aan hem te koppelen? Zo even kort gezegd dat is mijn moeder... En dan zijn er nog 10.00000 dingen die gek/raar/niet normaal zijn maar dan kan ik een boek schrijven. Maar even om het idee te geven dat het niet een standaard moeder dochter relatie is.

@lady janedat is precies wat ze zeiden. Zolang je alcohol gebruikt kunnen we geen diepere problemen behandelen vandaar eerst de stap naar 6 maanden niks. Maar dat klinkt oh zo ver weg. Kerst, oudjaar is niet eens het probleem het probleem zit bij mij in het dagelijks leven elke dag opnieuw. Ik ga mijn best er zeker voor doen. En jullie hier helpen mij nu al enorm. Door alles eerlijk en open te zeggen en reacties waar ik echt motivatie en positiviteit uit haal! Het gevoel niet helemaal alleen hierin te zijn...

@Francoise en @lady jane dank jullie wel voor de berichten ze doen me enorm goed. En ik hoop zover te komen als jullie. Ben al zo blij dat er mensen zijn die het begrijpen en het ook gehad hebben die het snappen. Het is inderdaad vreselijk die black-outs. Ik luister enorm veel podcasts en lees hier op het forum ook veel het helpt zeker. Ik wil ook wat boeken gaan lezen wie weet helpen die ook en ik ben weer met iets anders bezig. Het gekke is ik ben 2x 9 maanden gestopt geweest alleen dat deed ik dan niet speciaal voor mezelf maar vooral omdat ik zwanger was. Nu is het meer voor mezelf en ook de kinderen wel maar het voelt gekker en ook wel eng en raar. Ik zal proberen die oxazepam ook te laten. Het doet niet heel veel het maakt me alleen maar moe en ik moet ervan gapen. Hier doorheen gaan is denk ik precies zoals je zegt wat ik moet doen alleen is het zo pittig. Zoveel emoties en vaak ook nog tegelijk en ontzettend heftig. ( ik loop bij de praktijkondersteuner al een jaar. Ben bij 2 psychologen geweest maar die hielpen niet. Nu sinds oktober heeft de poh mij doorgestuurd naar de verslavingszorg en daar ga ik nu 1x in de 2 weken heen. Die hebben ook gezegd dat ik alcohol als zelfmedicatie gebruikt heb en door de emoties heen moet. En als ik 6 maanden "clean" ben kunnen ze me helpen met trauma begeleiding als dat dan nog nodig is. ) 24 november moet ik weer langs. Jullie reacties doen me heel goed dank jullie wel. Ook het van me afschrijven en het begrip is fijn. Helaas vind ik dat nu thuis niet en bij familie al helemaal niet dus het helpt enorm. Ook het vele lezen hier helpt. Nogmaals enorm bedankt!

Dag 10 en het gaat niet heel lekker. Het afgelopen jaar is er een hoop gebeurd en alles heb ik vrijwel "opgelost" om te verdoven en te drinken of het uitkijken naar het drinkmoment om even te vluchten. Nu is dat weg. Althans.. Ik wil stoppen maar de realiteit komt hard binnen. Mijn partner heeft vorig jaar app contact gehad met een andere vrouw. Cadeaus gegeven ook net valentijn en geldbedragen overgemaakt. Terwijl wij het financieel absoluut niet breed hadden. Ook is er sexueel contact geweest (niet fysiek). Op de 1 of andere manier geeft het mij nu ik 10 dagen niet drink zo extreem veel woede irritatie en boosheid. Ik kan ook niet normaal communiceren nu met hem. En we negeren elkaar al ruim een week. Zojuist een discussie gehad over niks wat de woede nog meer maakt. Ik pak normaal de drank om dit te verdoven. Nu hou ik mezelf als een soort bal onder water om het niet te doen maar ergens denk ik of weet ik als dit nog dagen zo doorgaat ik het niet volhoudt. De irritaties zijn zo hoog. Ik kan het niet verwerken het is zo ver over me grenzen heen. Ik weet het het is een late reactie misschien. Komt dit nu doordat de alchol alles echt zolang verdoofd heeft? Ik weet het niet. Ik heb 2 kleine kinderen onder de 4 en ik moet dus ook de hele dag "aan" staan en vrolijk zijn. Het slurbt al mijn energie weg bovenop de irritaties. Ik heb net een oxazepam op. Die heb ik gehad van de huisarts voor noodsituaties maar ik slik deze nu ook dagelijks. Ik weet niet wat dit is. Komt dit door het stoppen. Komt mijn gevoel eruit komt de werkelijkheid hard aan ik heb geen idee. Het liefst drink ik nu 2 flessen wijn en ben even verdwenen. Dat is geen oplossing maar wel om die hoge enorme spanning en irritatie eraf te halen. Ik probeer van niet maar loop hier zo enorm op vast...

Goedemiddag allemaal, Ik ben er ook weer bij. Dag 10. Deze keer voelt het wel anders allemaal maar we gaan ervoor. Gelukkig geen regen. Best aardig weer. @Francoisehoop dat je een beetje de rust kan vinden opgejaagd zijn is een rot gevoel.

@Francoisedank je voor je bericht! Zo fijn om mensen te "ontmoeten" hier die hetzelfde hebben. En wat super dat je er al zolang vanaf bent. Wat je in het eerste deel beschrijft heb ik inderdaad ook geprobeerd. Ik sukkel al best lang aan met drank. Dan weer sterk zijn om door de week niks te nemen maar extreem veel moeite mee om vervolgens in het weekend alles in te halen en grote black outs. Afgelopen jaar zelfs meerdere black-out gehad ieder weekend. Weekend was vaak vrij t/m maandag en vaak ook door de week wel weer teruggevallen. Het enige wat ik zo eng of ja eng ik weet niet hoe ik het moet zeggen maar het idee om nooit meer te kunnen verdoven of ontsnappen of een cocktail op vakantie te kunnen nemen geeft mij een heel akelig gevoel. Sta er ook niet lang bij stil want hoe meer ik nadenk hoe meer ik ga onderhandelen met mezelf. Die podcasts zijn heel helpend inderdaad al denk ik dat ik ze bijna allemaal al geluisterd heb. Wat wil je drinken/koos plateringen/onverstoord etc. Ze zijn zo herkenbaar. En sinds ik dit forum heb gevonden voel ik me voor het eerst begrepen. Mijn vriend of andere mensen begrijpen dit gewoon niet. Stop gewoon. Of drink er 2 . Ja dat is zo moeilijk uitleggen. Ik drink als ik drink om de roes te krijgen niet om de smaak oid. En van 2 wijntjes of wodka heb je geen roes. Wat zijn de halt triggers precies?

@lady janefijn dat het zwemmen zo goed bevalt! Stom dat ze de glasvezel verplichten. Hogere maandlasten zit niemand op te wachten. Hopelijk gaat het installeren wel in 1x goed. Wij krijgen over een week ook glasvezel maar kunnen ook gewoon nog bij ziggo blijven mochten we dat willen. Is dat bij jou niet? Het schoot me trouwens even te binnen dat ik vooral alcohol dronk om te verdoven. Weet iemand hier een boek over? Ik zie wel veel staan in dit forum en op internet. Maar ik ben zelf geen boekenfan dus het liefst een boek wat makkelijk wegleest en niet te moeilijk is. Moeilijk in de zin van teveel nadenken haha ik ben niet zo'n lezer en als ik moet gaan denken ben ik heel snel afgeleid.

Goedemorgen iedereen, Dag 9 vandaag. Dochter net naar school gebracht. En veel aan het nadenken deze 9 dagen. Ik merk dat ik ook veel onopgeloste irritaties en frustraties in mijn relatie heb. Die komen er helaas allemaal uit en zin om te praten heb ik nu niet. Maar leuk is anders. Het positieve is 9 dagen geen alcohol. Voel me moe maar geen kater. Volgende week weer naar de verslavingszorg. Hele fijne dag iedereen en goed bezig! Stoppen met roken knap hoor @Oskar . Dat wil ik in de toekomst ook zeker nog. Eerst deze heuvel maar beklimmen.