Vamos86

Wat een lief bericht @Francoise dank je wel! Wat voelt het goed om met mensen te kletsen die gewoon hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt. Wat knap dat je al zolang niks meer gedronken hebt! Heb je in het begin ook die heftige emoties gehad? Ze komen bij mij echt zo hard binnen. Ben normaal ook niet zo van het huilen en nu de laatste dagen enorm. Naast verdriet ook zoveel irritatie. Helaas ook naar mijn partner aangezien hij een soort van is vreemdgegaan komen die irritaties nu bovendrijven. Niet heel fijn en voor hem ook raar aangezien het 6 maanden geleden is en ik er nu pas eigenlijk weer woede om krijg. Was het jou eerste poging? Wow 5 jaar echt zo knap! Heel stiekem vind ik verse jus, of een keer frisdrank oid lekkerder als een wijntje. En zeker in zo'n feestelijk glas. Heb drank nooit lekker gevonden. Dronk het ook heel snel en spoelde het weg met iets anders. Dat van die trauma's zei de psycholoog ook. Is het echt zo als je een poosje niet drinkt dat je die dan verwerkt? Ik bedoel heb weleens een week of 2 weken niks op( niet vaak hoor maar wel een keer gebeurd) en toen is er eigenlijk njet heel veel naar boven gekomen en nu ineens wel.. Lief dat jij in mij geloofd, nu moet ik het zelf nog gaan doen...

Wat een lief en herkenbaar bericht! Dank je wel! Het klopt helemaal wat je zegt. Dat wegdrinken van die emoties duurt nu al zo'n 20 jaar. Heb wel periodes ertussen gehad met stopppgingen (door de week niet drinken/dan weer een maand niet/ en allerlei dingen verzonnen maar het kwam altijd weer terug op het oude patroon elke dag drinken dus en met veeeeel moeite het door de week lagen staan en aftellen naar vrijdag. Maar nu deze keer nu ik dus ook ben doorverwezen naar de verslavingszorg komt deze eerste week niet drinken op de 1 of andere manier heel erg hard aan. Geen idee of het komt omdat het nu voor het ecchie is of dat het pas doordringt.. Zoveel verdriet en irritatie en woede en dan was dat lijntje naar alcohol zo kort en het kost veel moeite om het niet te gaan halen. Wat jij zelf dus ook zegt de issues komen 2x zo hard aan?? Bizar. En inderdaad dat voordeel van dat nadenken over alcohol en tijd kwijt zijn aan het plannen mis ik ook totaal niet. Wat je zegt, heb ik morgen iets op de planning? Moet ik de kinderen naar school brengen? Wanneer kan ik even naar de supermarkt. Hoelang nog voordat het weekend is... enz en dan die dag erna weer van die gekke pijntjes en kwaaltjes en dan weer denken aan het stoppen en zo de cirkel steeds rond. Nee dat mis ik ook zeker niet. Heel herkenbaar hoe je dat beschrijft! Voor jezelf kiezen vind ik wel heel moeilijk. Wat het is ook een soort angst waar kies ik voor. Momenteel mis ik die roes wel echt enorm. Vooral aan het einde van de dag/week. Even die ontspanning, even niet nadenken over problemen of stress of afspraken. Even gewoon niks. Een leeg hoofd. En dat vind ik enorm wennen, hoe vul je dat op? Er is denk ik geen vervanging voor. Ik vind het wel heel mooi verwoord en het geeft wel kracht door het zo te lezen. Dat je zelf weer aan het stuur komt en je eigen leven gaat leven en er sterker uit komt. Dat houdt ik maar in mijn achterhoofd. Thnx voor die wijze woorden! Jij bent het ook zeker waard @JamesMen fijn dat de band met je vrouw nu al een stuk aan het verbeteren is! Ik ga je zeker volgen en hopelijk volgende er nog veel mooie nuchtere weken!

Wat knap dat je al eerder 4 jaar gestopt bent! Dat is al een teken dat je het zeker kan! Zo herkenbaar wat je zegt. Het willen dat dat je zo nu en dan een wijntje kan nemen. Maar ondertussen ook weten dat die eerste er toe leidt dat je door drinkt. Zo stom eigenlijk zonder alcohol voel je je veel fitter en gezonder. Maar toch blijft dat stomme verlangen naar rust, ontspanning, hoofd leeg etc. Heel veel s6!

Thnx lady Jane! Ik hoop dat het me lukt. Ik zie deze draad van wie is wie maar als een soort dagboekje. Waarin ik wat van me af kan schrijven. Moet zeggen dat ik momenteel ook niet echt in een hele fijne situatie zit de relatiebanden met mijn familie zijn er of niet of met veel frustratie. Wat ook veel irritatie opleverd. (Daarvoor ben ik nu ook in behandeling bij een psycholoog) maar ook thuis is de druk enorm hoog. Mijn relatie loopt niet heel fijn na het vreemdgaan is er veel irritatie van mijn kant. Volgens de psycholoog heb ik mijn gevoelens gedempt met alcohol en het lijkt er nu na een week dubbel zo hard uit te komen. Wat eerst veel verdriet was wordt nu boosheid en irritatie. Daarbij valt ook de zorg van mijn kinderen bijna volledig op mij. Mijn vriend werkt 6 dagen omdat ik er nu niet bij kan gaan werken omdat mijn dochter adhd/autisme heeft en ik haar opvang thuis. Dus ook dat geeft alles behalve rust. Dag 7 vandaag een week met veel boosheid, verdriet, onbegrip, frustratie. Maar geen drank. Ik zie zelf wel heel helder in dat drank de oplossing niet is. Maar wat is de drank voor mij "fijn" om te vluchten. Want op dit moment is het geen fijn leven zo. (Psycholoog heeft ook maatschappelijk werk ingeschakeld weet niet wat dat gaat opleveren. Ik kan eventueel trauma behandeling krijgen als ik 6 maanden niet drink vanwege de trauma's uit mijn jeugd maar dat is allemaal toekomst. Ik voel me NU zo rot) Zo weer even van me afgeschreven. Dat helpt ook wel. Fijne zondag voor iedereen die het leest!

De eerste zaterdagavond. Een stressvolle dag gehad met de kinderen heel de dag thuis. En nu al weer de gedachte naar wijn of wodka om even te ontvluchten en te ontspannen. Hoe ga ik ooit de ontspanning of rust vinden zonder de alcohol. 20 jaar lang een routine die ik graag wil doorbreken maar op deze momenten wordt ik momenteel zo geïrriteerd boos verdrietig en moe van mezelf tegelijk. 1000 gedachtes in 1 minuut krijg er gewoon letterlijk hoofdpijn van. Hopelijk vandaag de eerste zaterdag niks. En morgen fris op staan. Maar het is nu al een soort gevecht.

Ik heb het filmpje van Els bekeken. Helder en duidelijk. Ben jij gestopt met hulp en groepstherapie of alleen? En ook meerdere pogingen nodig gehad?

Wat mooi dat je zo tot inzicht bent gekomen en er ook echt zo'n knop is om gegaan! En knap dat het gelukt is en nog steeds zo goed gaat! Mijn dochter is 3 en ik hou zielsveel van haar alleen ik vind het zo enorm lastig. Ik wou dat ik die knop ook zo mooi kon omzetten. Maar ik wil er zeker voor gaan. Een jaar klinkt lang maar tegenover 20 jaar drinken weer kort. Ik ga het filmpje eens bekijken! Bedankt voor de uitleg. En heel motiverend ook!

Hey Lilly, ik ben nieuw hier maar herken me wel in jou verhaal. Ben ook maandag gestopt. Weet dat 1 glas hier ook weer leidt tot 2 3 4 5 6 etc en ook altijd als ik niet lekker in me vel zit. Hopelijk houdt je het deze week wel vol! Gaat het deze week beter als vorige week? Ga je nog opnieuw naar de huisarts voor het bloedonderzoek?

Bedankt trouwens iedereen voor de reacties! Voor de eerste keer in 20 jaar heb ik het idee niet tegen een muur te praten maar echt mensen die het begrijpen!

Wijze woorden! Weet jij hoe het bij jou dan zo veranderd is van angst naar nooit meer willen? Is dat iets speciaals geweest? Een dieptepunt? Of ervaring? Ik hang er zelf een beetje tussenin denk ik. Ene kant denk ik door zolang zoveel te drinken plus talloze black outs heb ik heel veel niet verwerkt. Al vanaf mijn jeugd af. Stop ik er nu bv in mijn hoofd mee voor een half jaar klinkt dat ook meer haalbaar en denk ik zelf ook meer te kunnen verwerken. ( de verslavingszorg heeft ook aangegeven trauma therapie pas te starten na een half jaar niks te drinken) Mezelf een beetje kennende zou ik het denk ik ook zonde vinden om na een half jaar weer 1 glas te nemen. Dat worden er 2 3 4 5 6 etc

Ik zit nu bij de verslavingszorg. Het enige probleem voor mij dan is dat minderen geen zin heeft. Ik heb voor mezelf niks aan 1 of 2 drankjes. (Minderen dus) en afbouwen schiet ook niet op want ik bereik daar het gevoel niet mee wat ik wil. Voor mezelf weet ik dat stoppen het best is maar het klinkt zo ... eng? Ofzo of het idee nooit meer... 1 glas is bij mij 10 glazen er zit geen tussenweg in. Ja misschien met veel discipline 1x of 2x maar daarna is het meteen black-out

Zijn er ook meer mensen die helemaal gestopt zijn die daar in het begin ook heel bang voor waren nooit meer te kunnen drinken? Ik ben van plan te stoppen heb vanaf maandag niks meer gedronken. Maar heb zoveel huilbuien dat herken ik totaal niet van mezelf. Ook mijn moeder ingelicht en weer te horen gekregen echte alcoholisten beginnen in de ochtend en kunnen de drank niet laten staan. Het is zo frustrerend want het is toch je moeder en er zit zoveel onbegrip met alles eigenlijk.

Wat een super mooie motivatie 3x is scheepsrecht. Zo had ik het niet bekeken. Ik gun ze het ook zo maar wat heb ik een struggles met die diepe pijn. Hoe ga je daar mee om na 20 jaar alles weg te drinken. Wel super knap van jou ook! Ondanks dat ze pubers zijn heb je het mooi wel geflikt! Beter laat ....

Wat fijn om te horen dat je al zolang droog staat en het goed bevalt. Ik zou dolgraag willen dat ik dat ook kan zeggen over 7 jaar. Ik denk ook als ik voor langere periode nuchter ben misschien wel iets anders ga denken en anders met iedereen omga. Er zit alleen zoveel vreselijk verdriet diep van binnen..

Dank je voor je bericht! Tot nu toe altijd mijn partner. Zorg wel dat hij er is als er zoiets gebeurd. Zou het nooit doen als ze wakker zijn of dat er geen hulp is.

Ik heb me aangemeld omdat ik graag van de alcohol af wil. Ik ben een binge drinker. Vind alcohol eigenlijk niet eens lekker maar drink puur om mezelf te ontspannen/out te zijn. Heb best een klote jeugd gehad en daar is het drinken begonnen rond mijn 17e. Ik ben nu 37. Heb periodes elke dag gedronken en heel af en toe een stoppauze (kort). Heb 2 kleine kinderen en heb 2x 9 maanden niet gedronken. Het afgelopen jaar is het alcoholgebruik alleen weer fors toegenomen. 2 flessen wijn per dag/soms als ik sterk ben door de week niks/ weekend 3 kwart fles wodka gemixt of 2 flessen wijn op een avond. (In 2 a 3 uurtjes tijd). Heb veel moeite om door de week niks te drinken en heb al een jaar lang elk weekend een black-out een flinke black-out. Ik drink vooral om te ontvluchten om te ontspannen en om weg te zijn. Kort samengevat zijn mijn ouders gescheiden contact met moeder is met vlagen. Paar jaar niet paar jaar wel. Mijn moeder heeft me uit huis gezet toen ik 18 was en mij voor het nodige uitgemaakt. Opgestookt. En nu is de band er wel een beetje maar krijg veel flashbacks en altijd als ik ergens mee zit gaat het gesprek na 2 min over haar. Ik heb dat ook gehad/vroeger was jij ook zo/ ik dit ik dat etc. Zij vind ook niet dat ik een alcoholprobleem heb (waardoor ik ga twijfelen of het wel een probleem is? Diep van binnen lijkt het me vab wel) ze neemt mij niet serieus. Daarnaast heb ik een vriend die vreemd is gegaan in mijn donkerste periode afgelopen winter. (Niet fysiek maar via appcontact en sexueel en cadeaus versturen etc) dit heeft zo'n heftige impact op mij nog elke dag als ik hem zie ik krijg het niet verwerkt wil het wegdrinken. Het doet pijn. Mijn vader en zus heb ik geen contact mee. Vader kan geen gesprek vieren en is enorm koppig. En mijn zus verteld tegen iedereen dat ik geen moeder type ben. Kortom dit is mijn leven een beetje en ik zoek uitvluchten in alcohol. Ik heb hulp gezocht en ben afgelopen week langs geweest. Ze vertelden alleen niet dat ze willen dat ik stop ik mag het zelf weten. Minderen? Ik kan niet minderen want wil "out" en dat ga je niet van 1 wijntje. Ik heb eigenlijk niemand met wie ik er goed over kan praten vandaar mijn berichtje hier!

Ben nieuw op het forum en heb je berichtjes net even zitten lezen. Dit is ondanks dat je nu niet in de glory zit wel een hele goede motivatie draad! Thnx!