Rudy

Corinne beloof niets wat jeniet waar kunt maken. Beloven nooit meer te drinken is een loze belofte. En roept onnodig spanningen op. Bekijk daarom het leven per dag. Binnen 24uur is het mogelijk de drankzucht het hoofd te bieden. Het is een normale reactie dat je huisgenoten kwaad en teleurgesteld op je zijn. Hervallen betekend ook het vertrouwen weer terug herwinnen van je huisgenoten. Maak ze wel deelgenoot van de problemen die je ondervind door niet meer te drinken. Ook daar hebben ze recht op. Als ik terugkijk naar de periode dat ik stopte met drinken, zou ik niet de moed op kunnen brengen een tweede verslaving erbij aan te pakken. Neem niet te veel hooi op de vork ineens. Welke gedachte zit erachter twee verslavingen tegelijk aan te pakken? Toegeven verslaafd te zijn en stoppen met drinken heeft alles te maken met nederigheid. Het tegenovergestelde van presteren. Rudy

eetsmakelijk. Rudy

Charlie ik denk dat als je de negatieve gevolgen van drinken naast de positieve van niet meer drinken zet, het niet moeilijk is een keuze te maken. Nu nog volhouden. Accepteer dat je niet met drank kunt omgaan. Vecht niet tegen alcohol dat gevecht verlies je. Vecht voor je nuchterheid. Daardoor ontstaat er ruimte voor het geestelijke kneedwerk. Rudy

Anjo, die glimlach "haal" ik niet, die krijg ik zomaar voor niets. Een glimlach waar ik niets voor terug hoef te doen. Verdiend, door niet meer te drinken. Anjo een glimlach van mij voor jou om je moed en doorzettingsvermogen. Zorg goed voor jezelf.. Rudy..

Hey mensen, jullie waren al weer vroeg op. Charlie gooi vooral in het begin alle drank de deur uit. En zolang je het eerst glas niet pakt gaathet goed met je al voelt dat soms niet zo. Gisteren vertelde ik dat ik mijn drank niet verstopte maar hoe ik snachts stiekem een bak bier leeg dronk, de lege flessen weer vulde met water, doppen rechtbuigen ,doppen er weer terug slaan op zodat mijn vrouw niet in de gaten had dat ik weeral had gedronken. Deze manier van omgaan met drank is natuurlijk precies hetzelfde als verstoppen. Griezelig, als ik aan die tijd terug denk. En maar rennen naar de glasbak,tussendoor wachten op de melkboer want als ik die mis zou lopen was dat een regelrechte ramp, tussendoor plannen maken en mijn dag zo indelen dat er altijd ruimte overbleef om na een teleurstelling of met de gedachte het wel verdient te hebben aan de drank te kunnen. En als de alcohol mijn geest zodanig had gemanipuleerd dat ik drank lekker begon te vinden washet hek van de dam. Wat ben ik blij dat ik iedere morgen met een nuchtere kop wakker wordt. Ik kijk naast me en zij tovert een eerste glimlach op haar gezicht. Mijn dag kan niet meer stuk. Rudy.

Rosie veel plezier in Spanje. Knuffie een fijne veertien dagen in Rusland. Etenstijd ...dus ik ben weer weg. Iedereen een pretiige avond toegewenst. Rudy

Anna jou antwoord gisteren naar Ziza bespaart me een boel schrijfwerk, waarvoor bedankt. Ziza ik denk niet dat alle geestelijke armoe zich uit in een verslaving. Zelf heb ik broers waarvan ik denk dat ze te veel drinken, zij zeggen van niet. Ik heb broers die weinig of niet drinken maar op een andere manier het leven ontvluchten. Ik heb broers die nog steeds op zoek zijn naar dat gemiste stukje liefde van de ouders. Ze zijn niet gelukkig, maar ontkennen dat. Maatschappelijk geslaagd maar als al dat materiele weg zou vallen hebben ze geen poot meer om op te staan. Zij zijn nog steeds, met en zonder drank aan hun overlevingstocht bezig. Ik leefde tot voor 7jaar geleden eender als mijn broers. Ik koos voor drank, enerzijds vergrote de drank mijn problemen uit. Anderzijds was het heerlijk even aan de dagelijkse pijn te kunnen ontsnappen. Ik wilde de roes vasthouden maar deze liet zich niet dwingen en dat koste steeds meer drank waardoor ik verslaafd raakte. Mijn gebrekkige geestelijke opvoeding is mede oorzaak geweest waarom ik het leven niet aan kon. Ik heb de circel van geestelijk armoe doorbroken. Ik heb eerst mijn eigen onverwerkte leed onder ogen moeten zien om inzicht in andermans lijden te krijgen. Ik kan aan mijn verwerkte lijdensweg aflezen hoeveel mijn ouders hebben geleden. In het verlengde daarvan heb ik mijn eigen kinderen veel geestelijk leed aangedaan. Mijn inzicht in de onmacht die dat leed heeft veroorzaaakt maakt het mogelijk mijzelf te vergeven wat ik anderen heb aangedaan. In het verlengde daarvan kan ik mijn ouders vergeven wat ze mij hebben aangedaan. En dat proces was nodig om na al die misere in harmonie met mijzelf en mijn medemensen verder te kunnen leven. Rudy.

Ziza ik heb mensen zien wijzen met de vinger naar de omgeving zoals ouders, niet om hen te beschuldigen en zich achter de beschuldigingen te kunnen verbergen maar om te onderzoeken waarom ze machteloos stonden tegenover het leven, wat mede de oorzaak is geworden van hun drankmisbruik. Het hele opvoedkundige verhaal heeft niets met schuld te maken maar met onverwerkte pijn verdriet en kwaadheid uit een verleden, binnen een opvoeding, waar het kind de boodschap heeft meegekregen dat het niet welkom is. Ik heb respect voor mensen die in dat verleden durven duiken, want daar is moed voor nodig. Mijn verleden (niet mijn drank maar mijn kindertijd) het hervinden van mijn emotionele waarden voordat ze zijn verboden door mijn ouders, zijn het referentie kader geworden van mijn gevoel en geestelijk emotionele leven nu. Het verleden is het heden. Rudy...

Mensen ik ben weg. Tijd voor een hapje en drankje. Gezellige avond allemaal. Rudy

Rosie het gevecht tegen alcohol verlies je. Probeer liever te vechten voor je nuchterheid. En het klopt wat je schrijft. Tijdens mijn huwelijk stond ik doodsangsten uit dat mijn exgenoot op een dag zou zeggen, Rudy dat was het dan, om vervolgens uit mijn leven te verdwijnen aan de arm van een ander. Ik kon deze gedachte niet verdragen en had veel drank nodig om even te ontsnappen aan deze angst. De gedachte en fantasien kwamen voort uit mijn eigen minderwaardigjheidsgevoel. Ik deugde niet en inmiddels had ik dat beeld bevestigd door verslaafd te raken. Ik hield van haar maar kon daar geen handen en voeten aangeven, met houden van kon ikniet omgaan. Uiteindelijk zijn al mijn angsten uitgekomen zij vertrok aan de arm van een ander en ik stond erbij en keer ernaar.. Rudy

Rosie,dragen van de consequenties van mijn akties was wat ik naliet. Ik kon de consequenties van mijn keuze en beslissingen niet overzien. Daarom nam ook ook nooit een beslissing. Pakte ik eens een beslissing, meestal onder invloed, draaide ik dat besluit de andere dag weer terug.. Mensen wisten niet wat ze met me aan moesten. Mijn exgenoot vroeg of ik niet een gebruiksaanwijzing om mijn nek wilde hangen. De beslissingen die ik al eens nam waren gebaseerd op angst en ik heb daardoor mijn leven lang op mijn tenen moeten lopen. Een en ander heeft te maken met het begeleiden van het begrenzen van mijn angsten van vroeger. In het begin (nadat ik ben gestopt met drinken) was een beslissing nemen doodeng. Ik bleef pal achter mijn besluit staan. Angst voor het antwoord van vroeger. Bang voor kritiek. Tot ik ontdekte dat je ook op een beslissing mag terug komen. Daardoor ontstond meer ruimte en de angst om fout te doen nam gaandeweg af. Ook het antwoord achter de angst van vroeger viel mee. Ik werd nu op mijn gedrag aangesproken in plaats van op de persoon veroordeeld. En dat is een wereld van verschil. Het feit dat ik emotioneel wat steviger in mijn schoenen sta maakt het omgaan met deze sociale aspecten van het leven een stuk makkelijker. Deze nieuwe manier van omgaan met mensen wordt geleidelijk aan automatisme. Het wantrouwen en de twijfel zijn verdwenen. Rudy

Bedankt Rosie en Corinne, het mes snijdt van twee kanten. Zelf ben ik het meest gebaat bij het opschrijven van mijn ervaringen. En dat is niet egoistisch bedoeld. Ik weet dat ervaringen uitwisselen ook een manier van verwerken is en op langer termijn pluk ik daar de vruchten van. Rudy

beste Koh het is herkenbaar wat je schrijft over de omgang met elkaar binnen de relatie en dat doet me herinneren aan de tijd dat ik nog dronk en getrouwd was. Ik moest overleven door mijn exgenoot verwijten naar het hoofd te slingeren, haar voor leugenaar uit maken en keer op keer te vernederen door mij niet aan mijn beloften te houden. Ik minachte niet alleen haar maar iedereen om me heen, stond overal boven. Liet geen mensen toe in mijn leven en dat koste liters drank. Ik maakte haar, maar later ook mijn kinderen machteloos door het gesprek niet aan te gaan en trok de deur achter mijn kont dicht als het te heet onder de voeten werd, men te dicht bij kwam. Dit alles heb ik af moeten leren door dicht bij het onderwerp te blijven, het onderwerp dat ik altijd oversloeg omdat ik er niet mee om kon gaan. Mijn gevoel en de daarbij horen de emotie sloeg ik over. Ik miste dat wel maar kon er geen handen en voeten aan geven. Durfde niet emotioneel te worden. Inmiddels zit ik in een relatie waar alles bespreekbaar is en blijkbaar heb ik dat nodig. Duidelijkheid en betrokkenheid bij de partner is elkaar ook graag zien. Vertrouwen en respect zijn sleutelwoorden geworden. Ik verlang van haar niet meer dan zij kan geven en elkaar los laten komt ten goede aan ons samen zijn. Zo krijgt ieder van ons de kans binnen de relatie te ontwikkelen en zijn leven zelfstandig in te richtten ...alleen maar toch samen ... In deze relatie ben ik gestopt met vluchtten en vluchtten heeft veel gezichten. Ook met woorden ben ik gestopt te vluchten of ontkennen. Mijn normen waarden en fantasien over sexualitieti moest op de schop en uit mijn 7jaar verleden scheiding die ik dacht te hebben verwerkt, kwamen onverwerkte stukken boven drijven die ik allang vergeten was. O.a jaloezie en hoe ga ik daarnu mee om in relatie tot mijn partner. Het was een hele klus die wij samen hebben geklaard , vandaar dat ik weet wat er aan de orde komt bij het verwerken van een verleden doordrengt met drank en daarom Koh wens ik jullie beide veel sterkte met het klaren van deze klus. Emoties delen met elkaar schept een band. Een verbondenheid die een kracht in zich herbergt die het mogelijk maakt op langer termijn relaties met je medemensen aan te gaan. Een kracht die het mogelijk maakt op langer termijn de drank te laten staan. Een verslaving achter je te laten.. Je leven in handen durven leggen van de ander. Die Kracht wens ik jullie beide de komende tijd toe. Rudy

Hey Marion ...hoe zit het met de weervolven tijdens volle maan?? Rudy

Mick ik denk dat het onmogelijk is in één leven alles te ervaren wat het leven zo bijzonder maakt. Ik denk dat wij wel een grote invloed hebben op wat met ons gebeurt. Na 35 jaar drinken is mij een nieuw leven aangeboden uit lectuur van AA. Maar dat was niet genoeg, ik moest mijn nek uitsteken en risico's nemen om aan dat nieuwe leven deel te durven nemen. Inmiddels is mijn innerlijk bewustzijn gegroeid en de spirituele invloed van de AAlectuur, Boedistische levensstijl, die veel met elkaar gemeen hebben, hebben veel indruk op mij achter gelaten Inmiddels ben ik tevreden met wat ik heb en verlang per dag niet meer dan dat. Ik leef per dag, geniet van de humor op straat en de klein dingetjes in de natuur. Ik ben er me van bewust dat ik eens dood ga maar ik ben daar niet mee bezig. Ik neem iedere dag afscheid van mijn dierbaren, laat merken dat ik van ze houdt want morgen kan ik er zo maar ineens niet meer. Doordat ik nu vreugde geluk en liefde ervaar ben ik ook mijn gemis tegen gekomen. Ik kan mijn leven niet meer overdoen alleen maar genieten van wat ik nu bezit te delen en te geven. Ik verwacht van de ander niet meer dan hij of zij kan geven en dat voelt goed. Rudy

Stien het doet me goed te lezen dat je na een kater telkens weer opkrabbeld en met een positieve instelling de dag begint. Je doet dat goed Stien. Rudy

Hallo MisterMoon, de eerste keer dat ik verantwoordelijkheid nam in mijn leven was door te stoppen met drinken. Ik heb mijzelf geen groter cadeau kunnen geven. Welkom op dit forum. Rudy

Hey Debbie, Het is bijna onmogelijk gebleken een verslaving alléén te overwinnen. Het feit dat je hulp zoekt voor je probleen is al een grote stap voorwaarts. Bekijk het leven per dag. Binnen 24 uur is het mogelijk de drank buiten de deur te houden. Sta stil bij wat je doet per dag en DENK in het begin niet langer dan 24 uur vooruit. Vertrouw wat je denkt ...aan het papier toe. Welkom op dit forum Rudy

goedemorgen allemaal goedemorgen Bambam Iedereen een goed weekend toegewenst... En ik ben gelijk weer vertrokken want ik rij zo meteen terug thuis naar België. Rudy..

Goedemorgen allemaal, even een teken van leven. Ik lees regelmatig mee en leef mee met iedereen die gestopt is met drinken of nog moet knokken om de drank te kunnen laten staan. Leef vandaag en laat het eerste glas staan want niets is het waard om te gaan drinken. De mist in mijn hoofd is jaren geleden al opgetrokken en ik ben blij dat ik iedere morgen met een nuchtere kop mijn bed uit kom. Dat is wat ik iedereen toewens.. Door niet meer te drinken is er een einde gekomen aan een lijdensweg van 35jaar machteloos te moeten toezien hoe mijn leven als los zand tussen mijn vingers door gleed. Ik ben volwassen geworden, wel wat laat, maar het is me toch maar gelukt. Beter laat dan nooit Nog even geduld voordat de mist buiten is opgetrokken en ik ga aan mijn dag beginnen. Iedereen een fijne dag toegewenst. Rudy...

Stien proficiat met het afstuderen van je zoon. Wees blij dat je erbij bent geweest. Dat het mis kan gaan doordat erna de uitreiking van de diploma's niets was georganiseerd deed mij bijna denken van ....Rudy je hebt niets gemist toen jou kinderen zijn afgestudeerd aan de universiteit... Wat een mens toch een rare kronkel in zijn hersenen heeft om aan de pijnlijke momenten te ontsnappen die zo'n bericht als dit oproepen. In kon bij de uitreiking van de diploma's van mijn afgestudeerde kinderen niet aanwezig zijn omdat ik of in de kliniek zat af te kicken of voor dood thuis zat te zuipen. Het zijn steeds wederkerende pijnlijke momenten onder ogen te moeten zien wat voor schade ik heb aangericht door mijn drankmisbruik. Door erover te praten slijt de pijn en dat is goed zo... Rudy

Bibelle blijf niet te lang somberen want dan kun je niet genieten van het samen zijn met elkaar. Door mijn sombere gedachten en pessimistische kijk op het leven sloeg ik de vreugde en de gelukkige momenten die ik anders had kunnen beleven vroeger gewoon over. Ik heb daardoor veel gemist. Rudy

Wat wil je loslaten Bambam. Onverwerkte angst pijn of verdriet . Het verlangen naar een hamonieuze relatie. Problemen op het werk. Het verleden loslaten. Telkens weer door het verleden worden ingehaald binnen de relatie. Of de kwaadheid over een lekke band toen je naar het dorp wilde fietsen. Problemen loslaten is wat anders dan even naast je neer leggen. Soms helpt drie keer met het hoofd te schudden, maar andere problemen hebben meer tijd en aandacht nodig om verwerkt te worden om deze vervolgens te kunnen plaatsen en los te laten. Mij heeft bidden om kracht daarbij geholpen. Alles wat ik tot nu toe heb gevraagd heb ik gekregen. Om te kunnen loslaten heb ik eerst mijn pijn verdriet en gekwetste gevoelens moeten verwerken. De pijn verdriet en mensen die mij hebben gekwetst omarmen. Ik moest mijzelf toestaan het onverwerkte leed te voelen, in plaats van te verdrinken. Stoppen met ontkennen. Door mijn angst en lijden (want uiteindelijk is mijn leven één lange lijdensweg geweest) onder ogen te zien, te verwerken en een plaats te geven heb ik daar mee leren leven in het heden. Bij dat leven hoort ook een ander taal, de taal van het hart. Ik kreeg een goed inzicht en andere kijk op mijn lijden en heb mijzelf daarna kunnen vergeven wat ik anderen heb aangedaan. In het verlengde daarvan heb ik anderen kunnen vergeven wat ze mij hebben aangedaan. Vergeven is loslaten van boosheid, beschuldigingen , oordelen. Vergeven is los laten van pijn en verdriet. Die pijn niet meer ontvluchten maar accepteren en verwerken is voeding voor de ziel. De uitspraak ...Houden van is ook los laten ....heeft mij geholpen mijn trouw, ontrouw en jaloerse gedachten onder ogen te zien en te veranderen. Daardoor ga ik niet alleen op een meer liefdevolle of mildere manier met mijzelf, maar ook met anderen om. Wat gij niet wilt dat U geschiedt, doe dat ook een ander niet heeft mij doen inzien dat ik niet meer zoals vroeger behandeld wil worden en andersom. Het was niet gemakkelijk al mijn nieuwe inzichten te vertalen naar de praktijk en dat heeft tijd gekost, veel tijd, maar ik moest toch geduld leren oefenen, dus dat kwam goed uit.(grapje) Bambam door te geven krijg ik terug wat ik nodig heb, want liefde is niet het resultaat van bepaalde omstandigheden, maar bepaalde omstandigheden zijn het resultaat van liefde. Bambam maak er een mooi weekend van, ik ga aan mijn zaterdagse ritueel beginnen. Boodschappen, kroeg krantje koffie, vanmiddag wielrennen op tv kijken en zelf de fietsen uit het vet halen want het lenteweer staat voor de deur. Rudy

Zo denk ik ook Kate en zo heb ik dat ervaren in mijn verwerkingsproces. Eerst inzicht krijgen in het eigen onverwerkte leed van vroeger, herbeleven, een plaatsje geven en in de praktijk mee leren omgaan. Gaan voelen op welk slinkse manieren ouders mij in de steek hebben gelaten. Pijnlijk...nou en of. Niet meer weglopen, je eigen pijn en verdriet van vroeger niet meer ontvluchten is een belangrijk onderdeel geworden van mijn herstelproces omdat ik anders geen inzicht had gekregen in het verleden leed en ik mijn ouders niet had kunnen vergeven welk geestelijk leed zij mij hebben aangedaan. Liefde ontbrak vroeger en ik heb veel gemist door mij later de liefde van mijn dierbaren te ontzeggen, te weigeren omdat ik daar niet mee om kon gaan. Ouders veranderen is niet mogelijk, wat je niet hebt kun je niet geven. Maar ze blijven verantwoordelijk voor het gezin en de opvoeding. Dat ouders slachtoffer zijn van hun eigen opvoeding vind ik een dooddoener die doet vermoeden dat jij en ik dan maar genoegen moeten nemen, met wat ons is aangedaan. Vergeet het maar... Als ik mijn ouders (reeds overleden)zou kunnen vertellen dat ik hen vreselijk heb gemist in mijn jonge jaren weet ik het antwoord al. Ik ben weer het ondankbare kind waar alles voor is gedaan. Moeite nog kosten zijn gespaard voor mijn opvoeding. En dat terwijl ik er vroeger een pak slaag voor over had om een beetje aandacht. Ik jatte een zakdoek van pa uit de linnenkast om hem per dag bij me te hebben. Terwijl in de slaapkamer van pa en ma komen doodzonde was. Geen risico was te groot om gezien te worden, een aai over de bol. Een oogopslag of glimlach wat mij het gevoel had gegeven dat ik er mocht zijn, was voldoende geweest. Liefde heeft vele gezichten en het heeft tot ik stopte met drinken.. geduurd voor ik liefde ...dus mensen...toe liet in mijn leven. Nu ik mij op het pad van de liefde heb begeven hoef ik niet meer te drinken, wat voor mij een bewijs is dat mijn geestelijk ontwrichte situatie van vroeger alles heeft te maken gehad met mijn verslaving ... Dus beste mensen in belang van het verwerkingsproces en vermits je nu nog last hebt van de vroegere invloed van ouders op je huidige leven, haal ze dan van hun voetstuk. Niet al te letterlijk wel te verstaan. Zelf heb ik dat proces stapsgewijs in therapie verwerkt zonder ouders, deze waren niet bereid dat samen met mij te doen. Met hun was niets mis , ik had mezelf in de nesten gewerkt, zij schaamden zich voor mij. en weer voelde ik het verschil tussen voorwaardelijke en onvoorwaardelijke liefde. Ik voelde me in de steek gelaten. Ik heb in die tijd afstand moeten nemen van mijn ouders om de liefde die ik zo heb gemist uiteindelijk bij mijzelf te vinden. Nu ik mijn pijn, vreugde en verdriet niet meer ontloop heb ik mijn ouders vergeven wat ze mij hebben aangedaan en dat is goed zo. Het is goed mogelijk dat één mijn kinderen bij mij aanklopt met de boodschap dat hij mij vroeger heeft gemist. Dan zal ik nederig mijn hoofd moeten buigen en naar ze luisteren en mijn excuss aanbieden. Want ik ben ook zo'n vader die zijn kinderen geestelijk emotioneel in de steek heeft gelaten. Maar met het grote verschil dat ik de circel van mijn geestelijk onvermogen en verslaving heb doorbroken en mijn verantwoordelijkheid heb gepakt. En dat kan ik van mijn ouders niet zeggen. Rudy

dankjewel Mick, ik kan je goed volgen. Weten is nog niet voelen. Ik kan de angst voor het antwoord van vroeger niet bij je wegnemen alleen vertellen dat in mijn verwerkingsproces het antwoord achter de angst die ik onderzocht heb, mee viel. In therapie en in de praktijk ben ik allerlei kleurijke mensen tegen die steeds weer iets waardevols hadden toetevoegen aan mijn nieuw leven zonder drank tegen gekomen. Ik durfde weer open te staan voor wat deze mensen mij te vertellen hadden. Ik durfde mij weer kwetsbaar op te stellen. In het begin was ik bang dat dat goede gevoel weer weg zou gaan, maar het is gebleven. Als in het niets loste de angst gelelidelijk aan op. Mick het gaat goed met je, kijken naar de eenzaamheid uit het verleden is pijnlijk maar nodig om daar in het heden mee te kunnen omgaan. Pijn is de basis van geestelijke groei. En het verleden is het heden. Ik wens je een fijn weekend. Rudy