Oskar

De doofheid begint hier ook op te rukken. Waar ik vroeger in drukke kroegen met harde muziek de eerste was die het niet meer verstond, kost het nu al moeite om in de kantine het gesprek te volgen als er vier mensen door elkaar praten. Het is toch wat. Maar in mijn natuurlijke habitat, met weinig mensen, is er niks aan de hand. De opleiding tot autist heb ik destijds halverwege afgebroken. Zodoende heb ik alleen bepaalde kenmerken ervan. En verder kan ik door de mensen goed te observeren en na te doen vrij goed verborgen houden dat ik eigenlijk niet helemaal goed bij het hoofd ben.

Erg herkenbaar. Ik hou best wel eens van mensen om mij heen en kwaak er dan ook nuchter soms vrolijk op los. Maar ik heb niet een karakter dat dan gewoon ongecompliceerd zichzelf kan zijn. Ik ben de godganse tijd bezig mij te verhouden tot die mensen. Hoe kijken zij, wat denken zij over mij, hoe kies ik mijn woorden, wat zeg ik wel en wat is raar, snappen zij wel wat ik bedoel, staat mijn gulp niet open, etcetera. Dat is een heel gedoe en kost energie. Ik ben er ook van overtuigd dat ik mij vroeger alleen in grote gezelschappen staande heb weten te houden door de drank. Dan kon ik gewoon zonder nadenken meedoen met het domme gelul. Nu mijd ik gewoon de meute. En mensen (buiten het bekende volk) laat ik, als een schuwe das, slechts zeer beperkt toe in mijn burcht. Dat is eigenlijk een prima en erg voor de hand liggende oplossing.

Mogge mensen Terwijl iedereen hier in huis nog in bed ligt zit ik beneden met de zaterdagkrant een kop sencha en Bach. Het zou mij niks verbazen als dit een dag vol met kansen en mogelijkheden gaat worden. Wie schön leuchtet der Morgenstern

Zo omschreven lijkt het gewoon op het contact dat ik doorgaans met mijn medemens heb 🙃

Mogge mensen. Heet vandaag. Het plan was om met het hele vrolijke huisgezin ergens te gaan zwemmen. Eens kijken of dat nog lukt zonder dat we elkaar de hersens inslaan. Houd het hoofd koel!

Hallo weer eens ook, op deze rustige zwoele zomeravond. Druk geweest, ik. Zorgen, ziekte & narigheid. Maar verder gaat het goed.

Persoonlijk heb ik nooit de indruk gehad dat het voor de dolfijn een meerwaarde heeft om met een mens te zwemmen. En dan vind ik het wat ongemakkelijk om je aan zo’n beest op te dringen.

Lastig @bumperjim. Ik ben omringd door introverten, ook in mijn gezin. Daarmee dus ook omringd door raadselen en geheimen. Zelf was ik ook altijd een brandkast. Toen ik jong was kwam het niet eens bij me op om met wie dan ook over mijn problemen te gaan praten. Ik had er ook geen enkele behoefte aan. Niks forceren bedoel ik. Niet meteen aan komen lopen met routekaarten. Gewoon er af en toe zijn. Beetje liefde en aandacht geven. Samen zwijgen en over de velden kijken kan ook mooi zijn. Het deurtje gaat uiteindelijk wel een beetje open. Sterkte met de situatie. Het is me allemaal nogal wat.

Succes @Zbb. Drie maanden, pfoe. Boot op koers houden.

Verder weer veel dromen over vroeger. Ook weer op de schaats. Ik kwam daarbij mijn ex tegen die mij ooit op nogal vervelende wijze bij het grof vuil heeft gezet. Ze bleek afzichtelijk oud en lelijk te zijn geworden. Ik vind dat eigenlijk een beetje een kinderachtige streek van mijn onderbewuste.

Soms ben ik wat geobsedeerd door de datum. Dan zoek ik op of het nog een feestdag is, een heilige wordt herdacht of dat misschien een bepaalde grote historische gebeurtenis precies zoveel jaar geleden plaatsvond. Wat blijkt nu? Vandaag is het Internationale Masturbatiedag. Ik kan het ook niet helpen. Ik wens jullie allemaal een feestelijke dag.

Ja. Je zeult altijd je eigen karakter onder je arm met je mee. Toch kan in sommige gevallen een andere baan wel degelijk helpen. Mijn leven is drie jaar geleden enorm verbeterd toen ik stopte met het werk dat mij jarenlang frustreerde, allerlei maatschappelijke en financiële overwegingen liet varen, en gewoon ging doen wat ik fijn en bevredigend vond.

Welkom terug @Dune. Van het paard getuimeld las ik, maar gelukkig nu weer stevig in het zadel. Hortsik.

Mogge mensen. Gisteren zijn we de gehele dag met het gezin op pad geweest zonder dat we elkaar de hersens hebben ingeslagen. Dus het was een leuke dag. Vandaag nog een keer, alleen laten we nu de puber thuis, dan is het een makkie.

Wat een idioot gedoe zeg, dat je terwijl je er al tijden zingt op herauditie moet @Jannigje. Net als wanneer je ineens weer een sollicitatiegesprek zou moeten voeren voor de baan die je al jaren uitvoert. Is dat een gangbaar iets in muziekland? Rot dat je zo wordt geregeerd door angsten die wortelen in een ver verleden. Het is misschien wat makkelijk gezegd door deze ezel, maar zou je je er niet beter maar bij neer kunnen leggen dat dit blijkbaar je persoonlijkheid is geworden en van daaruit gewoon monter verder gaan met wat je leuk vindt? Als men steeds maar tegen je blijft roepen hoe dapper je bent terwijl dat heel anders voelt zou mij dat juist extra frustreren. Maar ik functioneer misschien afwijkend. Wel fijn je weer eens te lezen 🙂 Staan er nog mooie uitvoeringen op de agenda? Of op je verlanglijst?